Freyja - 01.06.1901, Blaðsíða 33

FfíEYJA
113
og þjóðum enn þann dag í dag.
Nákvæmir sagnaritar sýna oss ótví-
ræðlega að hinir sterknstu siðmenn-
ingarstraumar allt í gegnum sög-
una eigi rót sína að rekja til hinnar
miklu sívakandi, sístarfandi, sí-
hugsandi móðurástar. Það var kon-
an sem myndaði hið fýrsta heimili
sem mannkynið eignaðist. Það
var í hellrum og holum jarðar eða
í holum stóru trjánna, eða laufskál-
um sem hlífðu henni og börnum
hennar fyrir brennhita sólarinnar.
Ivonan gjörði hina allra fyrstu ak-
uryrkju tilraun; hún ræktaði korn,
ávexti og jurtir, sein hún síðan lærði
að nota í sjúkdóms tilfellum. Hún
var sinn eigin læknir, og öll læknis-
fræði sem lieimurinn þá þekkti varí
hennar höndum. Hún tamdi kýr,
og geitur og lærði að hagnýta mjólk
þeirra til að uppfylla með henni
þarflr barna sinna.Konan stilltiæfin-
lega til friðar, ræktaði frændrækni
og yfir höfuð allt heimilislíf, vináttu
og skyldleikabönd og allt gegnum
móðurástina. Nauðsynj.ir móðurstöð-
unnar voru fyrstu orsakir til allra
siðmenningar tilrauna. Svo í stað
þess að gjöra konuna í alla staði
ófullkomnari en karlmanninn and-
legaog líkam'.ega og honuin óhæfari
til að hugsa og sWfa, eins og svo
margir rangeygðir ritböfundar hafa
slegið föstu og prédikað inn f til-
finningar fólks, er móðureðli hennar
hin eina sanna frumhvöt og megin-
afl sem knúði hana til að mynda sér
fast heimili. Þannig er það auð-
sælegt, að vér verðum að leita að
morgunroða siðmenningarinnar til
þessara fyrrstu, þó ófullkomnu til-
rauna konunnar til að vernda sig og
afkvæmi sín á sjúkdómstímum sín-
um og ósjálfstæðis aldri þeirra. Það
sem maðurinn græddi á þessum tima
átti hann eingöngu að þakka barátt-
unni fyrir tilveru sinni við óarga-
dýr og samtimamenn sína. A því
lærði hann að búa til hin fyrstu
vopn ýmist úr grjóti eða trö. En
konan setn þá eins og æfinlega var
bundin við börn sín og háð sjúkdóm-
um og þrautum sem móðureðlinuer
samfara, varð framknúningsafl sið-
menningarinnar. Tillögur karl-
mannsins í þá átt, standast engan
samanburð við framþróun konunn-
ar á þessu bernskuskeiði mannkyns-
ins. Hin ábyrgðarfulla staða kon-
unnar, sem móðir, forsorgari og for-
svarsmaður margra hjálparlausra
barna, hóf hana að skynsemi, fyrir-
hyggju og stjórnsemi hátt upp yflr
manninn og gjörði hana að sjálf-
kjörnum kennara og stjórnara
mannkynsins.
Má vera að oss sem nú lifum varði
meiru að vita um þá mæðrastjórn
sem enn þá er til í Norður-Afríku
meðal hinna svo kölluðu Tauaregs.
„Móðirin litar barnið“ er málsháttur
þeirra.Barnið tilheyrir móðurinni en
ekki föðurnum. Það er blóð móður-
innar eða ætt og afstaða sem gefur
barninu æskilega afstöðu í mannfö-
laginu, en ekki blóð eða afstaða f?ið-
ursins. Þegar landeignum var skift
milli fólks af þessum þjóðflokki, vtir
það æfinlega sett undir nafn kon-
unnar. Lög Berbers gefa konunni
fullt vald yfir eignum sínum. í
Rhat bafa konur umsjón yflr öllum
fasteignum í landinu. I Touaregs er