Morgunblaðið - 20.02.1982, Blaðsíða 25

22
MORGUNBLAÐIÐ, L
R 20. FEBRÚAR 1982
Fólkvangurinn við Bláfjöll:
Langstærsta
útivistarsvæö-
ið á landinu
Stefán Kristjánsson íþróttafulltrúi
Reykjavíkur bendir á nýja skálann
sem verid er að reisa á Bláfjalla-
svædinu.
„I>aó er orðið mjög langt síðan
skíðamenn fóru að leita að stað, sem
hægt væri að byggja upp sem eins
konar skíðamiðstöð,“ sagði Stefán
Kristjánsson, íþróttafulltrúi Reykja-
víkurborgar, er við inntum hann eft-
ir þróun mála í Bláfjöllum. „Skíða-
menn höfðu verið víðs vegar með
sínar iðkanir, en menn vildu hafa
þetta á einum og sama staðnum —
ekki hvað síst vegna þess að oft kom
fyrir að þeir staðir, sem mest voru
notaðir, t.d. Kolviðarhóll o.fl., voru
hreinlega snjólausir þegar til kom.“
Það mun hafa verið um 1970 að
Bláfjöllin urðu fyrir valinu, sem
sameiginlegur skíðastaður fyrir
höfuðborgarsvæðið. „Skröltfær
vegur“, eins og Stefán orðaði það
sjálfur, var lagður upp í Bláfjöll
1972 og ári síðar var lagður þang-
að rafmagnskapall. Fljótlega varð
þó ljóst að verkefnið yrði svo stórt
að ekki yrði hjá því komist að fá
stuðning hins opinbera ef hægt
ætti að vera að koma því almenni-
lega í gagnið. Það mun hafa verið
á borgarstjórnarfundi í apríl 1970,
að samþykkt var tillaga um skíða-
miðstöð í Bláfjöllum. Var lögð
mikil áhersla á sem ríkulegast
samstarf við önnur sveitarfélög og
félög á Reykjavíkursvæðinu.
Þetta hafði það í för með sér að
samstaða náðist á milli Reykja-
víkur, Kópavogs, Seltjarnarness
og Selvogshrepps um gerð fólks-
vangs í Bláfjöllum. Siðar komu
Hafnarfjörður, Garðabær og
Keflavík inn í myndina þannig að
nú eru það 7 sveitarfélög, sem
standa að Bláfjallasvæðinu, reka
— kagt frá til-
urö og uppbygg-
ingu 7 sveitarfé-
laga á Blá-
fjallasvæðinu
það og standa að uppbyggingu í
stærri stíl en áður hefur þekkst.
Auk þess eru Ármann, Fram og
Breiðablik öll með aðstöðu á Blá-
fjallasvæðinu.
Fyrstu lyfturnar
Eins og áður er sagt var fyrsta
skrefið að fá lagðan veg uppeftir
og síðan kom rafstrengurinn í
kjölfarið, ásamt skýli fyrir fólkið.
Það er svo árið 1974 að fyrstu var-
anlegu lyfturnar líta dagsins ljós,
en áður höfðu einungis færanlegar
lyftur verið notaðar. Hvor um sig
er um 300 metra löng. Áfram var
haldið við uppbyggingu og snjó-
troðari kom næst til sögunnar og
var mikið hjálpartæki. Unnið var
við bílastæði og lagningu raf-
magns í Eldborgargil því næst, en
1978 urðu alger þáttaskil þegar
stólalyfta, 700 metra löng, sem
getur flutt 1200 manns á klukku-
stund, var sett upp. Skömmu síðar
reistu Ármenningar sína fyrri
lyfti’ og því voru skyndilega
komnar fjórar lyftur.
Bygging miðstöðvar
„Eftir að stólalyftan var sett
upp, tók það okkur í raun ein tvö
ár að borga hana niður," sagði
Stefán. „Haldið var áfram við
uppbyggingu flóðlýsingar og 1980
var hafist handa við byggingu
miðstöðvarhúss upp á rúmlega
1000 fermetra á þremur hæðum.
Við reiknum með að taka það í
notkun eftir um mánaðartíma —
fullbúið."
Framarar reistu lyftu í fyrra og
Breiðabliksmenn hafa nýverið
opnað ágæta lyftu. Ármenningar
eru á leið með sína aðra, þannig að
þegar sú verður komin upp eru
lyfturnar orðnar 7 talsins, þar af
ein stólalyfta. Samt er þetta ekki
nóg því á mestu góðviðrisdögunum
er umferðin slík, að bið eftir að
komast í lyfturnar tekur oft hálfa
klukkustund.
„Undirbúningur er því hafinn í
Bláfjallanefnd að uppsetningu
annarrar stólalyftu og við gerum
þær kyöfur til hennar að hún verði
ekki afkastaminni en sú, sem þeg-
ar er fyrir," sagði Stefán er hann
var inntur eftir því hvað væri á
döfinni. „Henni hefur verið ákveð-
inn staður innar í fjöllunum. Þar
er nokkurn veginn jafnlöng
brekka og þar sem núverandi
stólalyfta er, en hins vegar ekki
alveg eins brött."
Aukin afköst
„Við getum aukið afköstin veru-
lega. Það er síður en svo búið að
fullnýta svæðið. Kóngsgil hefur að
vísu verið að mestu nýtt, en bæði
sunnan og norðan við það eru
svæði, sem eru langt í frá að vera
fullnýtt. Breiðablik er fyrir norð-
an í Drottningargili og Fram í
Eldborgargili. Fyrir sunnan er
Ármann með eina lyftu. Aðal-
svæðið þar er svonefnt Suðurgil og
þar stefnum við að uppsetningu
lyftunnar. Þar með er kominn
nokkuð góður samgangur á milli
svæðanna, en gæti verið betri,"
sagði Stefán.
Áðsóknin í Bláfjöll hefur verið
nokkuð svipuð undanfarin þrjú ár
ef marka má sölu á miðum í lyft-
urnar, sem Bláfjallanefnd rekur.
Árið 1974 voru seldar 117.820 ferð-
ir, en 1979 var talan komin upp í
1.197.259 ferðir — rúmlega tíföld-
un. Þessi aðsókn hefur haldist
nokkuð svipuð undanfarin tvö ár.
Inn í þessari tölu eru ekki Iyftur
félaganna, sem flytja mikinn
fjölda manna á hverju ári. Reikn-
að er með því í ár að miðar fyrir
1,5 milljónir króna seljist í lyft-
urnar. Kostnaður við rekstur
svæðisins er hins vegar á þriðju
milljón. Þar af fer stærstur hlut-
inn í snjómokstur.
Hvað er á döfínni?
„Draumurinn hjá okkur hefur
verið að fá betri veg uppeftir,"
sagði Stefán. „Nú er verið að
kíðasvæði
Ohætt er að segja ad Skíðasvæði
KR í Skálafclli sé skíðasvæði fyrir alla
fjölskylduna. Þar eru nú starfræktar
sex lyftur og brekkur eru við allra
hæfi. Þá hefur verið rekinn skíðaskóli
á staðnum undanfarna vetur. Skíða-
svæðið er mjög vinsælt af skólum
borgarinnar sem fara þangað með
nemendur sína og dveljast í skála fé-
lagsins í tvo til þrjá daga í senn við
skíðaiðkanir. Upplýsingar um færð og
skíðafæri í Skálafelli má fá í símsvara.
Þann 29. ágúst 1936 fóru nokkrir
ungir KR-ingar upp í Skálafell og
völdu stað fyrir skíðaskála. Vart hefur
þessa ungu menn grunað, að þeir væru
að leggja hornstein að uppbyggingu
skíðasvæðis, sem hundruð skíðamanna
sækja nú í hverri viku.
Skálafell stendur á Kjalarnesi. Blas-
ir það við frá Reykjavík austan Mó-
skárðshnjúka, en ekið er um Þing-
vallaveginn að skíðalandinu.
Skíðaskáli ungu KR-inganna var
reistur haustið 1936. Á næstu áratug-
um var hann stækkaður tvisvar sinn-
um. Sögu skálans lauk skyndilega
þann 18. apríl 1955, er hann brann til
kaldra kola. Fljótlega var hafist
handa um byggingu nýs skála og fór