Morgunblaðið - 02.10.1986, Side 55

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 2. OKTÓBER 1986
55
Kveðjuorð:
Jón Jónsson
frá Drangsnesi
í átthagana andinn leitar,
þó ei sé loðið þar til beitar.
Við rætur Bæjarfellsins í norðan-
verðum Steingrímsfirði, næstum
fyrir opnu hafí, stendur þorpið
Drangsnes. Það á sér ekki langa
sögu, varla er hægt að segja að
þorpsmyndun hefjist fyrr en 1930.
Þó mun allnokkur smábátaútgerð
hafa verið stunduð þaðan allt frá
aldamótum og stuðlaði hún að því,
að byggð þéttist smátt og smátt.
Það má ef til vill segja að á þessum
slóðum „sé ekki loðið til beitar",
en á góðum árum er hvergi betra
að vera og sannir Strandamenn eru
stoltir af uppruna sínum og æsku-
stöðvum.
Jón Jonsson, jafnan kallaður
„Nabbi", fæddist á Drangsnesi, ólst
þar upp og var búsettur allt til árs-
ins 1958, en þá lá leiðin suður eins
og fjölmargra annarra.
Faðir „Nabba" var Jón Pétur,
sonur Jóns Jónssonar, kennara og
bónda á Drangsnesi og konu hans,
Önnu Sigríðar Ámadóttur frá Þorp-
um. Jón Pétur var mikill athafna-
maður og auk þess drifQöður á sviði
söngs og leiklistar á staðnum. Móð-
ir „Nabba" er Magndís Anna, dóttir
Ara Magnússonar frá Kleifum og
konu hans, Guðrúnar Ólafsdóttur
frá Bólstað. Þess skal getið að
Anna móðir Guðrúnar var dóttir
Guðmundar Einarssonar á Kleifum
en hann var bróðir alþingismann-
anna Torfa á Kleifum og Asgeirs á
Kollufjarðamesi. Magndís var skör-
ungur mikill til orðs og æðis, um
hana má segja eins og Bergþóm
forðum: „Hún var drengur góður."
Forfeðrunum var sem sagt ekki
fisjað saman og Nabbi tók í arf
músíkgáfuna, dugnað og kappsemi.
Hann var skapmikill, en þótt í hann
fyki þá erfði hann ekki þannig
uppákomur við nokkum mann.
íþróttamaður var Nabbi í betra lagi,
á yngri ámm sigraði hann t.d. í
langstökki á fyrsta héraðsmóti
HSS, en uppáhaldsíþróttin var
knattspyma, lék hann bakvörð í lið-
inu okkar heima og margar góðar
sendingar fengum við framheijamir
frá honum og gleði hans var innileg
ef við skomðum mark úr þeim.
Minnisstæðastur öllum sem til
þekktu var Nabbi fyrir harmonikku-
leik. Það var ekki heiglum hent að
halda uppi ijorinu á sveitaböllunum
hér áður fyrr. Því böllin stóðu oft
fram undir morgun, en Nabbi leysti
hlutverk sitt af hendi með mikilli
snilld og þegar gamanvísnasöngv-
aramir og skáldin Bjöm í Bæ og
Jömndur á Hellu stigu fram á svið-
ið og fluttu nýjustu ljóðin sín, þá
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis-
og minningargreinar til birt-
ingar endurgjaldslaust. Tekið
er við greinum á ritstjóm blaðs-
ins á 2. hæð í Aðalstræti 6,
Reykjavík og á skrifstofu blaðs-
ins í Hafnarstræti 85, Akureyri.
Athygli skal á því vakin, að
greinar verða að berast með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði að berast síðdegis á
mánudegi og hliðstætt er með
greinar aðra daga.
í minningargreinum skal hinn
látni ekki ávarpaður. Ekki em
tekin til birtingar frumort ljóð um
hinn látna. Leyfilegt er að birta
Ijóð eftir þekkt skáld, 1—3 erindi
og skal þá höfundar getið. Sama
gildir ef sálmur er birtur. Megin-
regla er sú, að minningargreinar
birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina
gildir sú regla, að aðeins em birt-
ar greinar um fólk sem er 70 ára
eða eldra. Hins vegar em birtar
afmælisfréttir með mynd í dagbók
um fólk sem er 50 ára eða eldra.
spilaði Nabbi auðvitað undir. Þessir
gömlu gleðidagar komu ekki aftur,
en minningin lifír.
Þann 29. júlí 1945 gekk Nabbi
að eiga eftirlifandi eiginkonu sína,
Lovísu Andreu, f. 25. febrúar 1926.
Faðir hennar var Jón Atli, útgerðar-
maður f Hamarsbæli, sonur
Guðmundar Magnússonar frá
Ljúfustöðum og konu hans, Sigríðar
Jónsdóttur úr Geiradal. Móðir Lóu
var Anna Jónína Guðmundsdóttir
frá Skarði af Pálsættinni, en kona
Guðmundar var Halldóra Sigríður
Halldórsdóttir frá Miðhúsum í
Reykhólasveit.
Nýgiftu hjónin reistu sér hús við
hliðina á símstöðinni, en þar bjuggu
foreldrar Nabba. Brauðstríðið byij-
aði fyrir alvöm. Nabbi lagði gjörva
hönd á margt. Hann átti trillubát,
hana Sóley litlu, og reri til fiskjar.
Skepnur þurfti að hafa til heimilis-
nota, en aðalatvinnan var vömbif-
reiðaakstur hjá vegagerðinni og svo
fæddust blessaðir drengimir þeirra,
sem allir erfðu tónlistargáfuna.
Þeir heita: Jón Pétur, f. 13. apríl
1946, trésmiður, kona hans Guð-
laug Maggí Hannesdóttir og eiga
þau 2 böm. Ari Elvar, f. 8. maí
1950, prentari, kona hans Hólm-
fríður Edwardsdóttir og eiga þau 1
bam, en Ari á 2 böm frá fyrra
hjónabandi. Atli Viðar, f. 22 maí
1953, innheimtustjóri hjá OLÍS,
kona hans Hildur Þorkelsdóttir,
eiga þau 3 böm.
Eftir að hjónin fluttu suður
stundaði Nabbi fyrst sendibifreiða-
akstur, en síðustu 10 árin vann
hann hjá Eimskip. Þau vom búsett
á Nesvegi 52 flest árin. Sjúkdómur
sá er dró Nabba til dauða vann
hægt og bítandi, en hann var harð-
ur af sér og lét ekki undan fyrr en
í fulla hnefana, þá var hann heltek-
inn og engum læknisráðum við
komið.
Efst í huga mínum nú er minn-
ingin um harmonikkuleikarann sem
á lognkyrram sumarkvöldum gekk
út á tröppumar á símstöðinni og
spilaði seiðandi lög. Unglingamir
söfnuðust í kringum hann og hlust-
uðu hugfangnir. Þannig vil ég muna
Nabba.
Ég ætla að enda þessa sundur-
lausu þanka mína á vísu eftir skáld
sem átti ættir að rekja til Stranda-
byggða.
Æsibyr til ystu stranda,
andinn spyr á fömum vegi.
Opnar dyr í austri standa,
eldar fyrir nýjum degi.
(Stefán frá Hvítadal.)
Að Iokum votta ég aðstandendum
öllum samúð mína. Blessuð sé
minning Jóns Jónssonar.
Ingimar Elíasson
Kristín Halldórs-
dóttír - Kveðjuorð
Ein úr hópnum okkar er horfin.
Við sem vomm famar að ráðgera
að hittast og halda upp á tíu ára
afmælið.
Okkur leist ekki á að hún Stína
ætti mikið erindi í húsmæðraskóla,
þegar við sáum hana fyrst, en raun-
in varð sú að hún gerði mörgum
okkar skömm til og álitið á mann-
eskjunni óx jafnt og þétt. Lífskraft-
urinn, þrautseigjan og kímnigáfan
var ólýsanleg. — Það varð bara að
sjá og reyna.
Nú stöndum við máttvana og
slegnar gagnvart þeim örlögum sem
hún hlaut og freistumst til að trúa
ekki óréttlæti heimsins. Kannski
Guð ætli henni stærra hlutverk
annars staðar?
Við sendum foreldram Kristfnar
Halldórsdóttur, systur, mági og
öðmm sem eiga um sárt að binda

vegna fráfalls Stínu, okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Skólasystur Húsmæðraskól-
anum á Löngumýri 1976.
Safnið kemur af fjaUi.
Réttað í Arnarhóls-
rétt í Helgafellssveit
Stykkishólmi.
SKYLDI nokkurn tíma hafa
verið betur mætt við Arnar-
hólsrétt í Helgafellssveit en
23. sept. sl., en þá var réttað
þar og veður var hið besta,
sól og heiður himinn. Bíla-
fjöldinn skipti tugum og börn
og fullorðnir fleiri en ég man
eftir.
Skólinn hafði gefið nemendum
frí og það var notað. Ég heyrði
fólk hafa orð á því að það væri
álitamál hvort fleira væri af fé
eða fólki við réttimar. Það hafði
verið smalað dagana áður og mér
skildist að fé kæmi vel af fjalli
og heimtur væm góðar. Það vom
þama menn á öllum aldri og úr
nálægari sveitum eins og áður að
líta eftir hvort ekkert væri af
þeirra fé f kindahópnum. Þar vom
þeir mættir sem skilamenn Miki-
hreppinga Gunnar Guðbjartsson
fyirum bóndi á Hjarðarfelli og nú
framkvæmdastjóri framleiðslu-
ráðs landbúnaðarins og vinur hans
Páll Pálsson hreppstjóri á Borg.
Vom þeir í miklum samræðum
þegar fréttaritara Mbl. bar þama
að og fannst honum alveg sjálf-
sagt að taka af þeim mynd þar
sem þeir vom að búast til starfa
í dilknum. Það var verið að hóa
fénu af Amarhólnum og þegar
búið að fylla tvo dilka og svo vom
kaffíveitingar í félagsheimilinu
þama rétt hjá og margir sem
komu þar við. En mikið af degin-
um fór í að draga fé svo allt
kæmist nú rétt til skila, enda
kölluð skilarétt.
Gunnar Guðbjartsson hefír ekki
látið deigan síga og alltaf mætt
á hveiju hausti og mun þetta vera
Gunnar Guðbjartsson bóndl á
HjarðarfeUi og Páll Pálsson á
Borg ræðast við í réttunum.
í 50. sinnið sem hann er skilamað-
ur Miklahreppinga þótt hann hafi
oftar komið til að fylgjast með.
Hann átti því merkisafmæli þenn-
an dag.
Ég hitti Benedikt Lámsson
framkvæmdastjóra Hólmkjörs hf.
í Stykkishólmi og spurði hann um
haustslátrun, en Hólmkjör og
Emil Magnússon í Gmndarfírði
verða þeir einu sem standa að
slátmn í Stykkishólmi í haust, því
hinir eigendur Kaupfélag Stykkis-
hólms og Kaupfélag Gmndfirð-
inga fara með sitt sláturfé í
Búðardal og þykir mönnum það
ekki gott svo ekki sé meira sagt.
Benedikt taldi að um 10 þúsund
fjár yrði slátrað í sláturhúsinu hér
í haust. Hann gat þess að erfitt
hefði verið að fá nægt fólk til
vinnu í sláturhúsinu, en á því
væm batnandi horfur. Ámi
Legsteinar
ýmsar gerðir
Marmorex
Steinefnaverksmiðjan
Helluhrauni 14, sími 54034,
222 Hafnarfjörður
KOMMOÐUR I URVALI
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
o o
Verð frá 2.884; stgr.
Vörumarkaðurinn hf.
Eiöistorgi 11 -sími 622200