Morgunblaðið - 21.01.1982, Blaðsíða 37

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 21. JANUAR 1982
37
Systkinaminmng
Guðlaug Jóhannesdóttir
Fædd 31. janúar 1916 Dáin 3. september 1981
Guðmundur Jóhannesson
Fæddur 27. janúar 1925Dáinn 13. desember 1981
Agústa Jóhannesdóttir
Fædd 11. ágúst 1898 Dáin 22. desember 1981
Ég lít í anda liðna tíd,
er leynt í hjarta geymi.
Sú Ijúfa minning — létt og hljótt,
hún læðist til mín dag og nótt,
svo aldrei, aldrei gleymi.
Ilalla Kyjólfsdótlir
í örfáum fátæklegum orðum
langar mig að minnast þriggja
systkina, sem öll hafa verið til
moldar borin síðastliðna mánuði,
en þau eru þau móðursystkini
mín, Guðlaug Jóhannesdóttir,
Guðmundur Jóhannesson og hálf-
systir þeirra, Ágústa Jóhannes-
dóttir.
Ekki ætla ég mér þá dul að
rekja æviferil þessara systkina
svo nokkru nemi, en langar aðeins
til að minnast þeirra eins og ég
fékk að kynnast þeim og eins og
þau komu mér fyrir sjónir.
Guðlaug, sem fædd var 31. janú-
ar, 1916, kvaddi þann 3. septem-
ber, en hún hafði verið heilsutæp
um langa hríð. Lauga, eins og við
kölluðum hana, harkaði þó jafnan
af sér og lét engan bilbug á sér
finna hvað sem á gekk. Guðlaug
varð fyrir ýmsum alvarlegum
áföllum þegar á unga aldri, bæði
slysi og alvarlegum veikindum og
glataði við þaö miklu líkamlegu
þreki og þeim mun meira reið á að
andlegi styrkurinn væri í lagi.
Guðlaug fór til Reykjavíkur og
lærði klæðskeraiðn og vann jafn-
an við þá iðn sína og rak dömu-
klæðskeraverkstæði um hríð. Guð-
laug var tvígift. Með fyrri manni
sínum, Hjálmtý Jónssyni, átti hún
börnin sín þrjú, Viðar, flugmann,
Reyni Gunnar, vélstjóra, og Jenný
(Jensínu Guðlaugu). Þau skildu.
Seinni maður Guðlaugar var Guð-
mundur Erlendsson, múrari, sem
gekk börnum hennar í föðurstað.
Þeirra leiðir skildu þó líka og síð-
ustu árin bjó Guðlaug ein og ferð-
aðist á milli vina og kunningja á
bílnum sínum og naut lífsins eins
og heilsan og kraftarnir leyfðu.
Eitt sumar, meðan Guðlaug var
ein með börnin, kom hún austur á
Seyðisfjörð til að vinna við sauma-
skap. Þar kynntist ég henni og
dáðist að dugnaði hennar og
kjarki. Sjaldan minnist ég Guð-
laugar svo að hún gæti ekki bros-
að. Hún var ein af þessum konum
sem af þrautseigju, einbeitni og
óþrjótandi viljastyrk barðist
áfram að settu marki á hverju
sem gekk. Eftir að börnin voru
uppkomin tók hún að svala sínum
eigin þekkingarþorsta og ferðaðist
mikið erlendis og um tíma vann
hún í Danmörku. í sína seinustu
ferð fór hún til Kanada síðastliðið
sumar til þess að heimsækja ætt-
ingja og vini vestanhafs og var
nýkomin úr því ferðalagi þegar
kallið kom. Alla sína ævi bauð
Guðlaug erfiðleikunum birginn, og
með ótrúlegum viljastyrk sínum
tókst henni að ná markmiðum sín-
um og sýndi með því svo ekki varð
um villst, að „vilji er allt sem
þarf“.
Guðmundur, sem yngstur var
þeirra systkinanna, var fæddur 27.
janúar, 1925, og lést eftir hörmu-
legt bílslys þann 13. desember síð-
astliðinn. Hans hefur verið minnst
í blöðum fyrir hans frábæru emb-
ættisstörf sem yfirlæknir Leitar-
stöðvar Krabbameinsfélags ís-
lands og einstakan dugnað við að
sinna læknastörfum sínum og hefi
ég þar litlu við að bæta.
Guðmundur hefur alltaf verið í
mínum huga miklu meira en
venjulegur frændi. Hans ævi öll
var táknræn fyrir það sem fátæk-
ur drengur gat náð með dugnaði
og eljusemi og eftir að hann var
orðinn læknir, hefur hann verið
stoð og stytta þessa stóra frænd-
garðs. Mín kærasta minning um
hann er þó endurminning um
fyrstu jólin sem ég man til, þá
fjögurra ára. Guðmundur eyddi þá
með okkur jólunum á Seyðisfirði,
en afi og amma voru þá flutt til
Reykjavíkur og aðeins móðir mín,
Sigríður, og Inga, systir hennar,
eftir af stóru fjölskyldunni fyrir
austan. Guðmundur var þá við
nám í háskólanum og var hann
mér óþrjótandi náma fróðleiks og
skemmtunar. Hann bar með sér
óvenjulega birtu og gleði og hátíð-
leikinn sem honum fylgdi er mér
enn í fersku minni. Hann vissi svo
einkennilega vel, hvernig gleðja
átti lítið, lasið barn, og svala
barnslegri forvitni. Ennþá sé ég
fyrir mér myndirnar sem hann bjó
til og klippti út úr mislitum papp-
ír og limdi á veggi stofunnar og
músastigarnir urðu að dýrlegasta
skrauti sem átti ekki sinn líka.
Guðmundur kunni að gleðjast yfir
litlu og næmleiki hans fyrir
mannssálinni var óvenjulega ríku-
leg náðargjöf sem honum tókst að
varðveita í gegnum öll sín emb-
ættisverk. Seinna lágu leiðir oft
saman eftir að hann var orðinn
læknir og alltaf var Guðmundur
tilbúinn að hugga og hjúkra,
hvernig sem á stóð hjá honum og
hversu önnum kafinn sem hann
var.
Guðmundur kvæntist Guðrúnu
Þorkelsdóttur og eiga þau 6 börn,
Þorkel Elí, lækni, Þorgerði Sigur-
rós, kennara, Jóhannes og Guð-
mund í háskólanámi, Óttar Gauta
og Eddu Ýr. Auk þess átti hann
stjúpdóttur, Berglindi. Alltaf var
gaman að heimsækja þau mynd-
arhjón, bæði heima og á meðan
þau voru í Svíþjóð, því að bæði
voru þau höfðingjar í sér.
Guðmundur var sjálfsagður
verndari þessarar stóru fjölskyldu
og allir áttu í honum góðan vin og
hjálparmann ef eitthvað amaði að.
Hann varð öllum harmdauði er
Afmælis- og
minningargreinar
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og
minningargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í
miðvikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi
á mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga.
Greinar mega ekki vera í sendibréfsformi. Þess skal
einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort ljóð um
hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíðum
Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð og
með góðu línubili.
náðu að kynnast honum og verður
erfitt að fylla upp í það stóra
skarð, er mannvinurinn Guð-
mundur skildi eftir.
Síðast langar mig til að minnast
með nokkrum orðum Ágústu, sem
var til moldar borin á Eyrarbakka
þann 2. janúar, en hún lést 22. des-
ember, daginn sem Guðmundur
var jarðsunginn. Ágústa var fædd
11. ágúst, 1898, og því elst systkin-
anna, fædd á Eyrarbakka og var
móðir hennar Valgerður Álfsdótt-
ir. Ágústu kynntist ég ekki fyrr en
á fullorðinsárum mínum eftir að
ég fluttist til Reykjavíkur. Strax í
upphafi hreifst ég af þessari sér-
stæðu konu fyrir greind hennar og
lífsviðhorf, og hefði ég óskað að fá
að vera nær henni og kynnast
henni betur. Þó fannst mér tvennt
einkenna hana meira en annað, en
það var óvenjulegt örlæti og ótrú-
leg samviskusemi sem kom fram í
öllum hennar afskiptum af öðru
fólki. Yrði einhver svo heppinn að
geta gert Gústu greiða, varð sá
greiði af hennar hálfu aldrei að
fullu goldinn. Hennar gleði var að
gleðja aðra og einskis krafðist hún
fyrir sjálfa sig. Samviskusemi
hennar var að hluta til arfur þess
tíma er hana ól upp, en ekki síður
skapgerðareinkenni sem mótaði
allt hennar líf. Ef loforð var gefið,
skyidi þaö haldið hvað sem það
kostaði. Hvert verk er hún vann,
var unnið af einstakri natni og
eins vel og kostur var. Ágústa var
mjög vel lesin og átti gott bóka-
safn sem hún gaf Skálholtsskóla
eftir sinn dag, því að þar var
menntasetur sem hún hafði mikla
trú á.
Seinast, þegar fundum bar sam-
an, var hún sína siðustu ferð á
Landspítalanum, síðastliðinn nóv-
ember. Hún lék á als oddi og talið
barst að málvernd þar sem hún
brýndi fyrir okkur, sem hjá henni
sátum, að gæta íslensku tungunn-
ar og menningarinnar yfirleitt
umfram allt annað.
Á kveðjustundum sem þessum,
rifjast margt upp og hugurinn
reikar víða, enda voru þau mér öll
kær, þessi frændsystkini mín, og
skilja eftir í endurminningunni
ýmsar perlur sem gera þann sem
fékk að njóta samvista við þau að
ríkari manni. Stórt er nú orðið
skarðið í systkinahópinn sem
kominn er frá Jóhannesi Sveins-
syni úrsmið og konu hans, Elínu
Júlíönu Sveinsdóttur, sem áttu
mestalla sína starfsævi á Seyðis-
firði. Af 13 börnum þeirra eru nú
aðeins 5 á lífi, en afkomendur
þeirra eru nú á annað hundrað,
enda hópurinn stór í upphafi.
Eg, sem samfylgdarinnar naut,
þakka endurminningarnar og
votta nánustu aðstandendum
mína dýpstu hluttekningu.
Sigrún Klara Hannesdóttir
sambandsaðili í sambandi
timbur- og
byggingavöru
á íslandi
Til þess aö geta sinnt fyrir-
spurnum í síauknum mæli frá
Islandi varöandi sölu á timbur-
°9 byggingavöru, bjóöum viö
hér meö þjónustu okkar.
— Upplýsingar um Lindholm
Trælasthandel A/S.
Lindholm Trælasthandel A/S,
Norresundby er timburverslun
er veitir fullkomna þjónustu og
er meö byggingavörumarkað.
Fyrirtækiö er miösvæöis í Ála-
borg með ágætum möguleikum
á flutningi til íslands.
Lindholm Trælasthandel A/S
veltir nú árlegum útflutningi upp
á um þaö bil 45 milljónir króna,
þar af fara 40 milljónir til Græn-
lands.
Vegna mikils útflutnings höfum
viö komiö á sérhæföum deild-
um sem eingöngu annast vissa
viöskiptahætti allt frá teikning-
um, tilboöum, umbúnaöi á vör-
um o.s.frv. — Þetta er auka-
þjónusta sem yöur stendur til
boöa.
Flutningsdeild okkar hefur
mikla reynslu af pökkun og
sendingu á vörum, sem eiga aö
fara yfir Atlantshaf. Þaö er
þekking sem þér munuð njóta
góös af.
— Þaö er auðvelt aö ná sam-
bandi við okkur.
Ef þér óskiö nánari upplýsinga,
tilboða eöa annars, getiö þér
haft samband við okkur:
Sími 0 90 45 817 36 77.
Telex: 69 809 LIWOOD.
Heimilsfang: Voerbjergvej,
DK 9400,
Nörresundby.
Viö erum ávallt reiðubúnir aö
svara fyrirspurnum yöar.
— Við óskum eftir umboðs-
manni/viðskiptasambandi.
Til þess aö geta veitt viöskipta-
vinum okkar á íslandi bestu
þjónustu og fyrirgreiöslu óskum
viö eftir umboösmanni/viö-
skiptasambandi, sem getur
byggt upp markaö á íslandi
meö okkur og samtímis veriö
beinn tengiliöur milli aöal-
skrifstofunnar í Nörresundby og
viöskiptavina okkar á islandi.
Varðandi nánari upplýsingar
um alíka aamvinnu hafið
vinsamlegast samband vid
Lingholm Trælasthandel
A/S. Yður er einnig velkom-
ið að senda okkur línu.
LINOHOLMETa
TRÆLASTHANDEIl
V Kli
Vvo
Kliche Lindholm Trælasthandel,
Voerbjergvej — DK 9400,-Nörresundby. Sími 90 45 817 36 77.