Morgunblaðið - 01.09.1977, Blaðsíða 38

38 MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 1. SEPTEMBER 1977
Hollenzki markvörðurinn Jan van Beveren frá PSV Eindhoven grfpur inn f leikinn er lslendingar léku við Hollendinga á
Laugardalsveliinum í fyrrasumar. I gær varð þessi frábæri markvörður að sjá á eftir knettinum í markið hjá sér og var það í
fyrsta sinn sem skorað er hjá hollenzka landsliðinu sfðan í september f fyrra.
FYRST GLUNDROÐI - SfÐAN AKVEÐNI
Islenzka liðið sýndi stórgóðan leik í seinni hálfleik
Frá Ágústi I. Jónssyni, blaðamanni Mbl. í Nijmegen.
LANGTfMUM saman í seinni hálfleik landsleiks Hol-
lands og lslands í gærkvöldi var hlutverkum snúið við.
Mátti ekki á milli sjá hvort liðið var silfurliðið frá
síðustu heimsmeistarakeppni, og hvort var lið áhuga-
manna norðan frá fslandi. fslenzku piltarnir léku snilld-
arlega knattspyrnu — hafa sjaldan leikið betur og er þá
langt til jafnað. Eftir að hafa verið 3—0 undir í leikhléi
skoraði íslenzka liðið um miðjan seinni hálfleikinn, en
Hollendingar fengu gefins vítaspyrnu á síðustu sekúnd-
um leiksins og skoruðu úr henni, þannig að úrslitin urðu
4—1, hollenzkur sigur, en eigi að síður mjög gðð
frammistaða hjá fslenzka liðinu.
Ásgeir Sigurvinsson er sannar-
lega leikmaður i fremstu röð, og
var hann heilinn í leik íslenzka
liðsins í gærkvöldi. Ætti undirrit-
aður að gefa einkunn fyrir þenn-
an leik væri 5 fyrir snillinginn frá
Standard Liege I minnsta lagi.
Ásgeir var fyrirliði liðsins sem
þarna lék 100. landsleik íslands,
það var Ásgeir sem skoraði mark
íslands í þessum leik á 21. mínútu
seinni hálfleiks úr vítaspyrnu.
Mark íslendinga kom þannig að
Teitur Þórðarson gaf góða send-
ingu inn fyrir vörn Hollendinga
eftir mirtök varnarmanna. Ásgeir
Sigurvinsson eygði strax mögu-
leika, brunaði framhjá varnar-
manninum Johnny Dusbaba, sem
hafði það eitt úrræði að leggja
Ásgeir með mjaðmahnykk. Dóm-
urinn gat ekki orðið annar en
vítaspyrna. Ásgeir tók hana
sjálfur og skoraði af öryggi í
markhornið uppi hægra megin,
án þess að Jan van Beveren,
markvörður Hollendinga, kæmi
við neinum vörnum. Dusbaba, sá
er brá Asgeiri, lék þarna sinn
fyrsta landsleik og var rétt ný-
kominn inná þegar hann braut á
Ásgeiri — var það hans fyrsta
verk á vellinum.
Ásgeirs þáttur Sigurvinssonar
var mikill í þessum leik, en alls
ekki má gera lítið úr frammistöðu
hinna leikmanna liðsins. Guðgeir
Leifsson stóð sig t.d. eins og hetja
í leiknum og víst er að hann verð-
ur ekki lengi atvinnumaður i
knattspyrnu, án félags, eins og
raunin hefur verið undanfarið,
svo margir sáu góða frammistöðu
Guðgeirs að honum hlýtur að
verða boðinn góður samningur
fyrr en síðar.
Marteinn Geirsson var klettur-
inn í vörn íslenzka liðsins — hann
bregzt aldrei og greinilegt er að
íslenzku atvinnumennirnir i Bel-
gíu kunna allir sitt fag.
Janus Guðlaugsson heldur allt-
af ró sinni, þótt hann hafi aðeins
fjóra landsleiki að baki. I fyrri
hálfleik þegar hálfgerður glund-
roði var í leik íslendinga hélt
hann sínu striki og ekki var til að
hann bæri mikla virðingu fyrir
andstæðingunum, eins og þvi mið-
ur of margir Islendinganna
gerðu.
Hörður Hilmarsson, hefur verið
umdeildur að undanförnu, en
með frammistöðu sinni gegn Hol-
landi tryggði hann landsliðssæti
sitt. Hörður sást að vísu lítið í
fyrri hálfleiknum, en í þeim
seinni fann hann taktinn i leikn-
um og lék Hoilendingana oft grátt
á miðjunni, með þeim Ásgeiri og
Guðgeiri.
Svo haldið sé áfram að telja upp
íslenzku leikmennina þá virkaði
Sigurður Dagsson óöruggur í
markinu framan af, var tauga-
óstyrkur og má skrifa þriðja mark
Hollendinganna á hans reikning.
Var Sigurður heppinn að sleppa
með aðeins eitt útsölumark i fyrri
hálfleiknum, en í seinni hálf-
leiknum könnuðust menn við
Sigga Dags og aðeins úr víta-
spyrnunni í lokin tókst Hollend-
ingum að koma knettinum fram-
hjá honum.
Gísli Torfason slapp vel frá sínu
í þessum leik, án þess þó að eiga
toppleik. Hann var í erfiðri stöðu
gegn föstum og sterkum fram-
vörðum Hollands, en af skynsemi
gerði hann marga góða hluti í
leiknum. Ólafur Sigurvinsson
virkaði i meira lagi æstur í byrjun
leiksins og fór glannalega í lipra
andstæðingana — seldi sig.
Kunnu Hollendingar að notfæra
sér bráðræði hans, og komu mörg
hættuleg upphlaup þeirra í gegn-
um Ólaf. í seinni hálfíeiknum
komst Ólafur í gang og gerði fáar
vitleysur í vörninni og var virkur
í sókn.
Árni Sveinsson virkaði nokkuð
þungur í þessum ieik, en átti
nokkrar mjög góðar sendingar.
Framherjar islenzka liðsins
voru í erfiðri aðstöðu í fyrri hálf-
leiknum, mest var um hlaup en
lítil kaup hjá þeim Teiti og Inga
Birni. Það voru hollenzku fram-
herjarnir og íslenzku varnar-
mennirnir sem voru í sviðsljósinu
þá, en ekki þeir Teitur og Ingi. í
leikhléi var Inga skipt út fyrir
Ásgeir Elíasson og komst hann
allvel frá sínu hlutverki. Um
miðjan seinni hálfleikinn var svo
skipt á Teiti og Matthíasi og var
blóðugt að sjá Matthías misnota
eitt bezta tækifærið í leiknum á
lokaminútunum.
Mörk Holiendinga
Það voru Islendingarnir sem
byrjuðu með knöttinn og gerði
Guðgeir Leifsson sér lítið fyrir og
lék á eina fimm Hollendinga áður
en Hollendingar náðu í knöttinn
og byggðu upp sína fyrstu sóknar-
lotu. Geels skaut þá framhjá og
stuna leið frá brjósti islenzku
blaðamannanna. Guðgeir var
hreinlega negldur niður af Wim
Suurbuer í byrjun leiksins og það
var strax greinilegt að Hollend-
ingar ætluðu ekkert að gefa í
þessum leik.
A 6. mínútu skoruðu þeir mark
sem dæmt var af vegna rangstöðu
og Johnny Rep átti síðan hörku-
skot í hliðarnetið — þetta voru
greinilega stórhættulegir and-
stæðingar, svo ekki sé meira sagt.
Fyrsta mark Hollendinga kom
siðan á 14. mínútu. Rene van
Kerkhof komst framhjá Ólafi
Sigurvinssyni, sem fór of óðslega
í hann. Gaf Kerkhof vel fyrir
markið og Wim van Hanegem
kom þar á fullri ferð og þrumu-
fleygur háns frá- vítapunkti var
algjörlega óverjandi fyrir Sigurð.
Aðeins þremur minútum síðar
kom annað mark leiksins. íslend-
ingar höfðu sloppið með skrekk-
inn er Hollendingar tóku fjórar
hornspyrnur í röð, en í fimmtu
tilraun þeirra varð markinu ekki
forðað. Nú var það Willy van de
Kerkhof sem átti sendingu á
Ruud Geels inn í vítateiginn og
skoraði Geels „skemmtilegt"
mark með hjólhestaspyrnu.
Johnny Rep bætti þriðja markinu
svo við á 21. mínútu leiksins eftir
ljót mistök Islendinganna. Mis-
tókst Sigurði Dagssyni að slá
knöttinn frá, Hollendingar komu
knettinum aftur fyrir markið, þar
sem Sigurður og Gísli Torfason
lentu saman. Slik mistök not-
færðu Hollendingar sér, að þessu
sinni Rep sem skoraði af stuttu
færi. Staðan var orðin 3—0 og
sessunautur minn stundi: Þeir
verða komnir með 10 áður en yfir
lýkur.
En svo varð ekki.
Of mikil viröing
fyrir andstæðingunum:
Það var greinilegt i upphafi
leiksins að of mikil virðing var
borin fyrir silfurmönnunum frá
siðustu heimsmeistarakeppni.
Vörnin var filöt og þótt mörk Hol-
lendinga yrðu aðeins þrjú í fyrri
hálfleiknum, þá var það ekki ís-
lenzku leikmönnunum að þakka,
að þau urðu e.cki fleiri. Tvívegis
bjargaði þversláin okkur og einu
sinni söng í stönginni eftir hörku-
skot.
Það var greinilegt að Hollend-
ingarnir gáfu allt í leikinn. Allir
reyndu greinilega að standa sig
sem bezt til þess að tryggja sér
landsliðssæti hjá hinum nýja ein-
valdi þeirra, Ernst Kappel.
Þótt okkar menn væru að reyna
að brjóta niður múrinn allan fyrri
hálfleikinn, þá komust þeir ekk-
ert. Hollendingarnir voru einfald-
lega alltof góðir. Það var athyglis-
vert að Hollendingarnir léku aldr-
ei langt með knöttinn, strax var
sent á næsta mann með eldsnögg-
um spyrnum eða löngum
snúningssendingum, kannski yfir
þveran völlinn. Hollendingarnir
vissu ævinlega hvar samherja var
að finna, okkar menn þurftu
ævinlega að leita að lausum
manni.
Hjá islenzka liðinu vantaði alla
hvatningu milli leikmanna í fyrri
hálfleiknum, og þann neista sem
oft hefur orðið að báli í lands-
leikjum undanfarinna ára. En
þetta átti eftir að breytast.
Nýtt lið inn á völlinn
í seinni hálfleik
Þó svo að aðeins ein breyting
væri gerð á íslenzka liðinu í leik-
hléi var eins og nýtt lið hlypi inn
á völlinn. Ásgeir Sigurvinsson lék
nú framar en hinir miðjumenn-
irnir drógu sig aftar. Reynt var að
byggja upp sóknarlotur frá marki
og leikið upp kantana. Fyrst og
fremst var lífinu þó tekið með
meiri ró en áður. Hollendingun-
um var leyft að sækja upp undir
vitateig en þar var tekið á móti
þeim. Kom þessi leikaðferð ekki á
óvart — hún hafði verið fyrirskip-
uð allan leikinn, en í fyrri hálf-
leiknum tókst ekki að útfæra
hana. En i seinni hálfleiknum var
meiri ró yfir islenzku leikmönn-
unum og í stað skyndisókna sem
maður hafði búizt við í hálfleikn-
um var leikurinn nú í jafnvægi.
Hlutverkum hafði verið skipt —
islenzka liðið hafði í fullu tré við
það hollenzka.
Á 15. mínútu seinni hálfleiksins
náði hollenzki markvörðurinn
rétt að slá knöttinn aí höfði Teits,
en Árni Sveinsson náði knettin-
um og lenti fyrirgjöf hans ofan á
þverslá. Mark Ásgeirs Sigurvins-
sonar kom svo aðeins mínútu síð-
ar, eins og áður er greint frá. Var
þetta fyrsta markið sem Hollend-
ingar fá á sig síðan í september í
fyrra, er þeir gerðu óvænt 2—2
jafntefli gegn George Best og
félögum frá Norður—Irlandi hér
I Hollandi.
Hollendingar létu óvænta og sí-
aukna mótstöðu íslendinga fara i
skapið á sér og gerðust grófari er
leið á leikinn. Máttu þeir sannar-
lega þakka fyrir að fá ekki mark á
sig á 37. mínútu hálfleiksins, er
Asgeir Sigurvinsson gaf frábæra
sendingu út á Árna Sveinsson.
Árni var sjálfur í markfæri, en
gaf þó á Matthías Hallgrimsson
sem á einhvern óskiljanlegan hátt
skaut framhjá fyrir'opnu marki.
Varð hornspyrna úr — eina horn-
spyrna íslands i leiknum.
Janus Guðlaugsson afstýrði
marki undir lok leiksins er hon-