Morgunblaðið - 02.11.1982, Blaðsíða 44

TUDOR
rafgeymar
„já þessir með 9 líf ”
SKORRIHF
Laugavegi 180, sfmi 84160
ÞRIÐJUDAGUR 2. NÓVEMBER 1982
í—Abb
^\skriftar-
síminfi er 830 33
Fimm manns biðu bana í
tamferðarslysum um helgina
KIMM MANNS bióu bana í umferrtarsly.sum um helgina. Tvö ungmenni létust
skömmu eftir mirtnætti á laugardag þegar mótorhjól, sem þau voru á, skall á
rafmat'nsstaur í Auðbrekku í Kópavogi. Tvíburabrærtur létust þegar hifreirt fór
útaf veginum í Kúhagagili í Olafsfjarrtarmúla um mirtnætti á föstudag og 53
ára gamall martur lést þegar hann varrt fyrir bifreirt í Orindavík.
Síðustu vikuna í október biöu sex
manns bana í umferðarslysum og
alls hafa 22 látist í umferðarslysum
i ár. Alls slösuðust 584 manns í um-
ferðarslysum fyrstu níu mánuði
ársins, þar af hlutu 279 meiri hátt-
ar meiðsl og 332 voru lagðir í
sjúkrahús.
Tvö 18 ára ungmenni, Magnús
Öfjörð Valbergsson, til heimilis að
Sólgörðum, Haganesvík í Skaga-
firði, og Ragna Ólafsdóttir, til
heimilis að Hjallabrekku 12 í Kópa-
vogi, létust þegar mótorhjól, sem
þau voru á, skall á rafmagnsstaur á
móts við Auðbrekku 11 í Kópavogi.
Mótorhjólinu var ekið vestur Auð-
brekku og svo virðist sem pilturinn
hafi misst stjórn á hjólinu þegar
hann ók af malbikuðum veginum á
malarveg.
Svo mikið var höggið, að raf-
Landsvirkjun ákveður
29% hækkun á raforku
STJORN Landsvirkjunar hefur ákvert-
irt 29', hækkun á heildsöluverði á raf-
orku fyrirtækisins frá og með deginum
í gær, en hún hafrti eins og skýrt var
frá i Mbl. áður ákvertið 35% hækkun.
Art sögn Ilalldórs Jónatanssonar, að-
stortarframkvæmdastjóra Landsvirkj-
unar, var tekin ákvörðun um þessa
breytingu art ósk ríkisstjórnarinnar.
Halldór Jónatansson sagði enn-
fremur aðspurður, að miðað við
þessa hækkun yrði rekstrarhalli
Landsvirkjunar á þessu ári í nám-
unda við 147,5 milljónir króna, en
hefði orðið um 145 milljónir króna,
ef 35% hækkun hefði orðið að veru-
leika.
Ástæðan fyrir þessum mikla
rekstrarhalla er fyrst og fremst sú,
að áðurfærður stofnkostnaður við
Hrauneyjafossvirkjun kemur nú af
fullum þunga inn í reksturinn, enda
eru fyrstu árin eftir að nýjar virkj-
anir eru teknar í notkun yfirleitt
erfið í skauti.
Áhrif 29% hækkunar á heildsölu-
verði raforku frá Landsvirkjun hef-
ur í för með sér um 19,5% hækkun á
smásöluverði Rafmagnsveitu
Reykjavíkur, en hins vegar hefur
enn ekki verið tekin endanleg
ákvörðun um hækkun á smásölu-
Avísana-
hefti hækka
um 118,75%
ÁVÍSANAHEFTI hækkuðu ný-
lega í verði. Þau kosta nú 35 krón-
ur, en kóstuðu áður 16 krónur.
Hækkunin er 118,75%.
verði hennar. Ákvörðun um það og
væntanlega hækkun á gjaldskrá
Hitaveitu Reykjavíkur verður
væntanlega tekin á ríkisstjórnar-
fundi í dag.
magnsstaurinn brotnaði 5 metra
frá jörðu. Magnús lést samstundis
og Ragna lést í slysadeild Borgar-
spítalans. Magnús var fæddur 6.
október 1964 og Ragna 6. marz
Hafsteinn Haraldsson, til heimil-
is að Bragagötu 23 í Reykjavík, beið
bana þegar hann varð fyrir bifreið
á Austurvegi í Grindavík klukkan
18.25 á laugardag. Hafsteinn heit-
inn var fótgangandi á leið til Þór-
kötlustaðahverfis, sem er um 3 kíló-
metra frá kaupstaðnum. Vegurinn
er óupplýstur. Hafsteinn varð fyrir
Lada-bifreið og ber ökumaðurinn,
að vegna myrkurs hafi hann ekki
komið auga á Hafstein fyrr en um
seinan. Hafsteinn var látinn þegar
komið var með hann í sjúkrahús í
Keflavík. Hann var fæddur 10.
marz 1929.
Bræðurnir sem biðu bana í Ólafs-
fjarðarmúla hétu Nývarð og Frí-
mann Konráðssynir; til heimilis að
Burstarbrekku í Ólafsfirði. Þeir
voru fæddir 18. ágúst 1966.
Efsti hluti rafmagnsstaursins hangir í línunni. Svo mikið var höggið þegar
bifhjólið skall á staurnum, að hann brotnaði. MorgunbiaðM/ Júlíu.s
Skruðningar, brak og brot-
hljóð, svo fékk ég mikið högg
Rætt við Hörð Ólafssoiij einn piltanna
sem lenti í bílslysi í Ólafsfjarðarmúla
„VIÐ ÆTLUÐIJM fyrst til Siglu-
fjarðar og fara Lágheiðina, en hún
reyndist ófær og þá ákváðum við art
fara í startinn inn til Akureyrar.
Klukkan mun hafa verirt 23.40 þeg-
ar virt fórum yfir brúna í kaupstartn-
um. Ég sat í sætinu fyrir aftan öku-
manninn. Brátt komum við að
Kúhagagili. Beygjan inn í gilirt tókst
vel þó að það væri lítils háttar hálka
en í beygjunni út úr gilinu tók virt
glerháll snjór og þar snerist bíllinn
og fór fram af — hægri hlirtin á
undan en þeim megin sætu bræð-
urnir,“ sagrti Ilörður Olafsson í
samtali virt Mbl. Hörrtur er 15 ára
gamall og sótti hjálp eftir bílslysið í
Olafsfjarðamúla um helgina. Fimm
piltar voru í bílnum, þar af höfðu
fjórir þeirra gengið átta ár saman í
skóla.
„Á meðan bíllinn valt var engu
líkara en maður væri í handa-
hiaupi ofan brekkuna. Það var
undarlegt. Ég heyrði ægilega
skruðninga, brak og brothljóð, og
ég fékk ögn fyrir brjóstið. Svo
fékk ég mikið högg á höfuðið,
vankaðist og geri mér ekki fulla
grein fyrir því hvað gerðist. Allt í
einu lá ég í grasinu og horfði upp
í svartan himininn — allt var svo
hljótt. Svo hrópuðu þeir Árni og
Gústi og þá fór ég að átta mig á
hvað raunverulega hafði gerst.
Það var víst kolniðamyrkur en
mér fannst einhver birta koma
yfir og fannst ekkert dimmt. Ég
held, að það hafi ekki getað verið
ljósbjarmi frá kaupstaðnum —
við sáum ekki þangað. Okkur
Gústa fannst við vera í graslendi,
og ég rakst hvergi í stein en
björgunarmennirnir sögðu síðar
að þarna hefði bara verið grjót og
urð. Ég kastaðist út úr bílnum,
hér um bil miðja vegu milli veg-
arins og þess staðar þar sem bíll-
inn stöðvaðist, en tveir félagar
mínir voru fyrir ofan mig og tveir
fyrir neðan. Sennilega höfum við
allir kastast út úr bílnum í velt-
unum.
Ég stóð upp og hljóp fyrst
niður eftir þangað sem strákarnir
tveir voru. Gústi vildi þá hlaupa
niður í bæ en ég sá að hann var
með mikið sár á höfði svo það
hefði ekki verið neitt vit í því að
hann færi. Ég ákvað þá að fara
sjálfur og spurði Árna hvort
hann kæmi ekki með mér. Hann
reyndi að ganga 2 til 3 metra en
gafst þá upp. Hann gat ekki
hreyft sig fyrir kvölum í fætin-
um.
Ég æddi svo af stað hugsunar-
laust í átt til kaupstaðarins. Þar
hitti ég strax stúlkur sem voru á
bíl. Sagði þeim hvað hafði gerst
og hvar og bað þær að gera það
sem gera þyrfti. Ég gat þá ekki
hugsað nógu skýrt eftir það sem á
undan var gengið til þess að
standa í slíku eins og ástatt var.
Það var eins og hugsunin væri
hálflömuð, auk þess sem ég fann
mikið til, bæði fyrir brjóstinu og í
hálsinum. Rétt á eftir hitti ég
mann í bíl og sagði honum það
sama og bað hann að láta lögregl-
una vita. Svo gekk ég heim til
mín og sagði foreldrum mínum
frá hvernig komið var.
Þeir Gústi og Árni sögðu mér
seinna að þeim hefði þótt líða
óratími meðan þeir biðu eftir
hjálp. Mér fannst taka mig ör-
stutta stund að hlaupa niður í
bæinn. Eftir á að hyggja kemur
sú spurning upp í huga mér
hvenær við fáum göngin í gegn-
um Múlann. Ég veit ekki betur en
þau eigi að opnast Ólafsfjarðar-
megin í gilinu sem við vorum ný-
komnir yfir. Ég vona af heilum
hug, að göngin komi áður en fleiri
alvarleg slys verða á þessum
hættulega vegi,“ sagði Hörður
Ólafsson. Sv.P.