Freyja - 01.01.1905, Blaðsíða 10

156.
FREYJA
VII. 6.-7
hann þá dr. Boltz og baö hann, að vísa sér á bækur þœr, er hann
gæti numiö íslenzku af. Dr. Boltz svarabi honum því, að á þýzku
voeru ekki til neinar kennzlubœkur í íslenzkri tungu. Ráölagöi
hann Kuchler, aö fara til Kaupmannahafnar og kynnast þaríslenzk-
um námsmönnum, en þó sérstaklega skáldinu Steingrími Thor-
steinssym, er þá var staddur í Kaupmannahöfn, og leita ráöa til
hans um þaö efni. I skóla-fríinu 1888 fór hann því til Kaup-
mannahafnar og fann þar Steingrím Thorsteinsson. Dvaldi hann
þar fjórar vikur, og stundaöi dönsku-nám allan þann tíma. (Dr.
Boltz haföi ritað honum, aö hann yröi fyrst að nema dönsku, svo
hann gœti lœrt íslenzku af dönskum bókum). Las hann svodönsku
utan skóla tvö seinustu árin, sem hann var í Grimma.
Um páska leytið 1890 lagðí hann á stað til Kaupmannahafnar
íí annaö sinn) með samþykki foreldra sinn. Aleiga hans var aö
eins 100 mörk [$25], sem var verðlaunafé, er hann haföi hlotiö viö
burtfararprófið í lœrða skólanum í Grimma. En þó hann væri
svona fátœkur af fé, þá ásetti hann sér aö stunda nám við háskól-
an í Kaupmannahöfn. Hann varö þar líka stúdent, hlýddi á fyrir-
lestra þeirra próf. Wimmers, próf. Möllers, próf. Kromansogdr.
Valtýs Guömundssonar, og lagði mesta stund á málfræöi [philology]
og heimspeki. Átti hann mjög erfitt uppdráttar um þessar mnndir,
og mun hann oft hafa lagst til svefns bæöi þreyttur og svangur,
því hann haföi ekki annað sér til viöurvœris en þaö, sem hann fékk
fvrir aö segja dönskum stúdentum prívatlega til í þýzku, og fyrir
greinar, sem hann ritaöi í ýms blöö á Þýzkalandi. [En eins og
menn vita, hafa ungir menn sjaldan mikið fé upp úr því, aö rita í
blöö]. En þrátt fyrir fátækt og aöra öröugleika,sókti hann námið
fast og tók próf árið 1891 með góðum vitnisburði, og haustið 1892
stóöst hann magisterkonferens í þýzkri tungu ogþýzkum kókmennt-
um, og það eftir aðeins tveggja og hálfs árs nám.
Meöan hann dvaldi í Kaupmannahöfn, lærði hann skandinav-
isku málin, ásamt íslenzku og norrænu. Þá kynntist hann ýmsum
íslendingum, þar á meðal Bjarna Jónssyni (frá Vogi] sem var hinn
fyrsti kennari hans í íslenzku og varð um leið, innilegur vinur hans.
Hann gjörðist þá meðlimur Islendingafélagsins í Kaupmannahöfn.
Þar kynntist hann og dr. Valtý Guðmundssyni, mag. Boga Th.