Morgunblaðið - 10.12.1981, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. DESEMBER 1981
Guðlaugur Jónsson
fv. lögregluþjónn
Kveðja frá barnabörnum
Fæddur 31. mars 1895.
Dáinn 3. desember 1981.
Það er margs að minnast, þegar
rifja á upp í örfáum orðum sam-
verustundirnar með afa okkar,
Guðlaugi Jónssyni, því við vorum
svo lánsamar að fá að hafa hann
hjá okkur svo lengi.
Minnisstæðast er okkur frá
æsku, hvað afi var alltaf þolin-
móður og góður við okkur „kven-
fólkið sitt“, eins og hann kallaði
okkur gjarnan. Alltaf hafði hann
tíma til að segja okkur sögur eða
fara með vísur, oft sömu rulluna
upp aftur og aftur, og aldrei sáust
nein merki á afa, að hann væri
leiður á rellunum í okkur. Lengi
eigum við eftir að minnast þess,
þegar hlý hönd afa strauk yfir
kollinn um leið og hann sagði
„angastráið". Þá fékk hann að
launum koss og mjúkan nýrakað-
an vanga, því afi gætti þess alltaf
vel að vera nýrakaður.
Afi var alls staðar hrókur alls
fagnaðar. Þótt hann væri kominn
hátt á níræðisaldur fannst okkur
hann aldrei vera gamall. Hann var
sérstaklega jákvæður maður og
hafði gaman af öllum nýjungum.
Hann var vinsæll maður og vina-
margur, og skipti aidur fólks þar
engu um. Afi hafði líka mikinn
áhuga á fólki, ættum þess og upp-
runa, og skrifaði mikið um þau
mál.
Alltaf fannst okkur gott að
koma heim til afa og ömmu, hvort
heldur það var á Rauðalækinn eða
í Hátúnið, og vorum við ekki einar
þar um, þangað voru allir vel-
komnir, enda var þar oft gest-
kvæmt.
Með þessum fátæklegu orðum
viljum við þakka afa fyrir allar
þær góðu samverustundir, sem við
höfum átt. Við vonum, að það
verði tekið eins vel á móti honum í
hinum nýju heimkynnum hans
eins og hann tók alltaf á móti öll-
um á meðan hann lifði. Við biðjum
Guð að blessa minningu hans og
styrkja ömmu í hennar miklu
"org-
Barnabörnin
í dag kveðjum við ástkæran
fjölskylduvin. I raun kölluðum við
systkinin hann alltaf frænda, og
hann var það alltaf í hjörtum
okkar.
Ekki brást, þegar við komum til
Imbu og frænda að við vorum um-
föðmuð og kysst af einstakri
hjartahlýju og góðsemi, og síðan
kom þetta góðlega, hlýja og
traustvekjandi bros sem yljaði
okkur svo innilega um hjartaræt-
urnar, og mun alltaf vera okkur
fyrir hugskotsjónum.
Það var einnig gaman að fylgj-
ast með frænda þegar þjóðmálin
voru rædd, því alltaf sá hann
björtu hliðarnar á hverju máli, og
einnig hafði hann gaman af að sjá
hve borgin stækkaði og hve mikið
var gert. í raun opnaðist manni
nýr og bjartari sjóndeildarhringur
þegar frændi hafði skýrt frá sín-
um hugmyndum, með skemmtileg-
um tilsvörum og uppbyggilegum.
Þetta var frænda einum lagið. Allt
þetta þökkum við og geymum góð-
ar minningar í hugum okkar allra.
„Margir menn eru kalladir kærleiksríkir,
en tnggan vin, hver Hnnur hann?
Réttlátur madur gengur fram í ráðvendni sinni,
sæ\ eru því börn hans eftir hann.
(Orðskviðirnir 20. 6—8)
Kæri Drottinn, gefðu Imbu
frænku og börnunum þeirra þann
styrk og þá hjartahlýju sem alltaf
hefur geislað frá heimili þeirra.
Blessuð sé minning hans.
Unnur og Valgarð
Þegar andlát Guðlaugs Jónsson-
ar barst okkur til eyrna, hvarflaði
hugurinn ósjálfrátt til bernsku-
heimilisins að Freyjugötu lÖa.
Meðal minninga þaðan rísa hátt
heimsóknir kærkominna gesta.
Foreldrar okkar tóku þeim ætíð
vel, en þó fór ekki framhjá neinum
hve innilegar þær móttökur voru,
þegar Guðlaug og Ingibjörgu bar
þar að garði — það var svo ber-
sýnilegt, að sannir vinir voru á
ferð. Þeirrar vináttu nutum við
börnin. Þá kom það eins og af
sjálfu sér, að þau mættu ætíð, þeg-
ar hátíðisdagar voru hjá fjölskyld-
unni. — Svo var það ekki lítils
virði smávaxinni hnátu eða litlum
hnokka að geta gengið að stæði-
legum lögregluþjóni í fullum
skrúða, lætt lítilli hönd í stóran
lófa hans og gengið með honum og
rabbað við hann í allra augsýn á
götu úti.
Sennilega höfum við þá litið á
þetta sem sjálfsagðan hlut, en síð-
ar höfum við gert okkur ljóst, hve
dýrmætt það var okkur.
Guðlaugur var heill hafsjór af
fróðleik og þess nutum við, þegar
þroskinn jókst og áhuginn beind-
ist meira að liðnum tíma og þeim
jarðvegi, sem við erum sprottin
upp úr. Þá brást hann alltaf vel
við, ef til hans þurfti að leita.
Nú, á skilnaðarstundu, er okkur
þakklæti efst í huga og þá ekki
síst þakklæti fyrir hve tryggur og
traustur vinur hann reyndist for-
eldrum okkar á meðan þeirra naut
við.
Guðlaugur lagði gjörva hönd á
margt, en í huga okkar er fyrst og
fremst góður maður genginn. Við
vottum Ingibjörgu, börnum þeirra
og öðrum ættingjum samúð okkar.
Systkinin frá Freyjugötu lOa
Þau fáu orð, sem ég skrifa hér
um kæran tengdaföður minn,
verður ekki ævisaga hans. Það
þyrfti ritfæra manneskju til að
skrá allt, sem hann hefur af hendi
leyst í sínu ævistarfi. Kynni okkar
tókust er ég varð tengdadóttir
Guðlaugs og Ingibjargar. Vil ég nú
þakka þá elsku og umhyggju, sem
þau veittu okkur meðan við bjugg-
um saman, í sömu íbúð á Rauða-
læk 50. Engin orð fá því lýst, hve
dóttir okkar, Þórunn, hlaut mikla
gæfu við að fá að alast upp með
afa sínum og ömmu. Þau höfðu
ætíð tíma til að lesa sögu eða
hjálpa, ef eitthvað fór úrskeiðis.
Það kom oft fyrir að maður
heyrði: Afi viltu lesa sögu fyrir
mig? og oftast var beðið um
Heiðu. Hún var í miklu uppáhaldi
hjá Tótu. Þegar Þórunn fór heim
með soninn Asmund Jón af fæð-
ingardeildinni í sumar, var fyrsti
viðkomustaður á leiðinni heim, að
fara til afa og ömmu í Hátúni til
ATHYGLI skal vakin á því, að
afmælis- og minningargreinar
verða að berast blaðinu með góð-
um fyrirvara. Þannig verður
grein, sem birtast á í miðviku-
dagsblaði, að berast í síðasta lagi
fyrir hádegi á mánudag og hliðst-
ætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendi-
bréfsformi. Þess skal einnig get-
ið, af marggefnu tilefni, að frum-
ort Ijóð um hinn látna eru ekki
birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa
að vera vélrituð og með góðu
línubili.
A GJAFVERE)!

#

m
\\0
&

A4
Litur er ekld
lengur lúxus

^Skipholt 7 — Símar 20080 og 26800
UMBOÐSMENN:
Skagaradíó, Akranesi - Jón B. Hauksson, Bolungarvík
Straumur h/f., ísafirði - Oddur Sigurðsson, Hvammstanga
Hallbjörn Björnsson, Skagaströnd - Kaupfélag Húnvetninga, Blönduósi
Hilmar Jóhannesson, Ólafsfirði - K.E.A., Akureyri - K.Þ.H., Húsavík
K.N.Þ. Þórshöfn - Sigurjón Arnason, Vopnafirði - Rafsjá, Neskaupstað
Rafeind s/f., Egilsstöðum - Eiríkur Ólafsson, Fáskrúðsfirði
Radióþjónustan, Höfn - Hornafirði - Neisti h/f., Vestmannaeyjum
Mosfell, Hellu - Radíóvinnustofan, Hafnargötu 50, Keflavík