Morgunblaðið - 15.05.1983, Page 42

42
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. MAÍ 1983
ívar Þórðarson
Minningarorð
Fæddur 4. janúar 1904
Dáinn 5. maí 1983
„Hördum hondum
vinnur hötda kind
ár og eindaga,
siglir særokinn
sólbitinn slær,
stjörnuskininn stritar.
Traustir skulu hornsteinar
hárra sala
í kili skal kjörriöur,
bóndi er bústólpi
— bú er landstólpi —
því skal bann viróur veL“
(J. Hallgr.)
Þessi erindi úr ljóði Jónasar
Hallgrímssonar, Alþing iö nýja,
koma mér ósjálfrátt í hug, er ég
minnist tengdaföður míns, ívars
Þórðarsonar, starfa hans og eðlis-
einkenna, en hann lést 5. maí sl. á
Hrafnistu í Reykjavík, 79 ára að
aldri.
Fullu nafni hét hann ívar Möw-
el, og fæddist í ólafsvík 4. janúar
1904, sonur Þórðar Matthíassonar
formanns og smiðs þar og konu
hans, Bjargar Þorsteinsdóttur.
Aðeins 6 ára að aldri missti ívar
móður sína og dvaldi næstu árin
hjá ýmsum vandalausum við mis-
jafnt atlæti eins og gengur, eða
þar til hann var orðinn 13 ára. Þá
stofnaði faðir hans heimili með
annarri konu, og hafði ívar at-
hvarf hjá þeim þar til faðir hans
dó árið 1923. Næstu árin þar á eft-
ir vann hann ýmist á róðrarbátum
eða handfærabátum og þótti hepp-
inn og dugandi fiskimaður.
Árið 1927, hinn 23. október,
urðu mikil og góð þáttaskil í lífi
fvars, er hann kvæntist eftirlif-
andi eiginkonu sinni, Sigrúnu
Guðbjörnsdóttur frá Sveinsstöð-
um í Neshreppi utan Ennis, mik-
ilhæfri dugnaðar- og myndarkonu,
og steig hann þar án efa sitt mesta
gæfuspor í lífinu, enda reyndist
hún honum tryggur og trúr lífs-
förunautur í blíðu og stríðu og
studdi hann á alla lund með ráð-
um og dáð. Hin fyrstu hjúskapar-
ár sín bjuggu þau ýmist í ólafsvík
eða á Hellissandi, og stundaði fvar
þá einkum sjóróðra. Árið 1937
fluttu þau til Reykjavíkur og vann
ívar þar nokkur ár á vélaverk-
stæði.
Árið 1945 urðu enn þáttaskil í
lífi tengdaforeldra minna, en þá
tóku þau á leigu Arney á Breiða-
firði og flutti þangað búferlum.
Eyjuna keyptu þau svo nokkrum
árum síðar og bjuggu þar að meira
eða minna leyti, eða voru þar við-
loða, fram til ársins 1966, er þau
fluttu aftur til Reykjavíkur, enda
voru börnin þá öll farin að heiman
og heilsa fvars tekin að bila. f
Arney leið þeim yfirleitt vel, þó að
þau byggju þar að ýmsu leyti við
nokkuð frumstæð skilyrði að því
er öll lífsþægindi snerti, sem víð-
ast annars staðar eru sjálfsögð
talin. En fegurð og friðsæld eyjar-
innar heillaði og bætti að nokkru
leyti upp þægindaskortinn. Þar
gat verið yndislegt að dvelja og
hlusta á hinar margrödduðu og
+
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
HELGI K. SESSILÍUSSON,
prentari,
Bólstaöarhlíö 42,
veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju 16. maí kl. 15.
Hallfríöur Stefánsdóttir,
Guölaugur S. Helgason, Margrét Á. Gunnarsdóttir.
Lúövík K. Helgason, Lovísa B. Einaradóttir,
Stefén E. Helgason,
og barnabörn.
t
Eiginmaður minn, faöir, tengdafaöir og afi,
KRISTINN GUOBRANDSSON,
Stórageröi 18,
Reykjavík,
lést i Borgarspítalanum 4. mai. Útförin hefur fariö fram í kyrrþey aö
ósk hins látna.
Guörún Konréösdóttir,
Hlööver Kristinsson, Hikfur Bóasdóttir,
Elísabet H. Kristinsdóttír, Haraldur Henrysson,
Kristín H. Kristinsdóttir, Victor K. Björnsson,
Svavar H. Kristinsson, Karólfna Hróömarsdóttir,
og barnabörn.
+
Viö þökkum innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og
útför,
GYDU EGGERTSDÓTTUR BRIEM.
Péll Kristinn Maríusson,
Katrín Héöinsdóttir, Ásthildur Guömundsdóttir,
Eggert Briem, Pétur Þorsteinsson.
Þökkum auösýnda samúö og vináttu viö andlát og útför fööur
okkar, tengdafööur og afa,
ÁSGEIRS EINARSSONAR,
rennismiös,
Tunguseli 7.
Sérstaklega þökkum viö starfsmönnum vélsmiöjunnar Héöins.
Einar Ásgeirsson, Ásthildur Vilhjélmsdóttir,
Sólveig Þóra Ásgeirsdóttir, Guömundur Anelíusson,
Þóröur Ásgeirsson, Ólöf Guðmundsdóttir,
og barnabörn.
hljómþýðu vorsónötur allra þeirra
mörgu sjófugla, sem eyjuna
byggðu yfir varptímann.
Arið 1976 urðu tengdaforeldrar
mínir vistmenn á Hrafnistu í
Reykjavík, og síðustu fjögur árin,
sem tengdafaðir minn lifði, lá
hann algerlega rúmfastur.
Tengdaforeldrar mínir eignuð-
ust 7 börn. Eitt þeirra, drengur, dó
í frumbernsku aðeins fimm vikna
gamall, en hin börnin, sem öll eru
myndar- og manndómsfólk, eru
uppkomin og búin að stofna eigin
heimili, en þau eru: Björg, sjúkra-
liði, gift undirrituðum, Helga,
ógift, starfsstúlka á ljósmynda-
stofu Landspítalans, Örlygur,
tæknifræðingur, kvæntur Bryn-
dísi Þorvaldsdóttur, leikfimikenn-
ara, Brynjar, kennari, kvæntur
Halldóru Karvelsdóttur, sjúkra-
liða, Leifur, verslunarmaður,
kvæntur Jónínu Sigríði Þorgeirs-
dóttur, og Svala, gift Sigurði
Hannessyni, vélvirkja.
Ég hef nú í stórum dráttum get-
ið nokkura helstu kennileita á
lífsferli ívars tengdaföður míns.
En manninum sjálfum er þó ekki
nema að litlu leyti lýst með slíkri
upptalningu. Mun ég því gera til-
raun til að lýsa honum nokkru
gerr.
ívar naut ekki skólagöngu í upp-
vexti sínum, sem hægt sé að nefna
því nafni, því að öll skólaganga
hans var aðeins eins vetrar nám í
barnaskóla. En eðlisgreind hafði
hann slíka, að vel hefði dugað hon-
um til nokkurs frama á mennta-
brautinni, ef kringumstæður
hefðu leyft. En lífsbaráttan var
hörð á uppvaxtarárum hans, og
því varð það hlutskipti hans, eins
og svo margra annarra, að vinna
öllum stundum hörðum höndum
fyrir sér og fjölskyldu sinni á með-
an heilsan leyfði. Og víst er um
það, að erfiði þeirra tengdafor-
eldra minna hefur borið ríkulegan
ávöxt í myndarlegum og mann-
vænlegum börnum þeirra, sem öll
eru hinir nýtustu þjóðfélagsþegn-
ar, og mega þau að því leyti hafa
unað hlutskipti sínu vel, þegar lit-
ið er yfir farinn veg.
Engan mann hef ég þekkt
strangheiðarlegri og samvisku-
samari en tengdaföður minn. Ef
hann átti ógreidda smáskuld, sem
hann gat ekki greitt þegar í stað,
gat það haldið fyrir honum vöku
um nætur. Hann var maður hinna
Minning:
Sigrún Júnía
Einarsdóttir
Fædd 25. febrúar 1938
Dáin 26. aprfl 1983
Er sú harmafregn barst okkur
að hún Sigrún væri látin hefði það
ef til vill ekki þurft að koma á
óvart því við vissum að hún var
orðin sárþjáð af sjúkdómi, sem
hún því miður átti ekki von um að
sigrast á. En það er ætíð sárt að
sjá á bak samferðafólki, ekki síst
þegar um er að ræða fólk á besta
aldri sem maður telur að engan
veginn hafi lokið sínu æfistarfi.
Sigrún var handavinnukennari
hér á Eiðum, fyrst árin 1959 til
1963 og síðar frá 1974 til vors 1982,
en sl. haust gat hún ekki komið til
starfa vegna veikinda.
Það hafa því margir notið hand-
leiðslu hennar í þessum skóla og
eigum við, nemendur hennar,
margar góðar minningar úr tím-
+
Eiginmaöur minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
ÍVAR ÞÓRDARSON,
fré Arney,
er andaöist 5. maí, veröur jarösunginn frá Fossvogskirkju á morg-
un mánudaginn 16. maí kl. 1.30.
Sigrún Guöbjörnadóttir,
börn, tengdabörn og barnabðrn.
+
Þökkum innilega auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför
móður okkar, tengdamóöur, ömmu og langömmu,
ÁGÚSTU SIGRÍDAR GUDJÓNSDÓTTUR,
Þrastargötu 5.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks Landspítalans fyrir
mjög góöa umönnun.
Sigurjón Fjeldsted, Ragnheiöur Fjeldsted.
Asa Skaftadóttír,
börn og barnabörn.
+
Hjartans þakkir fyrir vinsemd og samúö vtö andlát og útför eigin-
konu minnar og móöur okkar,
JÓHÖNNU HARALDSDÓTTUR,
Vogum.
Þórarinn Þórarinsson,
Þórarinn Þórarinsson, yngri,
Haraldur Björn Þórarinsson,
Siguröur Svavar Þórarinsson,
Guömundur Þórarinsson,
og fjölskylda.
fornu dyggða og kom ætíð til dyr-
anna eins og hann var klæddur.
Hann villti aldrei á sér heimildir,
var hreinskilinn og sagði jafnan
umbúðalaust það sem honum bjó í
brjósti, og var þá ekki alltaf mjúk-
ur í máli. En sáttfús drengskapar-
maður var hann og seinþreyttur
til vandræða að fyrra bragði. ívar
hafði skömm á allri yfirborðs- og
sýndarmennsku og þoldi illa slíka
eiginleika í fari manna, enda gat
hann trútt um talað, jafn laus og
hann var við allt slíkt. Hann tók
lífið, ábyrgð þess og skyldur, al-
varlega, en gat eigi að síður verið
glaður á góðri stund. Hann var
einn hinna hljóðu þegna þjóðfé-
lagsins, trúr og dyggur, kjörviður í
kili þess. Hann níddist á engu þvi,
sem honum var til trúað.
Tengdafaðir minn unni mjög
sínum heimabyggðum vð Breiða-
fjörðinn, og fannst mér hann jafn-
an þá fyrst njóta sín til fulls, er
hann átti þess kost að dvelja þar.
Og trúað gæti ég því, að eitt með
því fyrsta, sem hann hafi tekið sér
fyrir hendur, er hann var laus úr
fjötrum líkamans, hafi verið að
bregða sér út í Arney til þess að
huga að æðarvarpinu þar og njóta
annarra þeirra unaðssemda Guðs,
sem þar gleðja augu og eyru í
óvenju ríkum mæli.
Ég kveð tengdaföður minn að
sinni og þakka honum samveruna,
jafnframt því sem ég bið honum
blessunar Guðs á landi lifenda.
Eftirlifandi eiginkonu, börnum,
systur og öðrum vandamönnum,
votta ég innilega samúð.
Valgarður Kríatjáuasou
um hjá henni. Þar ríkti ætið ró og
friður og ekki voru það skammir
né ónot, sem við, oft óþolinmóðir
og fljótfærir unglingar, fengum ef
eitthvað fór úrskeiðis, heldur að-
stoð og leiðbeiningar um hvernig
betur mætti fara, veitt af hógværð
og ljúfmennsku.
Ekki óraði okkur fyrir því, þeg-
ar leiðir skildi sl. vor og við kvödd-
um Sigrúnu, að því er virtist
hressa og káta, að hún ætti ekki
afturkvæmt til starfa hér í skóla.
Við kveðjum hana með söknuði
og þökk fyrir allt það sem hún gaf
okkur meðan við nutum hennar
góðu handleiðslu.
Við sendum eiginmanni hennar,
börnum og öðrum ástvinum inni-
legustu samúðarkveðjur með orð-
um Stefáns Thorarensen:
Þír ástvinir ejM nú hörmum
o* arþerriö tárin »f hvörmum.
Viö endalok útlegöar nauöa
hiö algera llf vinnst í dauóa.
Nemendur í Aiþýðuskóiamim á Eiðum
Legsteinar
Framleiðum ótal
tegundir legsteina.
Allskonar stærðir og
gerðir. Veitum fúslega
upplýsingar og ráðgjöf
um gerð og val
legsteina.
S.HELGASONHF
STEINSMHMA
SKEMMUVEGI 48 SlMI 76677