Morgunblaðið - 11.01.1977, Side 37

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAQUR 11. JANUAR 1977
37
VELVAKANDI
SVARAR í SÍMA
0100 KL. 10—11
FRÁ MANUDEGI
'fr nyr/jsjnp\''^'u n
Jú, vel á minnst. Hópferðirnar
eru skipulagðar. Allar ferðir
farnar á vegum íslenskra ferða-
skrifstofa eru nákvæmlega skipu-
lagðar og með íslensku leiðsögu-
fólki innanborðs, sem boða ferða-
mönnum fróðleik um land og
þjóð, eru þeim til trausts og halds
og gæta þess að þeir þræði réttu
leiðirnar um íslenskt landslag.
Náttúran skaðast ekki mikið af
þeirra völdum. íslendingar ættu
heldur að líta í eigin barm.
Halldór Sigurðsson".
Velvakandi þakkar Halldóri
fyrir bréfið og þær upplýsingar
sem hér komast til skila. Það er
lagt í ykkar dóm, góðir lesendur,
hvort ástæða er til að fjalla frekar
um þetta mál eða láta gott heita í
bili.
Snúum okkur að næsta bréfi,
sem fjallar um nokkuð merkilega
skyldu opinberra starfsmanna.
# Gleymd
lagaheimild?
„í Morgunblaðinu var ný-
lega lítil frétt um lög frá 1932 um
opinbera greinargerð starfs-
manna ríkisins. Þar var frá því
skýrt að embættismönnum lands-
ins og sýslumönnum er skylt án
endurgjalds að flytja árlega eitt
eða tvö erindi, eftir ákvörðun út-
varpsráðs, í útvarp ríkisins um
stofnun þá eða starfsgrein, sem
þeir veita forstöðu.
Nú langar mig kæri Velvakandi
til þess að spyrja, hvort útvarps-
ráð hefur nokkurn tíma notfært
sér þessa heimild í lögum. Væri
ekki tilvalið að útvarpsráð
skikkaði t.d. Halldór Þorbjörns-
son yfirsakadómara til þess að
flytja nákvæma greinargerð í út-
varpið um Geirfinnsmálið. Það
væri svo sannarlega i tíma gert,
því að þeir góðu herrar, sem
stjórna rannsókn þess máls hafa
svo sannarlega verið lokaðir. Þá
væri einnig hægt að fyrirskipa
Þórði Björnssyni, saksóknara
ríkisins, að opna Guðbjartsmálið
og fleiri sakamál, sem rann-
sóknaraðilar hafa ekkert viljað
tjá sig um.
Þá væri einnig hægt að láta
hina og þessa embættismenn
vitna. Er áreiðanlegt, að erindi
þessi yrðu hin áhugaverðasta
lesning og gætu gert útvarpið að
vinsælasta og merkasta fjölmiðli
landsins. Það er ekki ónýtt fyrir
stofnup sem útvarpið að hafa
slíka lagaheimild. Öskiljanlegt er
bara að forstöðumenn útvarpsins
skuli ekki hafa nýtt sér þessa
skyldu, sem með lögunum er lögð
á hendur embættismönnum ríkis-
ins og sýslumönnum.
Með þökk fyrir birtinguna.
Einn forvilinn."
Þessir hringdu . . .
# Stafar af
iðjuleysi?
Vesturbæingur:
— Ég hef orðið fyrir því nú um
þessi jól að skemmd var Ijósasería
sem er í trjám í garðinum hja
okkur. Hún var hengd hærra upp
nú en áður, þannig að ómögulegt
er að ná til hennar nema með
stiga. Eitt kvöldið er maðurinn
minn og ég brugðum okkur í bíó
var stálpuð dóttir okkar heima og
milli kl. 9 og 11 um kvöldið er
stolið 20 perum af 24 úr seríunni.
Einnig voru skemmd perustykk-
in. Þetta þótti okkur í fyrsta lagi
mjög sárt, í öðru lagi er þetta tjón
og í þriðja lagi gífurleg biræfni,
því húsið var uppljómað og þetta
er rétt fyrir utan gluggana.
Þetta vekur þá spurningu hvort
unglingar séu að verki og ef svo
er hvort þau hafi ekkert þarfara
að gera en ganga um og skemma.
Nú er þessi sería sett upp ekki
SKÁK
síður fyrir vegfarendur en fyrir
okkur sem búum í húsinu, svo það
er undarlegt að menn vilji
skemma það sem reynt er að gera
til að lýsa og fegra umhverfið. Við
höfum búið hér i 27 ár og alltaf
haft þessa seríu uppi og aldrei
orðið fyrir slíku tjóni sem nú. Ef
hér er um unglinga að ræða má
vera að þeir geti leyft sér að gera
þetta vegna þess að þau vita að
þeim verðurdar þeirra verða fyrir
fjárútlátum vegna tjóns sem ungl-
ingar valda og ekki þurfa ungl-
ingarnir að vinna fyrir því sjálf.
# Markvisst unnið
að ferðamálum
Það má bæta því við hér í
lokin, svona í framhaldi af fyrsta
bréfinu í dag að Lúðvík Hjálmtýs-
son, formaður ferðamálaráðs,
hafði samband við Velvakanda og
sagði að þeir ynnu markvisst að
því að undirbúa ráðstefnur hér-
lendis og einn maður ynni að því
verkefni hjá ráðinu. Leitað væri
sambanda erlendis og ýmislegt
væri í undirbúningi, en það þyrfti
langan tíma til undirbúnings.
í UMSJÁ MAR-
GE/RS PÉTURSSON
HÖGNI HREKKVÍSI
Á Skákþingi Sovétrfkjanna
1976, sem lauk í desember, kom
þessi staða upp í skák þeirra
Rashkovskys og Dorfmans.
Rashkovsky, sem hafði hvitt,
hafði ekki gætt nógu vel að kóngs-
stöðu sinni og Dorfman, sem hafði
svart og átti leik, fann snjalla leið
til að færa sér það í nyt:
X m & wk
i m mm . , s i
■ m, mm mi X v'ÆCÝ. i ÍÉl
ii mi l£ ysm. Hl L„.
... Al Wé ɧ fi1 gpp A M
B . .. wm wm A 4m< m
: í lítzL m w
27... Rcxe4!, 28. fxe4 — Rxg4, 29.
Rf4 (Eftir 29. Bd4 — Bxd4, 30.
Dxd4 — Dh4 + , 31. Kgl — Dh2+,
32. Kfl — Hxe4! er staða hvíts
einnig vonlaus.) Dh4+, 30. Rh3 —
Hxe4! og svartur vann létt.
Soffía Ólafsdóttir
frá Kletti — 85 ára
Einu sinni var ég farkennari í
Gufudalssveit, mér er sagt og eg
hef heyrt, að það fer hrollur um
suma við að heyra farkennslu-
starfið nefnt, bæði meðal þeirra
sem hafa reynt það og þeirra sem
ekki vita hvað þeir tala um. Þetta
skil eg ekki, því eg hlakkaði til
haustið 1933 að fara vestur og enn
eru þeir tveir vetur meðal björt-
ustu minninga sem eg á, og enn á
eg vini sem eg eignaðist þá, þó
sumir þeirra séu horfnir sjónum
okkar. Fyrri veturinn minn kem
eg ekki að Kletti, en þann siðari
var eg þar. tvisvar. Bærinn var
ekki háreist höll, skólastofan var
lítil. Börnin voru eins og bezt er á
kosið. Húsbóndinn, Sæmundur
Brynjólfsson, þreklegur hressi-
legur, einn þeirra manna sem
metnir eru þeim mun meir sem
kynnin eru meiri. Hann er einn
þeirra vinanna sem eru horfnir.
Soffía Ólafsdóttir, er hér enn
húsfreyjan, sem mótaði heimilið,
inná við. Það fór ekki mikið fyrir
henni, kyrrlát og hljóð, bjarta
brosið hennar sem hún bauð
mann velkominn í bæinn yljar
manni enn. Þarna var ekki verið
að sýnast. Hún var heil i starfi,
heil í hugsun, um heimili sitt og
störf. Bjó manni sfnum og börn-
um hlýtt og gott heimili, og gest-
inum sem átti að vera þar. Að
honum var búið eins og bezt verð-
ur á kosið. Þarna var maður
heima hjá sér. Hún geðþekk, hlý
og greind, gaman að spjalla við
hana þá og mundi vera enn. Það
koma minningar upp i hugann og
allt er það með sama blæ.
Nú 11. janúar 1977 er hún 85
ára, þetta á að eins að vera
kveðja, hún hefur þurft að reyna
margt. Sæmundur var orðinn full-
orðinn og þrekið farið, en hún
naut þeirrar gæfu sem eg veit að
henni þótti vænt um að hlynna að
honum síðustu stundirnar. Hún
missti ungan og greindan son fyr-
ir mörgum árum, einn af nemend-
um minum og svo missti hún nú
fyrir skömmu annan, Harald, sem
tók við búi á Kletti. Hann fórst af
slysförum. En allt stendur hún
þetta, gleður sig við bjartan eld
minninganna um góðan mann og
góða syni. Umvafin ást og um-
hyggju, þessa glæsilega hóps sem
hún á eftir. Eg veit að það taka
allir undir sem þekkja Soffiu.
Guð blessi þér ókomin æviár,
þökk fyrir sólargeisla, sem þú
með hljóðlátri gleði hefur stráð í
kring um bie.
Ari Glslason.
(”► BWTWMjOF I
Lyf tara
dekk
LYFTARADEKK, afgreidd
samdægurs, allar stærðir
/1USTURBAKKI HF
SUÐURVERI SÍMAR 38944-30107
EF ÞAÐ ER FRÉTT-
NÆMTÞÁERÞAÐÍ
MORGUNBLAÐINU

Al (iLVSINt;A-
SÍMINN KR:
22480