Morgunblaðið - 02.10.1986, Page 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 1986
HVAÐA SKUGGI
PASSAR?
Horfðu vel á hundinn sem situr við hlið
húsbónda sins. Hvaða skugga heldur þú að
hann eigi?
MYNDAGÁTAN 13
Það bárust engin rétt
svör við síðustu myndagátu.
Ég trúi ekki að enginn hafí
séð að þetta var fílma.
í dag fáum við aðra
myndagátu og ættu þið öll
að geta hana ef þið skoðið
vel hvað er á henni. Þetta
er hlutur sem allir þekkja.
Bréf frá ykkur krakkar
eru mjög skemmtileg.
Sendið svör við myndagát-
unni og skrifð bréf með og
segið mér frá sjálfum ykkur
og einhveiju fleiru
skemmtilegu. Heimilisfang-
ið er:
Barnasíðan,
Morgunblaðinu,
Aðalstræti 6,
101 Reykjavík.
Smárabreidan
Fjögurralaufa smáramir
á smárabreiðunni hennar
Huppu á síðustu bamasíðu
voru 6. Ágústa V. Sverris-
dóttir í Hafnarfírði hafði
rétt svar.
ivS\
';%i. .
0 ' ' '*

D
Um allan heim eru töluð tungumál og skrifað á hinn margvíslegasta hátt.
MERKI OG TÁKN
Það er komið haust og skólinn
er bytjaður. Það er margt
skemmtilegt og gagnlegt sem
kennt er í skólanum. Flestir byija
á því að læra stafína, að skrifa
þá og lesa. Við lærum stafrófíð,
a, b, c, d, e, f, g,... og svo fram-
vegis. í gömlu Gagn og gaman
bókinni sem kennd var í mínu
ungdæmi voru myndir þar sem
sýnt var hvemig við gátum sjálf
eitt eða tvö búið til þessa stafi
standandi eða_ sitjandi. Þetta var
skemmtilegt. í afmælum er hægt
að fara í heilu stafagátumar með
þessu móti, það er að segja ef
nógu mörgum er boðið í afmælið!
Seinna þegar við höfum lært
að lesa og undraheimur bókanna
hefur opnast fyrir okkur komumst
við að raun um að það em til
fleiri og önnur stafróf. Gríska
stafrófíð er ekki eins og okkar.
Sumir nota myndmál eins og
Kínveijar og Japanir og þar þurfa
bömin að læra miklu fleiri tákn
en við. í heiminum tala menn jrfir
200 aðaltungumál, en auk þeirra
er ótölulegur fjöldi alls konar
mállýska sem menn tala. Það er
ekki einu sinni til bókmál fyrir
allar þessar mállýskur.
Það em líka til hópar fólks sem
ekki geta séð stafina sem við flest
notum. Búið var til sérstakt
blindraletur. Það samanstendur
af upphleyptum punktum sem
raðað er saman á mismunandi
hátt. Hinn blindi þreifar á þeim
með fingurgómunum og getur
þannig lesið bækur og blöð.
Þeir sem ekki heyra og geta
ekki lært að segja hljóðin sem
stafimir standa fyrir nota hend-
urnar til að tala. Þeir eiga ákveðna
handahreyfingu fýrir hvem staf
og geta því stafað það sem þau
vilja segja. Þetta er að vísu sein-
legt svo að fyrir ákveðin orð og
hugtök eiga þau ákveðin tákn og
geta notað þau. Margir sem em
heymarskertir lesa líka af vömm
og geta þannig skilið það sem við
segjum.
Menn hafa reynt að hafa sam-
band sín á milli með alls konar
hætti. Indíánar sendu reykmerki
á milli staða eða börðu bumbur
og komu þannig skilaboðum á
milli. Mors var líka lengi notað
bæði í hljóð- og ljósmerkjum. Og
margir kunna að morsa þó sími
og alls konar samskiptatæki hafí
leyst morsið af hólmi að mestu.
Við notum alls konar merki og
reglur sem við fömm eftir dags
daglega. Umferðarljósin em dæmi
um þetta. Rautt ljós þýðir stopp,
og græna ljósið af stað. Það yrði
ljóta bendan ef við fæmm ekki
eftir þessum merkingum ljósanna.
Sama gildir um seprabrautimar,
þessar sem við notum sem gang-
brautir yfir akbrautir og við
setjum merki með gangandi veg-
faranda á nokkum spöl frá
þessum gangbrautum til að minna
bflstjóra á að nú sé þetta framund-
an.
Svona getum við lengi talað og
skrifað um alls konar merki og
tákn sem við notum. Ef þér kem-
ur eitthvað skemmtilegt í hug í
þessu sambandi láttu barnasíðuna
þá vita. Sendu bréf!
Brosum
Sigurbjörg Ingadóttir í Kópa-
vogi sendi þessa brandara um
daginn.
Konni: Ég var með tannpínu
svo ég fór til augnlæknis til
að láta taka tönnina.
Baldur: Af hveiju til augn-
læknis?
Konni: Þetta var nefnilega
augntönn.
Hún frú Jóna talar svo mikið
— þegar hún fór til Mallorca
í sumar sólbrann hún á tung-
unni.
J