Árbók Hins íslenzka fornleifafélags - 02.01.1886, Blaðsíða 5

5
því að hann var hér einn vetr, og ekki mun nokkur maðr hér, sem
eins víða eru staðir við kendir og hann. Ketill kom út síð land-
námstiðar og kom úr vestrviking; öll þessi örnefni eru við hann
kend: Grufuskálar á Rosmhvalanesi, Gfufunes hjá Viðey, Gufuú,
Gtufuskálar og (xufufit í Borgarfirði, sem þegar var talið, Grufu-
skálar á Sncefellsnesi, Giufufjörðr, er gengr vestr úr Beiðafirði, og
þar Giufudalr; hér staðnæmdir Ketill loksins, eftir að hann hafði
fengið Yri, dóttur Geirmundar heljarskinns. Mörg örnefni fyrir Mýr-
um eru og kend við þræla Ketils, Landn. bls. 132—4, og Egils s.
bls. 192—3.
Mikil sigling hefir verið af kaupmönnum í Gufuá í fornöld,
og hér hafa menn líklega haft búðir, Gunnlaugs s. ormstungu bls.
22 og bls. 66, og hérfór Gunnlaugr utan; Kjartan Ólafsson fór og
hér utan, Laxd. 162; Björn Hítdœlakappi fór og utan í Gufuá,
saga hans bls. 4. Eg skal og geta þess, að neðan til í túninu á
Olvaldsstöðum, þeim megin, sem að ánni snýr, eru 2 gamlar tótt-
ir, sín hvorum meginn við traðirnar, og standast á; það lítr jafnvel
út fyrir, að þetta hafi verið ein afarstór tótt, og sé skorin sundr í
miðju af tröðunum, og víst sýnist það, að af enda neðri tóttarinnar
hafi verið sneitt, þegar traðirnar voru gjörðar. þ>að væri ella und-
arlegt, að bæði veggir og breidd tóttanna stœðist alveg á; hafi
það verið ein tótt, hefir hún verið mjög stórkostleg.
Með sjónum, beggja megin við Gufuá, er kölluð Gufufit,
„Grllfufitjar“ í flt. það er slétt engi; um Gufufitjar deildu þeir
jporsteinn Egilsson og Helgi á Hvítsstöðum og börðust; Helgi
varð sár, enn góðgjarnir menn komu til og sættu þá. Keypti þor-
steinn fitjarnar, og bœtti Helga áverkann, Fóstbrœðra s. bls. 43,
sbr. og bls. 67. Hvítsstaðir er bœr út í Álftaneshreppi, skamt frá
Langá, milli hennar og Urriðaár-, þessi bœr hét áðr „á Mel“, og
stóð þá neðar í tungunni, Fbr. s. bls. 41; enn hér hef eg
ekki komið.
Kveldúlfshöfði er skamt fyrir innan Digranes, — um það skal
síðar talað —; hann er hár klettahöfði með standbergi umhverfis,
enn er lítill um sig, og verðr ekki komizt upp á hann nema að
ofanverðu frá; þar er lágt haft eða hryggr fram á höfðann, enn
grýtt hálendi er fyrir ofan. Inn með berginu fyrir utan höfðann
gengr inn lítil sandvík; það hlýtr þá að vera þessi vík, sem sögu-
ritararnir eiga við og kista Kveldúlfs kom á land; við leituðum
vandlega upp á höfðanum, hvort ekki fyndust nein kennimerki af
dysi, enn fundum engin; hefði það þó vel getað sézt, hefði það þar
verið, því víðast er berg undir, og sumstaðar grunn möl ofan á.
Nú segja báðar útg., að þeir fluttu kistuna „ánesþat, erþar varð“;
enn nes er nokkuð annað enn höfði, enda ekki fullkomlega ákveð-
ið, hvar það var. Enn Landn. segir, að þeir „báru kistuna