Morgunblaðið - 24.06.1978, Qupperneq 39
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 24. JÚNÍ 1978
39
—Minning Guðný
Framhald af bls. 38.
kynningu alla á einn veg.
Alveg sérstaklega hefur móðir
mín beðið mig að flytja henni að
leiðarlokum þökk fyrir vináttu og
samveru. í Guðnýju taldi hún sig
eiga eina sína beztu vinkonu hér.
Það slær birtu á minningu
þessarar góðu konu í hugum
okkar, gott var að eiga samfylgd
hennar hverjum sem hana átti.
Öllum aðstandendum hennar
færi ég einlægar samúðarkveðjur,
ekki sízt sonum hennar og fóstur-
dóttur og þeirra fólki svo og
aldraðri systur.
Blessuð sé minning Guðnýjar í
Skál. Helgi Seljan.
— Minning
Kjartan
Framhald af bls. 38.
stjórn verslunarfyrirtækis föður
síns, sem var allumsvifamikið og
stóð í blóma. Áður hafði hann
starfað sem gjaldkeri í banka í
New York. En þegar Hannes lést,
á afmælisdegi sonar síns, fyrir 6
árum, flutti Jón með Elínu, móður
sinni, til Reykjavíkur. Hann var þó
löngum með annan fótinn í Banda-
ríkjunum, en hélt um leið tryggð
við ættland föður síns og fylgdist
vel með íslenskum málefnum. Það
er til marks um vinsældir Jóns, að
nágrannar hans í Ridge Road í
Bronxville frá barnæsku, þau
hjónin Frederick og Gertrud
Beach, ásamt dóttur þeirra Nancy,
tóku hann á heimili sitt sem sonur
væri og bróðir. Bjó Jón ávallt hjá
þeim er hann kom til New York,
þar til fyrir nokkrum mánuðum að
hann ákvað að leigja sér íbúð í
nágrenninu. Mun hann hafa hugs-
að sér að setjast að í Bandaríkjun-
um og þá á þeim slóðum þar sem
hann hafði slitið barnsskónum og
davlið mestan hluta sinnar stuttu
ævi.
Fyrir tveimur árum, er Elín,
móðir Jóns var í heimsókn hjá
dætrum sínum, Margréti, gift
Farrow Allen, sem býr í Vermont-
fylki, og Önnu, gift John Macko,
sem býr í Rochester, New York,
varð hún fyrir áföllum á heilsu
sinni, sem gerði henni ófært að
flytjast aftur til Islands í bráð.
Eftir þetta eyddi Jón heitinn fleiri
stundum í Bandaríkjunum.
Með Jóni er genginn ljúfur
drengur, sem skildi eftir ekkert
nema góðar minningar hjá öllum,
sem til þekktu.
Blessuð er minning hans í
þakklæti fyrir margar góðar
stundir í hans félagsskap.
New York í júní 1978.
ívar Guðmundsson.
— Rætt við
Guðmund
Framhald af bls. 32
verið allir af vilja gerðir til að
hjálpa mér þegar ég hef leitað
til þeirra. Hjá einum fékk ég
timbur til hússins, hjá öðrum
kartöflugarð og svona mætti
lengi telja.
Það sem ég tel vera einna
mest aðkallandi svona persónu-
lega hérna á Húsavík er að fá
bætta íþróttaaðstöðuna fyrir
krakkana. Þeir hafa margir náð
mjög langt í hinum ýmsu
íþróttagreinum, en aðstaðan
stöðvar þá, þ.e. innanhússað-
staðan. Mér innst það nú skrítið
að þetta fína íþróttahús skyldi
hafa verið byggt á Laugum, hér
innar í sveitinni, reyndar tóm
della, það hefði átt aö byggja
það hér í bænum.
Jú, við hjónin erum bæði jafn
ánægð að búa hér, allir hér taka
manni vel, það er mjög gott að
umgangast Húsvíkinga og héð-
an eru hlemmivegir til beggja
átta. Alla vega verðum við hér
næstu árin svo veit maður ekki
hvað verður.
— Afríka
Framhald af bls. 16
þeirra lætur í ljós skoðun sína
a því, hvaða framvindu málefni
Afríku skulu taka í framtíðinni.
Án nokkurra athugasemda láta
leiðtogarnir í hinum ýmsu Af-
ríkuríkjum forseta Togos lýsa
yfir: „Innrásin í Shaba-héraðið
hefur sýnt og sannað, að tveir
dagar nægja til þess að eyði-
leggja vinnu tuttugu ára. Öryggi
verður að koma á undan þróun
atvinnuveganna." Jafn þegj-
andalega taka hinir ýmsu leið-
togar í Afríku ummælum for-
seta Malis: „Mér verður á að
spyrja hvers virði sam-afrískur
her er í rauninni. Vandamál
Afríku eru þróunarvandamál.
Háþróað land getur nefnilega
varið sig sjálft." Leiðtogarnir í
Afríku taka enga afstöðu.
Eins og
púður-
tunna
Hættan á stórsprengingu í
Afríku eykst jafnt og þétt. Hin
48 ríki þessarar heimsálfu eru
skipulagslaus og sundurþykk sín
á milli. Afríska samheldnis-
stefnan, sem hinn fyrrum svo
vinsæli ríkisforseti Ghanas,
Kwame Nkrumaha, boðaði og
barðist fyrir, er nú löngu
gleymd. Svarta Afríka á í hæsta
lagi eina sameiginlega rödd,
þegar hin tvö ríki hvítra manna
í suðurhluta álfunnar ber á
góma, — og reyndar einnig í
þeim tilvikum, þegar hin svörtu
Afríkuríki sjá tækifæri til þess
hjá Sameinuðu þjóðunum að
setjast sjálf í dómarasætið yfir
hinum sömu Vesturlöndum, sem
þó veita þeim þróunaraðstoðina.
Hin marg-
víslegustu
sjónarmið
Annars verður að flokka
Afríkuríkin eftir hinum marg-
víslegustu hagsmunasamtökum
þeirra, sem aftur gera það að
verkum, að sundurþykkjan inn-
byrðis er fljót að blossa upp í
bál, ef eitthvað ber út af. Það
má nefna pólitískt samband,
sem markast af landfræðilegri
legu einstakra ríkja, efnahags-
lega samvinnu eins og Vesturaf-
ríska efnahagsbandalagið, svo
aftur þann hóp ríkja, sem eru
hliðholl Frakklandi og leita þar
ráða og aðstoðar. Þá má tala um
hin „gætnari" Afríkuríki eins og
Fílabeinsströndina, Líberíu,
Senegal, Sambíu, Keníu og
Súdan, og svo aftur upi hin
„róttækari" ríki eins og Angólu,
Mosambique, Líbíu og Alsír.
Enn má nefna hin algjörlega
áhrifalausu ríki eins og Búr-
undi, Rúanda eða þá Mið-
afríku-lýðveldið, sem nú kallast
keisararíki. Þarna eru líka hin
blóðidrifnu einræðisríki Mið-
baugs-Guinea, Úganda og Eþíó-
pía. Og loks verður svo að nefna
þau tvö ríki, sem innan skamms
hljóta sjálfstæði: Rhódesíu og
Namibíu.
Ráðaleysið
ríkir
Hingað til hefur slagorðið
„Afríka handa Afríkönum" ekk-
ert verið nema innantómt slag-
orð. Hið mjög svo óljósa orðalag
ýmissa afrískra stjórnmála-
manna og menntamanna um að
Afríka verði nú loks að fara að
þróast í samræmi við sinn
uppruna og verði að minnast
þess styrks, sem hún búi yfir, og
að bezta aðferðin til þess sé að
efla OAU, Samband Afrískra
ríkja, gefur aðeins það eitt í
skyn, að í reynd verði allt látið
dankast áfram. Því í Afríku er
einfaldlega hvorki fyrir' hendi
þessi „afríska samhyggð" né
heldur býr Afríka yfir sameigin-
legum styrk, — svo alls ekki sé
minnst á sameiginlegan vilja til
eins eða neins.
Og
leikurinn
heldur
áfram
Á meðan gæzlulið, gjafafé og
góð orð eru helztu úrræðin, sem
til tals koma eða jafnvel her-
sveitir hvítra manna, sem veita
eiga skyndihjálp gegn skyndiár-
ásum, munu aðrir utanaðkom-
andi aðilar halda áfram að
reyna sitt bezta við að ná
endanlega tökum á atburðarás-
inni í Afríku sér í hag.
Gabriele Venzky
— Sú
byggðastefna...
Framhald af bls. 20
kvæmdum væri verið að byggja
upp vegakerfi fyrir allt landið,
sem að vísu er mikilvægast fyrir
þá, er búa við verstar samgöng-
ur, en allir landsmenn hafa hag
af því að geta komist greiðlega
um sitt land. Ég vil aðeins
endurtaka að þetta er hags-
munamál allra landsmanna og
sú byggðastefna, sem allir ættu
að geta sameinast um,“ sagði
Valdimar að lokum.
mHADSTEN
H0JSKOLE
8370 Hadsten, milli Árósa og Randers
20. vikna vetrarnámskeid okt —febr.
18. vikna sumarnámskeið marz-júlí.
Mörg valfög t.d. undirbúningur til
umsóknar í lögreglu, hjúkrun, barna-
gæzlu og umönnun. Atvinnuskipti og
atvinnuþekking o.fl. Einnig lestrar- og
reikningsnámskeið. 45 valgreinar.
Biöjiö um skólaskýrslu.
Forstander Erik Klausen, sími (06)
98 01 99.
Morgunblaðið óskar
v-oftir blaðburðarfólki
i
Vesturbær
Hagamelur
Upplýsingar í síma 35408
tvgtmfrlftMfe
m
&
f*
Tilboð óskast
í nokkrar fólksbifreiöar og jeppabifreiö, er veröa
sýndar aö Grensásvegi 9, þriöjudaginn 27. júní kl.
12—3.
Tilboöin veröa opnuð í skrifstofu vorri kl. 5.
Sala Varnarliöseigna.
Jónsmessugleöi
Hvoli
Skvettiö úr klaufunum á
Jónsmessugleöi Hauka.
Mætum hress viö kjörboröiö.
X-Haukar.
Sætaferöir frá B.S.Í. Selfossi, Hveragerði,
Þorlákshöfn og Hellubræörum.
Hvati.
Simi 27/VO
Frumsýnum í dag stórmyndina
rroitM
■rce-cRiscQf ^
—impnsoned...
hisonedesre
^ tbe perfect revenge
. :v«\v ."'VvÖ * ¥•
^ J'j-Æoo
Richard Chamberiain „The Count of Monte-Cristo
.un^gTrevor Howard Louis Jourdan Donald Pleasence
»iTonyCurtÍ$MFm«iifaA«o mntog Kate NoSqan Taryn Power
Nenwewfloeinont om>m« OvridGraene A*yn Fer^oon
*~*M***SidneyCjrrol mm.Ateander Dunae A Norman RoMmont Production
Sýnd 5, 7 og 9.
EFÞAÐERFRÉTT-
NÆMTÞÁERÞAÐÍ
MORGUNBLAÐINU