Freyja - 01.01.1905, Blaðsíða 3

VII. 6. 7-
FRYJEA
149.
Allt konunni aS kenrsa.
PrófeSsor Mathens i h tsk )Ia:iu:r> f Chicajío hefir veriö að
"Tetinslast eftir trúarbrac'öalecn ástandi stúdenta almennt, og tii
þ.-ss aö byggja þessa rannsókn sína á góðum rökutn skrifaöi hann
hákyrkju presti einum og baö mn reynzlu hans og álit þessu viö-
víkjandi og kom svar prestsins mjög nákvæmlega saman við eftir-
tekt prófessorsins sjálfs í því etni. „Það eru sorgleg tákn tím-
anna, “ segir presturinn, ,,hve fáir stúdentar sækja kyrkjur vorár
og þó færri, sem skrifa sig í söfnuði,og verða þannig að nokkru and-
legu liöi. Sex eða sjö stúdentar hafa skrifað sig í einn hinn fjöh
mennasta og hœst standandi söfnuð í allri borginni, og aö þeir eru
þar svo margir, kemur til af því aö kyrkja þess safnaðar—stór og
vegleg, stendur mjög nærri fjölsóttasta háskóla borgarinnar. Það
er ekki annað sýnilegt en að stúdentarnir gangi í kyrkjurnar eins
og börn ganga á alþýðu skóla og taki svo burtfarar próf úr þeim
undir eins og þeir eru fœrir um að leggja fyrir sig nökkurn alvar-
legan lífs starfa. “
Þetta segir Próf. M. að sé allt konunni að kenna. Því síðan
hún hafi farið að mennta sig, mynda félög (clubs) o. s. frv. hafi
hún alveg hœtt að starfa í kyrkjunnar þarfir og innan kvrkjunnar
vébanda. Oll kærleiks verk er hún áður hafi unnið í kyrjunnar
nafni, og sem meðlimur hennar, vinni hún nú, sem meðlimur þess-
ara félaga og í þeirra nafni. Verkahringur kyrkjunnar sé því eigin-
lega búinn. Hefði konan gjört sig ánægða með að vera eins og hún
var, kyr í eldhúsinu hjá pottum sínum og pönnum, vœri kyrkjan
feitari en nú er hún. Það var konan, sem í aldin^arðinum Eden
ónýtti skaparans verk til forna—á dögum Gyðinganna. Og svo
virðist sem kristnin sé jafn ráðalaus með hana eins og Gyðingarn-
ir voru. Hvað á að gjöra við hana? Old kraftaverkanna er liðin,
svo þó einhverjum hefði komið til hugar að láta hana skifta um
kyn, er það ekki hœgt. Skáldið Schiller getur þess í einu af kvæð-
um sínum að einhverntíma í fyrndinni hafi guð verið aleinn að
sveima í geimnum, og er honum tók að leiðast, hafi hann tekið sig
til og skapað englana. En hann segir að englarnir hafi verið svo
dauðhlýðnir og spakir að guði hafi leiðst jafninikið eftir sem áður.