Fróðskaparrit - 01.01.1999, Qupperneq 262

266
NEWS AND PROGRESS 1998
Ulf Timmermann
Der nordfriesische Rufnamenschatz in seiner Zusammensetzung vom spciten Mittelalter
bis ins 17. Jahrhundert. Teil I. Die germanischen Namen dánisch-nordischer Herkunft.
Copenhagen, C.A. Reitzel 1997 (Navnestudier udgivet af Institut for Navneforskning no.
37). 455 p., 5 maps.
Der nordfriesische Rufnamenschatz in seiner Zusammensetzung vom spdten Mittelalter
bis ins 17. Jahrhundert. Teil I. Die germanischen Namen dánisch-nordischer Herkunft.
Keypmannahavn, C.A. Reitzel 1997 (Navnestudier udgivet af Institut for Navneforskning
nr. 37). 455 bls., 5 kort.
This doctoral thesis is the first component
of a two-part investigation into the person-
al names in Utland, which is the main area
of Northem Frisland by the North Sea be-
tween the Danish-German border and the
river Eider. The investigation covers a peri-
od that extends into the 17th century. The
principal aim is to divide the names in three
groups: 1) Germanic names that derive
from FrisianAVest Germanic; 2) Germanic
names that derive from Danish/Nordic, and
3) Christian and Biblical non-Germanic
names. In the second part statistical estima-
tions will be made on certain aspects of the
material, using the results from part one.
The main task of the first part was to iso-
late the Danish-Nordic names (both the
certain and the probable ones) in Utland by
using observations on sound developments
and geographical distribution. Due to the
historical pattem of settlement in this area,
the Danish-Nordic names are of special
significance. To a certain degree the task is
comparable to that which other authors
have tackled in works that investigate the
occuring of Nordic personal names in areas
Doktararitgerðin er fyrri partur av eini tví-
býttari kanning av fólkanøvnum í tí so-
nevnda Utland, kjamaøkinum í Norður-
frísalandi við Norðsjógvin millum dansk-
týska markið og Eideránna. Kanningin
fevnir um eitt tíðarskeið, ið røkkur inn í 17.
øld. Aðalmálið við kanningini er at skilja
fólkanøvnini sundur í tríggjar bólkar,
nevniliga tey germonsku nøvnini, sum ant-
in stava frá frísiskum/vesturgermonskum
ella frá donskum/norðurlendskum, og so
tey bíbilsku-kristnu nøvnini, sum ikki stava
frá germonskum. Kanningartilfarið fer, í
øðmm parti av verkinum, at verða viðgjørt
hagfrøðiliga við støði í úrslitinum frá fyrra
partinum.
Høvuðsevnið í fyrra partinum er - við
støði í ljóðsøguligum og navnageografisk-
um kanningum - at pilka úr tey nøvnini í
Utlandi, sum eru ella kunnu vera av dansk-
norðurlendskum uppruna. Vegna søguliga
búsetingarmynstrið í Utland hava hesi
nøvn serligan týdning. Verkætlanin kann í
ávísan mun samanberast við tað, sum aðrir
høvundar longu frammanundan hava gjørt í
kanningum av norðurlendskum fólkanøvn-