Morgunblaðið - 06.08.1978, Side 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 6. ÁGÚST 1978 •
V axandi
ferðaáhugi
innanlands
Ungt fólk sækir m jög í ferðir
— Það er mjög vaxandi áhiiKÍ
á því að ferðast um landið.
Einkum er áberandi á þessu ári
hve ungt fólk sækir miklu meira í
ferðirnar hjá okkur en áður. Fólk
um tvítugt er nú yfirgnæfandi í
mörgum ferðum og það er mjög
gleðilegt, sagði Þórunn Lárus-
dóttir, framkvæmdastjóri Ferða-
félags íslands f spjalli við Mbl.
um ferðalög til tilefni þess að nú
er ein mesta ferðahelgi ársins.
— Áhuginn er almennt vaxandi,
bæði á dagsferðum og lengri
ferðum, sagði hún ennfremur. Og
einkum áberandi hve fólk kemur
meira með í ferðir sem miða að
göngu. Það kemur gjarnan akandi
í eigin bíl og tekur þátt í
gönguferðunum. Stundum er þá
gengið á fjöll. I sumar var
Vífilfellið fja.ll ársins og gengu 350
manns á það í 13 ferðum. Auðvitað
er það ekki sambærilegt við
gönguferðirnar á Esju á síðasta
ári, þegar 1700 manns gengu á
fjallið í 26—27 ferðum, enda veður
mun verra í ár. Einkum var mikið
um rok, rigningar og þokur um
helgar í vor. Sjálfsagt nær ekkert
fjall Esjunni, því þangað gekk fólk
jafnt í roki og rigningu. Svo
margir hafa spurt um Esjuferðir,
að ég býst við að við tökum þær
upp aftur í haust.
— Það hefur örvað mjög fjall-
göngur, að ég held, að Ferðafélag-
ið tók upp ferðabækur þar sem
fólk skráir í ferðir sínar. Ánnað er
almenn ferðabók, hitt fjallabók,
sem í fara fjöll yfir 500 metra há.
Og þegar búið er að fylla bókina,
þá fær fjallgöngumaðurinn viður-
kenningarskjal. Margt af því fólki,
sem nú gengur á fjöll með okkur,
byrjaði með því að fá slíka bók og
skrifa í hana. Síðan kom up
metingur um að fylla hana. Þetta
eru skemmtilegar litlar minninga-
bækur með teikningum eftir
Halldór Pétursson. Krakkar og
unglingar fara mikið með. Og
þetta verður hörkuduglegt fólk, ef
það elst upp við að leggja svolítið á
sig.
Við víkjum talirni að sumarleyf-
isferðunum, sem eru lengri ferða-
lög og einkum farin á þessum
árstíma. Þórunn segir að í ár hafi
verið mikill áhugi á ferðunum
þremur á Hornstrandir. Tóku 80
manns þátt í þeim. Tveir hópanna
höfðu fast aðsetur í Hornvík, en
einn gekk úr Furufirði í Hornvík.
Var mikil ánægja með þær ferðir,
fólkið var meira og minna á göngu
allan tímann, enda veðrið alveg
einstætt. Kom ekki droni úr lofti
fyrr en búið var að taka farangur-
inn um borð í Hornvík og loka
Þórunn Lárusdóttir, framkvæmdastjóri Ferðaíélags íslands.
— Viðtalvið
Þórunni Lárus-
dóttur, fram-
kvæmdastjóra
Ferðafélags
íslands
lestum. Önnur áhugaverð og
nýstárleg ferð er í ár í Lónsöræfin,
þar sem ekið er í jeppum eftir
nokkurs konar tröllavegi í tjald-
stað og síðan legið við og farnar
gönguferðir þaðan inn á hálendið.
En þar er víða ákaflega fagurt.
• Gönguskálar
— Annars eru ferðirnar hjá
okkur ákaflega blandaðar ennþá
og verða það alitaf, segir Þórunn.
Alltaf verður að aka í bílum á
staðina, og í hverri ferð eru
einhverjir, sem ekki kæra sig um
að ganga mikið.
í samræmi við þennan göngu-
áhuga er Ferðafélagið nú farið að
koma upp litlum skálum fyrir
göngufólk. Búið að reisa tvo slíka á
Emstrum og í Hrafntinnuskeri á
gönguleiðinni milli Þórsmerkur og
Landmannalauga. Var ætlunin að
fara í ferð þangað í sumar, en
henni var frestað til næsta
sumars, þar sem fyrirhuguð
göngubrú á Emstrur verður ekki
komin á þennan erfiða farartálma
fyrr en í september. I þessum litlu
húsum á gönguleiðum hefur verið
tekinn upp sá siður, sem ekki
hefur fyrr tíðkazt, að læsa
húsunum, en þeir sem ætla að nýta
þau, fá lykil á skrifstofu Ferða-
félagsins. Á þann hátt er hægt að
tryggja að fólk komi ekki að fullu
húsi, þegar það kemur úr langri
erfiðri göngu, og að húsaskjól sé
fyrir hendi. Fólk, sem fer í slíkar
göngur undirbýr ferðina með mat
og annan útbúnað, og ætti eins að
geta tryggt sér gististað, segir
Þórunn. Annars er orðið svo mikið
af hópum á ferð um hálendið, m.a.
útlendum hópum og ferðavönu
fólki almennt, sem reiknar með
húsunum og útilokar aðra, svo við
verðum að hafa einhverja reglu á
þessu.
— í stóru Ferðafélagsskálunum
eru önnur viðhorf, segir Þórunn.
Þangað höfum við helgarferðir og
fólk getur dvalið þar milli ferða,
enda eru þar húsverðir, sem sjá
um að raða niiður og nýta
gistirýmið. Skálarnir eru yfirleitt
ekki hugsáðir sem dvalarstaðir,
heldur sem gististaðir nótt og nótt,
Fer ðamannatím-;
inn hefur lengzt
framan. í ferðum, þar sem ekið er
staðinn, er jafnvel hægt að hafa
með borð og stóla.
Ganga hollasta
Dreifistnú á allt árið
Viðtal við Einar Guðjónsen
r
framkvæmdastjóra Utivistar
— Það er rétt að mikið er ferðazt,
en mér sýnist verzlunarmanna-
helgin ekki lengur vera sú helgi,
þegar allt fer úr böndunum eins
og var. Nú dreifast ferðalögin
meira á sumarið og haustið og
ferðatiminn hcfur lengzt. Áður
tók fólk ekki að fara f tjald fyrr
en komið var fram í júlí og hætti
fljótlega eftir verzlunarmanna-
helgina. Þetta var mikiil mis-
skilningur og er að breytast, enda
er haustið litrikasti tími ársins.
Á þessa leið fórust Einari
Guðjónsen, framkvæmdastjóra
Útivistar, orð, þegar beðið var um
viðtal við hann í tilefni þessarar
mestu ferðahelgar ársins.
— Ferðatíminn hefur lengzt í
þeim mæli, að nú vill fólk orðið
hreyfa sig allan veturinn, enda á
veður aldrei að vera hindrun í
þeim efnum, bætti Einar við.
Maður á alltaf að geta búið sig svo
vel að veður saki ekki. Að vísu er
ekki hægt að fara eins langt og
betra að ferðast í hóp, ef veður eru
válynd. En til dæmis Reykjanes-
skaginn hefur óendanlega mögu-
leika til gönguferða. Menn eru
stundum að tala um að merkja
þurfi gönguleiðir og allir gangi
sömu leiðina. En það er hreinn
óþarfi hér á landi. Á hálendinu
verður maður að vísu að haga
leiðum í samræmi við hindranir,
ekki hægt að komast yfir ár hvar
sem er o.s.frv. Útlendingum, sem
hingað koma og vanir eru marg-
menni, finnst það mesti kosturinn
að geta farið eigin leiðir og á
fáfarna staði, þótt maður sé
manns gaman.
— Á íslandi eru óendanlegir
möguleikar til ferðalaga. Og mér
finnst að fólk ætti að vera áfjáð í
að ferðast á nýja. staði og sjá
eitthvað frábrugðið því sem það
hefur séð áður. En fólk sækir
gjarnan á þá staði, sem komizt
hafa í tízku. Við í Útivist bjóðum
bæði upp á helgarferðir og sumar-
leyfisferðir. Förum í Þórsmörkina,
en einnig á ýmsa girnilega staði.
Þá verðum við varir við að oft er
erfitt að fá fólk til að fara á þá
staði, sem það hefur ekki heyrt
um. Heldur að ekkert annað sé að
sjá á íslandi. Það hefur að sumu
leyti vanizt á húsin, en að sumrinu
eru engin vandkvæði á að fara með
tjald. I sínu tjaldi er maður sinn
eiginn húsbóndi og út af fyrir sig,
en getur verið með hópnum um
leið og stigið er út fyrir tjaldskör-
ina. I skálum er þrengra um og
maður verður að taka meira mið af
öðrum.
— Nú er útbúnaður ekkert
vandamál lengur. Komnar eru
svampdýnur sem eru þægilegri en
vindsængur. Og yfir venjuleg tjöld
er hægt að fá stóra himna, sem
breyta þeim næstum í hústjöld. Þá
er tjaldið sjálft svefnhýsi, en
eldhús og íverustaður fyrir-

hreyfingin
— Það hefur orðið feikileg
aukning á ferðamennsku, sagði
Einar ennfremur. Tilvist Útivistar
varð þar mjög mikill hvati. Við
erum komnir með á annað hundr-
að ferðir á þessu ári og er þátttaka
svipuð og í fyrra. Þátttakan hefur
þó aukizt í gönguferðum í ná-
grenni höfuðborgarinnar, sem eru
eins dags ferðir um helgar. Slíkar
ferðir eru vel þegnar. Fólk segir
kannski að það geti f^rið sjálft í
slíkar gönguferðir, en vill þó fá
leiðsögn og vera í félagsskap. Það
hefur aðhald og hvatningu í
hópnum. Gönguferðirnar eru ekki
erfiðar og miða að því að almennt
geti fólk verið með. Ef um
fjallgöngur er að ræða, þá eru
skiptar skoðanir. Sumir vilja ekki
vera með nema um fjall sé að
ræða, aðrir alls ekki, og geta þá
gengið með hlíðum í staðinn. Enn
Einar Guðjónsen, framkvæmdastjóri Útivistar. Myndina tók
fréttamaður blaðsins, Jóhannes í Hornstrandaferð í sumar
aðrir vilja helzt ganga fjörur. Það
er nú einu sinni svo, að ganga et
hollasta hreyfing, sem hægt er að
fá og þá helzt að ganga á ójöfnu
landi. Kyrrsetufólk, sem býr alla
jafna við einhæfar hreyfingar,
þarf einmitt á fjölbreytni að halda
til að auka starfsþrek sitt.
• Frá einni
bækistöð
— I öllum okkar ferðum er
miðað við það að þurfa ekki að
bera farangurinn. í lengri ferðum
er fremur valið að hafa eina
bækistöð og fara í göngur þaðan.
Að mínum dómi er það óskhyggjan
ein, að ætla að fá hópa til að ganga
frá einum stað á annan, sagði
Einar. Almenningi hentar ekki að
bera mikið. Fólk er hrætt við það
og ekki vant því. Það úrvalslið,
sem vill og getur borið þungar
byrðar á ferðum sínum, er fært um
að skipuleggja sínar ferðir sjálft.
— Áf okkar ferðum eru Horn-
strandirnar vinsælastar. Við fór-
um tvær ferðir í sumar í Hornvík
og ^engum þaðan í allar áttir.
Fólkið var mjög heppið með veður
og að var létt yfir öllum, veizlur á
hverjum degi. Nægur fiskur í
soðið, kræklingur og fugl í fjöru-
máli.
— Nú um verzlunarmannahelg-
ina erum við í Þórsmörk. Það er
það sem við leggjum raunar enga
sérstaka áherzlu á. Þá förúm við í
Gæsavötn og göngum upp að brún
Vatnajökuls og í Vonarskarð, og
farið verður inn að Laka. En í
þessum ferðum eru fastar bæki-
stöðvar og bíll við höndina. Þá er
farin nýstárleg ferð. Flogið verður
til Sauðárkróks, ekið í Varmahlíð
og síðan farið riöandi að Mælifelli
og gengið á Mælifellshnjúk, sem er