Morgunblaðið - 10.06.1982, Blaðsíða 44

44
MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 10. JÚNÍ 1982
iiecAAttrí
» »982 UnlvtrMt Prw Sywdtcf
yiann -fór' bara í eina vei&fferb."

... að sýna blíöu-
hót.
TM Rog U.S Pat Off — alt rigtits rcserved
c 1961 Los Angdes Times Syndrcate
AuðvitaA er það öllykt, þvi ekki hef
ég ráð á að fá mér viskísjúss.
Með
morgunkaffirtu
Ég held að við séum að ná vinsæld-
um, þvi tómatarnir eru óskemmdir
°g eggin nýsoðin.
HÖGNI HREKKVÍSI
K£ ANAV/ATNIV £TT/ A& VEZA NÓ60 (áorr ''
„Aburðarverksmiðjan gerð að
hálfgerðri kjarnorkusprengju“
Kæri Velvakandi!
„Engin von er víst til þess, að
hægt sé að birta í dagblöðunum
okkar allt það efni sem hægt er að
senda og segja má að sé nokkur
þörf að komi fram, til skýringar
og andsvara á ýmsum greinum í
blöðum, viðtölum í sjónvarpi og
útvarpi og margt fleira. Hér lang-
ar mig samt að segja frá nokkuð
skrítnum málflutningi og er það í
tilefni af viðtali, sem fór fram í
þættinum „Á vettvangi" í útvarp-
inu þann 25. maí nýliðinn.
I þessum þætti var Áburðar-
verksmiðjan gerð að hálfgerðri
kjarnorkusprengju. Mikil hætta
að hún gæti sprungið í loft upp,
kviknað í áburðarbirgðum og eit-
urefni breiðst yfir borg og bý, sér-
staklega þó Keldnasvæðið. Þetta
fannst mér ný og merkileg fullyrð-
ing, hrein fáviskuleg þvæla og
rakalaus vitleysa. í fyrsta lagi
hefur þetta ekki heyrst fyrr en
sjálfstæðismenn í borgarstjórn
hyggjast byggja á Keldnasvæðinu,
í öðru lagi hefur það þá verið
ábyrgðarlaus verknaður að byggja
Áburðarverksmiðjuna svo nálægt
borginni, sem gert var, og stofna
lífi þúsunda manna í hættu, engin
haldgóð rök eru heldur fyrir því að
Keldnasvæðið sé í mikilli hættu af
þessu áburðareiturskýi, ef svo
mætti segja. Norðvestanátt er
aldrei ríkjandi hér nema stutta
stund í einu. Allt er þetta uppdikt-
ur og þvæla. Enginn mun heldur
byggja heim í hlað hjá Áburðar-
verksmiðjunni. Margfalt meiri lík-
ur eru á því að þéttbyggðasta
svæði borgarinnar verði fyrir
þessum eiturstraumi, en sem sagt,
þetta er illkvittnislegur áróður.
Mig langar til að fá þetta birt, svo
fólkið í borginni geti hugleitt
þessa gífuriegu hættu sem á að
vera yfirvofandi. Áburðarverk-
smiðjan er búin að starfa í um
40—50 ár og aldrei neitt komið
fyrir.
Með kveðju til borgarbúa og
fullvissu um það, að þeim stafar
ekki meiri hætta af því að búa á
Keldnasvæðinu þótt byggt verði
þarT Þorleifur Kr. Guðlaugsson
„Ráðamenn í
djúpri lægð“
Heiðraði Velvakandi!
Þjóðinni gafst á að líta að kvöldi
hvítasunnudags, er sjónvarpið
bauð almenningi að horfa á
kvikmynd af falli Hitlers og enda-
lokum „þúsund ára ríkis" nasism-
ans. Margar hryllingsmyndir hef-
ur þessi menningarstofnun haft á
boðstólum fyrr og síðar. En aldrei
hafa ráðamenn hennar lent í svo
djúpri lægð eins og á hvíta-
sunnudagskvöld árið 1982. Hugg-
un er þó, að varla geta þeir sokkið
dýpra. Ekki verða þeir kyrrstæðir
í þessari lægð. Verður því að vona
að þeir hefji sig til einhverrar við-
reisnar er stundir líða.
Mér er spurn: Hvers vegna var
þessi hræðilega mynd sýnd á hinni
miklu hátíð kristinna manna? Var
það kannski gert til að sýna börn-
um umhyggju, sjúklingum og
gamalmennum samúð? Ég held að
fleiri en einn þjóðfélagsþegn
harmi þetta óhapp — og er vægt
til orða tekið, að nefna fyrirbrigð-
ið því nafni.
Ég geri mér ekki miklar vonir
um að fyrrgreindum spurningum
verði svarað; áhrifin verði svipuð
og þegar vatni er skvett á gæs.
Eins og kunnugt er hristir hún
dropana af sér samstundis. —
Ennþá nýtur almenningur mál-
og ritfrelsis.
Þessir hringdu . . .
Kann einhver
gátuna?
Kona á Langholtsvegi hringdi.
„Mig langar til þess að vita
hvort einhver kann gátu sem
móðir mín kenndi mér þegar
ég var lítill krakki. Gáta
þessi er í vísuformi og þar
eru taldir upp aldurshóparn-
ir, æskan, ellin o.s.frv. Ráð-
ningin á gátunni er „glugg-
ar“. Ég man ekki eftir nema
litlum hluta úr vísunni og
hann hljóðar svona:“
„l*ar Nem a-skan á sér ból
í þeim speglast vor og 8ÓI.““
Ofrágengin
gangstétt
Kona, sem býr við Dverga-
bakka 18, hringdi og kvartaði
yfir því að steypuafgangar
hefðu verið skildir eftir fyrir
utan húsið, eftir að gert
hafði verið við símabilun.
Nánari málavextir eru ann-
ars þeir, að í fyrravetur, vet-
urinn 1981, bilaði síminn og
þurfti að grafa upp gangstétt
til að lagfæra bilunina. Síðan
kom maður og steypti upp
stéttina, en hann skildi
þannig við, að hann setti
steypuafgangana í hrúgur
upp á grasflöt, og þar hafa
þeir verið síðan. Þegar talað
hefur verið um þetta, þá hef-
ur verið sagt að þetta skuli
athugað, en ekkert hefur
gerst enn, og sagði konan, að
hún og aðrir íbúar hússins
væru vægast sagt orðnir
þreyttir á þessu ástandi.
Lítið fyrir
unnendur léttr-
ar tónlistar
Kona á fimmtugsaldri
hringdi og kvaðst óánægð
með hvað forkólfar Listahá-
tíðar veldu lítið af efni fyrir
unnendur léttrar tónlistar.
„Ég ásamt fleirum væri til-
búin að greiða háan aðgangs-
eyri til þess að geta hlýtt á
hljómsveitir á borð við Pink
Floyd, Delta Blues Band, Er-
ic Clapton og fleiri í þeim
stíl. Human League er ekki
það góð að vert sé að greiða
svo háan aðgangseyri fyrir,
sem krafist er. Ekkert virðist
hugsað til þess stóra hóps
sem líkar, þung rokktónlist,
pönk eða blues. Væri ekki
þess virði að gera bragarbót
hér á.“
9585—2998