Morgunblaðið - 20.05.1978, Blaðsíða 44

Morgunblaðið - 20.05.1978, Blaðsíða 44
44 MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. MAÍ 1978 . vin> <c?pv i/Xtt.b •> ICAFf/NU ! •" iH rTT_ Blessaður vinur, ég sé að konan þín er heima. Spælt egg — hlýtur að vera með hita? Það er svo eríitt að heyra til þín gegnum þennan rana? BRIDGE Umsjón: Páll Bergsson í einmenningskeppni spilar þú þinn hluta spila, bæði við og gegn öörum þátttakendum. Þrátt fyrir þessa tilhögun virðast félagar þínir gagnslausir og þar að auki andstæðingarnir aldrei spila bet- ur. Þegar Edgar Kaplan vann ein- menningskeppni lífstíðarmeistara bandarískra bridgesambandsins kom fyrir spil, þar sem báðir þessir þættir voru honum hliðholl- ir. Gjafari vestur, allir á hættu. Norður S. ÁKD75 , H. Á7 T. KG94 L 97 Vestur Austur S. G63 S. 9842 H. DG9642 H. K T. D86 T. Á1052 L. Á L. 10632 Gakktu bara (ram í biðstofuna, og þá munt þú snarlega læknast af þessum hiksta, kunningi! Fáum við nýjan Gullfoss? „Um þessar mundir er haldinn aðalfundur Eimskipafélags Is- lands og væntanlega verður rekst- urinn aðalmál fundarins. Eim- skipafélagið virðist rekið af mikilli hagsýni og gleðilegt er að sjá hinn mikla uppgang félagsins. Því er það að ég spyr hvort nýr, glæsileg- ur Gullfoss sé væntanlegur? Öll þjóðin var harmi lostin þegar Gullfoss var seldur úr landi og þó ekki bæri mikið á því, þá vissi ég vel, að gífurlegur söknuður var þegar hann kvaddi. Mér finnst það ömurlegt að við Islendingar skulum ekki eiga okkar eigið farþegaskip. — Hugsið ykkur hvað afturförin er mikil, því að fyrir nokkrum árum voru 3 farþegaskip í förum milli Islands og Norður- landanna, Skotland's og Þýzka- lands, en nú, árið 1978, er ekkert farþegaskip á okkar vegum. Víst veit ég um Smyril, en það er ekki á Islands vegum. Ágætt er að fljúga, vissulega kjósa það flestir, en gleymið ekki þeim þúsundum sem vilja sigla á íslenzku farþegaskipi. Eitt sinn gátum við valið hvort við vildum sigla með Dronning Alexandrine eða Heklúnni og síðast en ekki sízt flaggskipi íslands, Gullfossi, — það er mikil afturför að geta ekki farið með skipi frá eigin þjóð. Nýlega spurði mig útlendingur hvar Iceland Steamship Co. væri og manngreyið spurði um Gullfoss. Ég gat aðeins bent á húsið, því þetta var í Hafnarhvoli, mér var ómögulegt að segja manninum að við ættum engan Gullfoss lengur eða nokkurt farþegaskip. Ég skora á Óttarr Möller og aðra góða menn að gleðja þjóðina með tilkynningu um að nýr Gullfoss sé væntanleg- ur, þá fyrst munum við geta sagt með stolti: við siglum með Guil- fossi. Með vinsemd og virðingu. Óskar Óskarsson.“ Suður S. 10 H. 10853 T. 73 L. KDG854 Vostur Noróur Austur Suóur pass 1 S pass 1 G pass 2 T pass 3 L pass 3 G pass hringinn Með því að segja 1 G og síðan 3 L sagðist Kaplan vilja spila lauf sem tromp. En norður tók ekki mark á boðum þessum. Vestur spilaði út hj.D. Kaplan tók strax á ásinn í borðinu og kóngurinn kom fljúgandi. Frá borðinu spilaði hann lauf 9 og lét kónginn af hendinni. Vestur tók með ás og skipti í lágan tígul, gosi og ás. Aftur kom tígull, sem tekinn var í blindum. ÞesSu næst svínaði Kaplan laufáttu og fékk með því móti tíu slagi, sem var hreinn toppur. Sérð þú skýringu á spilamennsku þess- ari? í blaði sínu, The Bridge World, sagði Kaplan þetta hafa verið einfalt mál. „I vestur sat Norman Kay og ótilneyddur hefði hann ekki tekið strax á ásinn. Svíningin hlaut því að takast." En Norman Kay var makker Kaplans í mörg ár og unnu þeir saman marga sigra. (Þýtt og endursagt úr The Observer). MAÐURINN Á BEKKNUM 45 fundið upp á því að drepa hann. — Svo að hann hofur hírzt í tvo sólarhringa undir rúmi vinarins? — Nei. einn dag og eina nótt. Fyrstu nóttina eigraði hann um göturnar. bað sagði hann að minnsta kosti þessum Hubert. Ég hef þegar haft samband við lögreglustöðvarn- ar. Hann er sjálfsagt á flandri um borgina núna. — Hefur hann peninga á sér? — I»að veit Hubert þessi ekki. — Þú hefur náttúrulega haft samband við járnbrautar stöðvarnar? — Já. allt er í lagi. húshóndi. Ég myndi verða mjög undrandi ef við hefðum ekki náð honum fyrir fyrramálið. Hvað skyldu þau vera að hafast að í Juvisy þessa stund- ina? Ekkjan, systurnar, eigin- menn þeirra og dætur. Þau hiifðu sjálfsagt snætt saman góða máitið eins og tilheyrir eftir jarðarför. Og svo höfðu þau rætt framtíðarhorfur þeirra mæðgna frú Thouret og Monique. Maigret var sannfærður um að mágunum hefði verið skenkt vín ótæpilega og svóhefðu þeir kveikt sér í vindlum eins og vera bar og hallað sér aftur í stólunum makindaiega. „Þú ættir að fá þér glas, Emilie. Þú þarft eitthvað hjartastyrkjandi.“ Hvað skyldu þau hafa sagt um hinn látna. Sjálfsagt höfðu þau einnig látið orð falla um að það væri mesta furða hvað margir hefðu verið við útför- ina. eins og veðrið hefði líka verið óþokkalegt. Það lá við borð að Maigret langaði til að fara þangað. Sérstaklega hefði hann haft hug á að hitta Monique og ræða við hana f fullri alvöru. En ekki á heimili hennar. Það var skynsamlegra að boða hana á skriístofuna. Ilann hringdi til fyrirtækis- ins. — Er það hjá Geber og Bachelier? - Já. — Viljið þér gjöra svo vel og segja mér hvort þér haldið að fröken Thouret komi á skrif- stofuna í fyrramálið? — Já. það geri ég ráð fyrir. Hún fékk frí í dag af einka- ástæðum en ég sé ekki ástæðu til að hún komi ekki... leyfist mér að spyrja viö hvern ég tala. Maigret lagði þegjandi tólið á. — Er Santoni við? — Ég hef ekki séð hann síðan í morgun. — Skildu eftir boð til hans um að hann verði snemma í fyrramálið fyrir utan skrif- stoíuhúsnæði Geber og Bachel- ier. Þegar fröken Thouret kemur til vinnu á hann á kurteisan hátt að fá hana til að koma. — Hingað? — Já, inn á mína skrifstofu. — Og nokkuð fleira? — Nei. Nú ætla ég að fá vinnufrið smástund. Tlann hafði fengið nóg af Louis Thouret og fjöiskyldu hans í bili. Hefði skyldutilfinn- ingin ekki verið svona rík hefði hann slegið þcssu upp í kæru- leysi og farið í bfó. 6. kapituli BETLIÐ — Hvað er hún að gcra? — Ekkcrt. Hún situr bein í baki og horfir fram fyrir sig. Hún hafði ekki einu sinni valið sér hægindastól heldur sezt á venjuiegan stói á biðstofunni. Það var viljandi gert að Maigret iét hana bíða. Þegar Santoni hafði komið um níu- leytið og sagt að Monique væri komin hafði hann tautaði — Láttu hana sitja í húrinu dálitla stund. Hann kallaði biðstofuna það og í hiðstofunni höfðu margir misst stjórn á sér og öryggi sínu meðan þeir biðu.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.