Afmælismót Skáksambands Íslands - 01.02.1985, Blaðsíða 7

r'
Avarp
forseta Skáksambands
íslands
Á þessu ári eru liðin 60 ár frá stofnun Skáksam-
bands íslands. Laugardaginn 23. júní árið 1925 var
haldinn á Blönduósi fyrsti aðalfundur Skáksam-
bands íslands í húsi Kristjáns Arinbjarnarsonar,
héraðslæknis Húnvetninga. Á fundi þessum voru
saman komnir fulltrúar frá Skákfélagi Blöndóss,
Skákfélagi Sauðárkróks, Skákfélagi Hörgdæla og
Skákfélagi Akureyrar. Lög sambandsins voru sam-
þykkt og fyrsta stjórnin kosin. Hana skipuðu Ari
Guðmundsson, forseti, Kristján Arinbjarnarson,
ritari og Jóhann Havsteen, gjaldkeri.
Stofnun Skáksambands íslands átti sér langan
aðdraganda. Síðla árs 1923 skaut upp kollinum
þeirri hugmynd á málfundi í Skákfélagi Akureyrar,
að œskilegt væri að stofna samband starfandi skák-
félaga í landinu og gæti samband þetta ef til vill
staðið að útgáfu skákblaðs. Á næstu mánuðum
fékk hugmynd þessi æ fastara form, og voru for-
svarsmenn þessa máls sannfærðir um, að skáksam-
band gæti haft bein áhrif á skákfélög í landinu,
styrkt þau á margan hátt, leiðbeint þeim til þekk-
ingar og örvað til samstarfs og þroska.
Um sumarið 1924 var hafist handa í Skákfélagi
Akureyrar til að undirbúa stofnfund Skáksam-
bands íslands. Fremstir stóðu í undirbúningi Sig-
urður E. Hlíðar, dýralæknir og síðar alþingismað-
ur, Ari Guðmundsson, bankaritari, lengi formaður
Skákfélags Akureyrar og síðar fyrsti forseti SÍ og
Jón Sigurðsson, litunarmeistari í Gefjun á Akur-
eyri. Frumvarp til laga var samið og nafnið Skák-
samband íslands ákveðið. Skákfélögum öllum var
sent frumvarpið til athugunar og umsagnar. Eitt
félag, Taflfélag Reykjavíkur, hafði sitthvað við
frumvarpið að athuga og það helst, að ekki kæmi
til greina, að hið nýja skáksamband tæki Skákþing
íslands af Taflfélagi Reykjavíkur. En mál þetta
leystist, nokkru eftir að Skáksamband íslands var
formlega stofnað á Blönduósi sem fyrr greinir.
Mikið vatn hefur runnið til sjávarfrá því, er at-
burðir þessir áttu sér stað. Hver skákviðburðurinn
hefur rakið annan og má með sanni segja, að
draumur brautryðjendanna hafi ræst. Þeir ólu þá
von í brjósti, að fljótt risi sterk alda, er vekja mundi
almennan skákáhuga í landinu öllu.
Þegar nú er staldrað við á 60 ára afmæli Skák-
sambands íslands, er margt að sjá og margs að
minnast. Skáklistin hefur vaxið og dafnað enda
margir orðnir liðsmennirnir, er lagt hafa hönd á
plóginn.
Fyrsta alþjóðlega skákmótið, sem Island tókpau
í, var 3. Ólympíuskákmótið, sem haldið var í Ham-
borg 1930. Síðan hafa íslendingar verið með í nær
öllum Ólympíuskákmótunum og oft staðið sig
mjög vel. Á 8. Ólympíuskákmótinu í Buenos Aires
1939 varð íslenska sveitin efst í B-riðli keppninnar.
Sú frægðarför var bæði löng og ströng, hún stóð í
u.þ.b. fjóra mánuði. Islenskar skáksveitir hafa enn
fremur marga hildi háð á öðrum vettvangi s.s. í Sex-
landa keppni, Átta-Ianda keppni og Evrópukeppni
landsliða. En athyglisverðast er, hversu góðum
árangri einstakir skákmenn hafa náð hér heima og
á alþjóðlegum vettvangi. Hæst ber árangur Frið-
riks Ólafssonar. Hann vakti ungur athygli fyrir
kröftuga skákmennsku, og glæsilegur árangur hans
kom af stað skákbylgju á íslandi á árunum eftir
1950. Vonlaust er að telja upp alla sigra hans á löng-
um skákferli, en mesta athygli vakti sigur hans á
Hastingsmótinu 1955 og góður árangur hans í
svæðamótinu í Wageningen 1957. Friðrik hreppti
þar 2. sœti og komst því á millisvæðamótið í Porto-
roz 1958 og hafnaði þar í 5—6. sæti. Þar með vann
hann sér rétt tilþátttöku íÁskorendamótinu í Júgó-
1