Morgunblaðið - 10.01.1980, Blaðsíða 30

30
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JANÚAR 1980
+ SIGRÍÐUR BENEDIKTSDÓTTIR, Vogalæk, er látin. Jarösett veröur trá Borgarneskirkju, laugardaginn 12. janúar kl. 14.00. Fósturbttrn.

+ Bróöir okkar, ÓLAFUR HERMANN PÁLSSON, lézt aö heimili sínu Hátúni 10B, 25. desember 1979. Jarðarförin hefur fariö fram í kyrrþey, aö ósk hins látna. Systur og vinir.

+ Konan mín, GUÐBJÖRG BRYNJÓLFSDÓTTIR, Austurgötu 19, Keflavík, andaöist 8. janúar á Sjúkrahúsinu í Keflavík. Siguröur Sigurösson.

+ Móöir okkar, KRISTÍN FLYGENRING, lést að Sólvangi, Hafnarfirði, 9. þ.m. Þórunn, Ágúst og Péll Flygenring.

+ MARGRÉT ELÍASDÓTTIR, Leifsgötu 10, Reykjavík, lést 7. janúar í Landspítalanum. Vandamenn.

+ Móöir okkar, ÞÓRLAUG HILDUR BENEDIKTSDÓTTIR, er látln. Sóley Þorsteinsdóttir, Garöar Þorsteinsson.

+ Jaröarför eiginmanns míns JÓNASAR SIGURÐSSONAR, fré Skuld Vestmannaeyjum, sem lést á heimili sínu 4. janúar, fer fram frá Landakirkju, laugardaginn 12. janúar kl. 2. Guörún Ingvarsdóttir, bttrn, tengdabörn og barnabttrn.

+ Eiginkona mín, INGIBJÖRG GUÐNADÓTTIR Nefsholti Holtahreppi, veröur jarösungin frá Marteinstungukirkju, laugardaginn 12. janúar kl. 2 e.h. Ferö veröur frá Umferöarmiðstööinnl kl. 11.30. Benedikt Guöjónsson.

Minning - Guðjón
A ðalbjarnarson
varavarðstjóri
Fæddur 30. okt. 1924.
Dáinn 31. des. 1979.
A meðan klukka tímans tifaði
að venju og taldi síðustu stundir
79. árs þessarar aldar, hvarf
tryggðavinur minn og minna,
Guðjón Aðalbjörnsson af heimin-
um.
Lát hans kom þó ekki aðstend-
endum hans og vinum á óvart, því
hann hafði verið um skeið haldinn
þeim sjúkdómi, sem fám sleppir
úr heljargreipum sínum. Það má
því segja að það sé huggun harmi
gegn, að helstríð hans varð ekki
lengra.
Foreldrar Guðjóns voru Þor-
björg Grímsdóttir, sem varð níræð
á síðastliðnu sumri og er enn með
afbrigðum ern. Hún er mikil þrek
og dýrðarkona, enda hefur verið
mikið á hana lagt andlega og
líkamlega, eins og gamla fólkið
orðaði það í mínu ungdæmi. Aðal-
björn, faðir Guðjóns, var Stef-
ánsson, Eyfirðingur að ætt og
prentari að iðn. Hann andaðist
fyrir aldur fram 64 ára að aldri
frá átta börnum sínum í ómegð.
Aðalbjörn mun hafa verið mikill
félagsmálafrömuður, þótt ég
kunni ekki að tíunda það sem
skyldi. Ég ætla að hann hafi unnið
mikið og gott starf í góðtemplara-
reglunni, þótt ég kunni ekki frá að
segja.
Hitt þykist ég fara nærri um að
virkur félagsmaður hefur hann
verið í stéttarfélagi sínu, því þar
var hann gerður að heiðursfélaga.
Aðalbjörn var og um 11 eða 12 ára
skeið annar aðalútgefandi barna-
blaðsins Æskunnar.
Við, sem gerumst nú gömul,
munum hvílíkur gleðigjafi blaðið
var. Þá var íslenzk alþýða ung sem
aldin lestrarþyrst.
Guðjón erfði góða kosti móður
sinnar. Um það fer ég ekki í
grafgötur. Einnig ætla ég að hann
hafi erft margt gott frá föður
sínum, sem allir ljúka upp einum
munni að hafi verið heiðursmaður,
en það var Guðjón og í ríkum
mæli.
Hins vegar var Guðjón enginn
félagsmálagarpur. Almennt ræddi
hann lítt eða ekki þau mál nema
þá í spaugi. Hann var hversdags-
lega fremur hljóður, launkíminn,
en gat verið bráðfyndinn, ef hann
vildi það við hafa.
Eins og fyrr getur missti Guð-
jón föður sinn ungur. Hann var að
vísu þriðja yngsta barnið af átta,
en byrjaði snemma að vinna allt,
sem til féllst.
Síðan byrjaði hin fræga Breta-
vinna og ungur byrjaði Guðjón að
vinna þar ýmis störf á Reykja-
víkurfugvelli, unz hann varð fast-
ur starfsmaður hjá flugmála-
stjórn á Reykjavíkurflugvelli hinn
10. ágúst 1946, lengst af sem
slökkviliðsmaður Reykjavíkur-
flugvallar.
Eftir að hagur Guðjóns blómgv-
aðist mun hann hafa verið mesta
stoð og stytta heimilisins. Eyðslu-
maður var hann enginn sjálfum
sér til handa, þótt hann væri
höfðingi heim að sækja.
Tvisvar varpaði Guðjón hressi-
lega af sér reiðingnum. Hann brá
sér út fyrir pollinn með Jóni
Gunnari, kjörsyni mínum, en þeir
voru tryggðavinir og nánast fóst-
bræður. Beggja þessara ferða
minntist Guðjón sem gleðiglampa,
sem lýstu upp hversdagsleikann.
Eins og að líkum lætur hafði ég
harla lítil kynni af störfum Guð-
jóns á Reykjavíkurflugvelli. En í
einkasamtali þeirra Jóns Gunnars
og Guðmundar Guðmundssonar,
slökkviliðsstjóra eftir andlát Guð-
jóns, lét hann þess getið, að
Guðjón hefði verið hvers manns
hugljúfi og einstaklega vinsæll í
starfi bæði hjá undir- og yfir-
mönnum.
Þá minntist Guðmundur þess
ekki hvað sízt, hvílíkur hrókur
Guðjón gat verið alls fagnaðar í
skemmtiferðum Flugmálastjórn-
ar, því þá lét hann harmónikuna
óspart hljóma.
Guðmundur óskaði að í grein-
arkorni þessu kæmu fram frá
honum kærar kveðjur til Guðjóns
+
Bróðir okkar
ÞORLEIFUR ERLENDSSON
fré Meiðastööum, Garði
verður jarösunginn föstudaginn 11. janúar frá Fossvogskirkju kl.
10.30.
Fyrir hönd vandamanna
Bjttrg Erlendsdóttir.
t
Móöir okkar,
JÓNÍNA VALGERÐUR ÓLAFSDÓTTIR,
Akri,
sem lézt í Héraðshaelinu Blönduósi 3. janúar, veröur jarösungin frá
Þingeyrakirkju, laugardaginn 12. janúar kl. 14.00.
Salóma Jónsdóttir, Pélmi Jónsson,
og aðrir vandamenn.
+
Fósturmóðir okkar,
ÓLÖF UNADÓTTIR,
Hésteinsvegi 12, Vastmannaoyjum,
sem lést 4. janúar veröur jarösungin frá Landakirkju Vestmanna-
eyja, föstudaginn 11. janúar kl. 14.00.
Halldór Jónsson,
Benonía Jónsdóttir,
Þóroy Jónsdóttir.
Ástkær eiginkona mín, móöir okkar, tengdamóöir og amma VILBORG SVEINSDOTTIR +
Hjaröarhaga 40, I
veröur jarösungin frá Dómkirkjunni föstudaginn 11. janúar kl. 13.30. Jarösett veröur í gamla kirkjugaröinum viö Suöurgötu. Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlát og jaröarför mannsins míns, GUÐMUNDAR GUÐNASONAR,
Friöjón Sigurbjörnsson, Melstaö.
Ingiberg Guöbjartsson, Jóhanna Þórisdóttir, Kristjén Guöbjartsson, Þóranna Þórarinsdóttir og barnabörn. Kristfn Hartmannsdóttir, og aörir vandamenn.
og innilegar þakkir fyrir samver-
una og samstarfið.
Fyrir mína hönd, konu minnar
og fjölskyldunnar á Skólavörðu-
stíg 12 vil ég votta aldraðri móður
og aðstendendum samúð okkar.
Hjörtur Kristmundsson.
Einn af féiögum okkar hér á
flugvellinum er fallinn fyrir aldur
fram fyrir hendi mannsins með
ljáinn.
Guðjón Aðalbjarnarson var
einn af þessum yfirlætislausu,
traustu mönnum sem mynda hinn
„þögla meirihluta þjóðarinnar",
maður sem var sístarfandi og
mjög natinn við allt sem hann
fékkst við. Undirritaður kynntist
Guðjóni fyrst þegar hann var um
tvítugt og hafði hann þá unnið um
nokkurt skeið hér á flugvellinum
sem verkamaður. Síðan gegndi
hann afleysingarstörfum í
slökkviliði flugvallarins, en varð
fastráðinn slökkviliðsmaður frá
árinu 1955, síðar eða árið 1970 tók
hann við starfi varavarðstjóra.
Öll þessi störf leysti hann af
hendi af stakri samviskusemi og
trúmennsku og hafði jafnan gott
til málanna að leggja. Það má
segja að hann hafi starfað við
flugið alla sína ævi, enda mun
flugvöllurinn hafa verið eini
vinnustaður hans eftir að hann
varð fullorðinn.
Ég vil af hálfu flugmálastjórnar
og samstarfsmanna á flugvellin-
um kveðja þennan góða dreng og
starfsmann í nær þrjátíu og fimm
ár og þakka allt hans óeigingjarna
starf.
Aðstandendum votta ég samúð
mína.
Gunnar Sigurðsson.
í dag er til grafar borinn
Guðjón Aðalbjörnsson varavarð-
stjóri í slökkviliði Reykjavíkur-
flugvallar.
Guðjón var fæddur 30. okt. 1924,
sonur hjónanna Aðalbjörns Stef-
ánssonar prentara og Þorbjargar
Gímsdóttur.
Guðjón var ókvæntur en hélt
heimili með móður sinni og systk-
inum að Skolstíg 24a í Reykjavík.
Guðjón vann hjá Flugmála-
stjórn frá því á árinu 1946, fyrst í
verkamannavinnu á Reykjavíkur-
flugvelli og fastur starfsmaður í
slökkviliði Reykjavíkurflugvallar
frá því á árinu 1955 og þar til
hann lést 31. des. s.l. eftir erfiða
sjúkdómslegu.
Með Guðjóni er genginn
skemmtilegur vinnufélagi, traust-
ur og samviskusamur sem kastaði
hendinni aldrei til nokkurra verka
og vann verk sín af nákvæmni og
samviskusemi.
Það var fjarri Guðjóni að sækj-
ast eftir völdum eða áhrifum eða
reyna að trana sér fram á nokkurn
hátt. Hann hafði þann góða eigin-
leika að sjá ætíð það skemmtilega
og broslega í hversdagsleikanum.
Með græskulausri kímni sinni og
glaðlegri framkomu tókst honum
oftast að létta andrúmsloft vinnu-
staðarins í erli dagsins. í minn-
ingu Guðjóns Aðalbjörnssonar
hentar ekki orðagjálfur, hann
hefði sjálfur ekki óskað þess.
Vinnufélagar kveðja nú góðan
vin og samstarfsmann. Það er
bjart yfir minningu Guðjóns og
hans verður ávallt gott að minn-
ast.
Við sendum aldraðri móður og
ættingjum okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur og biðjum guð að
biessa minningu látins ástvinar.
Vinnufélagar.