Morgunblaðið - 20.06.1985, Blaðsíða 43

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 1985
43
Minning:
Jón R. Þórðarson
bifreiðastjóri
Fæddur 21. rebrúar 1919
Dáinn 15. júní 1985
Sumarsólstöður, lengstur sólar-
gangur, landið í sínum fegursta
skrúða, allt angar af gróandi jörð.
Lindin hvíslar, lækurinn hjalar
og blærinn strýkur laut og hól.
Ungarnir skríða úr eggjum, yf-
irgefa hreiðrin og alls staðar er
ungviði að leik. Fuglasöngur nýtur
sín vel í kyrrð næturinnar og
harpa vorsins hljómar aldrei feg-
urra en nú. En þrátt fyrir fegurð
og frið ber dauðinn að dyrum, því
kallið getur komið hvenær sem er.
Jón fékk hvíldina seint að kvöld-
lagi en vomóttin björt og fögur
flutti anda hans og sál til æðra
lifs.
Engum kom á óvart sem til
þekktu þó Jón fengi hvíldina, hann
var búinn að vera sjúklingur um
nokkurt skeið og oft sárþjáður.
Aðeins fyrstu mánuðina af síðasta
ári gat hann unnið, en þá var það
harkan og viljaþrekið sem héldu
honum uppi, því sjálfum sér gat
hann aldrei hlíft.
í september sl. keypti hann nýj-
an bíl sem Jón Hallgrímsson
tengdasonur hans hefur ekið síð-
an. Hugur fylgdi starfi þó þrekið
færi dvínandi. Eljusemin, þraut-
seigjan og seferuleysið verða seint
yfirbuguð.
Jón var fæddur og alinn upp á
Eskifirði, sem þá var lítið kaup-
tún, atvinna takmörkuð og lífskjör
léleg.
Allir þóttust góðir sem voru
bjargálna og sjálfum sér nógir,
þurftu ekki til annarra að leita.
Hann ólst upp við öll algeng störf
sem til féllu, vel séður, verklaginn
og ötull.
Ekki var um aðra skólagöngu að
ræða en þá sem barnaskólanum
tilheyrði, en þá urðu margir að
lifa eftir þeim boðskap að bókvitið
yrði ekki í askana látið.
31. desember 1940 giftist hann
æskuvinkonu sinni Kathinku
Klausen, en hún er af norskum
ættum, fædd og alin upp á Eski-
firði. Þau voru jafngömul, gengu
saman í barnaskóla og ferming-
arsystkin. Langri og farsælli sam-
búð er lokið, og lifir Kathinka eig-
inmann sinn. Eftir giftinguna fóru
þau í atvinnuleit til Reykjavíkur
en hugðust fara austur aftur. En
atvikin höguðu því þannig að þau
ílengdust hér í höfuðborginni og
hafa átt þar heima síðan. Jón
byrjaði fyrst á því að aka vörubíl,
en árið 1942 hóf hann störf hjá
Bifreiðastöð Steindórs og vann
þar í rúm 20 ár, en eftir það flutti
hann sig á BSR með bifreið sina
R-718 og hefur verið þar síðan.
Hjá „Steindóri" 6k hann ýmist
leigubílum eða áætlunarbilum á
sérleyfum Steindórs eða þá að
hann vann við viðgerðir á verk-
stæðinu. Hann var fjölhæfur
starfsmaður, ósérhlífinn og sam-
vinnuþýður. Mörgum samstarfs-
mönnum hans frá þessum árum
hefi ég kynnst allnáið og bera þeir
honum sérstaklega vel söguna.
í desember 1957 fluttu þau
hjónin með fjölskyldu sína í nýtt
raðhús að Tunguvegi 92 og hafa
búið þar síðan.
Geta má nærri að það hefur ver-
ið þeim mikill gleðidagur, því áður
höfðu þau ætíð verið leigjendur og
það lengst af hjá Steindóri Ein-
arssyni. Jón var ekki auðelskandi
eða efnishyggjumaður en hann sá
vel fyrir sér og sínum, hans orð og
viðskipti stóðu eins og stafur á
bók. Hans boðskapur var og eftir
honum breytt: „Orð skulu standa".
Þau hjónin eignuðust fimm
börn sem öll eru á lífi, myndarleg-
ur og velgefinn hópur. Hér eru þau
talin eftir aldursröð:
Arnfinnur, ógiftur, nýráðinn
skólastjóri við Foldaskóla, áður
skólastjóri við Fellaskóla.
Herdís, gift Jóni Hallgrímssyni
lögregluþjóni, þau eiga tvo syni.
Jón Ragnar, vinnur i Straums-
vík, giftur Birnu Þorvaldsdóttur
og eiga þau þrjú börn.
Ingólfur Þórður, bílstjóri hjá öl-
gerðinni Agli Skallagrímssyni,
giftur Dagnýju Guðmundsdóttur
og eiga þau tvö börn.
Friðrik, verkstjóri hjá Loftorku
sf., giftur Grétu Guðmundsdóttur
og eiga þau tvö börn.
Kynni okkar Jóns hófust þegar
hann flutti sig frá „Steindóri" á
BSR. Það kom brátt í ljós að skoð-
anir okkar oft á tíðum beindust
eftir sama farvegi og því stóðum
við nær hvor öðrum en annars vill
verða. Ég fann fljótt að vinsemd
hans í minn garð var bæði traust
og trygg, hafi ég getað goldið hon-
um á þann hátt að hann hafi
nokkurs notið kveð ég hann sæll
að leiðarlokum. Jón var dulur að
eðlisfari og bar ekki mótlætið á
torg, en kunni vel að meta björtu
hliðarnar.
Með hógværð og stillingu gat
hann túlkað skoðanir sínar á þann
veg að það fór ekki á milli mála
hvað hann meinti. 1 góðvinahópi
var hann gleðigjafi og vinmargur
á vinnustað. Hann hafði ágæta
umgengnishæfileika, gat verið
grínsamur og fundvís á það skop-
lega, en ætíð hagaði hann orðum
sínum á þann veg að engan sakaði.
Við starfsbræður hans á BSR
söknum vinar í stað.
Aldrei sá ég Jón glaðari og hýr-
ari á svipinn en þegar hann ræddi
um heimili sitt, eiginkonu, börnin,
tengdabörn og barnabörn.
Það fór ekki á milli mála að fjöl-
skyldan var honum allt. Það er
mikil gæfa fyrir hvern og einn að
geta notið lífsins með fjölskyldu
sinni og sannarlega var Jón gæfu-
samur fjölskyldufaðir.
Það er margs að minnast þegar
James Haughton heldur
tónleika á Vestfjörðum
Píanóleikarinn James Haughton
heldur tónleika á Vestfjörðum næstu
daga. Hann leikur eingöngu verk
eftir Franz LiszL
James Haughton er enskur og
hóf píanónám sjö ára gamall.
Hann stundaði m.a. nám við Royal
Academy of Music, Institute of
Education í London og fram-
haldsnám við konunglegu tónlist-
arakademíuna. James Haughton
hefur haldið fjölda tónleika sem
einleikari bæði með og án
hljómsveitar.
Fyrstu tónleikarnir verða á
Flateyri í kvöld kl. 21.00. Hann
verður á Bolungarvík á föstudag-
inn og á ísafirði næsta laugardag,
22. júní.
(flr frélUtilkynnjngu)
James Haughton
leiðir skilur og hugurinn leitar
vítt og breitt, en með þakklæti í
huga kveð ég látinn vin, minnugur
þess að við sjáumst síðar.
Megi sá sem öllu ræður halda
verndarhendi sinni yfir fjölskyldu
þessa góða drengs.
Jakob Þorsteinsson
eignuðust fimm mannvænleg og
góð börn, Arnfinn, Herdísi, Jón
Ragnar, Ingólf og Friðrik, allt nú
uppkomið fólk. Er sár harmur að
öllum þeim og skylduliði kveðinn.
Jón taldi sig mesta tíð vera
heilsuhraustan mann og naut
þess, þótt á bjátaði undir lokin.
Fyrir rösku ári þurfti hann á
sjúkrahúsvist að halda og varð
aldrei samur maður, en æðraðist
þó ekki. Og ég held að heitust ósk
hans hafi verið að geta tekið þátt í
lífi og starfi, heill og óskiptur, til
hinstu stundar.
Ég veit að ég mæli fyrir munn
fjölmargra þeirra sem kynntust
honum að þeir sakna nú vinar í
stað og finna til að rúm hans í lífi
og samskiptum er nú autt. En viss
er ég um að minning um góðan
dreng yljar öllum þeim sem hon-
um kynntust.
Ég á svo margar góðar minn -R -
ingar um góðan vin og félaga að
mér er tregt tungu að hræra. En
öll fjölskylda mín færir Kathinku
og öllu skylduliði einlægar kveðjur
og samúðaróskir, biðjum vini
okkar góðrar vegferðar og öllu
skylduliði blessunar.
Hákon Kristgeirsson
Birting afmælis- og
minningargreina
ATHYGLI skal vakin á því, að afmælis- og minn-
ingargreinar verða að berast blaðinu með góðum
fyrirvara. Þannig verður grein, sem birtast á í mið-
vikudagsblaði, að berast í síðasta lagi fyrir hádegi á
mánudag og hliðstætt með greinar aðra daga. í minn-
ingargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Þess
skal einnig getið, af marggefnu tilefni, að frumort
ljóð um hinn látna eru ekki birt á minningarorðasíð-
um Morgunblaðsins. Handrit þurfa að vera vélrituð
og með góðu línubili.
Góður maður, starfsfélagi og
heimilisvinur um langt árabil, er
látinn. Jón R. Þórðarson bifreiðar-
stjóri, síðast til heimilis á Tungu-
vegi 92 hér í borg, er horfinn sjón-
um okkar í bili. Hann lést, eins og
hann lifði, sem sumarbarn í huga
og hjarta laugardaginn 15. júní og
verður borinn til grafar í dag.
Hann hafði kennt þess sjúkleika
um árabil sem lagði hann að velli,
en ég hygg að áður en aðrir höfðu
grun um að hann gengi ekki heill
til skógar hafi hann sjálfur gert
sér grein fyrir því að e.t.v. myndi
hann ekki lifa og starfa svo lengi
sem hann hefði kosið. Það er sjálf-
sagt lífsins saga. Og lengi gekk
hann til verks síns og vinnu þótt
hann fyndi að máttur og kraftar
væru þverrandi.
Leiðir okkar lágu saman á bif-
reiðastöð hins þjóðkunna athafna-
manns Steindórs Einarssonar i
Reykjavík. Af þeim kynnum
spratt ævilöng vinátta. Og það er
einmitt af þeim kynnum sem mér
og mínu fólki er ljúft og skylt að
kveðja hann nokkrum fátæklegum
orðum að leiðarlokum. Ég kynnt-
ist honum við það verk sem hann
valdi sér að ævistarfi, og á þau
kynni bar aldrei skugga.
Jón var fæddur 21. febrúar árið
1919, lifði bernsku sína og æsku á
alkunnum kreppuárum sem yfir
þessa þjóð hafa gengið. Hann
kynntist fljótt því sem kallað er að
vera sjálfum sér nógur og að vinn-
an væri undirstaða alls í lífi, þótt
oft yrði erfitt fyrir. En nauðsyn-
legt væri líka að fá leyfi frá alvöru
lífsins endrum og eins. Oft var
vinnudagurinn langur, og hygg ég
að frá löngum starfsdegi eigi Jón
ófáa vini, auk allra þeirra sem
töldust til kunningjahóps sem
óhjákvæmilega myndast í starfs-
grein hans. Ég varð oft var við það
hversu margir áttu Jón að vini,
þótt hann væri í eðli sínu hlé-
drægur, og vissi að þá eigind
kunni hann mikið og vel að meta
þótt fá og hæg orð væru höfð um.
Ég veit líka að hann mat og virti
vinnuveitendur sína og starfsfé-
laga sem hann átti skap við. Og ég
fullyrði það að allir þeir sakna
vinar í stað. Á langri leið eignaðist
hann marga og trausta viðskipta-
vini, en um langt skeið ók hann
eigin leigubifreið, síðast um langa
hríð frá Bifreiðastöð Reykjavíkur.
Jón kvæntist Kathinku Klausen
frá Eskifirði sem var jafnaldra
hans og góður félagi alla tíð. Hún
bjó honum fallegt og notalegt
heimili og var stoð hans og stytta.
Frumbýlingsárin voru oft erfið, og
ekki fór fjölskyldan varhluta af
veikindum frekar en flestir aðrir,
en eftir að þau festu kaup á rað-
húsi sínu við Tunguveg hér í
Reykjavík hygg ég að allt líf
þeirra hafi snúist á besta veg. Þau
t
Innilegar þakkir færum vlö öllum sem auösýndu samúö og vlnarhug
vegna andláts og jaröarfarar bróöur okkar og mágs,
PÁLS JÓNSSONAR,
fyrrverandi bókavaröar.
Sæmundur Jónsson,
Guöleif Jónsdóttir,
Gunnar Jónsson,
Gunnhildur Jónsdóttir,
og
Kristbjörg Tryggvadóttir,
Fjóla Guömundsdóttir,
Dallilja Jónsdóttir,
Guömundur Pétursson
aörir vandamenn.
t
Þökkum auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og útför eigin-
manns míns, fööur okkar, sonar. tengdasonar og bróður,
HERSTEINS MAGNÚSSONAR.
Sigríöur Skúladóttir,
Herdís Hersteinsdóttir, Áslaug Hersteinsdóttir,
Þórdís Árnadóttir, Áslaug Ágústsdóttir,
Árni Magnússon, Móeiöur Þorláksdóttir,
Jensína Magnúsdóttir, Hjörleifur Þóröarson
og systkinabörn.
t
Innilegar þakkir færum vlö öllum sem auösýndu okkur samúö og
hlýhug viö útför fööur okkar,
FRIÐBJÖRNS ÁSBJÖRNSSONAR
Iré Hellíssandi.
Guö blessi ykkur öll.
Ásta Friöbjarnardóttir, Sveinbjörn Benediktsson,
Hólmfríóur Friöbjarnardóttir, Guömundur Valdimarsson,
Jóhanna Friöbjarnardóttir, Aðalsteinn Guömundsson.
t
Innilegar þakklr fyrlr samúö og vlnarhug vlö andlát og útför bróöur
okkar,
LEIFS INGA GUOMUNDSSONAR,
hórskera frá Núpi.
Frföur Guömundsdóttír,
Pátur Guömundsson.
t
Þökkum Innilega auösýnda samúö og vináttu viö andlát og jaröarför
móöur minnar, tengdamóöur og ömmu okkar,
(GUDJÓNÍU) ÞÓRU KRISTINSDÓTTUR,
Bogahlfö 7.
Bergljót Einarsdóttir, Rútur Eggartsson
og barnabörn.