Morgunblaðið - 18.04.1979, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 18. APRÍL 1979
Franska kvikmynda-
vikan 17. — 23. apríl
Dagana 17,—23. apríl stendur
vfir frönsk kvikmyndavika í sýn-
ingarsölum Regnbogans. Alls
verða sýndar sjö myndir og hver
mynd verður því sýnd í nokkur
skipti. Niðurröðun myndanna á
hvern dag verður auglýst i
dagblöðunum jafnóðum. Hver ein-
stök mynd hefur þó sinn ákveðna
sýningardag og er þeirra getið hér
með kynningu hverrar myndar.
Þriðjudagurinn 17. apríl: Fjóla
og Franz
Violette et Francois (1977) er
þriðja mynd Jaques Ruffio, en
hann gerði sína fyrstu mynd,
I/horizon, 1966. Mynd þessi, sem
sagði frá mannfalli franska hers-
ins 1917, olli nokkrum óróa og
Ruffio fékk ekki tækifæri til að
gera aðra mynd fyrr en 1975, Sept
morts sur ordonnance. Violette et
Francois segir frá sambúð Fjólu,
20 ára (Isabelle Adjani) og Franz,
25 ára (Jaques Dutronc). Þau eiga
1 'h árs gamal son, en lítið annað
og lifa á íhlaupavinnu hér og þar,
eftir því sem til fellur. Þau drýgja
tekjur sínar með smá hnupli úr
búðunum uns Fjóla er staðin að
verki og hræðslan stöðvar þessa
iðju hennar. Franz fær að lokum
tækifærið, sem hann hefur alltaf
dreymt um — að gefa út dagblað,
en þessi starfsemi hans fer nær
samstundis á hausinn. Hann snýr
sér þá aftur að hnuplinu í auknum
mæli og tekst að snúa sér út úr
vandræðum, þó hann sé staðinn að
verki. Fjóla hefur hug á að fara frá
honum og Frans bregður sér heim
til föðurhúsanna, þar sem hann
eyðir tíma sínum í að ganga um
göturnar og velta fyrir sér sjálfs-
morði.
Miðvikudagurinn 18. apríl: Með
Kjafti og Klóm.
La griffet et la dent (1976) er
mynd án orða um veiðidýr nætur-
innar, gerð af Francois Bel og
Gerard Vienne, en þeir hafa unnið
saman að gerð ýmissa náttúru:
mynda allt frá árinu 1955. í
myndinni reyna þeir að nálgast
dýrin á sem eðlilegastan hátt, í
þeirra rétta umhverfi, án þess að
hafa nokkur áhrif á hegðun þeirra.
Þeir forðast að leggja siðferðilegt
mat að hegðan dýranna en veita
okkur á hinn bóginn innsýn í heim
þessaft dýra, þar sem náttúrulög-
málin og innstu hvatir ráða ríkj-
um. Miðað við okkar mat er þar
hvorki að finna réttlæti eða frelsi
— né heldur grimmd; aðeins lög-
mál þess sterkasta, fljótasta og
sniðugasta gildir. Grimmd hinna
villtu dýra er aðeins fólgin í
hungri þeirra. En þar sem hegðun
dýranna svipar til okkar eigin, svo
sem varðandi vald, í landvörn,
kynhvöt, móðurumhyggju og inn-
byrðis samskipta, vekur hún
spurningar og getur jafnvel valdið
okkur nokkrum óróa.
Fimmtudagurinn 19. apríl:
Eiturlyf
La Horse (1969) er leikstýrt af
Pierre Granier-Deferre, en hér
hafa áður verið sýndar myndir
eftir hann á kvikmyndavikum s.s.
Lc chat (Kötturinn) og Le Fils
(Sonurinn). Eiturlyf segir frá
gömlum manni, mannhatara og
einfara Auguste (Jean Gabin),
sem á glæsilegan búgarð gegnt
höfninni í Le Havre. Dag nokkurn
finnur hann eiturlyfjapakka í
veiðikofa á landareign sinni og
kemst að því, að um land hans fara
eiturlyfjasendingar til Ameríku.
Auguste bregður hart við, eyði-
leggur fíkniefnin og refsar dóttur-
syni sínum sem er flæktur í málið.
I hefndarskyni er kveikt í húsun-
um hjá honum en hann neitar að
kalla á lögregluna og býr sig
sjálfur undir að ganga milli bols
og höfuðs á smyglurunum.
Föstudagurinn 20. apríl: Karlinn í
kassanum.
Le diable dans la boite (1976) er
fyrsta mynd Pierre Lary, en hann
var áður aðstoðarleikstjóri
Bunuels við gerð tveggja mynda,
Le journal d’une Femme de
chambre og nýjustu myndar hans,
Cet obscur objet du desir. Lary
hefur einnig gert nokkrar stuttar
myndir og leikstýrt þáttum fyrir
sjónvarp.
Karlinn í kassanum virðist gerð
nokkuð í anda Bunuels, en hún
segir frá Alain Brissot (Jean
Rochefort), sem er skyndilega sagt
upp störfum hjá Intelec, eftir tíu
ár hjá fyrirtækinu, án haldbærra
skýringa. Brissot þráast við að
yfirgefa stöðu sína og þó að for-
stjóri fyrirtækisins, Georges Aub-
ert (Michel Lonsdale) reyni að
beita öilum hugsanlegum leiðum
til að losna við hann, situr Brissot
sem fastast og fer jafnvel að haga
sér óþægilega fyrir fyrirtækið, og
þetta bitnar smám saman á
rekstri þess. Brissot fer að lokum í
hungurverkfall á skrifstofunni og
Aubert hyggst notfæra sér það til
að vekja athvgli á fyrirtækinu,
sjáifum sér og því tii framdráttar.
Hann efnir til blaðamannafundar,
sem fer nokkuð á annan veg en
hann ætlaði. Myndin lýsir persón-
um á gamansaman hátt, valdatafli
þeirra í þessum afmarkaða heimi,
fyrirtækinu, og oft afkáralegri
hegðun við aðstæður, sem þeir eiga
ekki að venjast.
Laugardagurinn 21. apríl: Segðu
að þú elskir mig.
Dis moi que tn m’aimes (1974) er
gamanmynd, leikstýrð af Miehel
Boisrond, sem gert hefur allmarg-
ar myndir í svipuðum dúr. Hér er
sagt frá tvennum hjónum, sem
slíta samvistum eftir síendurtekin
rifrildi og karlmennirnir, Richard
(Jean-Pierre Marielle) og Ber-
trand (Daniel Ceccaldi), sem eru
stjórnendur auglýsingastofu, setj-
ast að á skrifstofunni. Einn við-
skiptavinur þeirra og félagi,
Lucien (Jean-Pierre Darras) bæt-
ist brátt í hópinn til að byrja nýtt
líf sem piparsveinn. Konurnar láta
ekki sitt eftir liggja og Charlotte,
(Marie-Jose Nat), sem ávallt hefur
verið Richard undirgefin finnur
sér vinnu, Victorire (Mireille
Darc) sökkvir sér niður í starf sitt
sem skreytingarkona og Pascaline
stekkur burt með hestahirði
Luciens og þau byrja í sameiningu
á kvikfjárrækt...
Sunnudagur 22. apríl: 3 milljarðar
án lyftu.
3 milliards sans ascenseur
(1972) er gamansöm sakamála:
mynd gerð af Roger Pigaut. í
útjaðri Parísar er gömlum hverf-
um rutt úr vegi til að rýma fyrir
skýjakljúfum fyrir verslun og
viðskipti. í gömlu hverfi, sem á að
fara að rífa búa söguhetjur þessar-
ar myndar, Pierrot, sem dreymir
um fjársjóði og ævintýri; Albert,
brjóstgóður piparsveinn, sem býr
undir aga móður sinnar; Julien,
heiðarlegur, bjartsýnn heilsurækt-
armaður, sem býr með Lulu, en
hún rekur einu krána í hverfinu;
Gus, smáglæpamaður, sem sí og æ
gerir misheppnaðar tilraunir til að
koma sér í mjúkinn hjá stórglæpa-
mönnunum og José, nemandi í
húsagerðarlist, sem er dálítið á
eftir í skólanum og vinnur fyrir
sér sem næturvörður í einni ný-
byggingunni.
Þegar haldin er sýning á efstu
hæð í einum skýjakljúfnum á 10
fegurstu gimsteinum veraldar
upplýsir José, að í þessari bygg-
ingu séu ónotuð lyftugöng og
Pierrot fær strax hugmynd að
bíræfnum þjófnaði...
Aðalleikarar eru Marcel
Bozzuffi, Bernard Fresson, Michel
Bouquet og Serge Reggiane.
Mánudagurinn, 23. apríl:
Krabbinn
Le crabe-tambour (1977) er gerð
af Pierre Schoendoerffer eftir
hans eigin sögu, en hann hlaut
verðlaun frönsku akademíunnar
fyrir bókina 1976. Schoendoerffer
hefur gert allmargar mvndir, þar
á meðal La 317e section og mynd,
sem riefnist því athyglisverða
nafni Pecheur d'Islande. Krabb-
inn gerist um borð í fylgdarskipi
hins stóra fiskskipaflota við
strendur Nýfundnalands. Um borð
glíma nokkrir menn við sama
vandamálið, „Krabbann" (Jacques
Perrin), og velta því fyrir sér,
hvernig þeir hefðu átt að taka á
ákveðnum atriðum í samskptum
við hann í fortíðinni. Mennirnir
sem velta þessu fyrir sér eru
Skipstjórinn, (Jean Rochefort),
læknirinn (Claude Rich) og 1
vélstjóri (Jaques Dufilho). Sviku
þeir „Krahbann" hver á sinn hát't?
Kr h • 1 h»*rð í’ni totjiira
flotvi' •N.’stanii'f kvjoi, kuídi,
liiit t r : t I Kul , .-:ÍV> Ííj U KtlOlÍi'4 T
hr:/. mrnnim hrM 'im hnrft
Karliim i kassanum.
tfMMMMIÉ,'-. ... . . , "

% 'H.
Með kjafti og klóm.
Eiturlyf.
Segðu að þú elskir mig.
Krabbinn.