Morgunblaðið - Sunnudagur - 29.09.2013, Blaðsíða 55

28.9. 2013 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 55
Nú gefst Íslendingum einstakt tækifæri til að upplifa töfra og
tötra Indlands í tveggja vikna ferð dagana 5. til 19. janúar 2014.
Með aðstoð innlendra fararstjóra verður gefin innsýn í aðstæður
Indversks almennings, matargerð, menningu og trú sem mótast
hefur í flóknu samspili um aldir. Heimsóttar verða sex borgir,
merkir staðir skoðaðir og efnt til samtals við heimamenn.
Verð á mann er kr. 436 þúsund og miðað er við tvo í herbergi.
Kynningarfundir verða í:
• Safnaðarheimili Laugarneskirkju 29. sept. kl. 12:30
• Safnaðarheimili Vídalínskirkju 30. sept. kl. 18:00
Nánari upplýsingar: www.facebook.com/totrarogtofrar
Íslenskir fararstjórar verða bræðurnir
Bjarni Karlsson prestur og Hróbjartur
Darri Karlsson hjartalæknir.
V
íkurbúar halda á
hverju hausti sína eig-
in listahátíð, Regn-
boginn – list í fögru
umhverfi, þar sem
heimamenn láta ljós sitt skína
gegnum myndlist, handverk, spil
og söng. Einnig er gestum boðið
að taka þátt og þá spillir ekki fyrir
ef viðfangsefnin tengjast Mýrdaln-
um á einhvern hátt. Í ár kemur
einn listamannanna alla leið frá
Rússlandi til að setja upp
ljósmyndasýningu víðs vegar um
Víkurþorp meðan á hátíðinni
stendur.
Sá norðurljósin fyrst í Vík
„Síðastliðinn vetur, þegar ég heim-
sótti Ísland annað sinn, sýndi Vík
mér norðurljósin,“ segir ljósmynd-
arinn Varvara Lozenko, sem er
heilluð af töfrum tveggja þorpa, í
heimalandinu og á Íslandi.
Varvara kom fyrst til Víkur fyrir
sjö árum. „Ég hafði einsett mér að
heimsækja nyrsta stað Íslands,
Grímsey, og svo þann syðsta. Það
voru sumarsólstöður þegar ég kom
til Víkur, 21. júní 2007, og brekk-
urnar í kringum þorpið flóðu í
bláum og fjólubláum lúpínubreið-
um. Það var albjart klukkan tvö að
nóttu, jafnvel þótt sólarljósið næði
ekki til þorpsins vegna fjallanna í
kring. Þetta skapaði stórkostlega
mjúka lýsingu, þegar birtan dreifð-
ist um staðinn og glitraði á sjónum
og blandaðist mjúkum bláma frá
lúpínunum. Blómabreiðan hreyfðist
mjúklega til í vindinum, líkt og
andarnir stjórnuðu þeim og síðan
þá hefur Vík alltaf verið töfra-
staður fyrir mér,“ segir Varvara
sem kemur til landsins í tilefni
sýningarinnar sem hún heldur í
Vík 4.-6. október.
Á henni sýnir Varvara listrænar
ljósmyndir frá Vík og rússneska
þorpinu Izborsk, sem er staðsett
um 700 kílómetra norðvestur af
Moskvu. „Þar er að finna ýmis
undur líka. Í hlíð við þorpið fossar
úr tólf lindum og vatnið frá þeim
frýs aldrei á veturna. Þær eru
kallaðar Postulalindirnar og vatnið
talið gera kraftaverk. Rússar koma
víðsvegar að á sumrin til að baða
sig í fossunum því vatnið á að vera
vörn gegn öllum mögulegum sjúk-
dómum,“ segir Varvara. „Það sem
er líka athyglisvert við Izborsk er
að það stendur ekki á flatlendi,
eins og stærstur hluti Rússlands.
Þar eru fjöll og gljúfur og hlíðar
og ef maður fer upp á eitt fjallið
hefur maður útsýni allt að 70 kíló-
metra í kring. Slíkt er frekar
sjaldgæft í Rúss-
landi.“
Þorpið Izborsk,
sem er í stjórn-
arumdæmi borg-
arinnar Pskov, er
mjög gamalt og
eldra en bæði Pskov
og Moskva. Það fór
að byggjast upp fyrir 1251 ári og
talið er að fyrsti konungur Rúss-
lands hafi ráðið ríkjum þar. Vík í
Mýrdal tók hins vegar ekki að
byggjast upp fyrr en um næstsíð-
ustu aldamót, sem verslunarstaður
enda liggur þorpið við sjó en Izo-
borsk er lengst inni í landi. Var-
vara segir þorpin tvö þó eiga ým-
islegt sameiginlegt. „Fólkið í Vík
sækir kirkju reglulega. Ég veit
ekki hvort það er vegna þess að
sóknarpresturinn þar er ekki ein-
ungis prestur heldur drífandi þátt-
takandi í samfélaginu, eða vegna
þess að Víkurkirkja er svo fag-
urfræðilega og menningarlega
áhrifamikil. Fólkið í Izborsk er
líka kirkjurækið og mjög trúað. Ég
hef ekki rekist á jafn andlega sinn-
að samfélag neins staðar annars
staðar. Þetta fólk þekkir þakklæti,
það lifir í stöðugu samneyti við
Guð enda er þorpið krökkt af
kirkjuhúsum, það eru alls 12
kirkjur, kapellur og dómkirkjur í
þessu litla þorpi. Og engri þeirra
var lokað á tímum Sovétríkjanna
sem er í sjálfu sér stórmerkilegt,
þegar landið var opinberlega trú-
laust. Náttúran er líka stórbrotin
við bæði þorpin og þar sem Iz-
borsk liggur mjög norðarlega eru
þar einnig bjartar nætur á sumrin,
þó ekki eins ríkjandi og á Ísland.“
Ljósmyndun hefur
græðandi áhrif
Varvara lagði stund á listfræði og
málvísindi og er mikil málamann-
eskja. Hún tekur bæði ljósmyndir
og smíðar texta en helstu viðfangs-
efni hennar í listinni eru náttúran
og mannlegi þátturinn. Hún segist
trúa því að fegurðin í listrænni
ljósmyndun geti haft græðandi
áhrif, öfugt við áhrif blaða-
ljósmyndunar sem sé ríkjandi í nú-
tímasamfélagi. „Ég reyni að sýna
að það að lifa í sátt við náttúruna
og að lifa í sátt við Guð er meira
og minna sami hlutur. Og að fólk í
borgum megi læra margt af fólki
sem býr í þorpum, hvort sem er á
Íslandi, í Rússlandi eða Suður-
Pakistan. Fólk í borgum er að
missa vitið, meir og meir á hverj-
um degi eftir því sem bílunum
fjölgar, og skrifstofum, verslunum,
háhýsum, sjónvarpsrásum og hót-
elum. Hvað ef plánetuna vantar
þetta ekkert? Hvað ef plánetunni
er alveg sama þótt enn ein sinfóní-
an sé samin eða enn einn við-
skiptasamningur undirritaður?
Hvað ef Guð vill bara að við sitjum
kyrr og hlustum á ölduniðinn?
Sýningin mín svarar ekki neinum
þessarra spurninga en hvetur fólk
vonandi til að spyrja sig þeirra.“
RÚSSNESKUR LJÓSMYNDARI Í VÍK
Tvö töfraþorp
LISTAHÁTÍÐIN REGN-
BOGINN - LIST Í FÖGRU
UMHVERFI ER HALDIN Í
VÍK Í MÝRDAL HELGINA
4.-6. OKTÓBER. EINN
SÝNENDA KEMUR ALLA
LEIÐ FRÁ RÚSSLANDI.
Texti: Ingibjörg Rósa
Björnsdóttir
ingibjorgrosa@gmail.com
Myndir: Varvara Lozenko
Vetur í Vík: Varvara hefur dvalið í þorpinu tvisvar, bæði að sumri og vetrarlagi
og skoðað mannlífið, náttúruna og mannanna verk þar með grandvörum aug-
um gestsins.
Mannlífið í Izborsk: Alexandra er kirkjuvörður í St. Nicholas dómkirkjunni, sem
hún getur fylgst með út um eldhúsgluggann heima hjá sér. Öðru hvoru rýkur hún
upp frá eldhúsborðinu til að líta til með gestum í kirkjunni eða selja þeim kerti.
Varvara Lozenko
*"Víkurkirkjaer svo fag-urfræðilega og
menningarlega
áhrifamikil."