Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.09.2013, Blaðsíða 51

28.9. 2013 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 51
Við erum bara ósammála. Það er daglegt
brauð í mannlegum samskiptum. Færum við
tveir að ræða um stjórnmál yrðum við
örugglega fljótt ósammála um eitthvað. Það
þýðir samt ekki að við séum óvinir.“
Guð gaf okkur kynlífið
– En trúirðu því í raun og veru að samkyn-
hneigð sé synd?
„Allir menn eru syndugir. Ég, þú, allir.
Gagnkynhneigðir, samkynhneigðir, þeir sem
halda fram hjá maka sínum og svo fram-
vegis. Guð gaf okkur kynlífið. Fann það upp.
Fyrir það ættum við öll að þakka honum.“
Hann brosir.
„Eigi að síður er það svo að Guð ætlast til
þess að kynlíf sé stundað innan hjónabands,
ekki utan þess. Þar af leiðandi lít ég svo á
að öll kynferðismök utan hjónabands séu
synd. Þar er ég ekki að tala sérstaklega um
samkynhneigða, heldur alla sem stunda kyn-
líf án þess að vera giftir. Það er synd gagn-
vart Guði. Góðu fréttirnar eru hins vegar
þær að Guð er góður og telur ekki eftir sér
að fyrirgefa syndugum.
Sjálfur er ég syndugur. Ég var 22 ára
gamall þegar ég kraup á kné og bað Guð
um að fyrirgefa mér mínar syndir. Það hef-
ur hann gert. Syndga ég ennþá? Já. Það er
óhjákvæmilegt en ég reyni eftir fremsta
megni að lifa ekki syndsamlegu lífi. Mitt
markmið er að þóknast Guði og lifa lífi sem
uppfyllir þær kröfur sem hann gerir til okk-
ar mannanna.“
– Þetta er ekki í fyrsta skipti sem þú
færð spurningu er varðar réttindi samkyn-
hneigðra og örugglega ekki það síðasta. Get-
ur verið að afstaða þín í þessum efnum sé
farin að skyggja á boðskapinn sem þú hefur
almennt fram að færa? Er þessi afstaða orð-
in dragbítur á þínu starfi?
„Í fyrsta lagi er þetta ekki mín afstaða,
heldur Guðs. Ég er erindreki hans. Í öðru
lagi er ég þakklátur fyrir athyglina. Ég geri
ráð fyrir því að flestir Íslendingar viti að ég
er hér núna. Það er ánægjulegt. Svo ég
svari spurningunni þá lít ég ekki þannig á
að þessi umræða sé orðin dragbítur á mínu
starfi. Ég get hvorki meinað þér né öðrum
að spyrja mig um þessi mál. Svarið verður á
hinn bóginn alltaf hið sama. Afstaða Guðs er
skýr.“
– Eru samkynhneigðir velkomnir á Hátíð
vonar?
„Að sjálfsögðu eru þeir velkomnir. Hvað
annað? Ég vona að ég sjái sem flesta sam-
kynhneigða þar.“
Fyllti upp í tómið
– Í endurminningum þínum, Byltingarmaður
með málstað, kemur fram að þú hafir ekki
ætlað þér að feta í fótspor föður þíns, pré-
dikarans fræga Billys Grahams. Um tíma
varstu í uppreisn, jafnvel ódæll, enda hugn-
uðust þér ekki væntingar fólks í þinn garð.
Hvað breyttist? Hvað varð um bylting-
armanninn?
„Mörg börn frægs fólks eiga erfitt upp-
dráttar í lífinu. Það getur verið strembið að
lifa í skugga frægs föður eða móður. Það
var ekkert öðruvísi hjá mér. Uppreisn mín í
æsku beindist þó ekki gegn föður mínum,
heldur Guði. Ég kærði mig ekki um að hann
stýrði mínu lífi. Vildi ráða mér sjálfur og ef
foreldrar mínir voru ósáttir við það leit ég
bara á það sem þeirra vandamál. Ég ætlaði
að lifa mínu lífi.
Fljótlega komst ég hins vegar að raun um
að hlutirnir sem áttu að færa mér hamingju
og fyllingu gerðu það ekki. Ef til vill um
stund en ekki til lengri tíma. Því meira sem
ég sankaði að mér af veraldlegum hlutum
þeim mun tómari varð ég. Upp fyrir mér
rann ljós, vandi minn væri af andlegum
toga. Það var þá sem ég kraup á kné og bað
Guð almáttugan um að fyrirgefa mér syndir
mínar.“
– Á hótelherbergi í Jerúsalem.
„Já, ég var þar. Það hafði samt ekkert
með staðsetninguna að gera. Ekkert yf-
irnáttúrlegt gerðist. Ég var bara fyrir til-
viljun staddur í Jerúsalem þegar ég tók þá
ákvörðun að gera Jesú Krist að leiðtoga lífs
míns og fylla þar með upp í tómið.“
Hann þagnar stundarkorn en heldur svo
áfram á óvæntum nótum.
„Hefurðu heyrt um bandaríska rokkarann
Kurt Cobain sem var í hljómsvetinni Nirv-
ana?“
– Já.
„Hann fyrirfór sér fyrir meira en fimmtán
árum. Í bréfi sem Cobain skildi eftir sig og
tímaritið Rolling Stone birti ræddi hann um
„stórt svart tóm“ í sínu lífi. Mér þótti þetta
áhugavert komandi frá þessum manni. Hann
naut gríðarlegra vinsælda sem tónlist-
armaður, var giftur gullfallegri konu, Court-
ney Love, og virtist hafa allt með sér. Samt
var þetta „stóra svarta tóm“ til staðar. Á
þessum sama stað var ég sjálfur áður en ég
hleypti Kristi inn í líf mitt og ég er ekki í
vafa um að fjölmargir aðrir eru þar núna.
Þeir leita í áfengi, fíkniefni, kynlíf og hvað-
eina til að freista þess að fylla upp í tómið.
Án árangurs. Það eina sem getur fyllt upp í
þetta tóm er Guð og hann vill fylla upp í
það. Allt sem við þurfum að gera er að átta
okkur á því að við erum syndug og þiggja
frelsun Guðs. Það er aðeins ein leið að Guði,
gegnum trúna og son hans, Jesú Krist.“
Flugvélar og mótorhjól
– Þú ert flugmaður og hefur áhuga á vél-
hjólum. Eru það þín helstu áhugamál?
„Vinnan er líf mitt og ég sinni henni sjö
daga vikunnar. Ég er alltaf að vinna nema
þegar ég er að fljúga eða hjóla. Það er mín
hvíld. Ég hef verið með flugmannspróf í
fjörutíu ár og flýg að jafnaði tvisvar til
þrisvar í viku, mest í tengslum við starf
mitt. Flugstjórnarklefinn er mitt skjól, þar
hverfa allar mínar áhyggjur eins og dögg
fyrir sólu, þannig að ég get ekki hugsað mér
betri leið til að slappa af. Þarna er enginn
að ónáða mig með neikvæðri fjölmiðlaum-
fjöllun á Íslandi!“
Hann hlær.
„Ég hef líka mikið dálæti á mótorhjólum.
Á Harley Davidson-hjól en það er ekki í
uppáhaldi. BMW-hjólin mín eru mér mun
kærari. Bestu mótorhjól í heimi. Á hverju
ári hjóla ég frá Norður-Karólínu til Alaska,
tveggja vikna ferð – aðra leið – og nýt
hverrar mílu til hins ýtrasta.“
– Um langt árabil hefur þú verið þekktur
fyrir mannúðarstörf á vegum samtakanna
Samaritan’s Purse. Gefurðu þér alltaf tíma
til að sinna þeim málum?
„Ég geri það. Við erum með starfsemi í
eitt hundrað löndum um allan heim. Meðan
Jesús var uppi lagði hann sig fram um að
hjálpa þeim sem áttu um sárt að binda.
Hann gaf soltnum að borða og notaði krafta
sína til að lækna sjúka. Leiðarstef Jesú í
þessu lífi var samúð. Sama ættum við sem
fylgjum honum að málum að gera. Reyna að
hjálpa fólki sem á erfitt uppdráttar.
Sem dæmi má nefna að við erum með
stórt verkefni í Afríkuríkinu Súdan. Höfum
endurbyggt yfir fimmtíu kirkjur, sem
skemmdust í styrjöldinni í landinu; einnig
byggt sjúkrahús og gert brunna svo eitthvað
sé nefnt.
Við höfum líka útvegað lækna og núna
þegar farið er að þjóðnýta heilbrigðiskerfið í
Bandaríkjunum, Obamacare, verður mun
auðveldara að fá þá til að taka að sér störf í
Afríku. Margir læknar vilja frekar vinna er-
lendis en heima í Bandaríkjunum vegna
stefnu stjórnvalda.“
– Handtökin eru mörg til að létta fólki líf-
ið en hvort lítur þú svo á að heimurinn sé
betri eða verri staður núna en þegar þú
varst að vaxa úr grasi?
„Það hefur margt breyst frá seinna stríði
og mörg jákvæð teikn á lofti. Ég nefni
tæknina sem dæmi. Sjáðu bara hvílík bylting
fésbókin ein og sér er fyrir samskipti fólks,
um allan heim. Höfum þó hugfast að snjall-
sími eða nettenging geta aldrei fyllt tómið í
lífi okkar mannanna. Aðeins Guð. Þess
vegna þurfum við á honum að halda.“
Kristur mun sameina okkur
– Sumir segja að trúarbrögð séu helsta
ástæða ágreinings í þessum heimi. Sjálfur
hefur þú látið umdeild orð falla um íslam og
hindúatrú, svo dæmi sé tekið. Sérðu fyrir
þér að ólík trúarbrögð geti nokkru sinni lif-
að saman í sátt og samlyndi?
„Já, þegar Jesús Kristur snýr aftur. Það
eru fjölmörg trúarbrögð í heiminum og þau
eru tilraun mannsins til að viðurkenna tilvist
æðri máttarvalda. Það þýðir ekki að öll
trúarbrögð séu sönn. Sannfæring mín er sú
að aðeins sé ein leið að Guði og það er
gegnum son hans, Jesú Krist. Hann er veg-
urinn, sannleikurinn og lífið. Kristur dó fyrir
okkur öll, ekki bara kristna menn heldur
líka búddista, múslima, trúleysingja og aðra.
Þess vegna er enginn nema Kristur þess
umkominn að sameina okkur.“
– Þannig að þú trúir því að einhvern tíma
verði heimurinn sameinaður í kristni?
„Það stendur í Biblíunni. Þar segir einnig
að dag einn muni ljónið og lambið leggjast
hlið við hlið. Yrði það ekki dýrðlegur dag-
ur?“
Morgunblaðið/Kristinn
„Tilgangur minn með komunni
hingað er að freista þess að kynna
Íslendinga aftur fyrir Guði feðra
sinna og fá þá til að iðka sína trú á
nýjan leik. Trúna á þann sem skóp
Ísland, Guð almáttugan,“ segir
Franklin Graham.
– Tölum aðeins um fjölskyldumál. Á sama
tíma og þú ert hér er sonur þinn, Will, að
prédika í Japan. Var hann á einhverjum
tímapunkti í uppreisn eða langaði hann allt-
af að feta í þín fótspor?
„Nei, Will hefur aldrei verið til vand-
ræða. Guð blessaði okkur hjónin, Jane og
mig, með fjórum yndislegum börnum. Móð-
ir mín heitin var vön að segja að ég verð-
skuldaði þau ekki.“
Hann skellir upp úr.
„Ég á þrjá syni og eina dóttur. Tveir
sona minna vinna með mér í trúboðinu en
sá þriðji er í hernum. Barnabörnin eru níu
að verða tíu. Dóttir mín ætti að verða létt-
ari meðan ég er hér á Íslandi.“
– Faðir þinn er nú á tíræðisaldri. Hvern-
ig hefur hann það?
„Faðir minn verður 95 ára í næsta mán-
uði og hefur það gott miðað við sinn aldur.
Hann styðst við göngugrind og er ekki
þrekmikill en hugurinn er skýr. Hann vinn-
ur ennþá og hefur nýlokið við bók, It’s the
Reason for My Hope. Þetta er ekki bók
sem byggist á fyrri skrifum, heldur nýtt
efni, og ég er ekki frá því að hún sé hans
besta til þessa. Hann er líka að leggja loka-
hönd á nýjan sjónvarpsþátt sem ég er bú-
inn að sjá og líst mjög vel á. Ég lít reglu-
lega til föður míns og reyni að ná honum út
úr húsinu. Hann er ekkert alltof spenntur
fyrir því og þegar ég segi honum að láta
ekki svona skáskýtur hann augunum á mig
og segir: „Bíddu þangað til þú verður 95
ára!“
Bíddu þangað til þú
verður 95 ára!
Billy Graham, faðir Franklins, er enn að, 95
ára gamall, og var að ljúka við nýja bók.
AP