Morgunblaðið - 02.11.1976, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ. ÞRIÐJUDAGUR 2. NÖVEMBER 1976
BIRGIR Isleifur Gunnarsson,
borgarstjóri, svaraði á fyrsta
hverfafundinum, sem hann efndi
til í Langholts- og Laugarnes-
hverfi sl. laugardag fjölda
spurninga frá fundarmönnum.
Verður hér á eftir greint frá
nokkrum þeirra og svörum
borgarstjóra.
Af hverfafundi borgarstjðra f Langholti og Laugarneshverfi. Birgir tsl. Gunnarsson, borgarstjóri, Hulda
Valtýsdóttir, fundarstjóri, og Garðar Ingvarsson, ritari fundarins.
Fyrsta spurning var frá Jakobi
Tryggvasyni, sem lýsti þakklæti
sínu með þennan ágæta fund.
Kvað hann það mjög ánægjulegt
fyrir borgarbúa að fá greinargóð-
ar upplýsingar um það, sem er í
bígerð og það sem hefur verið
gert. Hann kvaðst vera svo lán-
samur að búa á fögrum stað í
Reykjavík. En nú væri búið að
úthluta lóðum gegnt þeirrí byggð,
neðan Kleppsvegar upp af Sunda-
höfn, og vildi hann spyrja hvort
von væri á því að þarna myndað-
ist sams konar veggur og vestar
við Kieppsveginn, sem ekkert
augnayndi væri fyrir þá íbúa, sem
þar búa.
Borgarstjóri kvaðst geta svarað
þessu á þann veg, að skipulagið
hefði tekið tillit til þess að miklar
kvartanir hefðu borizt um að
nefndar byggingar mynduðu
alltof þéttan vegg, sem skyggði á
útsýnið við sundin. í því skipu-
lagi, sem nú ér gert ráð fyrir, eigi
húsin bæði að liggja lægra, þann-
ig að meiri möguleiki verði á að
sjá yfir þau, og einnig verði þau
brotin upp, þannig að þau myndi
ekki eins samfelldan vegg og þau
hús, sem kvartað var yfir.
Þá svaraði borgarstjóri bréfi
frá áhugasömum foreldrum í Álf-
heimahverfi, sem Hildur Jóns-
dóttir afhenti honum og las upp.
Var þar spurt um framkvæmdir
við leikvalla-, starfsvalla- og
knattspyrnuvallasvæði, sem ráð-
gerðar eru á túninu milli Holta-
vegar og Álfheima. Við könnun,
sem íbúarnir gerðu á'barnafjölda
undir 12 ára aldri í Álfheimum
26—72, höfðu börnin reynzt vera
120, auk þess sem á þetta svæði
mundi sækja börn annars staðar
að.
Borgarstjóri kvað það alveg
rétt, að samkvæmt skipulagi ættu
að koma leikvellir neðan við Álf-
heimablokkirnar, bæði starfsvell-
ir og knattspyrnuvellir. — Ég
skal segja það alveg eins og er,
sagði hann, að ég hefði kosið að
við værum byrjuð á þessum fram-
kvæmdum nú þegar. En eins og
allar okkar framkvæmdir, hafa
þessar goldið þess að tekjur
Reykjavíkurborgar — og reyndar
annarra sveitarfélaga og annarra
aðila í þjóðfélaginu — minnkuðu.
Efnahagsástandið, sem hér ríkti,
einkum á árinu 1975 og raunar að
hluta af þessu ári, gerði það að
verkum, að við urðum verulega að
draga úr framkvæmdum á öllum
sviðum. Og þessi málaflokkur hef-
ir goldið þess einnig. En við höf-
um mikinn áhuga á að reyna að
byrja á þessu verki og koma svæð-
inu í endanlegt horf. Ég þori ekki
alveg að tímasetja það hér og nú,
en þessa dagana erum við einmitt
að fjalla um fjárhagsáætlun.
Þetta er eitt af þeim verkefnum,
sem við höfum mikinn hug á að
koma inn á framkvæmdaáætlun
næsta árs.
Arni Bergur Eiríksson vék að
upplýsingum borgarstjóra um
hitaveitukostnað, þar sem fram
kom að hitaveita kostaði ekki
nema fjórðung af kyndingar-
kostnaði með olíu. Spurði hann
borgarstjóra hvort hann hefði
frekari tölur um muninn á kyndi-
kostnaði með hitaveitu og oliu.
Birgir Isl. Gunnarsson svaraði
þessu á þann veg, að ef reiknað
væri í kílówattstundum, þá
kostaði olían um 4.26 á kwst, en
hitaveitan rúma 1 kr , þannig að
hlutfallið væri um 24 á móti 100.
Ef tekið væri sem dæmi 420 rúm-
metra einbýlishús og reiknað með
ákveðinni notkun á ári, þ.e. 40
þús. kw.st., þá mundi olíukynding
kosta um 225 þúsund á ári, en
hitaveita 59 þúsund á ári. Áf því
mætti sjá hvílíkur geysisparnaður
væri af hitaveitunni. Þarna
sparaði hún borgarbúum og
raunar landsmönnum öllum, því
hér væri um mikinn sparnað á
gjaldeyri að ræða.
Þá svaraði borgarstjóri spurn-
ingu Gunnars Péturssonar um
það hvenær væri fyrirhugað að
ljúka til fulls lagningu og frá-
gangi EUiðavogs austan Eikju-
vogs. Kvaðst borgarstjóri gera ráð
fyrir að þar væri átt við akrein
Dalbraut
hverfur neðan
Laugarásvegar
— Laugardalur
þar óskertur
ÞAÐ KOM M.A. FRAM ER BORGARSTJÓRI SVARAÐI FJÖLDA
SPURNINGA HVERFISBÚA í LANGHOLTS- OG LAUGARNESHVERFI
númer tvö. Þarna væri nú aðeins
ein akrein að mótum Reykjanes-
brautar. Ekki væri enn búið að
tímasetja þessa framkvæmd, og
það eitt vitað að hún væri ekki á
framkvæmdaáætlun næsta árs.
Einnig spurði Gunnar Péturs-
son hvort það væri ætlunin að
þeir, sem búa upp af fínpússn-
ingsgerðinni og sandsölunni, yrðu
að þola stöðugt sandfok þaðan um
alla framtíð, ef hreyfði vind.
Borgarstjóri kvaðst hafa heyrt
kvartað yfir þessu áður. Þetta
væri nokkuð erfitt viðureignar,
en sjálfsagt að kanna til þrautar
hvort unnt væri að ganga þarna
betur frá, svo sandur ryki ekki.
En samkvæmt skipulagi væri
ætlunin að öll sandlöndun í fram-
tíðinni flyttist yfir að norðurhluta
Grafarvogs, þar sem komin væri
slík starfsemi að nokkru leyti.
Pjétur Þ. Maack spurði hver
bæri kostnað af því þegar flytja
þyrfti stórt hitaveiturör og raf-
magnskapal fyrir heilt hverfi.
Spurningin væri í sambandi við
safnaðarheimili Laugarnessókn-
ar, sem fékk lóð milli Hofteigs 4
og Kringlumýrarbrautar. Sagði
borgarstjóri það fasta reglu, að
þegar flytja þyrfti slíka aðalæð til
að rýma fyrir nýjum húsum, þá
bæri viðkomandi borgarstofnun
kostnaðinn.
Borgarstjóri svaraði annarri
spurningu frá Pjetri um það,
hvort nokkuð hefði verið aðhafzt í
byggingu reiðhjólastiga, sem var
eitt af markmiðum „grænu bylt-
ingarinnar" á sínum tíma. Sagðí
hann, að allmikið hefði verið
byggt af þessum göngu- og reið-
hjólastigum í nýju hverfunum.
Hefði verið gert mikið átak nú í
sumar í Breiðholti I og Breiðholti
III, en í eldri hverfum hefði, enn
ekki verið hafizt handa um þetta.
Lúðvík Guðmundsson spurði
hve langur timi þyrfti að liða skv.
reglugerðum borgarinnar frá því
að flutt er í nýtt hús þar til lóð er
frágengin, án þess að borgaryfir-
völd skiptu sér af því.
Borgarstjóri kvað erfitt að
svara til hlítar. Þetta færi eftir
því hvenær lóð var úthlutað. Nú
reyndi borgin að setja mun
strangari skilyrði um þetta en
áður var. Það mundi vera nokkuð
sammerkt með öllu þessu hverfi
að ekki hefðu verið sett við út-
hlutun ákveðin skilyrði um það
hvenær menn þyrftu að hafa
gengið frá lóðum sinum. Þvi væri
ekki hægt að fylgja eftir með öðru
en fortölum við viðkomandi
íbúðareigendur. Þar sem keyrði
úr hófi, eins og virtist af spurn-
ingu Lúðvíks nr. 2, er hann spyrði
hversu lengi nágrannar við
Barðavog 17 þyrftu að bíða eftir
að hið opinbera hefði afskipti af
lóðinni, þá væri hægt að krefjast
hreinsunar á slikum lóðum.
Raunar væri það gert á hverju
sumri. Léti viðkomandi sér ekki
segjast, þá gæti borgin hreinsað á
kostnað eiganda. Hins vegar gæti
borgin ekki gert eiganda að ganga
frá lóð sinni í endanlegt horf og
hefði ekki heimild til að gera það
á hans kostnað. 1 nýju hverfunum
væri þetta breytt, því i úthlut-
unarskilmálum væru mun strang-
ari reglur.
Kristin Úlafsdóttir spurði hve-
nær og á hvern hátt borgarstjóri
og borgarstjórnarmeirihlutinn
hygðist ráða bót á dagvistunar-
málum borgarinnar með tilliti til