Morgunblaðið - 02.11.1976, Blaðsíða 14
14
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 1976
fjðnkynning á Egilsstöðum .... iðnkynning á Eglisstöðum .... iðnkynning á Egilsstöðum
Starfsemin
sprengdi
fljótt nýja
húsið utan
af sér
Byggingarfélagið Brúnás hf.
Þessi útidyrahurð á eftir að halda úti vondum veðrum fyrir einhvern.
„Þetta byggingarféiag er með
þeim elztu á Iandinu, ef það er þá
bara ekki það eizta. Það eru I það
minnsta mjög fá byggingarfyrir-
tæki sem enn eru starfandi, og
hafa staðið stanzlaust undir sama
nafni eins og Brúnás hf. hefur
gert,“ sagði Páll Pétursson verk-
stæðisformaður hjá Brúnási þeg-
ar við ræddum við hann nú f
vikunni
Það var á árinu 1958 að Brúnás
hf. var stofnaður. Ekki kvaðst
Páll vita hve margir störfuðu hjá
fyrirtækinu á byrjun, en um þess-
ar mundir starfa um 40 fastir
starfsmenn hjá fyrirtækinu.
„Þessi starfsmannaf jöldi er nokk-
uð breytilegur, þvf það eru oftast
mikil umsvif hjá okkur á sumrin,
og þá getur þessi fjöldi farið al-
veg upp f 75 manns, eins og gerð-
ist nú f sumar," sagði Páll.
— Ég kom til fyrirtækisins árið
1964, og það má segja að þá hafi
verkefnin verið meira dreifð,
heldur en er í dag. Fyrst um sinn
vorum við miklu meira í húsbygg-
ingum, sem þá vildu vera nokkuð
dreifðar, en í dag er starfsemin að
mjög miklu leyti komin undir eitt
þak, og umsvifin eru að verulegu
leyti á sviði alls konar smíða á
innviði húsa, þ.e. innréttingum.
Við smiðum hér í þessu húsnæði
okkar, sem er um 800 fermetrar,
bæði skápa og skúffur, innihurðir
og útihurðir, og reyndar allt sem
hugsanlega er smíðað í hús sagði
Páll.
Steypustöð —
glersamsetning
vörubifreið og krani
Ilvað er þetta stórt fyrirtæki, og
hvernig skiptist starfsemin?
— 1 fyrra var veltan hjá okkur
um 75 milljónir, og ég reikna með
að hún verði nokkru meiri f ár.
Nú fastir starfsmenn eru þetta í
kring um 40, en sú tala hleypur þó
nokkuð upp á sumrin. Sjálf
starfsemin er nokkuð fjölbreytt,
en fyrirtækið er fyrst og fremst
rekið sem þjónustufyrirtæki í
þágú byggingariðnaðarins. Þann-
ig byggjum við hús, rekum
steypustöð, vörubifreið, gröfu og
krana, starfrækjum glersamsetn-
angu, og siðast en ekki síst, þá
erum við í þessari inréttinga-
smíði, sagði Páll.
—Húsin smiðum við stundum
alveg frá grunni og upp úr, þ.e.
þar til að þau eru íbúðarhæf,
sagði Páll ennfremur — Stund-
um, reyndar oft, sjáum við um
einstaka þætti húsnæðis svo sem
innréttingarnar, eða þá hurðirn-
ar. Nú erum við rétt byrjaðir á
okkar stærsta samningi, en það er
Menntaskóli Austurlands, sem rís
hér við kauptúnið. Við erum rétt í
þann veginn að fara I uppsláttinn.
Þetta er samningur upp á um 300
milljónir, þ.e. þessi áfangi, en við
vorum þeir einu sem buðum í
þetta verk.
Páll sagði steypustöð þeirra
ganga svona sæmilega. — Það eru
svona á milli 2000 og 4000 rúm-
metrar sem við framleiðum á ári
hverju, sagði hann, en þetta magn
vill náttúrlega ráðast töluvert af
byggingarstarfseminni. í fyrra
vorum við með um 4000 rúm-
metra, en það ár var nú eiginlega
nokkuð sérstakt. Það kemur helst
til af því að mjög mikið var um
steypuvinnu á Reyðarfirði, en þar
var byggður skóli og hafnarmann-
virki.
— A árinu 1969 hófum við gler-
samsetningu. Sú starfsemi er þó
unnin við fremur frumleg skil-
yrði, og ekki beitum við mikilli
tækni I vinnubrögðum okkar I
þeirri framleiðslu. Við ætlum að
flytja þessa starfsemi I annað og
stærra húsnæði, og einnig munu
framleiðsluhættir verða endur-
bættir við það tækifæri. Þessi
glersamsetning er ekki beint hlut-
ur sem pening er upp úr að hafa.
Við erum að þessu fyrst og fremst
til að veita þjónustu viðskiptavin-
um en það er eiginlega svo með
alla okkar starfsemi að hún er
frekar þjónusta en fjöldafram-
leiðsla.
— Já, svo rekum bið vörubif-
reið, byggingarkrana og gröfu.
Þessi rekstur er mikið til kominn
vegna okkar eigin starfsemi, en
við leigjum þessi tæki þó einnig
talsvert út. Nú það má segja að
starfsemin sé að sprengja þetta
húsnæði alveg utan af sér, en þó
eru ekki nema 7 ár síðan við flutt-
um hingað inn, og má því næstum
segja að starfsemin hafi byrjað á
því að sprengja nýja húsið utan af
sér. Hér erum við með starfsemi á
800 fermetra gólffleti, en gamla
húsnæðið, sem er hér rétt fyrir
neðan, var 150 fermetrar. Það má
jú segja að það séu áætlanir um
stækkun húsnæðis, en þau mál
eru þó ekki nema á umræðustigi
enn sem komið er.
— Starfskraftur okkar hefur
alltaf verið eins góður og ákjósan-
legast hefur verið. Meirihlutinn
er faglærður, en hér á Egilsstöð-
um er geysimikið af iðnaðar-
mönnum. Það er ekki mikil hreyf-
ing á föstu starfsmönnunum okk-
ar, og svo eru nú flest allir hlut-
hafarnir I fyrirtækinu einnig
starfandi hér.
Sérstæðar hurðir
Eitthvað virðast þetta vera ný-
stárlegar hurðir sem hér má sjá.
Er þessi framleiðsla ef til vill
einsdæmi hér á landi?
— Já, við hófum framleiðslu á
þessum hurðum í fyrra, sagði
Páll, en við fengum fyrir þeim
einkaleyfi þá. Það er bandarískt
fyrirtæki sem fann upp þetta
framleiðslulag, en þessar hurðir
hafa orðið geysi-vinsælar vlða um
heim. Þær eru unnar á þann hátt,
að filmunni sem er í yzta laginu
er rennt inn i tæki sem mótar í
hana þetta munstur sem sjá má.
Þetta er plastfilma sem mótuð er
við nokkurn hita, en þetta lag
síðan límt á viðinn. Við höfum
marga möguleika með munstur og
liti, og einnig erum við að fara út i
framleiðslu á loftplötum með
þessari tækni, en á þvá sviði eru
munsturmöguleikarnir jafnvel
enn meiri.
„Veiti
karlmönn-
unum að-
hald”
— Ussa hjá
Brúnás
ein meðal 40
karlmanna
I GLERSAMSETNINGUNNI hjá
Brúnási hittum við fyrir eina
unga mey á meðal mannanna
tveggja, sem þar vinna að stað-
aldri Sagðist fljóðið heita Inga
Þóra Vilhjálmsdóttir, en vera
Það er að komast ágætis hreyf-
ing á þessa framleiðslu okkar, en
við höfum þó ekki auglýst hana
mikið. Við förum bara rólega út í
þetta, þvi það er ekki víst að við
hefðum mannskap í þennan þátt
ef okkur bærust stórar pantanir.
Við erum ennþá einnig n.k. þjón-
ustuaðilar á þessu sviði fremur en
fjöldaframleiðendur. Það eru um
300 hurðir sem við höfum fram-
leitt, og nú þegar hafa þær farið
um allt land. Núna erum við t.d.
að senda pöntun til Hellissands,
og aðra til Stykkishólms, en einn-
ig höfum við sent nokkuð til
Reykjavíkur. Það er nú í athugun
að setja upp svona hurðaiðju i
Reykjavík, en ég veit þó ekki
hvað þvi líður.
Smíðað mörg síma-
og pósthúsin
Það var mér sagt Páll að þið
smiðuðuð mikið fyrir Póst og
slma?
— Já, þetta er alveg rétt. Við
höfum smlðað mikið fyrir Póst- og
símamálastjórnina, og reyndar
mjög mikið fyrir hið opinbera.
Auk menntaskólans sem við erum
að hefja smíðar á, og ýmissa fram-
kvæmda fyrir hrepps- og sveitar-
félög hér á Austurlandi þá höfum
við smíðað mörg pósthúsin. Til að
mynda höfum við byggt yfir þá
starfsemi hér á Egilsstöðum, þá á
Reyðarfirði, Seyðisfirði, Borgar-
firði og Vopnafirði. Nú svo smíð-
uðum við viðbót við símstöðina á
Eskifirði, og þá smlðuðum við og
settum upp innréttingar I sím-
stöðina á Þingeyri. Þá má kannski
nefna hurðir I Menntaskólann á
ísafirði, en svona mætti lengi
telja.
Vandamálin helst
á sviði flutninga
Ef einhverjir eru, hverjir eru
þá helstu erfiðleikar sem þið eig-
ið við að glfma?
— Númer eitt, tvö og þrjú á því
sviði eru flutningar. Fyrirtæki
sem staðsett er eins og þetta, I
núverandi markaðs- og dreifi-
kerfi, á við ýmiss konar flutninga-
vandamál að stríða. Hráefni er að
mestu leyti skipað á land I
Reykjavík, og því bætist ofan á
það, talsverður umhleðslukostn-
aður og flutningskostnaður, en
auk ranglátra töjla, þá gerir þetta
vöruna nokkuð dýra. Það stendur
þó eitthvað til bóta I þessum efn-
um, því nú er verið að byggja
Framhald á bls. 31
Inga Þóra Vilhjálmsdóttir við eitt
glerið sitt.
Úr vinnusal Brúnáss hf.