Morgunblaðið - 21.11.1984, Síða 66

66
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 21. NÓVEMBER 1984
„ é-g er enn (?cirrar álCoSunar ab
pcásar gömtu siytturyeu \>xg\\egri
cr\ jpessl nýmóSins verk •"
Ast er...
... a<> faðma hundinn en
hugsa um hann.
TM Reg. U.S. Pat. Off.-all riflhts raserved
c1984 Los Angeles Times Syndicale
HÖGNI HREKKVISI
„ KAMH6KI r/E(ZE>L) LB6G... (CAKJM5K/ EKKI !"
Einræði útvarpsráðs
Aðdáendur útvarpsráðs skrifa:
Okkur er spurn hvers vegna
þáttur um Afríku var ekki sýndur
á þriðjudag, 13. nóvember, eins og
áætlað hafði verið. Við höfum
heyrt það á skotspónum að síðasti
þáttur, Biblían og byssan, hafi
farið fyrir brjóstið á sumum
mönnum í útvarpsráði. En er eðli-
legt að hægt sé að fresta útsend-
ingu sjónvarpsins hvað eftir ann-
að (það ku eiga að fresta honum
enn næsta þriðjudag) á fræðslu-
þætti fyrir það eitt að segja satt
og rétt frá? Auk þess sem þessir
þættir eru mjög fræðandi fyrir
allan almenning og áhugaverðir,
eru þeir notaðir samhliöa kennslu-
efni við kerfisbundið nám í skól-
um og er þvi nokkuð mikilvægt að
þeir séu sýndir á þeim tímum, sem
eru fyrirfram auglýstir. Og er
raunar mjög undarlegt að þeir séu
látnir víkja fyrir þáttum um
Reilly, sem er eingöngu afþreying
og gat beðið hvaða tíma sem er.
Svo annað dæmi sé tekið um það
sláandi einræði sem útvarpsráð
GJS. á Akranesi skrifan
Við hér á Akranesi búum við
mjög slæm hlustunarskilyrði rás-
ar 2. Mér þykir það afar miður, því
„rásin“ er yfirleitt mjög góð (þó
mættu vera fleiri þættir fyrir
okkur unglingana). Sem dæmi um
það hve illa „rásin" næst hér má
nefna, að það er alls ekki sama
hvar í bænum þú ert staddur og
einnig næst hún bara I „mono“ en
virðist hafa tekið sér gagnvart
lögum sem öðru, má nefna það
þegar þessi æðsta stofnun ríkisút-
varpsins bannaði þátt um verslun-
arsamskipti íslands og Sovétríkj-
anna. Ástæðan átti að vera sú, að
of mikið væri um áróður i þætti
þessum. Ekki erum við að efa það
og erum ekki að hvetja til aukinna
áhrifa þaðan. En við viljum hvetja
fólk til að muna eftir þætti sem
sýndur var í sjónvarpinu nokkrum
vikum fyrr, sem gerður var i til-
efni þess aö áratugir voru liðnir
frá skiptingu Berlínar. Þessi þátt-
ur var augljós og opinber áróðurs-
þáttur frá NATO. Þannig að ef
ríkisútvarpið hefði fylgt þeim lög-
um sem kveða á um að ríkisút-
varpið eigi að gæta algers hlut-
leysis, þá hefðu þeir vissulega átt
að sýna þáttinn um verslunarsam-
skipti íslands og Sovétríkjanna,
til jafnvægis þættinum um Berlín-
armúrinn. Kann að vera að
ákvörðun útvarpsráðs hafi staðið í
sambandi við blaðaleysið, sem
ríkti á tíma ákvörðunarinnar (þ.e.
ekki í „stereo", eins og í Reykjavík
og nágrenni. Það þarf helst ótal
loftnet til að heyra til „rásarinn-
ar“ og næst hún þá rétt þolanlega.
Því spyr ég: Hvað eigum við að
þola þetta mikið lengur? Eg vildi
gjarnan fá svar við því og um leið
hvetja Skagamenn til að láta í sér
heyra og vekja athygli á þessu
máli.
hefðu þeir þorað því ef fjölmiðlun
hefði verið eðlileg?)? Það er ein-
ræði útvarpsráðs að geta sagt
neytendum hvað sé rétt að þeir
viti og hvað ekki.
Þátturinn Biblían og byssan,
sem sýndur var þann 6. nóvember,
mun hafa snert viðkvæmar taugar
hjá nokkrum einstaklingum út-
varpsráðs. í honum er rakin
þrælasala á svertingjum, kúgun
svarts fólks í skjóli vopnavalds
Norðurálfu og afleiðingar trúboðs
í Afríku, bæði góðar og slæmar. Ef
þessi sannleikur virðist há út-
varpsráði af einhverjum ástæðum,
þá bendið okkur vinsamlegast á
þær. Við íslendingar ættum ekki
að veigra okkur við að kynnast
kúgun þessara fyrrverandi ný-
lendna. Og þá einmitt vegna þess,
að við erum fyrrverandi nýlendu-
búar og fámenn þjóð, sem má sin
lítils á alþjóðavettvangi. Heldur
ættum við að gefa landslýð innsýn
í vandamál þróunarríkja og reyna
að hjálpa þeim, en um leið að læra
eitthvað af menningu þeirra, sem
eru að miklu leyti undirstaða auðs
Norðurálfu.
Velvakandi hvetur lesendur til að
skrifa þættinum um hvaðeina, sem
hugur þeirra stendur til — eða
hringja milli kl. 11 og 12, mánudaga
til föstudaga, ef þeir koma því ekki
við að skrifa. Meðal efnis, sem vel
er þegið, eru ábendingar og orða-
skipti, fyrirspurnir og frásagnir,
auk pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en nöfn,
nafnnúmer og heimilisföng verða
að fylgja öllu efni til þáttarins, þó
að höfundar óski nafnleyndar.
Sérstaklega þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins utan
höfuðborgarsvæðisins, að þeir láti
sinn hlut ekki eftir liggja hér í
dálkunum.
Hvers eigum
við að gjalda?
Sumum finnst klifað of mikið á því að reykingar séu skaðlegar ððrum eu
reykingamönnum.
Þessir hringdu ...
Drykkjan er
skaðlegri
4192-7828 hringdi:
Fyrir skömmu voru þættir í
útvarpi og sjónvarpi um skað-
semi reykinga. Það var það eina
sem fjallað var um í þáttum
þessum, skaðsemi reykinga. Það
var fjallað um að reykingar
sköðuðu reykingamanninn og
umhverfi hans. En hvort er
skaðlegra öðrum, reykingar eða
víndrykkja? Það eru ótal heimili
í rúst vegna víndrykkju, en á það
er ekki minnst. Það mætti gjarn-
an halda stóra fyrirlestra og um-
ræður um það. Ég vænti svars
frá þeim aðilum, sem til þessara
mála þekkja.
Unglingar
reykja of mikið
Sigurður hringdi:
Mig langar til að taka undir
með J.E. sem skrifar greinina
„Hvers vegna reykir fólk“ í Vel-
vakanda fyrir skömmu. Þetta
voru orð í tíma töluð og betur
væri ef fleiri veltu þessu fyrir
sér og oftar. Ég er sjálfur að
verða níræður og reykti í eina
tíð, en er nú löngu hættur, ann-
ars væri ég örugglega hrokkinn
upp af fyrir 15 árum, því reyk-
ingarnar voru að gera út af við
mig. Það er hræðilegt hvað ungl-
ingar gera mikið af því að reykja
og veitti ekki af að auka fræðslu
um skaðsemi reykinga.
Ólympíu-
happdrætti
Jón Helgason hringdi:
Ég hef hvergi séð það auglýst
að dregið hafi verið í happdrætti
Ólympíunefndar. Gæti ekki ein-
hver frætt mig á því hvort búið
er að draga, og ef svo er ekki, þá
hvenær verður dregið?
Klemmur
í Fálkanum
Starfsmaður Fálkans hringdi:
Fyrir nokkrum dögum kvart-
aði kona undan því í pistli í Vel-
vakanda, að hvergi fengjust
klemmur, til að varna því að
buxnaskálmar festust í reið-
hjólakeðjum. Þetta er ekki rétt,
því í Fálkanum við Suður-
landsbraut hafa þessar klemmur
verið til í 15 ár. Við eigum til
þrjár gerðir og þær kosta allt frá
þremur krónum upp í 109 krón-
ur. Konunni er því velkomið að
líta við hjá okkur, svo hún geti
eignast slíkar klemmur og varn-
að því, að skálmar barnanna
festist í keðjunum.