Morgunblaðið - 10.06.1978, Blaðsíða 35
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. JÚNt 1978
35
Magni Steinsson, Reykjanesi við Djúp:
Opið bréf til tilvonandi þing-
manna um z og samgöngur
Fyrir ekki svo löngu fóru fram
þinglausnir á alþingi. Þeir þing-
menn, sem reyna að sitja áfram og
aðrir nýir, sem hugsa sér gott til
glóðarinnar, fara nú sem óðast að
búa sig undir kosningaslaginn. Oft
eru þingmenn, en hin almenni
kjósandi sjaldnar, spurðir að því,
hvað þeim sé minnisstætt frá liðnu
þingi. í mínum huga ber hæst þá
röggsemi, er forseti sameinaðs
þings sýndi, þegar hann tók z út
af dagskrá og sleit þingi. Það er
grátbroslegt, að z skuli ávallt vera
farin að tengjast þingslitum og
enn grátlegra, að z-greifinn skuli
ekki heldur beina hugarorku sinni
að því, hvernig hann eigi að
komast á bernskuslóðir sínar í
Ögurvíkinni um miðjan vetur. Það
gæti verið honum hollara en
langur orðaflaumur um þennan
makalausa bókstaf, sem ekki
verður bæði sleppt og haldið. Ég
leyfi mér að draga það stórlega í
efa, að meðal þingmanna sé einn
einasti, sem geti með öryggi notað
þennan staf rétt í öllum tilvikum.
Meginþorri almennings og skóla-
æsku hefur svo tvístigið í nánast
hvert skipti, sem skrifa átti z,
þrátt fyrir mikla fræðslu um
notkun hennar. Ef þingmenn hafa
ekkert þarfara að gera en að vera
í skollaleik með stafróið, þá er það
dapurlegt og ýtir undir þá skoðun
margra kjósenda, að vonlítið sé
um árangur í hinum stærri
málum. íslensk tunga stendur ekki
né fellur með lagasetningu.
Þegar horfið er frá z yfir í
samgöngur, þá þarf að hafa á því
smá formála. Því hefur oft verið
haldið fram, að atkvæðisréttur
Vestfirðinga væri margfaldur á
við atkvæðisrétt íbúa á sumum
öðrum svæðum. Það er rétt, ef
miðað er við atkvæði á bak við
hvern þingmann. En þegar fleiri
þættir þessa máls eru athugaðir
kemur gjarnan annað út úr
dæminu frá okkar bæjardyrum
séð, sem búum við innanvert
Isafjarðardjúp. Þá sýnist okkur,
sumum hverjum, að vægi atkvæða
okkar nálgist núllið og það gildi
nánast einu, hvort þingmenn
okkar séu sex eða sextíu. Inndjúps-
áætlun, sem búin er að vera í
gangi nokkur ár, hefur þegar
sannað ágæti sitt í því að gera
búsetu hér eftirsóknarverðari,
þótt sumir þættir hennar hefðu
mátt haldast betur í hendur og má
þar til dæmis nefna, að aukning
ræktunar hefði mátt vera mun
meiri. En þar með er ekki öll sagan
sögð. Það ber þá fyrst að telja
nöturlegar samgöngur þessa hér-
aðs við umheiminn, ef svo má að
orði komast. Ef við tökum fyrst til
athugunar samgöngur á landi
Kemur í ljós, að ef einhver vill
bregða sér í kaupstað, þá er um
tvær leiðir að velja. Fyrri leiðin
liggur yfir Þorskafjarðarheiði í
Króksfjarðarnes rúmlega 100 km
frá velflestum bæjum hér. Hin
leiðin iiggur um Djúpveg til
Isafjarðar og frá ystu bæjum í
Snæfjallahreppi geta menn allt
eins ekið að Borgarfjarðarbrúnni,
ef tekið er mið af vegalengdinni.
Þetta væri nú gott og blessað, ef
þessir akvegir væru færir allt árið,
en því er nú ekki aldeilis að heilsa.
Þorskafjarðarheiði er lokuð að
meðaltali átta mánuði á ári. Hin
leiðin er lokuð nokkuð skemur.
Hér er því ekki um að ræða neinar
virkar samgöngur á landi nema
yfir sumartímann. Ráðamenn
samgöngumála mega því gjarnan
hafa það á bak við eyrað, að
Djúpvegur er ekki fyllilega arðbær
fjárfesting fyrr en ráð verða
fundin til þess að halda leiðinni
ísafjörður — Króksfjarðarnes
opinni a.m.k. 8—10 mánuði á ári
og jafnframt haldið opinni leið frá
bæjum í Nauteyrar- og Snæfjalla-
hreppi á aðalakveginn í Langadal.
Höfum kaupendur að eftirtöldum verðbréfum:
Verðtryggð spariskírteini ríkissjóðs:
Yfirgengi
miðað viö inn-
Kaupgengi lausnarverð
pr. kr. 100- Seðlabankans
1967 2. flokkur 2492.75 34.9%
1968 1. flokkur 2171.52 19.4%
1968 2. flokkur 2042.09 18.7%
1969 1. flokkur 1522.71 18.8%
1970 1. flokkur 1399.83 55.6%
1970 2. flokkur 1021.92 18.9%
1971 1. flokkur 962.60 54.5%
1972 1. flokkur 838.90 19.0%
1972 2. flokkur 718.07 54.5%
1973 1. flokkur A 552.00
1973 2. flokkur 510.19
1974 1. flokkur 354.36
1975 1. flokkur 289.72
1975 2. flokkur 221.10
1976 1. flokkur 209.29
1976 2. flokkur 169.95
1977 1. flokkur 158.15
1977 2. flokkur 132.22
1978 1. flokkur 100.00
VEÐSKULDABREF*:
1. ár Nafnvextir: 26%
2 ár Nafnvextir: 26%
3 ár Nafnvextir: 26%
*) Miðað er við auðseljanlega fasteign.
Höfum seljendur að eftírtöldum verðbréfum:
HAPPDRÆTTISSKULDABRÉF
RÍKISSJÓÐS:
1974-D 388,22
1974-E 274,73
1974- F 274,73
1975- G 171,57
HLUTABRÉF:
Verslunarbankinn
Kaupgengi
pr. kr. 100.-
79-
70-
64-
Sölugengi
pr. kr. 100-
(10% afföll)
(10% afföll)
(10% afföll)
(19,3% afföll)
Kauptilboð óskast
piflRPcnincADPáiAG iunnDJ hp.
VERÐBRÉFAMARKAÐUR
Lækjargötu 12 — R (Iðnaðarbankahúsinu)
Sími 20580. Opið frá kl. 1 3.00 til 1 6.00 alla virka daga.
Skjótar úrbætur á Þorskafjarð-
arheiði eru hagsmunamál allra
íbúa við ísafjarðardjúp og eru þá
þéttbýliskjarnarnir við utanvert
Djúpið ekki undanskildir. Sam-
göngum á sjó er þannig háttað, að
Djúpbáturinn kemur frá Isafirði á
hafnirnar tvisvar í viku yfir
vetrarmánuðina og gerði það
reyndar allt árið þar til fyrir 3—4
árum, að hann hætti að koma
nema einu sinni í viku yfir
sumarmánuðina bæði í Reykjanes
og á fleiri staði. Þótt akstur hafi
að nokkru leyti komið í stað
þeirrar ferðar, sem felld var niður,
þykir ýmsum þetta vera skref
aftur á bak í samgöngumálum.
Nú vita allir, að Djúpbáturinn
er styrktur með fé úr ríkiskassan-
um, sem talið er að sé minna í en
ekki neitt og það má vera, að
einhverjum hafi dottið í hug að
bæta í kassann með því að fækka
ferðun Djúpbátsins og um leið
vafalaust talið, að þar sem Djúp-
vegur væri opinn yfir sumartím-
ann væri ekki full ástæða til að
halda uppi óbreyttum samgöngum
á sjó. Þeir sem kynnu að hafa
slíkar hugmyndir þyrftu að búa
hér í nokkurn tíma til að skilja,
hve mikils virði þessi bátskel er
okkur. Það er bara óvart ekki
sama, hvað er sparað. Stjórnvöld
geta vafalaust dregið saman seglin
í óarðbærri milljarðafjárfestingu,
ennfremur hlýtur að vera hægt að
spara einhvers staðar í heilbrigð-
is- og menntakerfinu og jafnvel
tryggingakerfinu með betri skipu-
lagningu og hagræðingu, án þess
að það komi þó á nokkurn hátt
niður á þeim, sem minnst mega
sín, þ.e. öldruðu fólki og sjúku.
Djúpbátinn er ekki hægt að reka
hallalaust en þeim peningum væri
vel varið, sem færu í það að gera
þjónustu hans við íbúa héraðsind
dálítið lipurlegri, sérstaklega á
vetrum, þegar bændur eiga oft í
erfiðleikum með að koma afurðum
sínum á bryggjurnar sökum
ófærðar. Allar umbætur á þessari
þjónustu mundu verða vel þegnar
og metnar, hvort sem þær umbæt-
ur væru fólgnar í betri skipulagn-
ingu á ferðum, lengri biðtíma á
höfnum o.s. frv.
Þá er komið að flugsamgöngum
og á því sviði ber að lofa það, sem
lofsvert er. Flugfélagið Ernir
hefur haldið uppi ómetanlegri
þjónustu við Inndjúpið, þótt á
tímabili virtist, að ráðamenn bæru
lítið skyn á nytsemi þess framtaks.
Ef við hefðum ekki upp á þessa
þjónustu að hlaupa væri nánast
óbyggilegt hér, ef miðað er við þær
kröfur, sem fólk gerir í nútíma-
þjóðfélagi. Það þarf að hafa í
huga, að héraðið er læknislaust og
ef stórslys bæri að höndum má sjá
hagræði þess að hafa slíka starf-
semi staðsetta á Isafirði. Þar sem
engar fastar flugferðir eru í
Djúpið mætti gjarna styrkja
félagið til að hafa eina fasta
áætlun í viku t.d. ísafjörður —
Melgraseyri — Arngerðareyri —
Reykjanes — ísafjörður, en það
ber að taka fram, að röð viðkomu-
staða þarf ekki endilega að vera
þessi og einnig, að flugbrautir eru
á fleiri stöðum. Slíka áætlunarferð
væri þá líka unnt að nota sem
póstflug.
Ef tilvonandi þingmenn þessa
kjördæmis vilja sannprófa þetta
allt saman, geta þeir gert það með
því að taka sér ferð á hendur t.d.
í desember eða janúar til þeirra
kjósenda sinna, sem búa í Inndjúpi
og síðan heim aftur og athugað,
hver ferðakostnaðurinn yrði. Má
reikna með því, að þar færi væn
sneið af þingfararkaupinu enda
þingmannaleiðirnar margar. Það
getur kostað íbúa þessa héraðs
hátt í vikutíma og tugi þúsunda í
beinan ferðakostnað að reka eitt
erindi í völundarhúsi kerfisins,
nema svo ólíklega vilji til, að þeir
hitti á beinar ferðir fram og til
baka af tilviljun. Sumir telja, að
það taki jafnvel skemmri tíma og
sé auðveldara að fara frá Isafirði
til Kanarí en frá Isafirði og innst
inn i Djúp að vetri til. En það eru
fleiri atriði en samgöngur, sem
minna má á, þegar atkvæðisrétt
ber á góma. Hér er félagslegi
þátturinn smár í sniðum, fólk fer
ekki í kvikmyndahús eða leikhús
nema með ærnum tilkostnaði.
Vöruverð er miklu mun hærra
vegna mikils flutningskostnaðar
auk þess sem nánast aldrei er
hægt að sjá þær vörur, sem
keyptar eru. Einhver myndi kalla
það einokun. Símaþjónusta er
erfiðari og dýrari en spurning
kann nú að vakna, af hverju miklu
fé skuli kastað í bættar samgöngur
við fámennar byggðir. Því er til að
svara, að það er hagur allra
landsmanna, að fámennar byggðir
fari ekki í eyði, og þótt ávinningur-
inn verði ekki talinn í flotkrónum
er hann sálarlega uppörvandi og
þjóðfélagslega uppbyggjandi. Of-
angreind lýsing á ástandi er ekki
einsdæmi fyrir þetta hérað enda er
hér ekki um héraðs- eða hreppa-
pólitískt mál að ræða heldur er um
það að ræða að auka skilning
ráðamanna á því, að misrétti er til
staðar, — misrétti, sem fer eftir
því, hvar á landinu fólk á
heima, hvað svo sem líöur orða-
gjálfri um vægi nær einskisverðs
atkvæðisréttar.
Er það nema von. Það eru svo margar nýjar aðferðir,
við bókhald, sem eru betri og hentugri.
Okkar lausn tryggir t.d. þægilegri vinnubrögð, meiri
hraða, auðveldar hvers konar sundurliðanir og eftirlit
með gangi rekstrar og er í mörgum tilvikum ódýrari
en gamla lausnin.
Okkur væri mikil ánægja að heimsækja þig og sýna
þér okkar lausnir á þínum bókhaldsmálum.
HAGTALA HF.
Tölvu- og götunarþjónusta
Grensásvegi 13, Sími 81706