Vikan - 25.11.1971, Page 35

PROTTINN FORÐl...
Framhald af bls.9.
um. Sé annar þeirra uppskafn-
ingslegur, þá er það Filippus.
Sarah Frances Crocker-Poole
er hins vegar gott dæmi um
manneskju, sem ekki kemur
uppskafningslega fyrir og veit
alltaf upp á hár hvernig á að
koma fram. Nú er hún gift Ka-
rím Aga Kan og heitir Sa-
líma. Hún veit allt, sem kona
þarf að vita þegar hún er gift
ríkum manni.
HÚN SVAF í SPILAVÍTINU
Ég man eftir henni frá Biar-
ritz. Þá var hún gift Philip
nokkrum Martyn, ungum, blóð-
ríkum Englendingi, sem var
óskaplega afbrýðisamur. Nótt
eina sá ég hana sitja sofandi í
stól í spilavítinu. Martyn þorði
ekki að sleppa henni úr aug-
sýn meðan hann spilaði rúl-
ettu. Þetta var stormasamt
hjónaband. Margsinnis sá ég
Söru koma í sundlaugina með
dökk gleraugu, til að dylja
glóðarauga.
Svo að vikið sé að klæða-
burði kvenna, þá minnist ég
símtals sem ég eitt sinn átti
við Sophiu Loren.
— Góðan dag, sagði ég. —
Er ekki leiðinlegt að hafa ver-
ið útnefnd eins verst klædda
kona veraldar?
HREYFÐU ÞIG, SOPHIA!
Hún svaraði af furðumikilli
stillingu: — Það er einhver
bandarískur tízkublaðamaður
sem heldur þessu fram. Mér er
alveg sama. Raunar er það svo
núorðið að konur eru hættar
að klæðast, þær skreyta sig.
Ég vil föt sem mér líður vel í.
Og sé maður vaxinn eins og ég
á maður ekki að sitja eins og
klessa í stól allan daginn.
Ég svaraði: — Elskan mín
góða, klæddu þig, skreyttu þig,
gerðu hvað sem þú vilt, bara
þú hættir ekki að hreyfa þig.
Hreyfðu þig sem allra mest og
umfram allt! Þá lagði Sophia á.
Sem annað ævintýri í lífi
mínu get ég nefnt hjónaband
okkar Soröju.
Til allrar guðslukku var það
hjónaband bara í þykjustunni,
það er að segja í kvikmynd.
Það var nógu slæmt samt. Þótt
svo að ég léki löglegan eigin-
mann þessarar fyrrverandi
keisaradrottningar varð ég að
vera í hæfilegri fjarlægð frá
henni allan tímann, einkum þó
þegar ástarsenurnar voru tekn-
ar!
SORAJA ER EKKI FYRIR
MINN SMEKK
Umboðsmaður Soröju gaf
mér eftirfarandi viðvörun: —
Þér megið alls ekki snerta prin-
sessuna. Ekki með minnsta
fingri!
— Hvers vegna? var mér
spurn. — Er hún líkþrá? En
Soraja var bara feimin og
hafði því gert að skilyrði að
enginn fengi að kyssa hana eða
snerta hana. Svo mátti ég
standa í tíu metra fjarlægð frá
henni og æpa að ég elskaði
hana og hún hrópaði fullum
hálsi að hún elskaði mig líka.
Ég hefði getað dáið úr hlátri.
Álíka hlægilegt fannst mér
að sjá í blaði nokkru að til
stæði að við Soraja giftum
okkur í alvöru. Hún var alls
ekki fyrir minn smekk.
Það sama gildir um Yolöndu
Addolori, konu Anthonys
Quinns. Dag einn kom ég í
heimsókn til þeirra, þegar An-
thony var ekki heima. Svo
kom hann heim. Og varð al-
veg frá sér af afbrýðisemi.
Ég bar af mér sakir með ein-
mitt þessari röksemd: að Yo-
landa væri alls ekki fyrir minn
smekk. En þá trylltist Anthony
fyrst fyrir alvöru og öskraði:
— Hvernig geturðu sagt svona
nokkuð?
En eiginlega er ég ekkert
hissa á svona náungum. Það
sama gildir um Charlie Chapl-
in. Ég bjó einu sinni hjá hon-
um í tvo daga til að hafa við
hann blaðaviðtal.
CHAPLIN ÞYKIR VÆNT
UM KYR
Oona starði sem dáleidd á
varir hans, er hann sagði ein-
hverja söguna í þrjúhundruð-
asta skiptið að minnsta kosti.
Og á hverjum degi dansar
Charlie fyrir fjölskylduna og
skemmtir henni með hryllileg-
um fettum og brettum.
Charlie sýndi mér trjágarð-
inn sinn, sem er stórkostlegur,
og heimili sitt, þar sem allt
flýtur í lúxus. — Sjáðu þetta
allt, sagði hann. — Og hvern-
ig getur fólk svo kallað mig
kommúnista?
Ég hafði þetta allt með í
blaðagreininni um hann. Chapl-
in varð óður. Hann hótaði að
stefna mér, kvað mér hafa ver-
ið boðið sem einstaklingi en
ekki blaðamanni.
Mér þætti gaman að vita hvað
Chaplin eiginlega er. Safn
kannski? Það sérkennilega við
heimili hans er að öll málverk,
sem hann á, eru af kúm. Ég
spurði um ástæðuna. — Jú,
sagði hann, mér þykir svo vænt
um kýr. Þær eru miklu kven-
legri en konur.
Já, það er eins gott að venja
sig af að verða hissa.
ARI OG TYRKINN
Fyrir nokkrum árum bjó Ari
Ónassis oft á Hotel de Paris í
Mónakó og var þá hinn alþýð-
legasti. Þetta gaf manni nokkr-
um, sem við getum kallað C,
snjalla hugmynd. Herra C er
Tyrki, lítill vexti og forljótur.
Eitt sinn síðdegis gekk herra
C til Ónassisar og sagði: —
Kæri herra Ónassis, þér þekk-
ið mig ekki. Ég heiti C. Getið
þér gert mér smágreiða? Eitt
orð frá yður nægði til að ger-
breyta lífi mínu.
Ónassis reyndi að losna frá
honum og tautaði: — Varðandi
þetta sem og önnur viðskipti
eftir skrifstofutíma skuluð þér
snúa yður til ritara míns, sem
heitir Herakles Papadómintos.
— Kæri herra Ónassis, sagði
C. — Þér skiljið mig ekki. Ég
þarfnast ekki peninga, bara
eins orðs.
Ónassis trúði ekki eigin eyr-
um. — Hvað? Ekki peninga?
Eitt orð? Hvaða orð?
Herra C sagði: — Bráðum
verð ég seztur við borð hjá
þremur vinum mínum. Þegar
þér gangið framhjá borðinu
bið ég yður doka við og segja:
— Hei, Jack — ég heiti sem
sé Jack — hvernig hefurðu
það, Jack? Annað fer ég ekki
fram á. Svo roðnaði Jack og
bætti við: — Ég er svolítið
snobbaður, sjáið þér. Ég vona
að þér gerið mér þennan greiða.
Þrátt fyrir öll sín firna-
auðæfi er Ari enginn sérstak-
ur óþokki. Og snobbi á hann
¥gl%
BRISTOL
Mesta pípuúrval landsins.
HundruS gerða í öllum
verðflokkum.
Mikið úrval af varamunn-
stykkjum í flestar pípur.
LlTIÐ INN TIL OKKAR
BRISTOL
BANKASTRÆTI 6
47. TBL. VIKAN 35