Morgunblaðið - 27.05.1978, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 27. MAÍ 1978
Ekki var það nú ætlunin í fyrstu að leggja fyrir sig kennslustörfin,
en atvikin höguðu þvi þannig samt sem áður. Upphaflega ætiaði ég
að fara til Bandaríkjanna og ieggja þar stund á iðnaðarverkfræði,
sérstaklega með ullariðnað í huga, en það fór á annan veg.
Hér þreytir Ragnar laxinn í Elliðaánum, en hann er áhugamaður um laxveiði
og segist renna fyrir lax þegar hann
Ragnar Júlíusson skóla-
stjóri Álftamýrarskóla
hefur orðið en hann er í
tiunda sæti á lista Sjálf-
stæðisflokksins til borg-
arstjórnarkjörs á
sunnudag. Ragnar er fæddur 22.
febrúar 1933 að Grund í Eyjafirði og
ólst hann upp á Akureyri.
Kona Ragnars er Jóna Ingibjörg
Guðmundsdóttir ættuð frá Ólafsfirði
og eiga þau 5 börn: Guðmund útvarps-
virkja sem er kvæntur og fluttur að
heiman, Jórunni, sem stundar nám í
húsagerðarlist í Stuttgart, Magnús,
sem lauk grunnskólaprófi nú í vor,
Steinunni 10 ára og Rögnu Jónu 8 ára,
báðar í Álftamýrarskóla.
Ragnar skaut því inn að búi hann
áfram á sama stað eiga þau hjón börn
í Álftamýrarskóla fyrsta 21 starfsár
skólans samfleytt.
— Ég var í barnaskóla hjá Snorra
Sigfússyni þeim merka skólamanni á
Akureyri en ég slapp undan nýju
fræðslulögunum árið 1946 þegar
landsprófið kom og tók inntökupróf í
M.A. og lauk gagnfræðaprófi í M.A.
árið 1949 og stúdentsprófi þaðan 1952
og var því í 6 ár í menntaskóla. Þessi
sex ár gegndu þrir mætir menn starfi
skólameistara, þeir Sigurður
Guðmundsson, Þórarinn Björnsson og
Brynleifur Tóbíasson, sá síðastnefndi
sat í eitt ár meðan Þórarinn var í
Bandaríkjunum.
Ragnar er beðinn að rekja nánar
hvernig því var háttað að hann fór
ekki út í að læra iðnaðarverkfræði:
LÆKNIR Á
BÍLAVERKSTÆÐI?
— Það má kannski segja að lát eins
manns hafi valdið þeim straumhvörf-
um í lífi mínu sem ollu þessari
stefnubreytingu, en ég hafði ráðið mig
til verksmiðja SÍS á Akureyri í eitt ár
til þess að kynnast eins og hægt væri
öllu í sambandi við ullariðnað. Ætlaði
ég síðan til Boston til að læra
iðnaðarverkfræði með ullariðnaðinn
sérstaklega í huga og hafði fengið
skólavist og hvaðeina sem til þurfti. Á
aðalfundi SÍS gerðist það að verk-
smiðjustjórinn sem hafði ráðið mig til
vinnunnar hné niður örendur og eftir
þennan aðalfund tóku við gallharðir
framsóknarmenn. Ég var samt sem
áður ráðinn til vinnu í þrjá mánuði til
reynslu, en þegar reynslutímabilinu
lauk 30. nóvember 1952 hafði verið
ákveðið að ég færi ekki til Boston
heldur til Englands og væri þar í tvö
ár til að kynna mér verksmiðjurekst-
ur. Kæmi ég því heim nánast réttinda-
laus og það vildi ég ekki. Ég sagðist
ekki vita til þess að læknir væri
sendur til náms á bílaverkstæði og
lauk þar með dvöl minni hjá fram-
sóknarmönnum á Akureyri og hef ég
ekki litið til þeirra aftur.
Hvað tók þá við?
— Ég fór í kennslu og ók trukkum
hjá Hamilton á vellinum en fer næsta
haust í Kannaraskólann og lauk þar
prófi eftir einn vetur. Ég var svo
heppinn að fá kennslu hjá þeim merku
sjálfstæðismönnum Gísla heitnum
Jónassyni skólastjóra Langholtsskól-
ans og Kristjáni J. Gunnarssyni
núverandi fræðslustjóra sem þá var
þar yfirkennari.
fær tækifæri til.
Heldurðu að þú hefðir orðið fram-
sóknarmaður ef dvöl þín hefði verið
lengri í verksmiðjunum á Akureyri?
— Sjálfsagt hefði það endað þannig,
enda á ég framsóknarmenn að lengst
aftur í ættir eða svo lengi sem
framsóknarstefnan hefur verið við
lýði hérlendis, og var afi minn einn af
stofnendum KEA. En hjá þeim Gísla
og Kristjáni í Langholtsskólanum
varð ég gallharður sjálfstæðismaður
og hef verið það síðan.
Varstu lengi undir þeirra hand-
leiðslu?
í ÞREMUR
NÝJUM SKÓLUM
— í Langholtsskólanum var ég í tvo
vetur, en þegar Réttarholtsskólinn er
settur á stofn árið 1956 fer ég þangað
og var þá Ragnar Georgsson, núver-
andi skólafulltrúi borgarinnar, skóla-
stjóri, en ég gerist aðalreikningskenn-
ari skólans. Þar var ég í þrjú ár eða
þar til stofnaður var Vogaskóli, en þá
varð ég yfirkennari og gegndi starfi
skólastjóra í veikindaforföllum Helga
Þorlákssonar hins gagnmerka skóla-
manns. Frá Vogaskólanum hvarf ég
svo árið 1964 og gerðist skólastjóri
Álftamýrarskólans er hann var
stofnaður og þar hef ég verið og er þar
enn.
Þá liggur beinast við að spyrja hvort
sé ekki brátt mál að hverfa að enn
nýjum skóla?
— Ég hef nú þegar byrjað í þremur
nýjum skólum, og hefi engar áætlanir,
en ég verð a.m.k. ekki á klafa hjá
neinum.
Það kom í ljós að Ragnar er mikill
áhugamaður um bíla og áður en hann
skýrir frá því er hann spurður um
hvað hann hafi lagt stund á á sumrin
m.a. á menntaskólaárum:
— Öll sumurinn sem ég var við
menntaskólanám vann ég í síld á
Dagverðareyri og í tvö skipti var ég
háseti á Svalbak á vorvertíð áður en
síldin byrjaði. Eftir að ég kom suður
var ég m.a. yfirverkstjóri við Vinnu-
skóla Reykjavíkur og tók við skóla-
stjórn hans af Kristjáni J. Gunnars-
syni og hefi ég nokkuð fylgt honum
eftir, því ég kom í borgarstjórn 1974
en hann hætti árið 1973. Einnig fékkst
Skólinn
fyrir
einstakl
inginn
en ekki
einstakl-
ingurinn
fyrir
skólann
Rætt við Ragnar
Júlíusson sem
skipar 10. sæti
f ramboðslista Sjálf-
stæðisflokksins
við borgarstjórnar-
kosningarnar
ég við akstur vörubíla o.fl. og hefi ég
alla tíð haft gaman af bílum, og geri
greinarmun á Saab og öðrum bilum.
— I því sambandi nefni ég t.d. að
við förum á hverju vori með ungling-
ana að loknu unglingaprófi í Þórs-
mörk. Fáum við bíla frá Guðmundi
Jónassyni til að annast akstur og ek
ég þá gjarnan einum bílnum, og finnst
þeim jafnan undarlegt að sjá skóla-
stjórann taka til við aksturinn.
— Ég ók siðasta sumarið sem
Kristján á BSA hafði sérleyfið Akur-
eyri-Mývatn og hef þannig komist í
nokkuð mikil kynni við bíla og hefi ég
mjög gaman af að keyra. Ég hef eitt
„mottó“ þegar ég ek, að hafa allt í
fullkomnu lagi, sérstaklega hjólbarða
því ökumanni er það nauðsynlegt að
geta treyst bíl sínum fullkomlega,
hver sem hraðinn kann að vera.
En hvernig finnst þér þá umferðar-
menning okkar?
— Hún er ekki svo slæm, úti á
þjóðvegum er það helzti galli að menn
aka of innarlega á veginum og má
e.t.v. segja að þeir sem voru vanir
vinstri umferðinni færðu sig ekki nógu
langt til hægri. Um umferðina í
Reykjavík er það að segja að menn
nota ekki rétt göturnar þar sem eru
tvær akreinar, í stað þess að aka á
hægri akrein og nota þá vinstri til
framúraksturs, aka flestir jafnmikið á
þeim báðum og þá gjarna samsíða.
Hefurðu lengi haft afskipti af
stjórnmálum?
— Ég hef skipt mér af hverjum
enustu kosningum eftir að ég kom
hingað suður og var ég t.d. í 12. sæti
á lista sjálfstæðismanna til Alþingis-
kosninganna 1971, en það er í fyrsta
sinn sem ég hef afskipti af stjórnmál-
um af fullri alvöru. Formaður Varðar
var ég 1973—1976 á tímum breytinga
félagsins.
EKKI FARINN
— Eftir að Kristján Gunnarsson
gerðist fræðslustjóri í nóvember 1973
ákvað ég að gefa kost á mér í prófkjör
og varð ég í 7. sæti 1974. Nú í ár náði
ég hins vegar ekki nema 10. sætinu en
í öllum stríðum eru margar orrustur
svo ég tel mínu pólitíska stríði ekki
lokið og er ekkert farinn — hvorki í
fýlu né í uppgjöf. Það skiptast á skin
Fjölskyldan styttir sér stundir við
spilamennsku. Magnús, Ragna Jóna,
Ragnar. Jóna og Steinunn.
Ljósm. Kristinn.
og skúrir hjá stjórnmálamönnum,
annað væri óeðlilegt og það hvarflar
ekki að mér að hætta eða gefast upp.
Það mörg verkefni eru enn óunnin í
borgarstjórn að ég tel að það þurfi
stóran og samhentan hóp til að vinna
að hinum ýmsu málaflokkum.
Ut frá þessum umræðum barst talið
að þeim málaflokkum sem Ragnar
hefur mest starfað að í borgarstjórn:
— Mest hef ég starfað að fræðslu-
málum og m.a. beitt mér fyrir því að
grunnskólalögin frá 1974 næðu fram
að ganga og það hefur orðið. Næsta
verkefni er að endurskipuleggja fram-
haldsskólann en lögin um hann hafa
ekki enn verið staðfest, en Reykjavík
reið á vaðið með stofnun Fjölbrauta-
skólans í Breiðholti 1975 sem var sá
fyrsti sinnar tegundár á íslandi.
Nýlega var svo samþykkt að stofna við
hann öldungadeild og þar verður
Framhald á bls. 30.