Bjarmi - 01.07.2002, Blaðsíða 27

fá það svar aó hann sé góóur og hættuleg-
ur. Guó er góóur, en þaó er hættulegt að
breyta gegn vilja hans. Sönn guóhræðsla
kemur aó innan. Hún vaknar ekki vegna
ótta við menn eóa vegna ótta þrælsins vió
herra sinn. Nei, hún er ótti þess, sem er
elskaóur, við að forsmá kærleikann sem
honum er sýndur. Hún er ótti mannsins vió
aó brjóta vilja Guðs sem elskar hann. Guó-
hræóslan undirokar ekki heldur leysir. Það
er leyndardómur hennar aó sá sem óttast
Guó þarf ekki aó óttast neinn annan. Þess
vegna er hún uppspretta djörfungar og veit-
ir frelsi. - Kannski þurfum vió aó vera minnt
á þetta? Við sem eigum svo margt og höf-
um svo margs að gaeta. Kannski binda eig-
urnar okkur, staða okkar í þjóófélaginu,
vinirnir? Ereitthvað sem upptekur okkur og
kemur í veg fyrir aó við óttumst aó forsmá
kærleika Guðs? Er eitthvaó sem ýtir til hlið-
ar guðhræóslunni hjá okkur?
Annaó atrióió er ióni. I vissum skilningi
erum vió gestir og útlendingar hér á jöró-
inni en þaó réttlætir ekki að við séum skeyt-
ingarlaus um eigin hag og annarra. Þegar
Israelsmenn höfóu verió herleiddir til
Babýlon talaði Guó til þeirra fyrir munn
Jeremía spámanns: „Látió yður umhugað
um heill borgarinnar, sem ég herleiddi yður
til, og biðjið til Drottins (ýrir henni, því aó
heill hennar er heill sjálfra yðar“(29:7).
Sagan geymir margar frásagnir af kristnum
mönnum sem komust til áhrifa vegna þess
að þeir voru iónir og báru hag fýrirtækisins
fyrir brjósti. Menn sáu aó þeim var
treystandi og þeim var falin margvísleg
ábyrgó. Vió erum líka kölluó til aó vera iðin,
sinna starfi okkar af kostgæfni og láta ekki
stjórnast af von um skjótfenginn gróða.
Hvatning Páls postula ( Kólossubréfinu er í
fullu gildi: „Hvaó sem þér gjörió, þá vinnió
af heilum huga, eins og Drottinn ætti í hlut,
en ekki menn“ (3:23).
I þriója lagi er einuró. Lýdía hvikaói ekki
frá settu marki. Hún baó þá aó ganga í hús
sitt og þessu fylgdi hún fast eftir eins og
segir í Postulasögunni. - „Sá sem efast er
líkur sjávaröldu, er rís og hrekst fýrir vindi.
Sá maóur, tvílyndur og reikull á öllum veg-
um sínum, má eigi ætla, aó hann fái nokk-
uó hjá Drottni", segir íjakobsbréfi 1:6b-8.
Það er mikilvægt fyrir okkur að hafa ákveð-
um,L
víða1
n verold
ið markmió aó stefna aó. Þaó blása margir
vindar í samtímanum. Sumir kunna að hafa
á sér trúarlegt yfirbragó en leióa menn
samt ekki til Krists. Við þurfum fasta stefnu
í þessu umróti. A göngu lífsins þurfum vió
bæói kort og áttavita. Biblían er kortið og
Jesús Kristur er áttavitinn sem sýnir okkur
hvernig kortió snýr.
I fjóróa lagi er samfélagsvitund eða ein-
ing, samfélagió um fagnaóarerindið. Jesús
sagói aó á því skyldu lærisveinar hans
þekkjast aó þeir bæru kærleika hver til ann-
ars. Þaó er auóvelt þegar allt leikur í lynd,
en verður þeim mun mikilvægara þegar
skerst í odda. Þaó hefur verið sagt aó þaó
sé mesti veikleiki kristindómsins á Vestur-
löndum aó kristnir menn skiptast í hópa
sem viróast vera í samkeppni og kærleikur-
inn milli þeirra er engan veginn augljós.
Menn sjá ekki þetta sérkenni sem á að
fylgja kristnum mönnum og boóunin miss-
ir marks. Hafi samfélag um fagnaóarerind-
ió og einingin sem því fýlgir verió mikilvæg
fyrir frumkirkjuna, þá er þaó ekki síður mik-
ilvægt á okkar tímum. Við þurfum að
standa saman og styója hvert annað í því
verki sem okkur hefur verið falið - og þeir
sem fyrir utan standa þurfa að meðtaka
vitnisburðinn sem felst í einingu kristinna
manna - á þessum tímum einstaklings-
hyggju og sjálfmiólægni.
Loks má nefna kristniboðshugarfar.
Kannski má meó nokkrum rétti segja aó
það spretti af þeim þáttum sem áóur eru
nefndir. Sá sem er upptekinn af vilja Guós
sér fljótlega að Guð elskar alla menn, líka
þá sem hafa aldrei heyrt um hann. Sá sem
er iðinn situr ekki með hendur í skauti held-
ur fer að gera eitthvaó í málinu. Sá sem er
einaróur setur sér ákveðna stefnu, tekur aó
sér verkefni sem hann fylgir fast eftir og gef-
ur ekki upp á bátinn. Sá sem tekur einingu
kristinna manna alvarlega veit aó ábyrgóin
á kristnum meóbróóur einskoróast ekki við
landamæri og ábyróin á þeim sem hafa ekki
heyrt er okkar allra. Saman knýja þessir
þættir okkur til aó fara af stað og gefast
ekki upp þótt móti blási.
Haraldur Jóhannsson er lceknir.
Gutenberg Biblían
fer á netió
BBC fréttastofan greinir frá því aó
Gutenberg Biblían — „táknmynd
prentlistar og menningarsögunnar“ —
sé á leióinni á netió svo aó ekki ein-
ungis fræóimenn geti skoðaó hana
heldur allir þeir sem áhuga hafa. Þaó
eru einungis til þrjú fullkomin eintök
af henni frá mióri 15. öld. Fyrirtækió
Octavio, sem hefur á aó skipa tölvu-
sérfræðingum, munu skapa eins full-
komna útgáfu og mögulegt er af þeirri
einu Biblíu sem til er í Bandaríkjunum.
Hún er varóveitt í Þingbókasafninu í
Washington D.C. Samkvæmt frétt
BBC er ein útgáfa Biblíunnar til á
Breska bókasafninu. Yfirmaður safns-
ins sagói aó það væri mikils virði aó
ekki einungis fræóimenn hefóu aó-
gang henni.
RÚSSLAND
16.000 Rússar hlýddu
á Guðs oró á einni viku
Tveir rússneskir trúboðar sögðu krist-
inni hjálparstofnun nýlega frá því að
16.000 Rússar hefóu heyrt fagnaóar-
erindió dagana 3. — 11. janúar síóast-
lióinn og að 2.000 hefóu tekió trú.
Innlendir trúboóshópar héldu um tvö
hundruó samkomur á Úralfjallasvæó-
inu. Flestar samkomurnar voru haldn-
ar ( heimahúsum eóa í minni opinber-
um byggingum. I einni stórri borg
leigóu þeir skautahöll sem tók 5.000
manns.
Annar trúboðanna, Yuri aó nafni,
sagði frá því aó starf hans hefói hafist
árió 1992 og nú þegar hefói verió
komið á fót yfir 150 kirkjum. „Nokkr-
ar telja um þaó bil 250 manns en
margar eru aðeins litlir heimahópar
sem telja að meóaltali 10 manns."
Trúboð hans hefur á sínum snærum
yfir 200 trúboóa og hann segist hafa
þjálfað hundruó manna í Biblíuskól-
anum sem hann rekur. „Þeir eru ákaf-
ir í aó komast út á akurinn,“ sagði
hann, „en eiga ekki peninga fýrir föt-
um og mat.“
27