Morgunblaðið - 05.01.1985, Blaðsíða 32

32
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 5. JANÚAR 1985
Minning:
Jón Marinó Gísla-
son, Grindavík
Fæddur 12. aprfl 1906
Díinn 28. deaember 1984
1 dag, 5. janúar 1985, verður
frændi minn og vinur, Jón Marinó
Gislason, kvaddur hinstu kveðju
og jarðsettur frá Grindavíkur-
kirkju. Hann lést eftir 3ja vikna
sjúkrahúsdvöl á Borgarspítalan-
um í Reykjavík þann 28. desember
síðastliðinn.
Hans bráða burtför héðan af
þessum heimi kom okkur vinum
hans mjög á óvart, því hann hafði
verið fram til þess að hann veikt-
ist fyrir svo skömmu, hress og vel
á sig kominn eftir aldri. Enginn
veit hvenær kallið kemur hvað
sem okkur sýnist eða finnst, eitt
er þó víst að allir fá kallið ein-
hvern tíma.
Jón Marinó var fæddur ásamt
Guðjóni Ella, tvíburabróður sín-
um, á Hæðarendá í Grindavik 12.
apríl 1906. Þar á Hæðarenda hófu
foreldrar þeirra bræðra sinn
búskap áriö 1905. Þau voru Krist-
ólína Jónsdóttir, fædd á Hópi í
Grindavík, 16. júní 1880, dáin 29.
desember 1952, og hennar maður,
Gísli Jónsson, fæddur i Rafnshús-
um í Grindavík 31. október 1875. Á
Hæðarenda bjuggu þau Kristólína
og Gísli til ársins 1910. Þar fædd-
ust börn þeirra auk fyrrnefndra
bræðra: Erlendur, fæddur 26. ág-
úst 1907, hann drukknaði í
Grindavík 14. mars 1926. Vilborg,
fædd 26. september, hún dó 23.
april 1929. Gunnar Daníel, fæddur
7. desember 1909, dó 22. júní 1983.
Árið 1910 flytja þau Kristólína
t
Moöir okkar,
JÓNÍNA JÓNSDÓTTIR,
Garöaatrnti 34, Raykjavlk,
lést á elliheimilinu Grund flmmtudaginn 3. janúar.
Áalaug Gunnarsdóttir,
Katrfn Erna Gunnarsdóttir
Asmundsson.
t
Eiginmaöur minn og faöir okkar,
STEINN SKARPHÉDINSSON,
Hrafnistu, Hafnarfirói,
andaöist I Landakotsspltala fimmtudaglnn 3. janúar.
ögn Pétursdóttir,
Hllf Steinsdóttir,
Guómundur Steinsson.
t
Eiginkona mln, móöir, tengdamóöir, amma og langamma,
SIGRÍÐUR GÍSLADÓTTIR,
lést á Sólvangi i Hafnarfiröi 27. desember sl. Kveöjuathöfn veröur
I Fossvogskapellu mánudaginn 7. janúar kl. 16.30.
Jarösett veröur frá Staöarhólskirkju þriöjudaginn 8. janúar kl.
14.00.
Blóm og kransar vlnsamlegast afþakkaöir. Ferö veröur frá BSf sama
dag kl. 8.00.
Finnur Þorleífsson,
Kristinn Finnsson,
Þorleifur Finnsson, Ásdls Arnfinnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Útför sonar okkar og bróöur,
ÓOINS KRISTJÁNSSONAR,
Hofgeröi 5,
Vogum, Vatnsleysuströnd,
fer fram frá Kálfatjarnarkirkju laugardaginn 5. janúar kl. 13.30.
Þeir, sem vildu minnast hans, láti Slysavarnafélag fslands eöa
orgelsjóö Kálfatjarnarkirkju njóta þess.
Kristjén Einarsson, bórdls Sigurjónsdóttir,
Hrefna Kristjánsdóttir,
Kristln Póra Kristjánsdóttir,
Einar Birgir Kristjánsson.
t
Þökkum af alhug auösýnda samúö viö andlát og útfðr
DÓRÓTHE VILHJÁLMSDÓTTUR,
Eskihliö 9.
Georg Th. Georgsson
Margrét Christensen,
Karen Christensen,
Bryndis Christensen,
og tengdabörn, barnabörn
og Höröur Sigurjónsson.
og Gísli að Norður-Gjáhúsum, er
skömmu síðar fengu nafnið Vík.
Þar bjuggu þau hjón til æviloka og
þar fæddust börn þeirra: Þorgerð-
ur Sigríður, fædd 1911, Þorlákur,
fæddur 1913, óskar, fæddur 1914,
Hulda Dagmar, fædd 1918. Það
var stórt og mannmargt Víkur-
heimilið þegar börnin voru öll
heima hjá foreldrum sínum og
fjöldi sjómanna á vetrarvertíðum,
húsbóndinn mikill athafnamaður
bæði til sjós og lands og húsmóðir-
in mikilhæf kona með sín miklu
heimilisstörf er voru á þeim árum
án allra nútímaþæginda, vinnu-
dagarnir oft langir og strangir
með allt það er gera þurfti heimil-
inu til þarfa.
Börnin fóru mjög ung að vinna
fyrir heimilið, bræðurnir Jón og
Guðjón fóru 8 ára gamlir að róa
með föður sínum, fyrstu árin að
sumarlagi en 15—16 ára gamlir á
vetrarvertíðum. Gísli, faðir þeirra,
var mikill sjósóknari og aflafor-
maður á sínu stóra áraskipi, einn-
ig hafði hann talsverðan land-
búskap, 2—4 kýr og oftast margt
sauðfé, svo mikið var jafnan að
gera hjá Víkurfjölskyldunni, börn-
unum, jafnt dætrum sem sonum.
Rökslega tvítugir að aldri byrj-
uðu þeir Jón og Guðjón for-
mennsku á opnum vertíðarskip-
um. Þeir bræður létu smíða stórt
vertíðarskip í Reykjavík, í það var
sett vél og var Jón formaður með
það. Gerðu þeir bræður það út í
félagi, en á þeim tíma var Guðjón
formaður með áraskip fyrir föður
sinn, var hann með það í tvær
vetrarvertíðir. Var Guðjón síðast-
ur formaður með áraskip í
Grindavík, áður en vélskipin (trill-
urnar) komu til brúks. Og áfram
héldu þeir bræður Jón og Guðjón
formennsku á opnum skipum um
áratuga skeið og voru þá einatt
með allra bestu fiskimönnum i
Grindavík og þegar tími opnu
skipanna (trillubátanna) var um
garð genginn fór Jón í stærri út-
gerð ásamt Einari Dagbjartssyni.
Þeir keyptu mótorbátinn Maí, var
Einar formaður með þann bát en
Jón var í landi og sá um það sem
gera þurfti við móttöku fisksins og
viðhald veiðarfæra. Síðar keyptu
þeir Einar og Jón ásamt Sæmundi,
syni Jóns, mótorbátinn Merkúr,
áttu þeir hann nokurn tíma. Síðar
keyptu þeir sömu ásamt Guðjóni
bróður Jóns, mótorbátinn Gísla
Johnsen, var það síðasti báturinn
er Jón átti hlut í til útgerðar.
Eftir að Jón hætti sjómennsk-
unni var hann um tima við olíu-
afgreiðslu hjá Grindavíkurhöfn en
eftir það fór hann að vinna hjá
Hraðfrystihúsi Grindavíkur og
vann hann þar það sem eftir var
af hans starfsævi, mest við frá-
gang og lagfæringu á þorskanet-
um og síðast vann hann þar af og
til á vetrarvertíðinni 1984.
Þegar Jón frændi var 26 ára
gamall giftist hann ungri og
glæsilegri stúlku er hafði verið
nágranni hans frá bernsku. Hún
hét Valgerður Sigurðardóttir,
dóttir hjónanna Sigurðar Árna-
sonar og Gunnhildar Guðrúnar
Markúsdóttir er bjuggu í Akrahól.
Þau Jón Gíslason og Valgerður
Sigurðardóttir giftust 23. apríl
1932. Þau áttu sitt fyrsta búskap-
arheimili í Baldurshaga í Grinda-
vík og bjuggu þar saman alla sína
búskapartíð, í 50 ár. Þau hjón
eignuðust 3 börn, eina dóttur og
tvo syni. Elst þeirra er Erla Borg,
fædd 1932, hennar maður er Þor-
leifur Guðmundsson vélstjóri, þau
eiga tvo syni, Jón og Guðmar, og
eru búsett í Reykjavík.
Sæmundur, fæddur 1933, hans
kona er Steinunn Ingvadóttir, þau
eru búsett i Grindavík.
Gísli, fæddur 1939, hans kona er
Margrét Brynjólfsdóttir, þau eiga
fjögur bðrn, tvær dætur og tvo
syni, þau eru Erla Sif og Gerður
Marin, Jón og Brynjólfur, og eru
þau búsett í Grindavík.
Jón frænda og Gerðu hef ég
þekkt frá því að við vorum öll ung
að árum, það var einatt gaman að
hitta þau hvort sem var heima hjá
þeim eða annars staðar. Þau voru
einatt hress og kát og höfðu frá
ýmsu að segja forvitnilegu og
skemmtilegu úr fortíð og nútíð.
Heimili þeirra I Baldurshaga bar
gott vitni um myndarskap hús-
móðurinnar og gott framlag hús-
bóndans til virðulegs fjölskyldu-
heimilis, er húsbændurnir létu
sinum gestum til góðra veru-
stunda ásamt gestrisni í orði og á
borði.
Kona min og ég eigum góðar
minningar um komur þeirra
Gerðu og Jóns til okkar og eins er
þau sóttu okkur heim til sin. En
allt á sinn tima og nú er jarðvist-
artími þeirra góðu hjóna og vina
úti og er mikill sjónarsviptir að
þeim, en minningar um góða vini
geymast.
Valgerður, kona Jóns, var
hraust kona lengst ævinnar en
nokkuð mörg síðustu æviárin var
hún oft mjög heilsulitil og varð af
og til að fara á sjúkrastofnanir sér
til heilsubótar og heim til sín þess
á milli og fór hún þá af veikum
mætti að vinna við heimilisstörfin
og gerði það til hins síðasta. Val-
gerður dó á heimili sínu þann 13.
júlí 1982. Eftir lát Valgerðar var
Jón einn að mestu í húsi sínu, fór
heilsa hans þá að bila en áður
hafði hann verið mjög heilsu-
hraustur fram til þess tíma.
Mér finnst vel við eiga að til-
einka Jóni frænda mínum ljóðlin-
ur úr ljóði er ljóðskáldið Svein-
björn Björnsson á Vatnsleysu-
strönd orti við lát Gísla Jónsson-
ar, föður Jóns.
Hann var fæddur 31. október
1875, dó 1. desember 1924.
En horfið er nú með þjer margt
af manndóms þori’ og snilli,
sem gerði auðnu gengið bjart
í góðra manna hylli.
Þú sóttir fram á sigurbraut
og sigur vanst í margri þraut,
oft krappra kjara á milli.
Þú horfðir út í hafsins rót
með hetjudug í taugum,
og hjelst svo boðum bröttum mót;
þá brann þjer kapp í augum,
og hömlur ljestu knýja keip,
á kaldri’ og votri Ránar greip
skein gnægð af gullnum baugum.
Og býlið þitt varð blómum skreytt,
sem búmannshöndin varði,
og gesti hverjum vel var veitt,
sem vjek þar heim að garði.
Með elju’ og dugnað alt þitt ráð
var ofið gegnum drottins náð
með auðnugnóttar arði.
Með innilegu þakklæti og virð-
ingu minnumst við hjónin þeirra
Valgerðar og Jóns frænda fyrir
góðar samverustundir á æviskeiði
okkar. Nú eru þau hjón aftur
hvort hjá öðru í þeim eilifðar
heimi sem Guð gefur þeim.
Blessuð sé minning þeirra mætu
hjóna.
Innilegar samúðarkveðjur til
afkomenda þeirra, systkina og
vina.
Guðmundur A. Finnbogason
Mandarín, austurlenzkur
matsölustaður í Kópavogi
AUNRIRLENZKT veitingahús, Mandarín, hefur verið opnað að Nýbýlavegi 20, Kópavogi. Þar verður lögð
áherzla á rétti frá Kína, Filippseyjum og Thailandi. Aðalhvatamaður að stofnun veitingahússins er Pilippseying-
urinn Ning de Jesus, sem er íslenzkur ríkisborgari og hefur tekið sér nafnið Nikulás. Með honum starfar í
eldhúsi Mandarín Thailendingurinn Manit Saifa. Stefán Snæbjörnsson innanhússarkitekt hefur hannað inn-
réttingar í vcitingastaðinn.