Freyja - 01.01.1905, Blaðsíða 19

N
FREVJA
A'
VII. 6.-7.
165.
III. KAPITULI.
. > .... * -. J s í
I þgssu loftslagi var Imslda. fædiog a!in uþp. En þó undar-
le»t. megi viröast, hafði þaS ekki önhur spillandi áhrif á hana ’en
það, a5-hún fékk snemma óbeif á heímili sínu þg um leiS á öllu
sem undir þaö nafn h-eyrði, því hnh mældi öli heimili á þann eina
mœlikvarða. sem hún þekkti, ög afleiðingin varS sú, að hún ásetti
sér að giftastr aldrei.' Systkini hennar, Frank, 15 mánuðum yngri en
hún sjá!f,og systir hennar Córa, 16 fnánuðum yngri en Frank voru
óbærilega geðleið, stríðin, heimtufrek, löt, öfundsjúk og allt ann-
að, sem hjálpaði til að gjöra ölliim, sem • hœrri þeitn voru, lífið
leitt og lítt bærilegt." Ef Imelda eignaðist nýjá bók voru þau viss
að skemma hana og svo var um hváð annttð. Væri henni boðið í
samsœti eða tii eirthverra skemmtana, voru þau viss með að gjöra
henni ómögulegt að fára, eða þa'að gjöra hana svo hrygga og reiða
og seina, að hún missti alla -löngun til að fara. I viðbot við allt
þetta lenti mesti: híuti vinnunnar á henni af því 'hún var elsta
barnið, auk þess skeytti móðir hennar eiunig oftaít skapi sínu á
henni, og virtist sem hún vœri að jáfna úm hana fyrir það, að hún
var orsök í óhámingju henhar. Imeldu sem fannst hún hafa hlot-
ið að gjöra eitthvíað á hlutamóður sinnar, án þess að hafa hug-
mynd utn, hvað þaöigæti verið, grét oft sárt og lengj yfír því, að
móðirin, sem á að vera barnsins besti vimtr skyldi þaiinig við sig
breyta-. -,Þá var það, að faðir hénnar tók hana að sér og fyllti það
skarð, sem móðirin lét adtt, og varð það til að tengja fastar og
traustar vináttu og blóðskylduböndin milli þeirra feðginanna en
vanalega gjörist. :Hann kenndi hetini alít sem móðirin hefði átt
að kenna henni, svo þö Itnelda gengi ekki stöðugt á skóla, varð
liún vel menntuð stúlka, og fyrir utan það sém vanalega er kennt
á alþýðuskólurn, kenridi hanri herihi frámburðarfrœði, sönglist
ldjóðfæraslátt, bókfoérslu, hfaðritun, ásamt þýzku og frönsku.
Herbert Ellwood var námsmaður góðurog hafði ánœgju af að
kenna þessari vanræktu dóttúr sinni állt sem hann kunni, enda
liafði hún ánægjti af að'nema. En þetta varð að ágreinings efni
eins og allt annað á þesstrh imingjumauða heimili. Móðirin kvart-