Morgunblaðið - 29.05.1985, Síða 56

56
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. MAÍ 1985
ffclk í
fréttum
GREIDDI FYRIRSÆTUNUM Á „PRET-A-PORTER" TÍSKUSÝNINGU
„Nálgaðist þarna heim sem maður
kemst annars aldrei nálægt“
eðfylgjandi myndir birtust í
franska blaðinu „Officiel"
fyrir nokkru og það vakti athygli
okkar að íslenskur maður sem
kunnugir þekkja undir nafninu
Simbi á heiðurinn af hárgreiðsl-
unum á þeim.
Simbi (Sigmundur Sigurðsson)
vinnur á Salon VEH og til að
kanna nú svolítið nánar hvernig
nafnið hans komst á síður þessa
tískutímarits mæltum við okkur
mót á „Kaffi Gesti" fyrir helgina.
„Það tók mig nú tvo daga að
vinna við þessar stærri myndir
sem birtust í Officiel. Það er alveg
ótrúlegur fjöldi filma sem fer í
eina mynd og ég varð að vera á
staðnum til að laga hárið milli
mynda. Minni myndin er hinsveg-
ar tekin í æðislegri íbúð, sem er á
áttundu hæð í stórhýsi í París og
sú var unnin fyrir japanskan
hönnuð."
— Hvernig fannst þér í París?
„París hefur verið draumurinn
svo lengi og ég hef farið þangað
undanfarin fjögur ár með Elsu,
eiganda Salon VEH. Þegar ég var
þar sl. haust spurðist ég fyrir um
vinnu og fékk þannig viðbrögð að
ég sló til og dreif mig út.
Þetta var alveg frábær tími en
ég varð að vinna kauplaust því ég var að sjá hæfni mína. Engin
átti enga myndamöppu með myndamappa, ekkert kaup. Ég
greiðslum eftir mig þar sem hægt vann fyrir mann, Jean Pierre
Simbi vinnur i Salon Veh.
Eudes, sem átti bæði hárskera-
stofu og umboðsskrifstofu fyrir
Ijósmyndara, förðunarmeistara
o.s.frv. þannig að í gegnum hann
komst ég í stúdíóvinnu þar sem ég
safnaði í myndamöppuna. Fólkið
sem ég vann með þar var í sömu
erindum, að safna í möppu, þannig
að þetta var hörkuvinna en mjög
skemmtileg og þarna kynntist
maður fjölda fólks. Því miður
týndi ég myndamöppunni á leið-
inni til Islands."
— Hvernig fórstu að því?
„Nóttina sem ég fór heim átti ég
að taka lest frá París til Lúx og
þessa nótt hafði klukkan verið
færð fram um eina klukkustund.
Ég kom því of seint á lestarstöð-
ina og auðvitað „panikkaði" ég og
allir yfir því að flugvélin myndi
ekki bíða eftir mér í Lúx.
Þegar ég svo loksins komst í lest
gleymdi ég bókinni í henni. Það
var nú bagalegt því alla leiðina
hélt ég á henni og passaði eins og
sjáaldur auga míns ... “
— Hvernig gekk þér að komast
af þarna?
i
*
BISSET OG GOUDONOV
Eitt umtalaöasta par
kvikmyndheimsins
nema um helgar, hann býr í
New York, hún í Los Angeles.
Samband þeirra er þó ekki þar
með sagt yfirborðskennt og
Jacqueline heldur fram að sam-
band af þessu tagi geti orðið til
þess að samlyndið endist leng-
ur en ella. „Eg er enn að læra
allt mögulegt um Alexander,
við komum hvort öðru á óvart
hvað eftir annað og það krydd-
ar tilveruna. Ef væri værum
gift og í stöðugri sambúð gæti
samband okkar hafa slitnað
fyrir löngu. Ég er ekki hlynnt
hjónaböndum. Þá erum við
bæði frek og ráðrík og það hlyti
að vera spurning hvernig slíkt
samrýmdist sambúð. Er ekki
betra að hafa allt í sátt og sam-
lyndi með því að troða ekki
hvort öðru um tær? Við erum
afar tengd hvort öðru og leitum
hvort til annars um stuðning
þegar á bjátar," segir Jackie.
Sjálfur segir Goudunov lítið,
hann er feiminn að sögn Jackie,
en gífurlega ákveðinn. Þegar
hann var nýkominn til Banda-
ríkjanna eftir flóttann frá
ófrelsinu í austri, sagði hann:
„Áður en lagt um líður ætla ég
að leika í kvikmyndum, eiga
sportbíl og vini. Ég ætla að sóla
mig og láta hafgoluna leika um
mig í Kaliforníu." Þetta hefur
heppnast, hann sló í gegn ný-
lega í kvikmyndinni „Witness",
og frammistaða hans þar var
slík að sögn, að hún verður
stökkpallur til frekari afreka á
hvíta tjaldinu.
Eitthvert umtalaðasta par
kvikmyndaheimsins er þau
Jacqueline Bisset og hinn land-
flótta sovéski ballettmeistari
Alexander Goudunov. Margt
hefur verið ritað og rætt um
samband þeirra, og þau virðast
sannarlega hafa af því ánægju
að vera í fréttunum, því þau
taka virkan þátt í skemmtana-
lífinu og klæða sig þá oft ögr-
andi fötum og eru meira og
inna áberandi. Þau eru um
margt óvenjulegt fólk.
Þau hafa verið saman
í 4 ár, en samt búa þau
ekki saman
Símon
svarti
Þegar Duran Duran koma
fram á hljómleikum, reka
aðdáendurnir venjulega upp
öskur mikil í gleði sinni og ham-
ingju yfir því að sjá goðin sín vel
snyrt og hugguleg og klædd
samkvæmt nýjustu tísku.
Söngvarinn Simon Le Bon á
sinn skammt af áhangendum en
þeir ráku ekki upp gleðióp er
hljómsveitin kom fram í
Montreaux fyrir skömmu, held-
ur hryllingsöskur, því hinir síðu
ljósu lokkar voru allt í einu
orðnir stuttir og bleksvartir.
Kappinn gaf engar skýringar...