Dúgvan - 01.12.1941, Blaðsíða 35

Dúgvan - 01.12.1941, Blaðsíða 35
DÚGVAN 131 so er tað ein inntøka til okkum uppá einar tvær-tríggjar krónur. Hvussu veitst tú annars, at eingin fer at koma? Eg líka sum kenni tað á mær, at onkur er í nánd“. „Gott, sum tú vi)t“, segði Hanus, festi sær í pípuna og helt so áfram við spinningini. „Ein ger jú so nógv fyri hús- friðins skuld“. Eina løtu aftaná bankar uppá hurðina. Inn kom Niklas Landastrok. Hann beyð gott kvøld, og spurdi um hann kundi fáa eina song fyri náttina. Hann kom langvegis frá, og trongdi til hvílđ. Tey bæði gomlu hugdi fyrst uppá Nikias, so hvørt uppá annað. Tey sóu við tað sama, at henda mann tjentu tey ikki nógv við at hýsa. Malena tók til orða og segði: ,,-Ja, um tygum vilja sova á borðinum ella á gólvinum. Annað pláss hava vit einki.“ „Ná, eg eri nú vanir við at sova í einari song, ið er nakað væl bleytari men, tað gerst ikki við“, svaraði Niklas og læt seg úr frakka og húgvi, „so sovi eg á gólvinum“. Malena sæt og hugdi at hesum fremmanda manni. f sínum stilla sinni angraði hon, at hon hevði skunda sær so at givið honum innivist, tí hann sá henni so đekan og ódám- ligur út. „Hanus“, segði hon, í tí hon reisti seg upp, „tað er tíð at fara í song nú. Tað kemur neyvan nakar gestur aftrat íkvøld, og steinoljan er dýr at brúka í lampuni". „Tú hevur rætt í tí, Malena; nú skal eg sløkkja“, segði Hanus. Gesturin varð sitandi stillur. Malena beyð honum góða nátt við einum heldur bítskum orðalag, og fór so upp á loftið. Tá ið hon var farin, segði Niklas við Hanus: „Hava tit einki etandi til at geva mær? Eg eri so svangur sum nakar vargur“. Hanus visti ikki reiðiliga hvat hann skuldi svara. Fyri at vinna tíð og fyri at hugsa um spurningin, læt hann sum uin hann ikki hoyrdi, hvat ið sagt var. „Nakað at eta? — Var tað tað tygum spurdi um?“
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dúgvan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dúgvan
https://timarit.is/publication/14

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.