Morgunblaðið - 25.08.1985, Blaðsíða 53

53
ur til náms eitt af öðru að eiga
Siggu og Mara að. Að eignast slíkt
athvarf við fyrstu heimanför er
nokkuð sem aldrei verður full-
þakkað.
Ekkert var eins gaman og að
fara með Siggu á íþróttakappleiki
eða á sjóinn. Þar kom gamla
keppnisskapið vel í ljós.
Æðruleysi, hugrekki og dugnað-
ur í erfiðum veikindum hennar
voru okkur er á horfðum undra-
verð. Er það ekki síst að þakka
elskulegum eiginmanni, sem allan
tímann veitti henni þá mestu
ástúð og umhyggju setn einum
manni er unnt að veita.
Um leið og við söknum stórbrot-
innar konu trúum við því að ást-
vinahópur fagni henni á framandi
strönd.
Minning þín lifir máttug og björt
það máir hana enginn kraftur
ævin líður svo undur ört
að innan skamms hittumst við aftur.
(A.L.)
Elsku Mari, Magga og synir,
ykkar missir er mikill. Við biðjum
góðan guð að styrkja ykkur á þess-
ari stundu.
Blessuð sé minning Sigríðar S.
Pálsdóttur.
Systkinabörnin
„Ég minnist þín, er sé ég sjóinn glitra
við sólarhvel.
Og þegar mánans mildu geislar titra,
ég man þig vel.
Ég heyri þig, er þýtur fjarlæg alda.
Svo þungt og ótt.
Ég heyri þig er hlustar björkin kalda
um helga nótt.
Þú býrð hjá mér, þótt byggð þín sé svo
fjarri.
Ég bý hjá þér.
Nú birtir yfir blástjörnunni skærri
Ó birstu mér.“
(Matth. Joch. þýddi).qr.
Góð mágkona og vina. Dáin,
nú fenginn færasti vélfræðingur
sveitarinnar, Guðm. á Lækjar-
móti. Hann settist í jeppann, fékk
sér í pípu, brosti, setti jeppann í
drif og sagði Möggu að hann hefði
bara „hrokkið" úr drifi og svo var
ekki meira um það. Og þannig liðu
árin. Magga vann sín verk og ók
sínum jeppa. En svo fór að enn og
aftur sannaðist að ein lausn býður
öðru vandamáli heim. Ekki var
hætta á því að hestar festust í
snjóskafli en það gátu bílar hins
vegar gert. Og blessuð börnin fæð-
ast hvort sem það er ófærð eða
ófærð ekki. Þetta fékk Magga að
reyna einu sinni er jeppi hennar
festist í skafli og þá var umferð
minni en nú. En betur fór nú
þarna en á horfðist þvi innan
skamms bar að mann ofan úr
Hrepp sem taldi ekki eftir sér að
hjálpa Möggu út úr snjónum. En
það var ekki síðasti skaflinn á
lífsleiðinni sem farið var í gegn-
um, því að kynni hennar við þenn-
an mann, Þórð Guðmundsson frá
Högnastöðum, leiddu til hjúskap-
ar. Fyrst bjuggu þau á Selfossi en
árið 1949 fluttust þau til Reykja-
víkur og um Jónsmessu 1952
gengu þau í hjónaband. Þar eign-
aðist Magga góðan lífsförunaut,
hlýjan, traustan, snyrtilegan og
fyrst og fremst góðan mann. Þó að
þau væru bæði komin af léttasta
skeiði og farin að mótast sem ein-
staklingar, sóttist þeim létt að að-
laga sig hvort öðru enda skynsem-
in notuð þar á bæ.
í Reykjavík vann Þórður sem
smiður en Magga við ljósmóður-
og hjúkrunarstörf, svo og sauma-
skap. Voru þau bæði mikils metin
hvort á sínu sviði.
Seint mun gleymast hvað gam-
an var þegar Þórður og Magga
komu í heimsókn í Byggðarhorn.
Það fylgdi þeim einhver ákveðinn
friður og þó léttleiki. Með Þórði og
pabba tókst mikil vinátta.
Elsa dóttir Möggu var ung gefin
glæsilegum manni að nafni Lúðvík
Hjaltason. Þau hófu búskap í
Miðstræti og á 2 árum eignuðust
þau 2 drengi og komu upp báðum
sínum föðurnöfnum og framtíðin
blasti við. En þá skeður það að
Lúðvík veikist og deyr eftir stutt-
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 25. ÁGÚST 1985
horfin. Þannig kom fregnin 17.
ágúst. Hún hafði staðið sig svo vel
við erfiðan sjúkdóm að aðdáun
vekur hjá öllum þeim, er til
þekkja. Fimmta ágúst talaði hún
við mig í síma sem var við rúmið
þvi fótaferð hafði hún ekki. Ég
hafði orð á því við hana, að nú
hringdi ég eftir ákveðinn dag, en
enginn ræður sínum örlagadóm.
Mér fannst ég verða að senda
kveðjur og þakkir fyrir allt.. Minn-
ingar eru margar og góðar sem
ekki verða skráðar hér. Ungar að
árum unnum við saman hjá föður
mínum og tengdaföður hennar,
Héðni Maríussyni, þar var gleðin
oft ríkjandi í starfi og leik og sam-
komulag ánægjulegt. Bróðir minn,
Maríus Héðinsson, var svo lán-
samur að eignast Sigríði að lífs-
förunaut. Þau voru jafnaldrar og
höfðu þekkst frá barnæsku. Betri
eiginkona er vandfundin. Maríus
var sjómaður og skipstjóri í mörg
ár, og oft reynir á andlegt og lík-
amlegt þrek sjómannskonunnar.
Sambúðin stóð í tæp 40 ár. Það
varð hans hlutskipti að hjúkra
henni heima mánuðum saman,
hann vildi gera sitt besta svo lengi
sem mögulegt var. Ég veit að
söknuðurinn er sár hjá bróður
mínum og fósturdóttur þeirra,
Margréti Pálmadóttur, og drengj-
unum hennar, sem hún bar svo
mikla umhyggju fyrir.
„Og því er allt svo hljótt við helfregn þína,
sem hafði klökkur gígjustrengur brostið.
Og enn ég veit margt hjarta harmi lostiö,
sem hugsar til þín alla daga sina.“
(Tómas Guðmundsson).
Ég og fjölskylda mín kveðjum
hana með virðingu.
Kristbjörg
Á morgun verður Sigríður
Soffía Pálsdóttir kvödd hinstu
kveðju. Mig langar til að þakka
henni í örfáum orðum fyrir allar
okkar samverustundir.
Ég varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi (eins og svo mörg frænd-
systkini Siggu og Mara) að eiga
öruggt athvarf á heimili þeirra á
skólaárunum í Reykjavík. Þar var
dvalið við gott atlæti um flestar
helgar. I ljúfum endurminningum
frá þessum tíma minnist ég sér-
staklega þegar Sigga settist við pí-
anóið og við hin tókum undir með
söng. Þessi tími var dýrmætari en
svo, fyrir ungling fjarri heimili
sínu, að ég geti fullþakkað þessum
góðu hjónum.
Sigríður var einstök kona, um-
hyggja hennar og fórnfýsi eiga sér
fáa líka. Samband hennar og Mara
var einstaklega náið. Þau voru
miklir félagar og umhyggjan sem
þau báru hvort fyrir öðru var sér-
stök.
Nú þegar leiðir skiljast í bili, bið
ég Guð að gefa Mara frænda styrk
í sorg hans.
Vil ég láta þessi erindi Jóhann-
esar úr Kötlum fylgja kveðju
minni.
„Hve ljúft og gott að sofna í sælli trú
á sigur þess er firrir lífið grandi.
Ég veit að einmitt þannig kvaddir þú
— þin þrá var eins og morgunn yfir
landi.
Og ég sé best í húmi haustsins nú
hve heiðríkur og fagur var þinn andi.
Þitt orð var heitt — því hjartað sló þar
með
sem harpa stillt á gleði allra tíða.
í bliki augans bjó þitt mikla geð
og brann af kvöl með öllum þeim sem
líða.
Og þinni ást það yfirbragð var léð
sem íslands bestu dætur þykir prýða.
Ég kveð þig eins og frjálsa söngvasveit
á sumardaginn fyrsta úti í haga.
Hvert vorsins fuglar fljúga enginn veit
— en framtíðin er þeirra mikla saga.
Þú bæði komst og fórst sem fyrirheit
og fyrirheitið lifir alla daga.“
Hjördís
an tíma. Þá voru eins og nærri má
geta dimmir dagar í fjölskyldunni.
Én þá kom líka berlega í ljós að
enginn stóð einn sem átti Þórð. Ég
man vel að mikið var talað um
hvað hann stóð vel við hlið Elsu og
drengjanna ásamt Möggu. Seinna
urðu drengirnir mikið undir hand-
leiðslu Möggu og Þórðar því að
þau fluttust í Miðstrætið til Elsu
þegar íbúðin á neðri hæðinni var
til sölu.
Seinna þegar Elsa giftist seinni
manni sínum, Einari Laxness,
höfðu Þórður og Magga mikið með
uppeldi Hjalta og Theodórs að
gera og þá voru Magga og Þórður
amma og „afi“ og voru strákarnir
ekki sviknir af því. Þau Einar og
Elsa búa í Stóragerði og eiga sam-
an 4 börn.
Á þessum árum voru samskipti
með mesta móti milli Miðstrætis
og Byggðarhorns, þar sem strák-
arnir voru heima í sveit á sumrin
þá einkanlega Hjalti. Þórður og
Magga komu þá oft að heimsækja
þá og fóru þá gjarnan í bíltúr upp
að Högnastöðum og komu svo
heim um kvöldið. Einnig komu
þau oft af tilviljun eða upp úr
þurru eins og sagt var. Ég hlýt að
minnast eins þeirra tækifæra. Ég
hafði verið með hettusótt og búið
að slá niður og lá víst nokkuð veik-
ur heima. Mamma var búin að tala
við lækni en fékk lítið út úr því.
Þórður og Magga voru í sumar-
bústað í Hveragerði og voru að
leggja af stað í bæinn. Þórður lít-
ur á klukkuna og sér að tími er til
að skreppa í Byggðarhorn. Þegar
þangað kemur sér Magga mig og
ég man að hún skoðar mig og
hringir svo í lækni og er ómyrk í
máli. Hún segist vita hvað hér við
eigi og sé með sprautu og hún
sendi eftir meðulum. Ég minnist
ekki að hafa heyrt Möggu tala í
þessum tón í annan tíma. Það
næsta sem ég man er eins og
eitthvað lyftist ofan af mér og ég
rís upp og sé að mamma og Magga
sitja hjá mér. Ég spurði hvort
kominn væri kvöldmatur og fékk
þau svör að búnir væru að
minnsta kosti tveir kvöldmatar.
Ég hafði þá verið með óráði í um
tvo sólarhringa. Magga hafði ekki
vikið frá mér allan tímann. Og
þau höfðu bara rétt ætlað að
skreppa. Þannig voru þau og töldu
svona hluti ekki eftir sér.
Einhverju sinni seinna ætlaði
ég að fara að þakka Þórði og
Möggu fyrir umhyggjuna um árið
en þau bara hlógu að mér og sögð-
ust ekki vilja hafa neitt fjas um
það og minntu mig á að einhver
æðri okkur hefði verið með í verki
og svo var ekki meir um það.
Þegar litið er yfir farinn veg,
kemur í ljós að tiitölulega oftast
hefur verið komið við í Miðstræti
þegar tími hefur verið til heim-
sókna, enda jafnan þangaö eitt-
hvað að sækja hlýtt og gott þó
ekki væri orðaflaumur út um allt.
Nokkur hin síðari ár hafa Þórð-
ur og Magga ekki verið heilsugóð.
Magga var veik fyrir hjarta en þó
alla jafna hressari en Þórður. Svo
var það sumardaginn fyrsta að
Magga veiktist skyndilega af blóð-
eitrun og lést eftir stutta legu og
varð jarðsungin af frænda sínum,
síra Sigurði Sigurðarsyni, frá
Dómkirkjunni hinn 24. maí í kyrr-
þey eftir ósk hennar.
Eftir er Þórður, lífsförunautur-
inn trausti og góði, og hefur misst
mikið eins og jafnan þegar sam-
hent fólk skilst að. Það er þó hugg-
un harmi gegn að Þórður virðist
vera mun betri til heilsu nú en
undanfarið og er vonandi að það
haldist sem lengst.
Mér er það ljóst að þetta eru
fátækleg kveðjuorð til frænku
minnar en víst er að minningarn-
ar og þakklæti hrannast upp fyrir
allt sem hún gerði og allt sem hún
var.
Ég vona að minningin um
Möggu Ljósu lifi umvafin því Ijósi
sem sannri ljósmóður sæmir í
hugum allra þeirra sem þótti vænt
um hana og nutu verka hennar.
Að síðustu vil ég færa hjartans
þakkir fyrir allt sem hún var
Byggðarhorns-fjölskyldunni fyrr
og síðar því að frá henni komu
jafnan holl og góð ráð.
Góður Guð blessi minningu
Margrétar Gissurardóttur frá
Byggðarhorni.
Gissur Geirsson
frá Byggðarhorni.
t
Móöir okkar,
SVAVA MARÍN GUÐMUNDSDÓTTIR,
Keldulandi 11,
sem andaöist 19. ágúst, veröur jarösungin frá Bústaöakirkju
miövikudaginn 28. ágúst kl. 13.30.
Fyrir hönd tengdabarna og barnabarna,
Gréta Ástréösdóttir,
Anný Ástréösdóttir,
Jónas Ástréösson.
t
Maðurinn minn, faðir okkar, tengdafaöir og afi,
SIGURDUR KR. MAGNÚSSON,
Hólabraut 9,
Hafnarfiröi,
veröur jarösunginn mánudaginn 26. ágúst kl. 10.30 frá Hafnarfjarö-
arkirkju.
Ásta Jónsdóttir,
Erla Sigurðardóttir, Loftur Magnússon,
Hjálmar Sigurösson, Rita Kvœrnö,
Kristín Sigurðardóttir, Ómar Agnarsson
og barnabörn.
■ Bróöir okkar og mágur,
GARDAR EINARSSON
fré Seyöisfiröi,
er andaöist í Borgarspítalanum aö morgni 20. ágúst. veröur jarö- sunginn frá Fossvogskapellu miövikudaginn 28. ágúst kl. 15.00.
Guölaug Einarsdóttir, Einar Jónsson,
Einar Björn Einarsson, Anna Ólafsdóttir,
Rósa Einarsdóttir, Birna Einarsdóttir, Sigurveíg Einarsdóttir, Matthias Guömundsson,
Aðalsteinn Eínarsson, Ingibjörg Sigurgeirsdóttir,
Ingí Einarsson, Karen Karlsdóttir,
Einína Einarsdóttir, Sverrir Olsen,
Hallsteinn Friöþjófsson, Vífill Friöþjófsson. Steinunn Vigfúsdóttir,
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö viö andlát og útför tengda-
móður okkar, ömmu og langömmu,
JÓNÍNU G. ÞÓRHALLSDÓJTUR
fyrrverandi kennara.
Katrín Elíasdóttir, Guöný Guöbjartsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Þökkum sýnda samúö viö fráfall og jarðarför móöur okkar,
GUORÚNAR GÍSLADÓTTUR,
Skólavöröustíg 28.
Jónína S. Ásgeirsdóttir,
Helga H. Ásgeirsdóttir,
Petra G. Ásgeirsdóttir
og aörir aöstandendur.
t
Þökkum innilega samúö og hlýhug viö andlát og útför fööur okkar,
tengdaföður, afa og langafa,
KJARTANSPÁLS KJARTANSSONAR
mélarameistara,
Bragagötu 31b, Reykjavík.
Reynir Kjartansson, Kristín Hauksdóttir,
Kjartan Kjartansson, Guörún Guömundsdóttir,
Sigríöur Kjartansdóttir, Þorvaldur Ólafsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auösýnda samúö og vinarhug viö andlát og
útför
ÞÓRARINS ÞÓRARINSSONAR
fré Eiöum.
Einnig þökkum viö sérstaklega starfsfólki Borgarspítalans sem
annaöist hann svo vel í veikindum hans.
Ingibjörg Þórarinsdóttir,
Þórarinn Þórarinsson,
Stefén Þórarinsson,
Ragnheiöur H. Þórarinsdóttir,
Hjörleifur Þórarinsson,
Halldór Þórarinsson,
Ingibjörg Einarsdóttir,
Sigrún Sigurþórsdóttir,
Guömundur S. Jóhannsson,
Sigríöur Vilhjélmsdóttir,
Helga Jóna Þorkelsdóttir,
Hans Uwe Vollertsen,
Bergþóra Baldursdóttir,
Sigríöur H. Wöhler,
Jóhann Grétar Einarsson
og barnabörn.