Morgunblaðið - 20.02.2006, Blaðsíða 20

20 MÁNUDAGUR 20. FEBRÚAR 2006 MORGUNBLAÐIÐ
Hallgrímur B. Geirsson.
Styrmir Gunnarsson.
Framkvæmdastjóri:
Ritstjóri:
STOFNAÐ 1913
Útgefandi: Árvakur hf., Reykjavík.
Aðstoðarritstjórar:
Karl Blöndal, Ólafur Þ. Stephensen.
Fréttaritstjóri:
Björn Vignir Sigurpálsson.
BLAÐAMENN OG LJÓSMYND-
ARAR FÁ VIÐURKENNINGAR
Þriðja árið í röð hefur blaðamaður áMorgunblaðinu hlotið verðlaunBlaðamannafélags Íslands.
Sunna Ósk Logadóttir hlaut verðlaun
fyrir bestu umfjöllun ársins 2005 fyrir
greinaflokk sinn um rekstur og starf-
semi Landspítalans – háskólasjúkra-
húss. Í fyrra féllu blaðamannaverðlaun-
in í skaut Árna Þórarinssonar og
Agnesar Bragadóttur árið þar áður.
Greinar Sunnu Óskar voru tímabær út-
tekt á málefnum Landspítala – háskóla-
sjúkrahúss eftir sameiningu hans við
Borgarspítalann. Málefni sjúkrahússins
eru flókin og um þau hefur verið hart
deilt. Um leið er LHÍ gríðarlega mik-
ilvægur þáttur í heilbrigðismálum á Ís-
landi. Eitt af hlutverkum fjölmiðla er að
veita innsýn í veigamikil þjóðfélagsmál.
Sunna Ósk fjallaði um málefni spítalans
með skýrum og gagnsæjum hætti og
sýndi að hún er komin í röð bestu blaða-
manna landsins.
Tveir aðrir blaðamenn á Morgun-
blaðinu voru tilnefndir til verðlauna,
Davíð Logi Sigurðsson til blaðamanna-
verðlauna ársins 2005 fyrir skrif um
Afganistan, alþjóðasamstarf og stöðu
Íslands í samfélagi þjóðanna, og Anna
Gunnhildur Ólafsdóttir fyrir rannsókn-
arblaðamennsku fyrir greinar sínar um
fátækt á Íslandi og brestina í velferð-
arsamfélaginu.
Blaðamennskuverðlaunin féllu í hlut
Gerðar Kristnýjar Guðjónsdóttur og
verðlaunin fyrir rannsóknarblaða-
mennsku fékk Sigríður Dögg Auðuns-
dóttir.
Um helgina voru einnig veitt verðlaun
fyrir blaðaljómyndir ársins. Verðlaun
Blaðaljósmyndarafélags Íslands fyrir
ljósmynd ársins 2005 fékk Þorkell Þor-
kelsson fyrir mynd sem hann tók á Sri
Lanka eftir að risaflóðbylgjan reið yfir á
öðrum degi jóla 2004. Þorkell hefur
ferðast um allan heim og tekið sláandi
myndir, sem sýna hörmungar af völdum
náttúruhamfara, stríðs, sjúkdóma og
hungurs. Myndir Þorkels jafnast á við
það besta, sem sést frá fremstu frétta-
ljósmyndurum heims. Myndröð hans frá
flóðasvæðunum fékk einnig verðlaun.
Þær myndir birtust í Tímariti Morgun-
blaðsins í lok síðasta árs og bera hæfi-
leikum hans órækt vitni. Þar kemst til
skila kraftur náttúruaflanna, varnar-
leysi mannsins og óttinn, en einnig
seiglan og vonin.
Ragnar Axelsson hlaut verðlaun
Blaðaljósmyndarafélagsins fyrir frétta-
mynd ársins 2005. Ragnar hefur vakið
mikla og verðskuldaða athygli á Íslandi
og erlendis fyrir ljósmyndir, sem sýna
lífshætti á norðurslóðum og eru ómet-
anleg heimild um veröld, sem brátt mun
hverfa. En hann á ekki síður heiður skil-
inn fyrir fréttamyndir sínar. Auga
Ragnars fyrir rétta augnablikinu á vett-
vangi er óviðjafnanlegt eins og verð-
launamynd hans af Davíð Oddssyni að
kveðja á landsfundi sjálfstæðismanna í
Laugardalshöll í haust ber vitni. Tveir
aðrir ljósmyndarar, sem einnig hafa
verið áberandi á síðum Morgunblaðsins,
fengu einnig viðurkenningar, Árni
Torfason fyrir íþróttamynd ársins og
Þorvaldur Örn Kristmundsson fyrir
þjóðlegustu mynd ársins.
Einnig fengu viðurkenningu ljós-
myndararnir Haraldur Jónasson, Ing-
ólfur Júlíusson, Bragi Þór Jósefsson og
Páll Stefánsson.
Morgunblaðið óskar starfsmönnum
blaðsins til hamingju með þennan ár-
angur, sem er afrakstur þrotlausrar
vinnu og erfiðis. Auður hvers fjölmiðils
er fólginn í því starfsfólki, sem mótar
hann frá degi til dags. Á ritstjórn Morg-
unblaðsins starfar hæfileikaríkt fólk,
sem á hverjum degi leggur hart að sér
til að koma málum líðandi stundar til
skila til lesenda. Blaðamenn blaðsins og
ljósmyndarar kappkosta að kafa undir
yfirborðið og gefa sem skýrasta mynd af
atburðum og málefnum. Verðlaun sem
þessi eru ekki aðeins verðlaunahöfunum
hvatning til dáða, heldur öllum starfs-
mönnum blaðsins.
NÝTT STÓRÁTAK Í VEGAMÁLUM
Við Íslendingar unnum afrek í vega-málum á 20. öldinni. Fátæk þjóð
lagði vegi um allt land fram yfir miðja
öldina. Bjargálna þjóð umbylti því vega-
kerfi á síðasta fjórðungi aldarinnar. Nú
er komið að því að rík þjóð þarf að vinna
ný stórvirki í vegamálum.
Verkefnin eru í megindráttum þrjú,
að fjölga akbrautum, að breikka vegi og
byggja jarðgöng milli byggðarlaga.
Umferðin út frá höfuðborginni er orð-
in svo mikil, að það er óhjákvæmilegt að
fjölga akbrautum til Suðurnesja, austur
fyrir fjall og upp í Borgarfjörð.
Þessar framkvæmdir eru þegar hafn-
ar. Tvöföldun Reykjanesbrautar er lok-
ið að hluta. Öllum er ljóst, hvílíkt öryggi
felst í þeirri tvöföldun. Hið sama verður
að gerast á allri leiðinni til Selfoss og
upp í Borgarfjörð.
Þessar framkvæmdir verða hins veg-
ar að ganga hraðar fyrir sig. Þörfin er
orðin svo brýn, að framkvæmdahraðinn
verður að vera mikill.
Þegar komið er út fyrir þessi svæði
verður að breikka vegina og það þarf
líka að gerast á skömmum tíma. Í raun
og veru eru allir, sem eru á ferð í bílum
út um land, í lífshættu á hvaða tíma sól-
arhrings sem er. Ástæðan er hin mikla
umferð flutningabíla. Það er alveg
sama, hvað forráðamenn bílaútgerð-
anna segja og það er alveg sama hvað
bílstjórarnir sjálfir segja; veruleikinn,
sem blasir við hinum almenna borgara,
sem er á ferð í fólksbílum litlum eða
stórum, er sá, að flutningabílarnir aka á
miklum hraða, hægja ekki á sér svo
nokkru nemi, þegar þeir mæta bílum og
taka ekkert tillit til þess að tengivagnar
geta sveigst til með hrikalegum afleið-
ingum. Og því miður er það svo, að
reglum um frágang á farmi aftan á bíl-
unum er ekki fylgt.
Það er augljóst að því verður að fylgja
miklu fastar eftir að bílstjórarnir og
bílaútgerðirnar fylgi settum reglum en
jafnvel þótt þeim væri fylgt þarf engu að
síður að hefjast handa um stórátak til
þess að breikka vegina. Sú framkvæmd
er óhjákvæmileg um land allt og henni
þarf líka að hraða.
Jarðgöng eru orðin jafnmikilvæg til
þess að tengja byggðarlög saman eins
og brýr voru fram eftir síðustu öld. Það
er misskilningur að líta á jarðgöng sem
einhvern munað. Þau eru forsenda þess,
að byggð haldist um land allt.
Munurinn á Íslendingum síðustu ald-
ar og þeirra kynslóða, sem nú eru að
vaxa úr grasi er sú, að Íslendingar 21.
aldarinnar hafa efni á þessum fram-
kvæmdum. Og úr því að svo er ber okkur
að láta hendur standa fram úr ermum.
ÞAÐ VAR galsi og gleði í fasi ung-
linganna sem skondruðu um sali
Seljakirkju laust upp úr hádegi í
gær, rétt fyrir messu, þrátt fyrir
að þau ættu að baki um sextán
tíma biblíulestursmaraþon. Krakk-
arnir, sem eru virkir þátttakendur
í æskulýðsstarfi Seljakirkju,
ákváðu að lesa stanslaust upp úr
Nýja testamentinu frá því klukkan
tíu á laugardagskvöld og fram að
messu kl. 14 í gær í því skyni að
safna áheitum til styrktar krabba-
meinssjúkum börnum.
Þrettán unglingar úr áttundu
bekkjum Ölduselsskóla og Selja-
skóla þreyttu maraþonið, en það
fór þannig fram að hver las fimm-
tán mínútur í einu, en á meðan
gátu unglingarnir hlustað á lest-
urinn eða stundað einhverja af-
þreyingu annars staðar í kirkjunni
til að hvílast. Þrátt fyrir að mögu-
legt væri að leggja sig nýttu fáir
sér þann möguleika og þá í mesta
lagi nokkrar mínútur. Flestir voru
of spenntir fyrir félagsskapnum og
verkefninu til að festa blund. Þrátt
fyrir þreytu var risið ekki lágt á
börnunum og ljóst að stolt yfir vel
unnu verki skein úr augum þeirra.
Spurningar vöknuðu
um guðspjöllin
Sr. Valgeir Ástráðsson, sóknar-
prestur í Seljakirkju, hóf lesturinn
á ættartölunni í Matteusarguð-
spjalli og setti síðan lesturinn í
hendur sóknarbarna sinna. Þegar
lestrinum lauk við upphaf messu í
gær höfðu nemendurnir lokið við
að lesa öll guðspjöllin, postulasög-
una, Rómverjabréf Páls postula og
voru við lok Galatabréfsins. Sr.
Valgeir segir ekki ólíklegt að með
sama lestrarhraða tækist líklega
að ljúka lestri Nýja testamentisins
í öðru maraþoni.
Sr. Bolli Pétur Bollason, prestur
í Seljakirkju, vakti yfir börnunum
um nóttina, leiðbeindi þeim og hélt
selskap ásamt nokkrum æskulýðs-
fulltrúum. „Það sem unglingarnir
bentu fljótlega á var hversu mikið
fyrstu þremur guðspjöllunum svip-
ar hvert til annars,“ segir sr. Bolli.
„Ég útskýrði fyrir þeim að hér
væri um að ræða samstofna guð-
spjöllin, sem segðu sömu söguna
frá ólíkum sjónarhornum, en t.d.
eru langflestar dæmisögur í Lúk-
asarguðspjalli. Þau veltu þessu
mikið fyrir sér.“
Elí Úlfarsson og Sara Geirs-
dóttir, tveir af lestrarhestunum í
Seljakirkju, taka undir orð Bolla.
Það er svo sannarlega nóg
í æskulýðsstarfinu í Sel
„Þetta er í fyrsta skipti
vaki svona lengi. Metið mi
vaka til tvö um nóttina en
búinn að vaka rosalega len
Galsi og hlátur
Sara segir að hið sam
verkefni hafi spilað mikið
að allir höfðu viljann til
„Þetta var mjög gaman
æðislegt að geta styrkt sv
málefni,“ segir Sara og b
að galsinn hafi verið m
nóttina. „Maður hló að öll
verður allt alveg rosaleg
þegar maður er svona
Þau eru afar ánægð með árang-
urinn af lestrinum. „Við lærðum
líka mikið af þessu að hlusta og
lesa upphátt fyrir aðra,“ segir Elí.
Foreldrarnir tóku að sögn Elís
og Söru vel í hugmyndina, enda
væri varla til öruggari staður til að
leyfa börnunum að vera úti alla
nóttina en kirkja. Í spjalli og
skrafi næturinnar fæddust enn
fleiri hugmyndir að góðum verkum
sem verða ræddar frekar. „Sumir
taka frí í skólanum á morgun út af
þessu,“ segir Elí. Þau Sara eru
sammála um að flestir muni líkleg-
ast fara óvenjulega snemma að
sofa, en á morgun fara þau síðan í
óvissuferð með æskulýðsstarfinu.
Unglingar í æskulýðsstarfi Seljakirkju styrkja krabbameinsve
„Rjómahópur“ og
koman til fyrirm
Fríður hópur unglinga, æskulýðsfulltrúa og presta vann kröftug
Sr. Bolli Pétur fylgist áhugasamur með lestri Galatabréfsins.
Eftir Svavar Knút Kristinsson
Svavar@mbl.is
VINNA við nýja þýðingu Biblíunnar er á loka-
stigum og kemur ný og endurskoðuð útgáfa
Biblíunnar að öllum líkindum út nú í sumar.
Kynmyndir breytast nokkuð og m.a. verður
notkun fleirtölu hvorugkyns meiri auk þess
sem orðinu „bræður“ verður í helstu ávörpum
breytt í „systkin“. Þetta kom fram í erindi
sem Guðrún Kvaran íslenskuprófessor, for-
maður þýðingarnefndar Gamla testamentisins
og nefndarmaður í þýðingarnefnd Nýja testa-
mentisins, flutti í Hallgrímskirkju á vegum
Hins íslenska Biblíufélags í tilefni Biblíudags-
ins sem var í gær. Í erindinu fjallaði Guðrún
um hvað breytist í nýrri þýðingu, en að henni
hefur verið unnið í 15 ár.
Skýrði Guðrún m.a. frá þeim breytingum
sem þyngst vega í málfarsaðlögun Biblíunnar,
m.a. hvað varðar kyn og tölu. „Þetta er það
sem við komumst niður á eftir mikla umræðu
og yfirferð á öllum athugasemdum sem bár-
ust,“ segir Guðrún um afrakstur vinnunnar.
„Það sem við höfum verið að gera núna er
að leggja síðustu hönd á bæði Gamla og Nýja
testamentið. Það er einkanlega í Nýja testa-
mentinu þar sem þurfti að taka ákvarðanir
sem snerta allan textann. Hann sneri t.d. að
orðinu maður, sem sumir hafa gert at-
hugasemdir við að væri erfitt að skilja, þar
sem bæði væri hægt að skilja orðið sem mann-
eskja og karlmaður. Við tókum þá ákvörðun
um það að halda okkur við íslenska hefð, sem
ekki hefur breyst í aldanna rás. Við munum
nota orðið maður í báðum merkingum eins og
áður.“
Þá segir Guðrún hafa verið ákveðið að nota
í auknum mæli hvorugkyn fleirtölu þar sem
það sé hægt, án þess þó að það brjóti í bága
við íslenska tungu. „Síðan höfum við tekið af-
stöðu til þess þar sem í gömlu þýðingunni er
sagt „góðir bræður“ eða „kærir bræður“. Þar
stendur nú „góð systkin“, eða „góð trúsystk-
in“, eða „bræður og systur“, eftir því hvernig
staðan var í textanum.“
Skiptir máli að fylgja
reglum tungumálsins
Guðrún segir mikið til verið að laga til mis-
mun kynjanna án þess þó að það gangi út fyr-
ir íslenskt mál. „Það fannst okkur skipta
miklu máli,“ segir Guðrún. „Í erindisbréfi
nefndarinnar er tekið fram að Biblían skuli
vera á góðu íslensku máli og við verðum að
fara að reglum tungumálsins.“
Einnig hefur verið tekin ákvörðun um
f
d
u
e
m
s
g
u
r
f
t
b
n
a
k
i
v
P
k
i
s
h
m
G
e
e
Kynin leiðrétt í nýrri Biblíuþýðingu