Morgunblaðið - 20.02.2006, Blaðsíða 33

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 20. FEBRÚAR 2006 33
Stóra svið
RONJA RÆNINGJADÓTTIR
Su 26/2 kl. 14 UPPS. Su 26/2 kl. 17: 30
Lau 4/3 kl. 14 Su 5/3 kl. 14 UPPS.
Lau 11/3 kl. 14 Su 12/3 kl. 14
Lau 18/3 kl 14
CARMEN
Lau 25/2 kl. 20 UPPS. Fö 3/3 kl. 20
Lau 4/3 kl. 20 Lau 11/3 kl. 20
Lau 18/3 kl. 20 Lau 25/3 kl. 20
TALAÐU VIÐ MIG
-FEBRÚARSÝNING ÍD-
Fö 24/2 kl. 20 FRUMSÝNING UPPSELT
Su 5/3 kl. 20 Fö 10/3 kl. 20
Su 19/3 kl. 20 Su 26/3 kl. 20
WOYZECK
Þr 28/2 kl. 20 AUKASÝNING UPPSELT
AUKASÝNINGAR:
Su 12/3 kl. 20 Fi 23/3 kl. 20 .
KALLI Á ÞAKINU
AUKASÝNINGAR UM PÁSKANA!
Nýja svið / Litla svið
BELGÍSKA KONGÓ
Fi 23/2 kl. 20 UPPS. Fö 24/2 kl. 20 UPPS.
Lau 4/3 kl. 20 Su 5/3 kl. 20
Fö 10/3 kl. 20 Lau 11/3 kl. 20
Lau 18/3 kl. 20 Fi 23/3 kl. 20
ALVEG BRILLJANT SKILNAÐUR
Lau 25/2 kl. 20 UPPS. Su 26/2 kl. 20 UPPS.
Fi 2/3 kl. 20 Fö 3/3 kl. 20 UPPS
Mi 8/3 kl. 20 Fi 9/3 kl. 20
HUNGUR
Fi 23/2 kl. 20 Su 26/2 kl. 20
Mi 1/3 kl. 20 Lau 4/3 kl. 20
MANNTAFL
Mi 22/2 kl. 20 AUKASÝNING
NAGLINN
Fö 24/2 kl. 20 Lau 25/2 kl. 20
Fi 2/3 kl. 20 Fö 3/3 kl. 20
GLÆPUR GEGN DISKÓINU
Mi 1/3 kl. 20 UPPSELT Fö 17/3 kl. 20
Miðasala í síma 4 600 200 / www.leikfelag.is
Maríubjallan - sýnt í Rýminu
Fim. 23. feb kl. 20 3.kortas - UPPSELT
Fös. 24. feb. kl. 19 4.kortas - Örfá sæti laus
Lau. 25. feb. kl. 19 5.kortas - UPPSELT
Lau. 25. feb. kl. 22 AUKASÝNING - Laus sæti
Fim. 2. mars kl. 20 6.kortas - Örfá sæti laus
Fös. 3. mars kl. 19 7.kortas - UPPSELT
Lau. 4. mars kl. 19 8.kortas - UPPSELT
Lau. 4. mars kl. 22 AUKASÝNING - Laus sæti
10/3, 11/3, 17/3, 18/3
Miðasalan opin virka
daga kl. 13-17 og frá
kl. 15 á laugardögum.
Miðasala opin allan
sólarhringinn á netinu.
LAU. 25. FEB. kl. 20
FÖS. 3. MAR. kl. 20
ÞRI. 28. FEB. kl. 9 UPPSELT
MÁN. 06. MAR. kl. 9 UPPSELT
ÞRI. 07. MAR. kl. 9 UPPSELT
MIÐ. 08. MAR. kl. 9 UPPSELT
HVAÐ EF
eftir Valgeir Skagfjörð/
Einar Má Guðmundsson
VESTMANNAEYJAR
ÞRI. 21. FEB KL. 9 - UPPSELT
KL. 11 - UPPSELT
KL. 13 - UPPSELT

 
  
  
   

   
 
 
     
  

    ! " 

  

  

#   $ %  $  &'() *+, -./  0   $0 %  $  122/' *+, -./
3  4  4    $     #    #  25 , 6 2- #
777
  
 8
      

   

 
     





  
 
  !
 "#  
 "

$%&'()) !*)
'+(%,,$)- +')*. $/
0.+
$1'234- 156)*
ÞÓRDÍS Elva Þorvaldsdóttir Bach-
mann velur sér svo sannarlega ekki
viðfangsefni í alfaraleið mannlífsins.
Og er vissulega ekki ein um það með-
al leikskálda og annarra listamanna.
Eftir að hafa byrjað sinn opinbera
leikskáldaferil með verki um Bug
Chasers, menn sem sækjast eftir því
að smitast af HIV-veirunni, má segja
að hún hafi horfið á ólíkt hversdags-
legri mið með Brotinu, verki með
þunglyndi sem hreyfiafl. Það birtist
manni sem mikil frelsun fyrir leik-
skáldið Þórdísi að geta einbeitt sér að
persónunum og samskiptum þeirra
án þess að finna sig knúna til að setja
mann inn í hugsunarhátt tiltekins
menningarkima. Í Hungri eru það
síðan átraskanir sem eru til umfjöll-
unar, og þótt þar sé vissulega um
þekktari fyrirbæri að ræða en „sýkla-
veiðar“ drengjanna í Áttu smit? þá
hefur Þórdís engu að síður, að mér
virðist, freistast til að skrifa að þessu
sinni leikrit um sjúkdóm frekar en
verk um fólkið með sjúkdóminn.
Sá hluti Hungurs sem lýsir sjúk-
legri áráttuhegðun tveggja lyst-
arstolssjúklinga líður nokkuð fyrir
þetta. Við kynnumst einungis þeirri
hlið Dísu og Emmu sem snýst um
stjórn á mataræðinu, eða kannski öllu
heldur, við hittum þær fyrir á þeim
tímapunkti þar sem stjórn á mat-
aræðinu hefur yfirtekið allt þeirra líf.
Fyrir vikið fáum við litla sem enga
mynd af því hvað hratt þeim af stað í
þessa píslargöngu, hver þróunin hef-
ur verið, einungis stigvaxandi hryll-
ing yfir hvert ástandið hefur leitt
þær. Þessi leið er vissulega vel dregin
upp innan fyrrgreindra takmarkana.
En einungis eitt atriði sýnir aðra
stúlknanna í samskiptum við „ut-
anaðkomandi“ og engin tilviljun að
það gefur sterkustu tilfinninguna fyr-
ir ástandi hennar og persónuleika.
Heldur engin tilviljun að það er klár-
lega eitt best skrifaða atriði verksins.
En þetta er aðeins önnur hlið
verksins. Samhliða sögunni af Dísu
og Emmu kynnumst við offitu-
sjúklingnum Ingibjörgu og fylgjumst
með sambandi hennar við Hall. Það
hefst á spjallþráðunum og þróast
hratt og tekur fljótlega óvænta
stefnu sem ekki verður lýst nánar
hér. Þessi þráður er mun betur unn-
inn frá höfundarins hendi, fram-
vindan og þróunin spennandi og per-
sónurnar þrívíðari, ef svo má segja.
Vel má vera að kveikjan að persónu
Halls sé eitthvert þekkt ástand eða
menningarafkimi sem finna má á net-
inu, en það verður svo mikið auka-
atriði við hliðina á að lýsa persónun-
um að það verður aldrei fyllilega
ljóst. Fyrir vikið verður samband
þeirra að súrrealískri en mannlegri
martröð í stað þess að breytast í
fræðsluverk um forvitnilega brengl-
un.
Andstæðurnar milli þessara
tveggja þráða eru áhugaverðar, en
kannski ekki alveg nógu markvissar.
En samsláttur sagnanna tveggja er
síðan bæði snjall og hrollvekjandi frá
leikrænu áhrifasjónarmiði, alveg
burtséð frá boðskap eða merkingu.
Sviðsetning Guðmundar Inga Þor-
valdssonar er prýðilega unnin í
skemmtilegri leikmynd Þórarins
Blöndal, sem nær að vera þénug og
hæfilega táknræn í senn; meðan Ingi-
björg liggur á snúningsdiskinum í
miðjunni eins og gerbolla að hefast í
örbylgjuofni stíga horgrindurnar
Emma og Dísa upp á neonlýsta palla
eins og tískumódel, útstillingargínur
eða súludansarar.
Á hinn bóginn er ég alls ekki sann-
færður um notkun á kvikmyndainn-
slögum sem bættu litlu við sem ekki
hefði verið hægt að leysa á að
minnsta kosti jafn áhrifaríkan hátt á
sviðinu sjálfu. Notkun skjávarpa er á
góðri leið með að verða að þreyttri
klisju í leikhúsinu og þarfnast sterk-
ari réttlætingar en hér er boðið upp
á.
Leikarahópurinn stendur sig afar
vel. Elma Lísa Gunnarsdóttir og Ásta
Sighvats Ólafsdóttir eru skuggalega
sannfærandi sem Dísa og Emma,
dyggilega studdar af flottri förð-
unarvinnu. Það er verulega óhugn-
anlegt að sjá þær breytast, nánast
fyrir augunum á okkur, í lifandi lík.
Elmu Lísu hef ég ekki séð gera betur
og sérkennileg raddbeiting Ástu sem
á öðrum vettvangi hefði máske trufl-
að verður hér sannfærandi hluti af
persónu með framandi viðhorf og
óræða og illskiljanlega sýn á sjálfa sig
og lífið.
Helga Braga Jónsdóttir vinnur eft-
irtektarverðan sigur að mínu mati í
hlutverki Ingibjargar. Með hóf-
stilltum en innlifuðum leik yfirstígur
hún allar hindranir sem grínferill
hennar hefur byggt og gætu svo auð-
veldlega komið í veg fyrir að persóna
af þessu tagi kæmist til skila,
óbrengluð af tillærðum hlát-
urviðbrögðum okkar. En þetta tekst
Helgu Brögu svo sannarlega. Hún
fær líka verulega traustan mótleik
frá Þorsteini Bachmann, sem hvílir á
tilþrifalausan en algerlega sannfær-
andi hátt í persónu Halls og lætur
okkur um að taka afstöðu til hans
hjálparlaust.
Hungur er skrifað af miklum
metnaði og eldmóði. Af þörf fyrir að
segja eitthvað mikilvægt. Það hefur
að mínu mati ekki tekist til þeirrar
fullnustu sem efni standa til, bæði
hvað varðar möguleika viðfangsefn-
isins og augljósra hæfileika höfund-
arins. Í heild er sýningin þó áhuga-
verð og sterk og helgast það af fínni
vinnu allra aðstandenda sinna og
þeirra hluta handritsins þar sem Þór-
dís nær að sýna hvers hún er megnug
og hvers vegna við megum vænta
mikils af henni í framtíðinni.
Í mótmælasvelti gegn sjálfum sér
LEIKLIST
Fimbulvetur og Borgarleikhúsið
Höfundur: Þórdís Elva Þorvaldsdóttir
Bachmann. Leikstjóri: Guðmundur Ingi
Þorvaldsson, leikmynd: Þórarinn Blön-
dal, lýsing: Kári Gíslason, tónlist: Axel
Árnason, kvikmyndalist: Ósk Gunn-
arsdóttir, búningar: Ragna Fróðadóttir,
hreyfingar: Jóhann Freyr Björgvinsson,
förðun: Petra Dís Magnúsdóttir.
Leikendur: Ásta Sighvats Ólafsdóttir,
Elma Lísa Gunnarsdóttir, Helga Braga
Jónsdóttir og Þorsteinn Bachmann.
Borgarleikhúsið, litla svið 18. febrúar
2006.
Hungur
Þorgeir Tryggvason
LISTAMAÐURINN Haukur Dór gaf
nýverið frá sér bókina „Úr dýra-
garði“. Í bókinni getur að líta þau
verk sem Haukur hefur unnið und-
anfarið, eða frá árinu 2003 til dags-
ins í dag. „Þetta er það sem þarf að
gera öðru hvoru. Tilraun til að
kynna mig. Ég er kominn á þennan
aldur. Vil gjarnan gera eitthvað,“
segir listamaðurinn, sem annars vill
lítið tjá sig og segir glettinn við
blaðamann: „Ég er betri í penslinum
en í kjaftinum. Ég er orðinn 65 ára
gamall. Þetta er svolítið í sambandi
við þau tímamót líka.“
Verk sín vinnur Haukur með
akrýl á striga en viðfangsefnið,
dýragarð, þarf hann ekki að sækja
langt: „Þetta er hálfgerður dýra-
garður sem við lifum í, ekki satt?
Kemur manni að minnsta kosti
stundum þannig fyrir sjónir. Ég fæ
mótíf frá Laugaveginum.“
Inngang að bókinni skrifar Að-
alsteinn Ingólfsson en bókina má fá
ókeypis hjá listamanni. Haukur
starfrækir vinnustofu á Laugavegi
17 og segir fólki velkomið að banka
upp á.
Haukur Dór fæddist í Reykjavík
1940. Hann nam við Edinburgh Col-
lege of Art, Konunglegu listaaka-
demíuna í Kaupmannahöfn og Vi-
sual Art Center í Maryland. Hann á
að baki fjölda einka- og samsýninga
hérlendis og erlendis. Haukur Dór
hefur bæði unnið að leirlist og
myndlist, en helgar sig í dag alfarið
málaralistinni.
Eitt verkanna sem prýða bók Hauks Dór.
Haukur Dór gefur út bók með verkum sínum
Við lifum í dýragarði