Morgunblaðið - 11.01.1977, Síða 36

36
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 11. JANÚAR 1977
M0RödN-x KAFr/Nd \ ,n 1
GRANI göslari
(U.I *(»■-«s
Mjftie í jk-í etsffvtr
Til f.. . s með alla umferðarhnúta framvegis!
Kvikmvndaleikkona ein kom
til kvikmyndstjðra. sem hafði
stjórnað flestum myndum
hennar.
„Má ég kvnna þig fyrir
manninum rainum," sagði
hún.
„Hvort þú mátt,“ sagði hann.
„það hefur alltaf verið mér
sérstök ánægja að kynnast
eiginmönnum þínum."
Róbert er oft annars hugar.
í ga*r þegar þjónninn rétti
honum matseðilinn. sagði
hann:
„Nei, þakka yður fyrir. Ég
les aldrei að meðan ég borða.“
Blessaður hættu að bæta f glas-
ið mitt, — hver veit nema ég
falli í freistni?
Ilughoð hef ég um að fólkið við
hliðina hafi fengið starf við
fjölleikahús?
BRIDGE
Umsjón: Páll Bergsson
FRÁ leik Englendinga og Frakka
á Evrópumeitaramóti.
Gjarfari vestur, allir á hættu.
Norður
S. Á6
II. G103
T. 872
L. ÁK654
Vestur
S. i D102
H.98764
T. 94
L. DG
Austur
S. G9753
H. D2
T. 53
L. 9872
Þegar ég sit I þessari stellingu, læknir, fæ ég höfuðverk?
Island er ferðamanna-
og ráðstefnuland
„Velvakandi birti bréf frá
„ferðalang'1 6. janúar s.l. varð-
andi erlendar ráðstefnur og
skipulag ferðamála.
í bréfi „férðalangs" gætir nokk-
urs misskilnings, sem sennilega
stafar af þekkingarskorti, og er
e.t.v. nokkuð almennur varðandi
þessi mál.
Allmargar ráðstefnur og alþjóð-
legir fundir eru haldnir hér ár-
lega og hefur mikið verið gert til
þess að laða þær að, má þar nefna
íslensku ferðaskrifstofurnar og
þó sérstaklega Flugleiðir með
hjálp söluskrifstofa sinna erlend-
is og bæklinga útgáfu, þar sem
ísland er sérstakiega auglýst sem
kjörinn staður fyrir ráðstefnur og
fundi.
Við sem að ferðamálum störf-
um ráðum litlu um staðarval, árs-
tíma eða lengd þessara fundar-
halda, það ákveða viðkomandi
samtök eða félög sem ráðstefn-
urnar halda, síðan er fram-
kvæmdahlið málsins lögð í hend-
ur skipuleggjarans hér heima,
þ.e.a.s. bókanir á gistirými,
fundarstaðir, gögn til ráðstefnu-
haldsins, skoðunarferðir o.fl.
Tími til ráðstefnuhalds er helst
valinn miðsumars og er það
nokkuð eðlilegt, þar sem tækifæri
gefst til sameiningar á fundar-
höldum og frítíma. Staðarval er
langoftast Reykjavík, sem er sam-
göngulega séð best í sveit sett, er
höfuðborg landsins, þar sem
nærri helmingur allra lands-
manna býr og er eini staðurinn á
landinu með nægjanlegt og nógu
fjölbreytt gistirými fyrir fjölþjóð-
legar ráðstefnur.
Þegar 500 til 600 manna ráð-
stefna er haldin í Reykjavík á
miðju sumri, má líkja ástandinu
við að tappi sé rekinn i flösku.
Meðan þingað er í Reykjavík
tæmist hótelrýmið utan Reykja-
víkur, því varla er hjá því komist
fyrir ferðamenn sem heimsækja
landið að gista fyrstu og síðustu
nótt í Reykjavík.
í dag lítum við svo á að þjón-
usta við ferðafólk sé iðnaður, sem
skilar drjúgum gjaldeyristekjum
til þjóðarbúsins. Að minnsta kosti
öflum við all miklu meiri tekna í
gjaldeyri en við eyðum til okkar
eigin ferðalaga. Á síðustu árum
hefur allur aðbúnaður til ferða-
mannaþjónustu verið stórlega
bættur utan Reykjavíkur þrátt
fyrir slæman aðbúnað í lánamál-
um og stutt rekstrartímabil, því
varla eru nema röskir 2 mánuðir á
ári hverju, sem hinn almenni
ferðamaður vill og getur farið um
Island.
Það hlýtur að vera hagkvæmt
fyrir alla aðila að ýfa ráðstefnun-
um til beggja enda tímabilsins,
þ.e.a.s. til vors og hausts og leggja
kapp á hópferðir yfir háferða-
mannatímann og þar með gefa
öilum landshlutum skerf af kök-
unni.
Suður
S. 84
H. ÁK5
T. ÁKDG106
L. 103
Englendingurinn í suður var
sagnhafi í 6 tíglum.
Vestur spilaði út spaðakóng,
sem tekinn var með ás blinds.
Tvisvar tromp, ás- og kóngur í
laufi og enn lauf, sem trompað
var hátt. Þegar það féll ekki var
ekki um annað að ræða en svína
hjarta. Auðunnið spil.
Á hinu borðinu enduðu Frakk-
arnir í 7 tíglum. Aftur kom út
spaðakóngur. Ás, tvisvar tromp
og þrisvar lauf eins og á hinu
borðinu. En nú var ekki nóg fyrir
sagnhafa, að hjartadrottning lægi
rétt. Hann var jú í alslemmu og
varð að fría fimmta lauf blinds.
Þegar hjartadrottning kom í ás og
kóng varð gosinn innkoma á
blindan til að taka sfðasta laufið.
Unnin alslemma!
Eftir leikinn: Þú varst heppinn
þegar alslemman vannst.
O, — jæja, eiginlega var ég
óheppinn, svaraði Frakkinn.
Hvað meinarðu?
Hefði vestur átt hjartadrottn-
inguna og eitt smáspil — þá hefði
ég unnið alslemmuna mína en
Englendingurinn á hinu borðinu
tapað hálfslemmunni sinni!
R0SIR - K0SSAR - 0G DAUÐI
Framhaldssaga eftir Mariu
Lang
Jóhanna Kristjónsdóttir
þýddi
2
að hverfa aftur til sautjándu
aldarinnar.
— Það var álkulegt, sagði
hann utan við sig. — Hún veit
að við komum tii Skóga i kvöld
eða á morgun.
— Það er frá Christer, sagði
ég óvenju hátt og varð þá sam-
stundis þeirrar gleði aðnjót-
andi að sjá hann snúa aftur tii
nútlðarinnar eina stund.
— Frá Christer? Sannarlega
tlmi til kominn. Ekki heyrzt
hósti né stuna frá honum slðan
I mat. Hvað segir hann?
— Það er skrifað utan á það
til þfn.
— Og sfðan hvenær erum við
farin að eiga leyndarmái hvort
fyrir öðru? Opnaðu bréfið og
lestu það fyrir mig á meðan ég
athuga þetta hérna... svei mér
það hlýtur eitthvað að vera bog-
ið við þetta hvar sem það er...
þvf að samkvæmt mfnum niður-
stöðum er þetta allt öðruvfsi.
Eftir þessu að dæma hafa þau
verið hálfsystkini... og hálf-
systkini máttu ekki ganga f
hjónaband á þeim tfma... eða
heldurðu að það geti verið.
En svo hrökk hann endanlega
og mjög rösklega við þegar ég
hrópaði upp:
— Nel... nú er mér allri lok-
ið! Þetta getur ekki verið satt!
Svei mér þá alla mfna daga.
Eg sá kvfðasvipinn breiðast
yfir andlit hans.
— Hvað er um að vera? Hef-
ur eitthvað komið fyrir Christ-
er... hvað er að gerast?
— Ég kinkaði kolli ákaft.
— Jú, það má áreiðanlega
orða það svo... Hann skrifar...
að HANN ÆTLI AÐ FARA AÐ
TRtlLOFA SIG...
Nú skall á nokkurra
sekúndna þögn. Við vorum satt
að segja algerlega þrumu lost-
in.
Svo stamaði Einar.
— Hann Christer... ætlar
hann að fara að trúlofa sig...
hann sem er að verða fertug-
ur... Og við höfum ekki haft
minnsta hugboð um þetta—
Hvað... hvað á þetta eíginlega
að þýða...? Og hvurslags mann-
eskja er það eiginlega sem
hann hefur náð sér f? Þorir
hann ekki að kynna hana fyrir
okkur eða hvað er eiginlega um
að vera?
Ég starði ringluð á glæsta en
dálftið erfiða skrift Christers.
— Jú... jú... hann þorir vfst
alveg að gera það. Hann virðist
einmitt skrifa þess vegna...
Hann veit að við erum hér f
Bergslagen og hann vill að við
komum til trúlofunarveizlu
næsta laugardag. Það er heima
hjá henni... og heitir Rauð ól-
ar... Þá ætia hann og Gabriella
að segja okkur allt af létta...
Undrun Einars breyttist
smám saman f eitthvað sem
Ifktist upphafinni hrífningu.
Hann blfstraði f viðurkenn-
ingarskyni.
— Þú ætlar þó ekki að segja
að hann Christer — Christer
okkar — hafi komið þvf svo
fyrir sig að hann eigi von á
hluta f arfi eftir Malmer gamla
f Rauðhólaverksmiðjunni. Ég
verð að segja að hann er svei
mér kominn á græna grein.
— Hver...? byrjaði ég og
Einar flýtti sér að koma með
skýringu?
— Malmer gamli er einn
auðugasti maður hér um slóð-
ir... Sagt er að hann eigi einn
— Rauðhólaverksmiðjuna...
með námum og öllu þvf sem
tilheyrir... og geysivfðáttumik-
ið skóglendi, sögunvarverk-
smiðju og guð veit hvað. Hann
er sagður vera frábær fjárafla-
maður og ég býst varla við að
hann sé talinn sérstaktega um-
gengnisgóður maður. Gabriella
er barnabarn hans — sonar-
dóttir hans. Hversu gömul hún
er? Ja... ég býst við hún sé
tuttugu og þriggja ára eða svo
og hún er ekki bara rík... skil-
urðu... hún er Ifka fjárans
ósköp glæsilegur kvenmaður...
Hún er dökkhærð. enn dekkri
en þú... og hærri... að mínnsta
kosti höfðinu hærri gæti ég trú-
að...
Þegar hér var komið f lýsing-
unni fannst mér ástæða til að
minna á að ekki væri þörf á þvf
að vera stöðugt að hafa orð á
þvf hvað ég er Iftil og Einar
svaraði þvátil að af hans hálfu
væri þetta allt meint sem gull-
hamrar og að HANN hefði ein-
mitt alltaf verið þeirrar skoð-
unar að KONA ÆTTI að vera