Bjarmi - 01.07.2002, Blaðsíða 22

Kirkjan sem heild gæti tekió saman á
\zeggspjald upplýsingar um hvar og hvenær
öóruvísi messur eru í hverjum mánuói og
gefió þannig fólki sem þaó kýs kost á aó
þræóa þessar messur á hverjum sunnudegi.
Þannig væri hægt aó tryggja aó sem flestir
nytu þeirrar miklu vinnur sem að baki ligg-
ur. Kirkjan gæti líka boóió upp á glæsilega
gospeltónleika þar sem öllum fermingar-
börnum er boóió. Svo væri hægt aó breyta
fyrirkomulaginu í fermingarfræóslunni
þannig að krökkum sé ekki bara skylt aó
fara í 8-1 2 messur heldur geti boóist sá val-
kostur aó mega velja í 3-4 skipti aó taka
frekar þátt í æskulýósfélaginu í kirkjunni
sinni. Þaó hefur verið reynt á nokkrum
stöóum og gefið góða raun. Aukin fjöl-
breytni er því ef til vill mikilvægasti hlekkur-
inn í sókn kirkjunnar. Og skírnarskipunin
segir okkur aó sækja. Því skulum við aldrei
gleyma.
í þessu samhengi er lærdómsríkt aó lesa
sögu sr. Friðriks Friórikssonar sem óneitan-
lega er mesti æskulýósfrömuóur sem þjóð-
in hefur átt. Sú lesning sýnir að sóknarfær-
in eru óteljandi. Ástæðan fýrirárangri hans
var í raun ofureinföld. Sr. Friðrik var ávallt
meó puttan á púlsinum á því sem drengjum
þótti spennandi og blandaði trúnni og dag-
lega lífinu snilldarlega saman.
Hann fór meó drengina í herleiki og mar-
seraði meó þá af því aó hann vissi aó þeim
þótti það gaman. Sr. Friórik stofnaði fót-
boltafélag á vegum KFUM þegar hann frétti
afnokkrum strákum sem voru byrjaðir spila
fótbolta. Hann las sig til um leikinn, setti
sig vel inn í hann svo aó hann gæti nálgast
þessa stráka og kennt þeim. Hann stofnaói
lúórasveit, skógræktarfélag, skátahóp,
sumarbúóir, kór, fór í ferðalög, hann þýddi,
fýrstur íslendinga, Tarsan úr dönsku og
hafói framhaldssögu á hverjum fundi. Allt
þetta og fleira til dró marga á fundi en
alltaf blandaó! hann Guós orói inn í og
sameinaói þaó áhugamálum drengjanna.
Þaó er nauósynlegt aó vió séum líkt og sr.
Friðrik alltaf á tánum, fylgjumst meó því
hverju unglingarnir hafa áhuga á og séum
með alla öngla úti. í Noregi sem dæmi hef-
ur þaó reynst vel hin síóustu ár aó vera með
opið æskulýósstarf í íþróttahúsum. Þá geta
krakkarnir komió og leikið sér í hverri þeirri
íþrótt sem þeir vilja, markmióió er ekki aó
vinna heldur að vera meó. Þetta starf hafa
krakkar sem annars æfa ekki íþróttir gripió
fegins hendi. í lok hverrar stundar er síóan
hugleióing og bænastund. Er þetta sóknar-
færi?
Víóa á íslandi eru starfandi unglinga- og
barnakórar á vegum kirkna en engin eigin-
leg helgistund eóa boðun fer þar fram.
Þetta er eflaust einfalt og ódýrt sóknarfæri.
Vió getum án efa gert mun betur í notkun
margmiðlunar og í stuttmyndageró og ráó-
ió einhvern sem kann til verka til aó koma f
öll þau æskulýósfélög sem vildu og taka
upp stuttmynd meó biblíustefi eóa nútíma-
útgáfu af einhverri dæmisögu. Ætti kirkjan
ef til vill aó fara í samvinnu vió unga kvik-
myndageróarmenn og efna til samkeppni
um útfærslur á dæmisögum? Eða aó styrkja
þá sem eru aó Ijúka kvikmyndanámi til að
gera lokaverkefnið sitt sem nokkurs konar
hugleiðingu sem nýtast mætti til aó ná til
unglinga meó þeim mióli sem þau eyóa
mestum tíma fyrir framan? Getum vió
stofnaó Ijósmyndaklúbba? Tölvuklúbba?
Leikfélag? Kvikmyndaklúbba? Veióifélag?
Matargeróarklúbb? Eða boóió uppá nám-
skeió í þessum dúr?
Kirkjan þarf aó vera óhrædd vió aó prófa
nýjar leiðir, þaó er ekki hættulegt þó aó ein-
hverjar hugmyndir virki ekki, því þaó eina
sem gerist ef hugmynd gengur ekki upp er
aó vió höfum útilokaó eina leió sem virkar
ekki. Edison var búin að útiloka á annað
þúsund leióir þegar hann fann þá réttu í
Ijósaperunni!
Samstarfsmöguleikar eru líka miklir og
síðustu ár hafa sveitarfélög og hverfisráð
22