Morgunblaðið - 10.06.1978, Blaðsíða 30

m MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 10. JÚNÍ 1978

radauglýsingar
raðauglýsingar
raðauglýsingar
til sölu
Til sölu
Mercedes Benz 1418 vörubíll árg. 1966
meö Foco krana.
Ford 4550 traktorsgrafa árg. 1971.
Upplýsingar í síma 96-41250.
Fyrirtæki til sölu
Af sérstökum ástæöum er iönfyrirtæki til
sölu sem framleiöir til útflutnings úr
íslenskri ull. Fyrirtækiö er eitt á sínu sviöi
og eru möguleikar því miklir. Pantanir
fyrirliggjandi. Sérstakt tækifæri fyrir sveit-
arfélög eða samhent hjón. Fariö veröur meö
öll tilboð sem trúnaöarmál. Tilboö sendist
blaðinu merkt: „Fyrirtæki — 8739“.
Loftpressur til sölu
Atlas Copco og Holman 170 cfm, í góöu lagi
og nýyfirfarnar. Einnig fleyghamrar og
borhamrar.
Upplýsingar í síma 84347 40667

Bátar
Bátar til sölu og afhendingar strax.
11 tonna, byggöur 1973, 22 tonna,
byggöur 1977, 26 tonna, endurbyggöur
1978, 30 tonna byggður 1977, 47 tonna stál
1970, 73 tonna stál 1957, 90 tonna stál
1960. Fasteignamiöstööin.
Austurstræti 7, sími 14120.
Fiskiskip
Höfum til sölu m.a. eftirtalda eikarbáta
20 rúml. smíöaður 1971
20 rúml. smíöaöur 1974
21 rúml. smíöaður 1977
22 rúml. smíðaöur 1973
22 rúml. smíðaður 1975
26 rúml. endurbyggður 1978
30 rúml. smíöaöur 1976
34 rúml. endurbyggður 1971
SKIPASALA-SKIPALEICA,
JÓNAS HARALDJSON, LÖGFR. SiML 29500
Morgunblaðið 31. maí 1978:
Sigurjón Pétursson:
Könnun á aukakostnaði

fullum vísitölubótum á laun

— EFTIR ÓFEIG GESTSSON
I stuttu viötali viö Sifjurjón
IVtursson of? fl. jiennan daf', 31.
niaí ‘78 komur frani aö kanna þurfi
hvaöa aukakostnað það háfi í för
nieð sér að f'reiða fullar vísitölu-
bætur á laun til starfsmanna
Reykjavikurhorfíar. Þessi frétt
kemur hálf asnaleffa fyrir sjónir
sveitaniannsins, því nú að undan-
förnu hefur með ýmsum aðferðum
verið reynt að koma því inn hjá
okkur þessum óbreyttu, að löfj um
vísitölubætur frá því í vetur oj; vor
séu óróttlætanlef’, ónauðsynleg Ofí
tilfjanftslaus. Stöðufit hefur verið
hamrað á því, að þessi lafjasetninfí
væri svívirðileft árás á launþefía og
samnintíana í fíildi, kannast allir
við. líkki nóf; með það, heldur
hefur einniií verið löfíð þunt;
áherzla á að nota verkaiýðshreyf-
inf;una til þess að maf;na upp óvild
í fjarð ríkisstjórnarinnar, m.a. með
útflutnin(;sbanni, yfirvinnubanni,
o.s.frv. Knnfremur eru launþef;ar
i vattir til þess að kjósa alls ekki
stuðninf;sflokka ríkisstjórnarinn-
ar. Þef;ar á þetta er litið er vægast
saKt undarlept að höfuðpaurinn
telji ásta'ðu til þess að kanna hver
þessi aukakostnaður gæti orðið.
llvað á að kanna t.d.: Hvað verður
þetta há upphæð? Hvað á að draf;a
saman í staðinn?
Kf ekki verður um samdrátt að
ræða hvaðan á þá að ná þessum
peninKum? — Með skatti? Hafa
allir launþet;ar borKarinnar
nauösynlefta þörf fyrir fullar
vísitölubivtur?
Éf; hélt satt að sef;ja, að
forsvarsmaður komma í borf;ar-
stjórn hefði í hut;a sínum lausnina
OK þyrfti ekki að láta embaettis-
menn kanna eitt eða annað, því að
ekki trúi éf; því, að kommar séu
svo ómerkileKÍr að nota í kosn-
inftabaráttu sinni eitthvað sem
kemur með einhverjum hætti við
alþýðuna, þ.e. samdrátt eða lán-
tökur. Vandinn er sá að nú hefur
sú óheppni orðið að kommar
mynda meirihluta ásamt fylfji-
hnöttum oj; komið að því að
framkva'nia eifjin kröfur. „Vand-
inn er framundan," sa>;ði Guðrún
llelt;adóttir. Þetta skyldi þó ekki
vera hinn vandinn — það er ég
ekki viss um, það verður fundin
leið sem almenninf;ur t;leyniir
fljótt!
Kfi varpaði þeirri spurninf;u til
Guðm. J. Guðmundssonar, form.
ófeÍKur Gestsson
Verkamannasambands íslands, en
hann ætlar ásamt nokkrum öðrum
kommum að svara spurninf;um í
sjónvarpi á næstunni, hvers vej;na
þyrfti að athut;a hvaða aukakostn-
að það hefði í för með sér að Kreiða
fullar vísitölubætur til starfs-
manna Re.vkjavíkurborf;ar. Nú
vona éf; að svarið verði skýrt og
afdráttarlaust, en ekki loðið oj;
útúrsnúið eða verði jafnvel ekkert
svar.
Nú er það ljóst, að alþýða þessa
lands hefur undanfarin ár rætt um
það hver við sinn kunningja, í
blöðum, í þáttum um daginn og
vet;inn og víðar, að nauðs.vnlef;t sé
fyrir þjóðarheildina að draga
saman sef;lin. Allir launþegar sem
á annað borð nenna að vinna og
hafa heilsu, hafa þokkalega af-
komu áf launum sínum. Flestum
virðist bera saman um það, að
megin verkefnið í kjaramálum nú
sé að viðhalda kaupmætti lægstu
launanna.
Vegna þess að kommar eru í
stjórnarandstöðu um þessar
mundir hentar þeim ekki að koma
til móts við þessar hugmyndir,
heldur er reynt að grafa undan
bæði leynt og ljóst með kröfugerð
sem gengur þvert á þessa viðleitni.
Nú er hamast gegn því sem þeir
sjálfir undir vinstri stjórn töldu
bæði skynsamlegt og nauðsynlegt,
gengu þó enn lengra en lög um
vísitölu frá í vetur gerðu ráð fyrir.
Góðir lesendur!
I kosningabaráttunni vegna
sveitarstjórnakosninga og al-
þingiskosninga nú í vor hafa
kommar og fylgifiskar þeirra
reynt að breiða yfir það sem vel
hefur tekist hjá sveitarstjórnum
og ríkisstjórn, þar sem sjálf-
stæðismenn eiga í hlut. Til þess
hafa þeir notað slagorðið „samn-
ingana í gildi“ ásamt tilheyrandi
meðlæti. Þessi yfirbreiða dugði í
sveitarstjórnarkosningunum nú í
maí.
Ég hvet hvern mann til þess að
skoða nú þennan áróður í ljósi þess
sem er að líða.
Það er ekki nóg að fleyta
rjómann ofan af, heldur hlýtur
hver og einn að standa í báða
fætur og gera sér ljóst, að
mannskepnan verður að þola bæði
súrt og sætt. — Það er ljóst — að
við höfum horft fram hjá ýmsum
vanda, sem við er að glíma — það
er ekki hægt lengur. Það segja það
allir og kominn tími til þess að
horfast í augu við það. Ef við
meinum það sem við ræðum
saman í þessum efnum, stöndum
frammi fyrir því að vilja og ætla
að koma verðbólgu niður á við
o.s.frv., er ljóst, að allir sannir
íslendingar verða að standa sam-
an og styðja raunsæja, varfærna
— og fyrst og fremst skynsamlega
efnahagsmálastefnu Geirs Hall-
grímssonar forsætisráðherra, for-
manns Sjálfstæðisflokksins. Sú
stefna gefur okkur þegar til lengri
tíma er litið meiri farsæld en
gylliboð vinstri sinnaðra tæki-
færismanna.
Hvanneyri, 1. júní 1978.
Þjódleg reisn
— saga um fasíska
valdatöku á íslandi
Bókaútgáfan Letur hefur gefið
út skáldsöguna Þjóðleg reisn eftir
Sigurð Árnason Friðþjófsson.
Skáldsagan Þjóðleg reisn er
látin gerast í framtíðinni og rekur
minningar fjörgamals manns um
fasíska valdatöku á íslandi.
Höfundur segist tileinka sögu
þessa öllum þeim sem misst hafi
lífið í baráttu sinni gegn fasisman-
um um víða veröld. Einnig sendi
hann baráttukveðjur hinum, sem
enn haldi á loft rauðum fána
frelsisins og berjist með vopnum
eða orðum fyrir fr.amgangi bylt-
ingarinnar.
Skáldsagan Þjóðleg reisn er 183
bls. að lengd. Letur fjölritaði.
Þessar telpur, Hólmfriður Sigurðardóttir og Regína Jensdóttir.
héldu hlutaveltu að Kjarrhólma 6 í Kópavogi á dögunum til ágóða
fyrir börnin í Kjarvalshúsi á Seltjarnarnesi. Á myndina vantar þá
þriðju. sem að hlutaveltunni stóð. en hún heitir Anna Heiðvík.
Telpurnar söfnuðu alls 5500 krónum.
Rósa B. Blöndals:
Hróplegt ranglæti hefur
áratugum saman verið
framið gagnvart rétt-
indalausum kennurum
Loksins eru nú þessir hrjáðu
menn búnir að senda frá sér fáein
hógvær orð um þau hörmulegu
kjör, sem þeir hafa ávallt búið við.
Þeir hafa aldrei verið teknir með
i starfsbræðrahópinn.
Réttindaleysi þessara kennara
er í því fólgið, að þeir hafa ekki
tekið kennarapróf. Hins vegar eru
margir með önnur próf og aðra
skólagöngu. — En sumir sjálf-
menntaðir. Námfús maður og vel
greindur getur lesið mikinn fróð-
leik af íslenskum bókum. Auk þess
lært tungumál utan skóla.
Margir sjálfmenntaðir menn,
hafa fyrst og fremst lesið fjöl-
margar þær bækur, sem skóla-
bókafróðleikur er tekinn upp úr.
Þessir réttindalausu kennarar
njóta þess aldrei, þó að þeim hafi
tekist skólamótun og kennsla mjög
vel. Staðan er auglýst, og hver sem
sækir um hana með tilskilin próf,
fær þá stöðu. Þó hefur þessi hópur
manna, réttindalausir kennarar,
leyst fjölmörg kennsluvandamál í
strjálbýli landsins.
Eitt sinn fyrir nokkrum árum
samdi ég erindi um þetta efni. En
fyrir ómennsku sakir og ímyndað
annríki lagði ég aldrei síðustu
hönd á það verk.
Tilefnið var mjög augljóst sorg-
ardæmi um ólögin, sem þessir
réttindalausu menn búa við. Þá
varð mér í fyrsta sinn ljóst hið
voðalega ranglæti, sem sumir
vorir samstarfsmenn eru beittir.
Hér var um alveg sérstakan
hæfileikamann að ræða.
Það kveikti alvarlega í minni
réttlætiskennd að nýju, þegar ég
heyrði það tilboð fræðslumála-
stjórnar, að nú skyldi réttinda-
lausum kennurum, sem kennt hafa
ýmist fá ár eða mörg, gefinn
kostur á því að setjast, fertugir
eða fimmtugir menn, á skólabekk
með æskufólki til þess að fá
lögfest þau réttindi. sem ólög
synja þeim um.
Þegar um fertuga og fimmtuga
menn er að ræða í þessu sambandi,
þá hafa þeir kennt í mörg ár eða
áratugi, og munu flestir hafa leyst
vandræði fólksins og fræðslumála-
stjórnar í strjálbýli landsins.
Þegar fræðslumálastjórn hefur
þannig ár eftir ár ráðið sama
mann til kennslu, þá hafa yfirvöld
fræðslumála fyrir löngu viður-
kennt hann i verki fullgildan
kennara.
Allir kennarar vita það, að
þessir réttindalausu samstarfs-
menn vorir ná alveg eins góðum
árangri í starfi eins og réttinda-
fólkið. I báðum tilfellum sjálfsagt
eitthvað misjafnt.
Mál málanna er: Réttindi fyrir
réttindalausa kennara utan töf. —
Mætti binda við þriggja til fimm
ára kennslu.