Morgunblaðið - 02.11.1982, Blaðsíða 40

44
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 1982
/(Mú fefb þú sj'd/fsa^t I -fV/lu, a-f
fv/ ég vildi ekki gefei þér -frí
efhr hddegib!"
Svakalega vorum við heppin,
pabbi, að maðurinn skyldi ekki at-
huga bangsann minn?
Með
morgnnkaffínu
fW CWK
Taktu þessa og feldu hana undir
pcysunni!
HOGNI HREKKVISI
* WAkjw ER BÚINN AE> FA hlÓGAF því AÐ
HLAUPA A ððlLLt TUNNA .*
Maðurinn:
Eitt af mestu undrum
sköpunarinnar
Filippía Kristjánsdóttir skrifar:
„Heill og sæll Velvakandi góður.
Þar sem þú ert boðinn og búinn
til þess að láta gott af þér leiða og
greiða fyrir því í þáttum þínum að
samferðarfólkið geti komið á
framfæri því sem því liggur á
hjarta, bið ég þig að vera svo vin-
samlegan að birta þetta greinar-
korn fyrir mig.
Ég hefi oft undrast yfir því hvað
blessað sjónvarpið okkar er
óvandvirkt í efnisvali. Ég vil þó
nota tækifærið og þakka fyrir það
jákvæða og skemmtilega. Það er
auðvitað aldrei hægt að gera svo
öllum líki.
Nú er verið að sýna þætti um
vísindi, svo kölluð, og aðalefnið
virðist mér vera um framþróun
mannsins. Það er nú reyndar ekki
í fyrsta sinn sem maður verður að
sitja undir þessum kenningum, að
við séum komin af öpum, eða
menn og apar hafi verið sam-
stofna í upphafi sköpunar. En það
er svo margt áhugavert annað í
þáttunum, að maður tímir varla
að slökkva á tækinu.
Hvernig í ósköpunum stendur á
þessari áráttu að vilja endilega
vera apakyns? Kannski tekur apa-
greyið mönnum stundum fram í
hátterni. Flestum er kunnugt,
hver er upphafsmaðurinn að þess-
ari kenningu, en það er eins og
menn vilji strika yfir þann þátt að
Darwin iðraðist sárlega aö hafa
eytt svona mörgum manndómsár-
um sínum í það sem hann komst
að síðar að væri unnið fyrir gýg.
Boðskapur hans hafði borist víða.
Samviska hans sagði honum að
erfitt myndi að uppræta hann. Sú
hefur líka orðið raunin á. Það er
haldið áfram af fullum krafti að
kenna þessa þversögn af þeim sem
þykjast hafa fundið sannanir með
alls konar vísindarannsóknum,
beinafundum og fleiru. Hver veit
nema sú kenning eigi eftir að
skjóta upp kollinum að mennirnir
þróist aftur á bak og verði að öp-
um í annað sinn? Það væri ekkert
heimskulegra.
„Vísindin efla alla dáð,“ sagði
skáldið og það gera þau vissulega
á fjölmörgum sviðum, ef þau vitna
ekki á móti þeim boðskap sem
flytur mönnunum sannleikann um
mátt og almætti skaparans, sem
hefur allt í hendi sinni, en hann
hefur gefið mönnunum frjálsræð-
ið, það er ekki hans sök hvernig
þeir misnota þá miklu gjöf. Þeir
um það, hann tekur ekki aftur það
sem hann gefur. Sköpunarsagan á
að vera nægur leiðarvísir fyrir
leitandi mannssálir eftir uppruna
sínum.
Það hefur oft verið spurt: „Hver
getur sannað að Biblían segi
satt?“ Rétta svarið er: Hún sannar
sig sjálf. Skýrasta svarið er að
finna í spádómsbókunum. Jafnvel
róttækir vantrúarmenn geta ekki
borið á móti því, að það sem þar
stendur sé að koma fram á okkar
dögum og hefur verið að jgerast
undanfarin kynslóðabil. I nei-
kvæðri merkingu er líka oft talað
um, hvað margt ljótt standi á
blöðum Biblíunnar. Það er rétt,
saga Israelsþjóðarinnar er víða
hræðileg. Biblían dregur ekkert
undan. Er þetta ekki spegilmynd
af sögum margra þjóða í dag, þótt
þær séu ekki útvaldar eins og ísra-
elsþjóðin, sem Guð var að undir-
búa til þess með henni skyldi fæð-
ast hann, sem koma átti til frels-
unar mannkyninu?
Átök ljóss og myrkurs byrjuðu
strax með syndafallinu. í fimmta
kaflanum í fyrstu bók Móse lesum
við: „Þegar Guð skapaði Adam
gjörði Guð hann líkan sér. Hann
skapaði mann og konu og nefndi
þau menn er þau voru sköpuð.“ í
öðrum kafla fyrstu Mósebókar
segir svo: „Þá myndaði Drottinn
Guð manninn af leir jarðar og blés
lífsanda í nasir hans. Þannig varð
maðurinn lifandi sál. í fyrsta kafl-
anum stendur á þessa leið: „Og
Þessir hringdu ...
Ber höfuö og herð-
ar yfir ölí fyrirtækin
llrafn Harhmann í Kjötmiðstöð-
inni hringdi og hafði eftirfarandi
að segja: — Við verslum við 250—
280 fyrirtæki á mánuði og eitt
þeirra ber höfuð og herðar yfir
þau öll að því er varðar þjónustu
og lipurð. Það er hálfopinbert
fyrirtæki sem svona vel gerir,
Mjólkursamsalan, og mér finnst
að það megi koma fram. Á síðasta
áratug hefur orðið geysileg breyt-
ing til batnaðar hjá þessu fyrir-
tæki og má þar meðal annars
nefna sívaxandi fjölbreytni í um-
búðum og vöruvali, þar sem stöðug
þróun á sér stað. Þá hefur sölu og
dreifingu fleygt fram. Má þar
nefna samkomulag fyrirtækisins
við kaupmenn um þann rekstrar-
þátt, sem ég held að hafi orðið til
góðs fyrir alla aðila og ýtt á eftir
frekari fjölbreytni og vöruvöndun,
auk þess sem það hefur tvímæla-
laust örvað neyslu varanna. Mér
finnst að önnur hálfopinber fyrir-
tæki mættu taka Mjólkursamsöl-
una sér til fyrirmyndar. Starfs-
fólkið þar er alveg sérstaklega lip-
urt og vakandi og fyrirtækið fylg-
ist mjög vel með ástandinu á
markaðnum almennt. Ef sam-
dráttur verður yfir heilu línuna,
þá er manni gert viðvart og gefinn
kostur á að minnka pöntunina
fyrir næsta dag og höfð samráð
við mann. Þannig er alltaf verið að
keppa að því að hafa vöruna sem
ferskasta. Nú er verið að býrja á .
nýrri mjólkurstöð og dreg ég ekki
í efa, að tilkoma hennar á eftir að
koma neytendum til góða í enn
auknu vöruvali, vöruvöndun og
jafnvel Iægra verði og vil ég nota
þetta tækifæri til að óska Mjólk-
ursamsölunni til hamingju á þess-
um tímamótum og velgengni til að
koma áformum sínum í fram-
kvæmd, um leið og ég þakka góð
samskipti.
Óheppileg niður-
röðun barnaefnis
Kristín Þórðardóttir hringdi og
hafði eftirfarandi að segja: — Ég
er ákaflega óhress yfir niðurröðun
barnaefnis í Sjónvarpinu, finnst
það illa tímasett fyrir börnin. Ég á
tvö böm, tveggja og fimm ára
gömul. Yngra barnið hafði ákaf-
lega gaman af Paddington, en gat
sjaldnast horft á þáttinn, einfald-
lega vegna þess að hún var oftast
sofnuð áður en að honum kom í
dagskránni. Eldra barnið hefur
ákaflega gaman af Prúðu leikur-
unum, en fyrst þarf að standa af
sér kvöldfréttirnar, síðan veður og
auglýsingar; þá kemur Á döfinni
og loks þegar vinir hans birtast á
skjánum, er hann steinsofnaður
og missir af öllu saman. Ég held
að þetta sé nokkuð almenn
reynsla, að tryggustu aðdáendurn-
ir hafi það tæpast af að halda sér
vakandi allan þennan tíma. Nú á
Húsið á sléttunni að koma aftur á
dagskrá. Á milli þeirrar myndar
og Stundarinnar okkar kemur svo
þáttur sem ég held að börn hafi
ekki gaman af. Mætti ekki nota
þann tíma betur fyrir þau?