Dúgvan - 01.12.1941, Blaðsíða 58

154
DÚGVAN
Innbjóðingar vórðu sendar millum svigarforeldrini, um
at koma og vitja hvønn annan. Ja, blíðskapurin var so
hjartaligur, at tað var líka við, at illstøða mundi spurst
burturúr, hvar ið hvør skuldi fara fyrst.
So kom brúðleypið, og tey gomlu góvu sítt fulla og
heila vælsignilsi til. Men, einaferð enn mundi ósemja komið
ímillum. Tað var tá ið avgerast skuldi hvar ið brúðleypið
skuldi standa. Pápi Knút Pætur vildi hava, at tað skuldi
standa í Eysturvík, meðan pápi Annu Sofíu vilđi hava tað
til Vesturvíkar.
Men ósemjan javnaði seg tó, tá Knút Pætur kom fram
við brævinum frá „Einum, ið hugsar.“ Brúðleypið skuldi
verða í húsum Kuút Pæturs.
Kvøldið áðrenn brúðleypið, fóru Anna Sofía og Knút
Pætur ein túr í vøkrum mánalýsi eftir akvegnum til Vestur-
víkar. Tá tey komu til bygdagarðin støðgaði tey á — men
hesa ferðina vóru tey bæði somu megin bygdagarðin.
STUTTIINS B A R U IVl
©/©©/@©/@)©/©©/©@/©@/©@/@@/©©/@)©/s)@/53)@/©©/í3)@/@©/©©/<3:@/(3)©/í3)©/©©/©©/©
Eitt ganiiilt orðatak sig'iir, at ein fullur Fransmaður vil
dansa, ein Týskari syngja, ein Onglendingur eta, ein Itali-
enari reypa, ein Iri berjast, ein Spaniólari spæla og ein
Amerikanari vil halda røðu. Men hvat ger ein Føroyingur,
ið er fullur? Tað sigur orðatakið einki um. Tað er tó okkara
óskoðan, at ein fullur Føroyingur yvurgongur teir allar samlar,
tí hann vil bæði đansa, eta, reypa, berjast, spæla og halda
røðu, ja, — hann ivast ikki í at svørja eisini.
„Dúgvan“ hevur fingið eitt ummæli í einum føroyskum
blað, sum er ein gamal „vinur“ av fráhaldsrørsluni. Tá ið
ein leggur merki til, hvør ið er blaðstjóri á hesum blaði, ja,
so er tað skilligt, at hetta ummæli av „Dúgvuni“ ikki kundi
vera øðrvísi.