Morgunblaðið - 27.08.1985, Blaðsíða 27

26
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 1985
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 1985
27
PlnrgmuMiiliilr
Útgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Aðstoöarritstjóri
Fulltrúar ritstjóra
Fréttastjórar
Auglýsingastjóri
hf. Árvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Björn Bjarnason.
Þorbjörn Guðmundsson,
Björn Jóhannsson,
Árni Jörgensen.
Freysteinn Jóhannsson,
Magnús Finnsson,
Sigtryggur Sigtryggsson,
Ágúst Ingi Jónsson.
Baldvin Jónsson.
Ritstjórn og skrifstofur: Aðalstræti 6, sími 10100. Auglýsingar: Aö-
alstræti 6, sími 22480. Afgreiösla: Kringlan 1, simi 83033. Áskrift-
argjald 400 kr. á mánuði innanlands. í lausasölu 35 kr. eintakiö.
Utanríkispólitík
og kjötsala
Saga samskipta íslands og
Bandaríkjanna sl. rúma
fjóra áratugi er um margt
merkileg ekki sízt eins og hún
birtist okkur í orðsendingum
bandarískra sendimanna hér
til Washington, en skjöl þessi
frá fyrri tíð hafa verið gerð
opinber á síðari árum. Þau
sýna m.a., að þeim bandarísk-
um sendimönnum, sem sízt
hafa skilið tilfinningar og
skoðanir íslendinga, hefur
jafnan þótt erfitt að eiga sam-
skipti við forystumenn Sjálf-
stæðisflokksins. Þeim hefur
lynt betur við forystumenn
annarra flokka.
Með sama hætti og forystu-
menn Sjálfstæðisflokksins
hafa jafnan staðið traustan
vörð um þá utanríkis- og ör-
yggismálastefnu, sem þeir
hafa sjálfir átt mestan þátt í
að móta, hafa þeir einnig stað-
ið fast á íslenzkum hagsmun-
um í samskiptum við aðrar
þjóðir, þ.á m. Bandaríkja-
menn.
í samræmi við þessa sterku
hefð hefur Geir Hallgrímsson,
utanríkisráherra, framkvæmt
hljóðláta byltingu í utanríkis-
ráðuneytinu sl. tvö ár sem litla
athygli hefur vakið innan-
lands, en þeim mun meiri í
stjórnarskrifstofum vestan
hafs og austan. Eftir 30 ára
veru fulltrúa Framsóknar-
flokks og Alþýðuflokks í utan-
ríkisráðuneytinu var orðið
nauðsynlegt að undirstrika
vissar meginreglur í samskipt-
um annarra þjóða, þ.á m.
bandalagsþjóða, við okkur. Það
hefur verið gert rækilega.
Það er sérstakt fagnaðar-
efni, að forystumaður nýrrar
kynslóðar í Sjálfstæðisflokkn-
um, Þorsteinn Pálsson, for-
maður flokksins, heldur merki
forvera sinna hátt á lofti í
þessum efnum, þegar hann
varar þjóðina við því að verða
of háð bandaríska varnarlið-
inu hér á landi í fjárhagsleg-
um efnum. Undir þau sjónar-
mið Þorsteins Pálssonar hefur
Morgunblaðið þegar tekið
mjög ákveðið og ítrekar hér
og nú.
Forystugrein málgagns
Framsóknarflokksins sl. laug-
ardag sýnir hins vegar að á því
blaði og í þeim flokki hefur
engin breyting orðið. Tíminn
vill bersýnilega, að íslenzkir
bændur lifi á því, að selja
bandarískum hermönnum
kjöt. Er það vilji íslenzkra
bænda, að verða háðir varnar-
liðinu um afkomu sína? Morg-
unblaðið veit, að svo er ekki.
Tíminn spyr, hvort flytja
eigi inn bandaríska verktaka
og verkamenn til þess að ann-
ast framkvæmdir á Keflavík-
urflugvelli. Svarið er neitandi.
Það eru þegar nógu margir
Bandaríkjamenn á íslandi. Það
er í þágu þjóðarhagsmuna, að
við önnumst þessar fram-
kvæmdir til þess að þurfa ekki
að fjölga Bandaríkjamönnum
hér og auka umsvif þeirra frá
því sem nú er.
Tíminn spyr: en hvað um
skipaflutningana? Sú var tíð-
in, að bandarískt skipafélag
annaðist þessa flutninga al-
gerlega. Síðan hætti það sigl-
ingum til íslands. Þá tóku
Bandaríkjamenn að notfæra
sér reglulegar siglingar Eim-
skipafélagsins til íslands. Eft-
ir þá löngu hefð, sem komin
var á þá flutninga var óeðli-
legt, að breyting yrði með þeim
hætti, sem varð fyrir rúmu ári.
Hins vegar má vel vera, að
hættumerki hafi verið farin að
sjást einmitt í sambandi við þá
flutninga, og að tilhneigingar
hafi gætt til þess að gera út á
varnarliðsflutningana. Morg-
unblaðið vill eiga þátt í að
koma í veg fyrir slíka þróun.
Dvöl erlends herliðs í land-
inu fylgja mikil umsvif og
miklir peningar. Við getum
aldrei leitt þau umsvif alger-
lega hjá okkur. En núverandi
utanríkisráðherra hefur mótað
þá stefnu, að íslendingar taki á
sjálfstæðum grundvelli ríkari
þátt í því eftirlitsstarfi, sem
hér fer fram. Til marks um það
má nefna, að enginn Bandar-
íkjamaður mun starfa í ratsj-
árstöðvunum tveimur, sem
fyrirhugað er að byggja.
Þótt peningarnir séu miklir,
sem varnarliðið hefur undir
höndum, eigum við að leggja
áherzlu á, að þeir streymi ekki
inn í íslenzkt þjóðlíf meira en
orðið er. Þess vegna vill Morg-
unblaðið endurtaka þá skoðun,
sem sett var fram í forystugr-
ein blaðsins sl. föstudag, að við
eigum ekki að sækjast eftir
kjötsölu á Keflavíkurflugvöll.
Við eigum að leggja áherzlu á
að minnka fremur tengslin við
bandaríska varnarliðið heldur
en auka þau. Við eigum alltaf
að búa yfir því frelsi, að geta
sagt, hvenær sem þær aðstæð-
ur skapast, að nú sé tímabært
að varnarliðið hverfi af landi
brott. Þá mega fjárhagsleg
sjónarmið ekki villa mönnum
sýn. Er hugsanlegt, að forráð-
amenn Tímans geti skilið, að
það eru íslenzkir hagsmunir að
verða ekki fjárhagslega háðir
dvöl varnarliðsins? Morgun-
blaðið vill standa vörð um þá
hagsmuni.
HVAÐ IINGUR NEMUR GAMALL TEMUR
Dagskrá um byrjendakennslu er haldin þessa viku í kennslumiöstöö Námsgagnastofnunar. Dagskráin ber heitið Hvaö ungur nemur,
gamall temur, og er tilgangur hennar aö stuöla aö skapandi skólastarfi meö því aö efla umræöuna um fyrstu skólaárin. Þaö er
Námsgagnastofnun sem stendur fyrir dagskránni í samvinnu við Bandalag kennarafélaga, Fræösluskrifstofu Reykjanesumdæmis,
Fræösluskrifstofu Reykjavíkurumdæmis, Kennaraháskóla íslands, og skólaþróunardeild menntamálaráöuneytisins. Blm. Morgun-
blaösins ræddi viö nokkra fyrirlesara og leiöbeinendur á þessari dagskrá og fara tvö af viötölunum hér á eftir.
„Skólum hefur ekki
verið kleift að þróast
í takt við tímann“
Rætt viÖ Sigríði Jónsdóttur námsstjóra
DAGSKRÁ um byrjendakennsiu
sem ber nafnið „Hvað ungur nem-
ur, gamall temur" hófst í gær í
Kennslumiðstöð Námsgagnastofn-
unar og stendur þessa viku. Sig-
ríður Jónsdóttir, námsstjóri, hélt
fyrsta erindið með heitinu Stefnur
og straumar í byrjendakennslu. En
hver hefur þróunin verið í byrj-
endakennslu og hvernig er staöan
í dag?
Ríkjandi stefna er í samræmi
við grunnskólalögin sem eru
mjög góð lög. Þar segir m.a. í
markmiðsgrein „Grunnskólinn
skal leitast við að haga störfum
sínum í sem fyllsta samræmi við
eðli og þarfir nemenda og stuðla
að alhliða þroska, heilbrigði og
menntun hvers og eins,“ sagði
Sigríður við blaðamann Morgun-
blaðsins, þegar hann leitaði til
hennar til að spyrja spurn-
ingana hér að ofan.
„Víða í skólum fer fram fjöl-
breytilegt, frjótt og sveigjanlegt
skólastarf þar sem færir kennar-
ar og skólastjórnendur, nemend-
ur og foreldrar starfa saman að
þvi að byggja upp góðan skóla.
Nokkrir skólar hafa verið að
prófa sig áfram með ýmiss konar
tilrauna- og þróunarstarf en því
fer fjarri að það sé almennt að
skólinn geti enn sem komið er
uppfyllt markmið laganna eða
kröfur þjóðfélagsins að öllu
leyti. Ýmsar ástæður eru fyrir
því að skólum hefur ekki verið
kleift að þróast í takt við tímann
og á mjög langt í land að mörgu
leyti."
— Að hvaða leyti er byrjenda-
kennsiu ábótavant?
„Það er m.a. mikill skortur á
menntuðum kennurum og kenn-
araskipti í sumum skólum eru
mjög tíð, einkum í dreifbýli.
Skólahúsnæði er víða mjög
óhentugt og ennþá er tvísett i
flestum skólum og sums staðar
er jafnvel þrísett. Þetta gerir
það að verkum að það eru ekki
miklir möguleikar til fjöl-
breyttrar starfssemi og að sinna
t.d. list- og verkgreinum sem
skildi. Skólatími yngri barna er
auk þess mjög stuttur daglega.
Skortur er á kennslugögnum og
námsefni og skólasöfn engin í
mörgum skólum.
Það eru mikil tímamót fyrir
börn að byrja í skóla og þau eru
yfirleitt full áhuga og það mik-
ilvægasta er að efla þann áhuga
sem þau hafa. Það sem skiptir
höfuðmáli þegar börnin byrja er
að þau finni til öryggis og öðlist
jákvætt sjálfstraust. Nauðsyn-
legt er að geta sinnt hverju
barni eftir þroska þess, áhuga og
getu og áherslu þarf m.a. að
leggja á skapandi starf. Þau
börn sem eru tilbúin að læra að
lesa eða eru þegar orðin læs
þurfa að fá verkefni við sitt hæfi
og eins þau sem ekki hafa enn til
þess þroska eða áhuga. Það þarf
m.a. að efla málþroska, þjálfa
sjálfstæða hugsun barnanna,
frumkvæði og rökhugsun.
Víða erlendis er talið heppi-
legt að stærð skóla sé um 200—
400 nemendur en hér eru til skól-
ar með allt að 1.200—1.400 nem-
endur og það er vægast sagt
mjög erfitt. Það hefur oft orðið
umræðuefni að nokkrir skólar í
grónum hverfum séu orðnir
hálftómir, en þeir skólar voru
allt upp í fjórsetnir þegar mest
var. f flestum tilvikum eru þess-
ir skólar enn tvísetnir."
Fimm ára kennsla
ekki tímabær
— Finnst þér tímabært að
byrja með 5 ára kennslu í
grunnskólanum?
„Að mínu mati er skólinn ekki
enn í stakk búinn til að taka við
5 ára börnum þar sem honum er
ekki kleift að sinna sem skildi
þeim sem fyrir eru í skólanum.
Kennarar eru auk þess ekki
menntaðir til að taka við 5 ára
börnum og ég held þvi að börnin
á þessum aldri sé betur borgið á
dagvistarheimilum þar sem
fóstrur eru. Auk þess er mun
styttri tími hjá 6 ára börnum i
skólanum en á leikskólum, þai
sem skólinn tekur aðeins við
börnunum 3 tíma á dag.“
— Nú hefur þú átt sæti í
starfshópi á vegum skólamála-
deildar Evrópuráðs, hver eru í
stuttu máli markmið þessa verk-
efnis?
„Tilgangurinn með þessu sam-
starfsverkefni Evrópuráðsins er
að skoða og skilgreina hlutverk,
markmið, skipulag og inntak
náms á aldursstiginu 6—12 ára,
með tilliti til þeirra breytinga
sem orðið hafa á þjóðfélaginu á
undanförnum árum og gætu orð-
ið á næstunni. Menn hafa orðið
sammála um að skóiagangan
fyrstu árin hefur mikla þýðingu
fyrir þroska barna og kennsla
verður að vera mun víðtækari en
verið hefur og veita meira en
takmarkaða undirstöðu í grein-
um eins og lestri, skrift og reikn-
ingi. Einnig hafa menn orðið
sammála um að leggja sérstaka
áherslu á þróun og nýbreytni í
skólum. Gert er ráð fyrir að
þessu samstarfsverkefni ljúki
haustið 1986 og að niðurstöður
þess verði kynntar á ráðherra-
fundi Evrópuráðs árið 1987. Það
sem skiptir höfuðmáli er að
niðurstöður þessa samstarfs-
verkefnis verði ekki síður ræki-
lega kynntar ráðamönnum en
skólamönnum og kennurum, því
yfirvöld hafa jú alltaf síðasta
orðið í þessum málum."
Kennarar fullir áhuga
— Hvað heldur þú að langt sé
í land með að byrjendakennsla
verði fullnægjandi, það er að
segja að áhersla verði lögð á
skapandi starf og hverjum ein-
staklingi verði sinnt eftir eigin
þroska og getu?
„Miðað við ástandið í dag er
ekki raunhæft að ætla að þessi
ósk verði að veruleika á næst-
unni. Núna undanfarið hefur t.d.
verið dregið úr endurmenntun
kennara og kennaraskortur er
mikill. Ljóst er að þessar hug-
myndir krefjast þess að leggja
þarf miklu meira í skólann og
nýta þá þróun og tækni sem er
fyrir hendi. Ég er satt að segja
ekki mjög bjartsýn því það við-
horf að grunnskólinn skipti ekki
miklu máli er of algengt. For-
ráðamenn barna og yfirvöld
verða að sýna skólanum meiri
skilning þannig að hver skóli
geti mótað sína eigin stefnu og
byggt hana upp sem eina heild.
Það þarf að vera miklu meiri
umræða um skólamál, umræða
sem er opin og málefnaleg. Skól-
ar verða að hafa svigrúm til að
þróast. Það er hægt að byggja
upp miklu betri skóla hér á landi
ef almennur vilji er fyrir hendi
því vilji skólamanna er mikill og
kennarar eru fullir áhuga.“
„Mikilvægt að sinna sköpunarþörf
barna frá byrjun skólagöngu“
— segir Bergljót Jónsdóttir, tónlistarkennari, en hún er leiðbeinandi á námskeiði sem ber
nafnið Tónmennt og sköpunargáfa og haldið er í dag
„ÞAÐ HAFA orðið töluverðar breytingar á tónlistariðkun í skólum síðustu árin. Áður en menntaðir tónlistar-
kennarar fóru að kenna og fengu ákveðinn tíma í stundatöflunni, var miklu meira um tónlist í almennri
kennslu. Núna er því mikilvægt að auka samvinnu milli tónlistarkennara og hins almenna kennara. Hinn
almenni kennari ætti að sinna sjálfsögðum hlutum eins og söng, eins og gert var miklu meira áður. Tónlistar-
kennarinn hefur þá meiri tíma til að sinna þeim verkefnum sem krefjast sérþekkingar, eins og hljóðfæraleik,
hlustun og tjáningu með tónlist," sagði Bergljót Jónsdóttir, tónlistarkennari, f samtali við blm. Mbl. Bergljót
heldur námskeið í dag á dagskránni Hvað ungur nemur gamall temur, undir heitinu, Tónmennt og sköpunargáfa.
„Námskeiðið byggir á fyrir-
lestri og verklegum æfingum. Ég
reyni að sýna þátttakendum
fram á hvernig þeir geti nýtt sér
tónlist í sinni kennslu og gefið
þar með börnunum tækifæri til
að tjá sig og fá útrás fyrir sköp-
unarþrá. Það er mjög mikilvægt
að sköpunarþörf barna sé sinnt
frá byrjun, sem hefur kannski
aldrei verið eins nauðsynlegt eins
og nú í þjóðfélagi þar sem á sér
stað stöðug mötun og neysla."
Verður að auka allt
listrænt uppeldi
Hvernig er hægt að auka tón-
listarkennslu meðal yngstu barn-
anna?
„Það verður að auka allt list-
rænt uppeldi í skólum sem ótví-
rætt myndi gefa tækifæri til
aukinnar tjáningar og örvunar
hugmyndaflugs. Ef allar list-
greinar væru eðlilegur þáttur í
skólanum væri líklegra að hver
einstaklingur fyndi sinn eigin
tjáningarmiðil. Það þarf auðvit-
að mörgu að breyta til þess að
tónlistarkennsla sé fullnægjandi,
það þarf aukið rými, hljóðfæri,
aukinn tíma, fleiri kennara og
svo framvegis.
f tónlistarkennslunni í dag er
ekki nema hluti af hljóðheimi
barnsins notaður, af því sem
hann þekkir utan skólans. Til
þess að finna leið til að nota öll
hljóðin í hljóðheiminum þarf
mun meiri tíma, og því þarf að
skipta kennslunni eins og ég
sagði áðan milli tónlistarkenn-
ara og hins almenna kennara.
Auk þess þyrfti að gefa börnum
tækifæri á valtímum þar sem
ekki væru leiðbeinendur, en
börnin réðu hvað þau gerðu.
Með þessu móti væri hægt að
leyfa börnunum að hlusta á ýms-
ar tegundir tónlistar, sú tónlist
sem börn kynnast í skólanum í
dag er mjög fábrotin. Það væri
hægt að leggja meiri rækt við
hljóðfæraleik, tónlistarsköpun
og svona mætti áfram telja. Það
er í rauninni ekkert sem réttlætir
það að einungis örlítið brot af
stórri heild sem tónlistin er, sé
sinnt.“
- Nú hefur þú kennt börnum
æfinga og tilraunaskóla Kenn-
araháskólans þar sem þú hefur
lagt mikla áherslu á tjáningu
barnanna með tónlistinni, finnst
þér það hafa borið árangur?
„Já, það hefur komið fram í
því að börnin eru opnari og eiga
auðveldara með að tjá sig. Þó
yngstu börnin séu óörugg til að
byrja með, eru þau tilbúin til að
athuga hvað þau komast langt
og gera tilraunir með sjálf sig.
Ég hef líka kennt fólki sem er i
kennaranámi, sem er fólk sem
Bergljót Jónsdóttir, tónlistarkenn-
ari.
er búið að vera allt að 14 ár í
námi, hjá því fara hins vegar oft
margar vikur í það að fá það til
að gera einhverjar tilraunir með
sig, sem sýnir kannski hve skóla-
kerfið bælir niður tjáningu ein-
staklingsins. Ef börnin venjast
þessu frá byrjun eru meiri líkur
á því að þau verði fær um að
tjá sig.
Það sem einnig sýnir að þessi
kennsla hefur borið árangur er
að það hefur vaknað mikill áhugi
hjá krökkunum og þau hafa vilj-
að vera lengur í tímum og sótt í
að fá að nota kennslustofu þegar
þær hafa verið auðar.“
— Heldur þú að þetta verði
orðið almennt í tónlistarkennslu
í nánustu framtíð?
„Út frá þeim forsendum sem ég
geng út frá í mínu starfi er þetta
eina leiðin sem er mér fær. Ef
við trúum á það sem við erum
að gera er ég sannfærð um að
það takist. Maður verður að vera
sannfærður um gildi lista og það
verður að mega nota listina. Með
því móti er líklegast að börnin
komist í kynni við hana og kunni
að meta hana.“
V ar narsamn-
ingur hvers?
— eftir Albert
Guðmundsson
Leiðari Morgunblaðsins 24. ágúst
1985 gefur mér tilefni til að stinga
loksins niður penna, en þar segir
að Albert Guðmundsson, fjár-
málaráðherra, muni láta kanna,
hvort varnarliðið á Keflavíkur-
flugvelli brjóti ákvæði varnar-
samningsins um gjaldeyrismál.
Þar segir ennfremur að með þess-
um ummælum mínum fari ég út
fyrir starfssvið mitt, þar sem
gjaldeyrismál heyri undir aðra
ráðherra.
Nú vill svo til að hvaða ráðherra,
sem þess óskar, getur tekið fyrir
mál á ríkisstjórnarfundum, svo
gjaldeyrismál þjóðarinnar koma
fjármálaráðherra við ekki síður en
öðrum þótt þau heyri undir annaö
ráðuneyti, sem er í sjálfu sér at-
hugunarefni.
Það er ekki rétt að ég geri al-
mennar athugasemdir við varnar-
samninginn, það hefi ég aldrei
gert, en ég geri athugasemdir við
framkvæmd hans eða skort á
framkvæmd hans í samskiptum
við varnarliðið.
Hér er ekki um pólitískar yfir-
lýsingar að ræða því enginn
ágreiningur er mér vitanlega inn-
an raða sjálfstæðismanna um
varnarsamninginn eða veru varn-
arliösins á Islandi svo leiðarahöf-
undur reynir með orðspjótum sín-
um að „tæla“ fram óeiningu meðal
sjálfstæðismanna eins og þetta
óháða flokksblað hefur áður gripið
til þegar rök þrýtur.
Sjálfstæðisflokkurinn hefur
staðið saman í varnar- og utan-
rikismálum um langt árabil og er
þar engan bilbug að finna, en furðu
sætir ef ekki er samstaða um það
að eftir undirrituðum varnar-
samningi sé farið í öllum atriðum
og hann túlkaður með hagsmuni
íslensku þjóðarinnar í huga.
Ekki ætla ég að munnhöggvast
við starfsmenn varnarmálanefnd-
ar, en birti hérmeð 10. gr. viðbætis
um réttarstöðu liðs Bandaríkjanna
Albert Guðmundsson
.. svo leiðarahöf
undur reynir með
orðspjótum sínum að
„tæla“ fram óeiningu
meðal sjálfstæðismanna
eins og þetta óháða
flokksblað hefur áður
gripið til þegar rök
þrýtur.“
og eignir þeirra orðrétta, sem svar
við þeirri furðulegu niðurstöðu
fulltrúa nefndarinnar á Keflavík-
urflugvelli að þessi grein eigi ein-
göngu við um íslendinga, sem
vinna hjá varnarliðinu.
„Lið Bandaríkjanna, menn í því
og skyldulið þeirra, skulu hlýða
íslenskri gjaldeyrislöggjöf. Rétt
yfirvöld íslands og Bandaríkjanna
skulu koma sér saman um sérstak-
ar ráðstafanir til að afstýra því
að laun séu greidd í bandarískum
gjaldeyri, svo og ráðstafanir til að
heimila liði Bandaríkjanna að afla
íslensks gjaldeyris á skráðu gengi
og að fá hæfilegum fjárhæðum
þess gjaldeyris breytt í erlendan
gjaldeyri, er þeir hverfa af ís-
landi.“
Þessa 10. gr. getur enginn mis-
skilið, þótt hugur standi til þess,
svo vel er hún orðuð. Landsmenn
geta hér sjálfir túlkað greinina.
Rétt er það sem fram kemur í
lok leiðara Morgunblaðsins, að
varnarsamningurinn hefur staðist
tímans tönn og er hann ekki í sjá-
anlegri hættu. Hitt ber að hafa í
huga, því vissulega er það um-
hugsunarvert; stöndumst við sem
þjóð þá sömu tímans tönn?
Nú er til fólk á íslandi komið
hátt á fimmtugsaldur og hefur
aldrei þekkt landið sitt án varnar-
liðs. Eftir fáa áratugi verða engir
íslendingar á lífi sem muna þjóðlíf
án gesta í herstöð. Þróist þjóðlífið
áfram þannig að í sessi festist
hefðir, sem ýta til hliðar lög-
mætum samskiptasamningum eða
jafnvel lögum landsins, er hætta á
að þjóðerniskennd okkar og sérein-
kenni þjóðarinnar dofni með tím-
anum. Allt þras um flokksmál og
önnur dæguratriði verða að víkja.
Erlendir aðilar, sama hve vin-
veittir þeir eru okkur, mega aldrei
öðlast meiri rétt á tslandi en lög
veita landsmönnum sjálfum. Með
ýmsum skrifum að undanförnu
hafa þeir er pennum hafa styft
reynt að gera afstöðu mína til
varnarsamningsins tortryggilega.
Slíkt hefur mistekist og mun
áfram verða án árangurs vegna
þess að íslendingar þola illa mis-
rétti og ætlast til þess að allir
standi uppréttir í samstarfi hvort
sem það er milli einstaklinga eða
stærri hópa. Hér á landi er enginn
öðrum æðri.
. Varnarsamningur hvers? er nú
umræðuefnið.
Það er varnarsamningur þjóðar-
innar allrar, sem hver þjóðfélags-
þegn hefur rétt til þess að ræða.
Höfundur er alþingismadur Sjálf-
síæðisflokks fyrir Reykjaríkurkjör-
dæmi og fjármálaráðherra.
„Samdráttur fyrirsjáanlegur
en menn ættu að þola hann“
— segir Sigurður Óskarsson formaður Rangæings á Hellu
„ÞAÐ ER fyrirsjáanlegur verulegur samdráttur í byggingariðnaði hér á
Suðurlandi," sagði Sigurður Óskarsson, formaður verkalýðsfélagsins
Rangæings á Hellu, aðspurður um útlitið í byggingariðnaði á Suðurlandi.
„Eins og alþjóð veit eru virkj-
anaframkvæmdir hér á svæðinu
búnar og samhliða því er minna
byggt bæði í sveitum og í þétt-
býlinu. Ég býst fastlega við at-
vinnuleysi hér á svæðinu í vetur,
en menn hér eru reyndar vanir
því vegna þess að virkjana-
framkvæmdirnar lágu jafnan að
mestu niðri á veturna svo menn
ættu að þola þetta. Það hjálpar
einnig mikið að næg atvinna er
hér fyrir konur í saumastofum,
sem framleiða fatnað til útflutn-
ings fyrir Hildu og Álafoss.
Það ríkir hins vegar mikil
óvissa um hvað gerist í vor. Það
fer eftir því hvernig stjórnvöld
taka á málum. Það er mikilvægt
að ráðherrar hætti að rífast og
fari að taka á þessum málum og
jafnvel þiggja peninga sem þeim
bjóðast til stórframkvæmda,
eins og fólst í tilboði því sem
Hagvirki hf. gerði nýlega í vega-
gerð. Annað sem gæti bætt
ástandið, er ef eitthvað kemur út
úr þeirri viðleitni, sem nú er að
fara af stað meðal bænda að
selja landbúnaðarvörur eins og
tíðkast hjá siðuðum þjóðum. Ef
það tekst mun það verða veruleg
lyftistöng fyrir allt atvinnulíf
hér á Suðurlandi, því hér er
landbúnaður megin undirstað-
an,“ sagði Sigurður enn fremur.
STEINGRÍMUR Hermannsson, for-
sætisráðherra, hefur þegið boð ríkis-
stjóra Minnesota til að vera viðstadd-
ur opnun íslandskynningar í
Minneapolis i þessari viku.
Hann mun jafnframt fara til
Mexíkó, þar sem honum hefur
„Þrátt fyrir þetta vil ég taka
fram að ég tek yfirlýsingar
trésmiða um yfirvofandi hættu-
ástand ekki mjög nærri mér.
Undanfarin ár hefur verið svo
mikil þensla hjá þeim í akk-
orðsvinnu að ómögulegt hefur
verið að fá iðnaðarmenn í
smærri verk eins pg að lagfæra
hurðir og glugga. Ég held því að
þeir ættu að geta þolað einhvern
tímabundinn samdrátt án þess
það ríði þeim að fullu,“ sagði
Sigurður Oskarsson að lokum.
verið boðið að sitja alþjóðlegan
fund um framtíðarspár og kannan-
ir.
Forsætisráðherra er væntanleg-
ur til landsins aftur um mánaða-
mótin, segir í frétt frá forsætis- ‘
ráðuneytinu.
Forsætisráðherra viðstadd-
ur opnun íslandskynningar