Morgunblaðið - 26.01.1982, Síða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 26. JANÚAR 1982
Sígaunabaróninn:
Nýr hljómsveitar-
stjóri tekinn við
NÝR hljómsveitarstjóri, Kobin
Stapleton, hefur tekið við
hljómsveitarstjórn á sýningu ís-
lenzku óperunnar á Sígaunabar-
óninum af Austurríkismanninum
Alexander Manchat.
Robin Stapleton stundaði
tónlistarnám við Royai College
of Music og London Opera
Centre. Hann hefur starfað við
Royal Opera House í Covent
Garden frá 1968, og sem fastur
hljómsveitarstjóri frá 1971. Þar
hefur hann stjórnað óperum
eftir Puccini, Verdi og Weber.
Hann héfur einnig stjórnað
óperusýningum í Japan, Mex-
tkó, Suður-Afríku og Þýzka-
landi, og hljómsveitum á ein-
söngshljómplötum með þeim
Placido Domingo og Luciano
Pavarotti meðal annarra.
Robin Stapleton kom fyrst til
íslands í febrúar 1981 og
stjórnaði þá hátíðartónleikum
Islenzku óperunnar til minn-
ingar um Helgu Jónsdóttur og
Sigurliða Kristjánsson. Síðan
þá hefur hann stjórnað La
Traviata fyrir suður-afrísku
óperuna í Pretóríu, Tosca í Cov-
ent Garden og Rigoletto í Eng-
lish National Opera. Hann hef-
ur líka stjórnað hljómsveit á
Nemendur Valhúsaskóla velja ævistarfið:
Blaðamennska og
flugið vinsælust
Kobin Stapleton
plötu þar sem José Carreras
syngur spænska söngva. Frá
Reykjavík heldur Stapleton
rakleiðis til Pretóríu til að
stjórna þar sýningum á Norma
eftir Bellini með Montserrat
Caballé í titilhlutverkinu.
í Yalhúsaskóla fór fyrir nokkru
fram skoðanakönnun meðal 12 til 15
ára nemenda á hvaða ævistarf þeir
gætu hugsað sér. Starfsgreinar voru
settar í 10 flokka og tilgreind ýmis
störf innan hvers flokks, t.d. há-
skólastörf, heilbrigðisstörf, kennsla,
fjölmiðlun o.fl.
Flestir völdu einhverjar iðn-
greinar, alls 92, 59 piltar og 33
stúlkur. Þar var t.d. hárgreiðsla
vinsæl meðal stúlkna, en 12 völdu
þá grein og tölvufræði var vinsæl-
ust hjá 14 piltum. Sjö piltar völdu
útvarpsvirkjun og 7 stúlkur snyrt-
ingu, 3 stúlkur og 8 piltar völdu
matreiðslu, 2 piltar hugðust ger-
Borgarijörður:
Auð jörð og engar rafmagnsbilanir
Hori;arfirrti í ofanvcrAum jan. ’K2.
ÞAÐ ERU orðin mörg árin síðan
það hefur verið alauð jörð um há-
tíðir og áramót hér í Borgarfirði.
Enda er þess farið að gæta líka,
þar sem vatnsskortur er nú þegar
orðinn á sumum bæjum. Er það
sérstaklega bagalegt, þar sem
stór kúabú eru. Og þarf að flytja
vatn í tankbílum langar leiðir
sums staðar. Einnig fer frost
lengra niður í jörð, þar sem eng-
inn er snjórinn til þess að hlífa
jörðinni. Og með þessum frost-
hörkum, sem verið hafa undan-
farið, þá er hætt við því, að jörð
verði sein að taka við sér í vor. En
fyrir mannfólkið og annað það
fólk, sem ferðast um hátíðir og
áramót, þá er ekki unnt að hugsa
sér betra færi, en nú var um há-
tíðir. Alveg eins og um sumardag
væri. Og betra en það, þar sem
hvörfin eru langt fram á sumar í
vegum hér um slóðir. Og jafnvel,
þótt sæmilega sé orðið þurrt um,
og hvörf horfin úr vegum, þegar
kemur fram á sumar, þá þarf
ekki nema eina sumarferð
Sjálfstæðisflokks eða Alþýðu-
bandalags sunnan úr Reykjavík
um uppsveitir Borgarfjarðar til
þess að hálf ófært verði um vegi á
eftir. Er því kærkomið að geta
ekið nokkuð áhyggjulaust um
vegi án þess að eiga á hættu að
lenda í einhverju hvarfinu. Og
lenda utan vegar á hvolfi eins og
gerðist í Reykholtsdalnum í
sumar. ;rílT!
Tíðarfar að öðru leyti hefur
verið skaplegt. Og óvanalega
mikil staðviðri, sem eru betri en
umhleypingarnir. Undantekn-
ingarlaust hefur orðið meira og
minna rafmagnslaust um hátíðir
í Borgarfirðinum. En nú brá svo
við, sem betur fer, að ekkert varð
rafmagnslaust hér. Og má þakka
það þessu mikla staðviðri, sem
verið hefur undanfarið. En ekki
má gera mikinn útsynning til
þess, að ekki sé hætta á raf-
magnsbilunum, enda línur orðnar
gamlar og lélegar.
Núna eru tilhleypingar ' að-
mestu um garð gengnar. Og
þorragleðitíminn tekinn við. Þá
hverfa bændur og búandlið á sem
flestar gleðir og éta ótæpilega af
hangiketi. Hér um slóðir eru
menn ekki að leggja eyrun að
rugli um hálfeitrað hangiket, sem
malbiksbörnin fluttu þjóðinni á
haustmánuðum. Menn halda
áfram að éta hangiket, þar til
þeir verða hallir úr heimi héðan.
Slíkt góðgæti, sem hangiketið er,
gerði vist okkar alla mun leiðin-
legri og umfram allt bragðlaus-
ari, ef þess nyti ekki við. Því
hlakkar borgfirska bændur og
aðra, sem unna landi og þjóð, að
komast á þorragleðir og éta sem
mest af hangiketi. — Fréttaritari.
ast bændur, en enginn vildi fara í
húsasmíði.
Ails vildu 27 fara í störf að
flugmálum, 9 stúlkur og 18 piltar.
Fimm stúlkur og 14 piltar völdu
flugið, 4 piltar flugumsjón og 4
stúlkur flugfreyjustörf. Að fjöl-
miðlun vildu 19 starfa, 3 piltar og
16 stúlkur. Blaðamennsku völdu
13 stúlkur og 2 piltar, 3 stúlkur og
einn piltur fréttamennsku, en eng-
inn vildi leggja fyrir sig blaðaút-
gáfu.
Alls vildu 50 fara í heilbrigð-
isstörf, 40 stúlkur, en aðeins 10 af
piltunum. Níu stúlkur vildu gerast.
dýralæknar og 7 piltar, 10 stúlkur
í lækningar og 7 stúlkur hjúkrun,
en engir piltar litu við þeim störf-
um. Tveir þeirra vildu hins vegar
gerast tannlæknar. Þá völdu 9
stúlkur þroskaþjálfun, 2 lyfja-
fræði, 2 ljósmóðurstörf og ein
tannsmíði.
Ýmis háskólastörf völdu 9
stúlkur og 14 piltar, 6 stúlkur og 9
piltar völdu æðra tækninám, alls
31 kennslustörf og ráðgjöf, sjó-
mennsku 1 stúlka og 10 piltar og
alls 35 ýmis þjónustustörf.
Formaður FBM
var sjálfkjörinn
ADEINS barst uppástunga um eitt
lormannsefni, Magnús E. Sigurðsson,
í Félagi bókagerðarmanna, en frestur
til að skila uppástungum um formann
rann út 15. janúar síðastliðinn.
Telst Magnús því sjálfkjörinn
formaður til næstu tveggja ára. í
apríl verður kosið til stjórnar FBM,
en þá eiga þrír stjórnarmenn að
víkja úr 7 manna stjórn félagsins.
Ekki er um listakosningu að ræða,
heldur er kosið á milli manna, þó
tryggja kosningareglur FBM jafn-
ræði milli þeirra þriggja iðnsviða,
sem stóðu að stofnun félagsins.
Legið fyrir
lágf ótu
í júnílok lögdu nokkrir vaskir kappar upp frá Fossi, innsta
bænum í Svartárdal, upp með vatnasvæði Blöndu að aust-
an til að liggja á grenjum undir forystu refaskyttanna
Sigurjóns Stefánssonar á Steiná og Sigurjóns Gíuðmunds-
sonar á Fossi. Að auki voru í ferðinni Oskar Olafsson á
Steiná og Jóhann Ounnar Kristinsson, sem tók myndirnar
og rakti atburði ferðarinnar. A svæðinu, sem þessar skytt-
ur leita, eru um 60 greni, sem athuguð eru á hverju ári, en
ekki eru alltaf dýr í þeim öllum. Að þessu sinni var lagzt á
7 greni og fundust dýr í tveimur, 6 hvolpar og 1 dýr á öðru
og 3 hvolpar og 1 dýr á hinu.
Fyrra grenið, sem komið var
að, var Hólagreni, á því var
legið í tvo sólarhringa og þar
náðist strax eitt dýr og 5
hvolpar, sem náðust í boga.
Var þá boginn settur inn í
grenismunnann og lokað fyrir
munnann. Tófan kom að
munnanum og reyndi að kalla
þá út og er þeir hlupu að gren-
ismunnanum lentu þeir í bog-
anum. Svona bogar eru ekki
það sterkir að dýrin brotni eða
verði fyrir meiðslum, en nógu
sterkir til að halda þeim föst-
um. Þá var þessu greni lokað
aftur og farið lengra inn á af-
réttinn að Skollhóli og fyrstu
nóttina var strax skotið 1 dýr
og 3 hvolpar náðust í boga.
Þegar komið var að Hóla-
greni aftur var tófan búin að
grafa sundur hólinn, gera ný
göng og mikið jarðrask og þá
var einn hvolpur fastur þar í
boga. Þá var ákveðið að reyna
að ná læðunni og voru tveir
hvolpar tjóðraðir við grenið og
kom hún nálægt eftir aðeins 10
mínútur en ekki tókst að ná
henni. Refaskytturnar þekktu
hana frá öðru greni og sögðu
hana erfiða og líklega næðist
hún aldrei, til þess væri hún
búin að læra of mikið um að-
ferðirnar.
Eftir þetta voru 5 önnur
greni leituð en þau voru öll
tóm.
ur á skolla. Yrðlingurinn heldur ámátlegur í höndum refabanans.
Ekki er vaninn að drepa alla yrðlingana strax, þar sem þeir geta komið að
notum ef lokka þarf lágfótu að greni sínu. Því hafa þessir fengið skamm-
tímavist í strigapoka og er ekki annað að sjá en að vel fari um þá.
Sigurjón Guðmundsson á Fossi
losar einn yrðlinganna úr bogan-
Um. I.jó.smyndir Jóhann (iunnar Kristinsaon