Helgarpósturinn - 17.03.1988, Blaðsíða 16

Þorsteinn J.
Vilhjálmsson
DJARFUR
ÖGRANDI
Allt sem þú vildir heyra í út-
varpinu en hafðir ekki kunnað
við að spyrja um. Yfirskriftin á sér-
stæðasta þætti tónlistarrásanna.
Umsjónarmaðurinn er Þorsteinn J.
Vilhjálmssori, Frammari, bók-
menntafræðinemi, nýráðinn mark-
aðsstjóri Skífunnar. Maðurinn sem
var með fólkið sem ekki var í frétt-
um, stökk fallhlífarstökk í beinni út-
sendingu, tók viðtöl við börn í sand-
kassa, við mann sem átti hund í sótt-
kví en var ekki viðtalsefni að öðru
leyti, stofnaði hljómsveit til að
syngja sjálfur blúslög undir heitinu
Natan Olsen, semur dægurlaga-
texta í samvinnu við hlustendur og
vinnur, ásamt öðrum, lag við text-
ann til að geta spilað það í útvarpið.
Maðurinn sem ætlar að fara að
skrifa fyrstu sápuóperuna sem skrif-
uð hefur verið fyrir útvarp, að sjálf-
sögðu í samráði við hlustendur. Hún
á að gerast annaðhvort í Fokker á
leið til ísafjarðar, sem hefur verið
snúið við vegna snjókomu, eða þá í
skíðalyftu. Hann telur það líklegra.
Eintal sálarinnar á leið upp brekk-
una. Meiningin er að gera fjóra tíu
mínútna þætti, leikna, og flytja síð-
an í þættinum Allt sem þú...
„Fyrir mér er útvarp mikiu meira
en tónlist, kveðjur og kynningar.
Það býður upp á ótal möguleika og
ég nýti bara agnarsmátt brot af
þeim. Mér virðist sem fólk, útvarps-
hlustendur, hafi miklu meira til mál-
anna að leggja en að senda kveðjur.
Það er óþarfi að koma fram við það
eins og fávita."
Ad vera í sambandi
..svo er það þetta fræga sam-
band við hlustendur. Ég hef náð því,
svona bæði já og nei. Ég upplifi það
aðallega á tvennan hátt í gegnum
sterk viðbrögð sem eru annars veg-
ar mjög neikvæð og hins vegar já-
kvæð. Það er kallað á eftir mér á
götu með fúkyrðum og dónaskap
og ég hundskammaður. Svo er það
hins vegar fóik sem kemur að máli
við mig með jákvæðar ábendingar,
bendir á efni eða vill hrósa mér. Ég
hef tekið hæfilega mikið mark á
hvoru tveggja... fólk hefur skoðanir
á öllu, hvort sem það er ráðhús eða
bjór eða bara einn útvarpsþáttur..."
við fólk sem ekki er í fréltum
„...voru svona „snap-shots" úr
mannlífinu. Ég datt inn í eitthvað í
fimm, sex mínútur. Ég hamraði
mjög stíft á því að þarna væri verið
að tala við fólk sem ekki væri í frétt-
um, fór út með hljdðnemann og hitti
fólk við hversdagslegt amstur í dag-
lega lífinu. Svo fór að bera á því að
fólki fannst þetta leiðinlegt, að
heyra viðtöl við fólk sem ekki var í
fréttum. Niðurstaðan varð sú að fólk
vill heyra um sama fólkið sýknt og
heilagt. Hugmyndin gekk í nokkra
mánuði, svo var hún búin, enda átti
hún ekki að lifa lengi..."
í loftinu
..mig hafði lengi langað að prófa
fallhlífarstökkið og þetta var dásam-
leg reynsla. Eftir á, eftir að ég var
lentur heilu og höldnu. En ég var
skelkaður þegar þessi litla rauða
rella var komin í tólf þúsund fet og
ég hékk í lausu iofti út um hurðina
á maganum á stökkvaranum. Held
ég hafi misst meðvitund og svo
öskrað af öllum líf s og sálarkröftum.
Það var ekkert ,,feik“. Svo lét hann
sig gossa og sekúndurnar sem liðu
voru stórkostlegar. Þetta var spenn-
andi, líka að stökkva í beinni út-
sendingu. Ég hef ekki stokkið aftur,
býst ekki við því, enda lofthræddur
í eðli mínu...“
enda œvintýrin stundum snögg-
lega
..þetta var mjög skrýtið tímabil
16 HELGARPÓSTURINN