Helgarpósturinn - 19.12.1985, Blaðsíða 19

lendra gesta, kostnaður við þá verð-
ur aldrei undir 2 milljónum; Reykja-
víkurkvikmynd upp á 6,2 milljónir,
kynning á starfsemi ýmissa stofn-
ana eins og skóla, nefnda og ráða í
borginni mun kosta a.m.k. 5 milljón-
ir. Utkoman er sú að heildarkostn-
aður verður einhvers staðar á milli
75—10(j milljónir.
lnni í þessu dæmi er t.d. veisla á
Broadway sem á að halda fyrir ráða-
menn borgarinnar og gesti. Hún
kostar milljón. Aðrir kostnaðarliðir
þarna skilja afskaplega lítið eftir sig
og þjóna borgarbúum ákaflega lítið.
Varðandi þessar 10—11 milljónir
sem eiga að fara í Arnarhólshátíð-
ina er ekki úr vegi að taka einhverja
tölu til samanburðar. Allt framlag
Reykjavíkurborgar til Kjarvalsstaða
er t.d. þessi sama upphæð, 10,2
milljónir yfir árið. Því er þetta gífur-
lega stór upphæð miðað við það
sem borgin veitir til annarra mála,
auk þess sem þetta skilur lítið eftir
sig.“
— Hvad viltu segja um þœr kostn-
adartölursem Davíd lagði fram í út-
varpsuidtali á dögunum?
„Þar lét Davíð þess getið að þessi
afmælisveisla væri ákaflega ódýr og
nefndi í heild 20 milljónir eða
2—300 krónur á hvern Reykvíking.
En þessi tala er nú tekin einhvers
staðar úr talnabunkanum og má
margfalda hana með þremur.
Maður kemst þar að auki ekki hjá
þyí að spyrja sig hver bauð til
þessarar veisiu og hvort borgarbúar
voru spurðir að því hvort þeir vildu
taka þátt í henni. Nú er ljóst að þessi
veisla mun aldrei kosta minna en
1000 krónur á hvern borgarbúa.
Þetta fer að draga sig dálítið saman
þegar við þurfum að borga 20—30
þúsund á mann fyrir Hafskip og
aðrar óarðbærar og vafasamar
fjárfestingar sem ráðamenn
þessarar þjóðar hafa stefnt okkur í.“
BRAUÐ OG LEIKAR
— En hverjar voru þínar tillögur
helstar í undirbúningsnefndinni?
,,Ég hef t.d. lagt til að sú eigna-
myndun sem ætti sér stað á árinu
yrði fólgin í menningarverðmætum
fyrir borgina eða yrði til að auka á
þjónustu við borgarbúa.
Almennt hafa mínar tillögur mið-
ast við að við borgarbúar tækjum
sem virkastan þátt í þessari hátíð,
t.d. að hverfum borgarinnar væri út-
hlutað ákveðinni fjárupphæð sem
þau gætu þá ráðstafað eftir sínu
höfði, svo sem til fegrunar umhverfi
sínu, að íbúar hverfanna ákvæðu
sjálfir hvað þeir vildu helst gera í
stað þess að öllu sé stjórnað af ein-
hverjum skrifstofum úti í bæ.
Ein af undirnefndum afmælis-
nefndarinnar er svokölluð lang-
borðsnefnd. Tillögur hennar voru
ákaflega skemmtilegar. Ég stakk t.d.
alveg eindregið upp á því að borgin
héldi borgarbúum fjölskyldu-
skemmtun á sinn kostnað 18. ágúst:
Sú veisla stæði allan daginn á hinum
ýmsu stöðum í bænum, boðið yrði
upp á sérstakan mjöð og jafnvel sett
upp útigrill. Þarna yrðu ýmsar
uppákomur og ef rigndi væri t.d.
hægt að færa sig inn í bankana
okkar. Þarna gætu Reykvíkingar,
ungir sem aldnir, mæst og skemmt
sér saman eina dagstund.
Þessi hugmynd hefur þurft að
þoka fyrir hugmyndinni um Arnar-
hólsveisluna sem yrði einhvers kon-
ar hátíð milli 9 og 12 um kvöldið og
svo einhver fjölskylduskemmtun
eftir hádegið sem miðaðist þá fyrst
og fremst við börn. Þar með er búið
að slíta tengslin milli kynslóðanna
og raunar mjög vafasamt að börn og
roskið fólk hafi þrek til að horfa á
þriggja tíma skrautsýningu uppi á
Arnarhóli um kvöldið. Á þessu
kvöldi á semsé að brenna upp 11
milljónir sisvona. Mér finnst þetta
minna dálítið óþægilega á ákveðna
atburði mannkynssögunnar, að hér
sé verið að leiða athygli fólksins frá
alvarlegri málum með brauði og
leikjum — þarna mun sinfóníu-
hljómsveitin leika undir palli á svip-
aðan hátt og strengir voru slegnir
þegar Rómarborg brann.
Þarna komum við enn og aftur að
því hvernig ráðamenn þjóðarinnar
geta farið með almannafé, ráðskast
með fjármuni, framtíð okkar og líf
að eigin geðþótta án þess að nokk-
urn tíma að þurfa að standa í skil-
um. Við vitum að þessi þjóð er
skuldum vafin og á síðustu dögum
hefur það komið æ betur í ljós að
hér ríkir alls konar spilling sem
minnir á þá vargöld sem ég tel að sé
ráðandi hér. Hver hrifsar til sín það
sem hann nær í og það opinberast í
þeirri fjármálaspillingu sem virðist
einkenna þetta þjóðfélag. Þrátt fyrir
þessar skuldir sem íslendingum er í
rauninni gert að greiða vegna ráð-
ríkis ráðamanna, þá hafa síðustu ár
verið einhver mestu aflaár í sögu
okkar, þjóðartekjur eru mjög háar
og maður spyr sig hver það sé sem
ætlar að axla þessa ábyrgð."
SLÁSTÁ DAGINN,
DREKKA SAMAN Á
NÓTTUNNI
„Hvaðan kemur ráðamönnum
þetta vald að hugsa fyrir aðra á
þennan hátt? Síðan veifa þeir fram-
an í fólk — eins og borgarstjóri gerði
í útvarpsviðtalinu — einhverjum töl-
um án skýringa. Mér hefði fundist
að borgarstjóri hefði átt að gera
borgarbúum grein fyrir því hvað
afmælið kostar í heild sinni, hvað
það kostaði fyrir hvern borgarbúa
og athugað væri hvort þeir í raun
kæra sig um þetta. í stað þess rýkur
hann upp til handa og fóta þegar
hann er gagnrýndur fyrir störf sín.
Mér finnst stjórnmálamenn í
þessu þjóðfélagi líkjast talsvert mik-
ið Einherjunum í Valhöll sem var
óskadraumur víkinganna á sínum
tíma. í rauninni slást þeir á daginn
og drekka saman á nóttinni, slást
eftir fyrirfram settum reglum og rísa
síðan upp þríefldir þegar rökkva
tekur, haldast í hendur og gera sér
glaðan dag. Þetta einkennir þá karl-
stýringu sem við búum við. Sá sem
verður ofan á hverju sinni er sá sem
er orðhvatastur og ófyrirleitnastur,
sá sem kemur best út í viðtölum á
skjánum og á fundum, sá sem ber
sér hvað hæst á brjóst og slær sterk-
ustu slagorðunum fram.
En þeir sem leika þennan leik eru
líka allir sammála um að viðhalda
pólitíkinni eins og hún er. Það má
aldrei ganga svo langt að vegið sé
að rótum kerfisins. Þetta sést á því
að stjórnmálaflokkarnir eru í raun
niðri í öllu: ofan í bönkum, tjáning-
arfrelsi — samanber útvarpsráð,
þeir stýra jafnvel því hvað börnin
lesa í skólanum — samanber það
hvernig ákveðin bók var nýverið
bönnuð á skólasöfnum. Því spyr
maður sjálfan sig í hvers lags gervi-
lýðræðisheimi maður lifir vegna
þess að þegar maður lítur á þjóð-
félagið í heild eru mjög fáir sem eru
flokksbundnir eða taka þátt í störf-
um þeirra. Örfáir einstaklingar taka
sér það vald að ráðskast með fjár-
muni okkar og líf og framtíð og eng-
inn er kallaður til ábyrgðar, hver vís-
ar á annan eins og í Hafskipsmál-
inu,“ segir María Jóhanna Lárus-
dóttir, fulltrúi Kvennaframboðsins í
undirbúningsnefnd 200 ára afmælis
Reykjavikurborgar.
PASSION
FRANSKUR
H E R R A O G
DÖMUFATNAÐUR
HÆSTA GÆDAFLOKKI
SNORRABRAUT 27, 105 REYKJAVÍK SÍMI 13833
PASSION
HELGARPÓSTURINN 19