Morgunblaðið - 27.08.1985, Síða 29

MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. ÁGÚST 1985
29
Morgunblaöið/Þorkell
Hér athugar Diane T. Anderson hvolpinn Kappa sem varð hlutskarpastur
íslensku hvolpanna Eigandinn Maríetta Maisen fylgist með.
* r
Arleg sýning hundaræktunarfélags Islands:
Seifur-Garðagull
varð hlutskarpastur
SEINNI HLUTI árlegrar sýningar Hundaræktunarfélags íslands var haldinn
í félagsmiðstöð Garðaskóla síðastliðinn laugardag. Keppt var í þremur flokk-
um, kyni íslenskra fjárhunda, „Miniature-Poodle“ og „Toy-Poodle“, en auk
þess voru valdir bestu hundar sýningarinnar. Dómari var Diane T. Anderson
sem er bandarísk að uppruna en hefur búið í Noregi síðastliðin 14 ár og
kemur hingað að tilstuðlan norska hundaræktunarsambandsins.
Sandhverfan eftirsótt-
ur og frábær matfiskur
Sandhverfa, ekkert hreistur en beinkörtur þess í stað.
Besti hundur sýningarinnar var
valinn Seifur-Garðagull, sem er ís-
lenskur fjárhundur og vann hann
einnig til fyrra stigs af tveimur
sem nauðsynleg eru til að hundur-
inn teljist meistari í sínum flokki.
Ættbókarnúmer hans er 664-83 en
eigandi er Guðrún Ragnars Guð-
johnsen. í öðru sæti var Perla, sem
er „Toy-Poodle“ og náði hún öðru
stigi til meistaratitils. Eigandi er
Guðrún Halldórsdóttir og ættbók-
arnúmer 721-83. Carmen, af kyni
„Miniature-Poodle", hafnaði í
þriðja sæti og vann hún fyrra stig-
ið til meistaratitils. Ættbókarnúm-
er hennar er 681-83 og eigandi er
Kristjana Einarsdóttir.
í flokki íslenskra fjárhunda varð
Seifur-Garðagull hlutskarpasti
Skuttogarinn
Sveinborg
keyptur til
Siglufjarðar
NÝSTOFNAÐ útgerðarfyrirtæki á
Siglufírði, Stapavík hf., keypti í vor
skuttogarann Sveinborgu úr Garðin-
um og hóf aö gera hann út frá Siglu-
fíröi.
Að sögn Sæmundar Árelíussonar
framkvæmdastjóra Stapavíkur hef-
ur togarinn í sumar verið gerður út
á djúprækjuveiðar og lagt upp afl-
ann á Siglufirði. Sagði Sæmundur
að útgerðin hefði gengið þokkalega,
enda þótt rækjuveiðin fyrir Norður-
landi hafi ekki gengið sem best i
sumar. Að sögn Sæmundar er tog-
arinn nú að halda til karfaveiða og
mun hann selja aflann á erlendum
markaði. Sæmundur sagði að
ákvarðanir hefðu ekki verið teknar
um hvernig rekstri togarans yrði
háttað í framtíðinni, en til greina
kæmi að setja í hann tæki til að
frysta rækju um borð.
Skuttogarinn Sveinborg er 299
brúttórúmlestir að stærð, smíðaður
í Noregi árið 1968. Hann var keypt-
ur hingað til lands árið 1974 og
fyrst gerður út frá Patreksfirði og
hét þá Trausti og síðar Guðmundur
í Tungu. Undanfarin ár hefur hann
verið í eigu ísstöðvarinnar hf. í
Garði og borið nafnið Sveinborg og
mun hann heita svo áfram.
Skuttogarinn Sveinborg. Myndin er
tekin er hann kom til landsins frá
Noregi, þar sem hann bar nafnið
Nord Rollnes.
hundurinn en besti unghundurinn
var valinn Tófta-Börkur, nr. 883-
84, eigandi Anna Jóna Halldórs-
dóttir. Hera, nr. 82-82 var valin
besta tíkin en eigandi hennar er
Guðrún Ragnars Guðjohnsen.
Kappi frá Hvammi, nr. 930-85 sigr-
aði í hvolpaflokki. Hann á Maríetta
Maisen. Snotra, nr. 975, eigandi
Sigurður Richter, var valin mynd-
arlegasti öldungurinn.
í flokki „Toy-Poodle“, sem er
minnsta „Poodle“-kynið, varð
hundurinn Prins hlutskarpastur.
Eigandi hans er Lilja Hallgríms-
dóttir og ættbókarnúmer 90-85.
Fallegasta tíkin var Perla sem varð
í öðru sæti yfir alla sýninguna.
Ekki var keppt í fleiri flokkum hjá
þessu kyni.
Besti „Miniature-Poodle“-hund-
urinn var valinn Bambalækjar-
Kútur, nr. 687-83 sem Anna Flyg-
enring á. Fallegasta tíkin varð
Carmen og í hvolpaflokki varð
Goðdala-Issa-Melissa hlutskörp-
ust. Ættbókarnúmer hennar er
920-85 og eigandi er Sonja Felton.
MORGUNBLÐINU barst í gær eftir-
farandi fréttatilkynning frá stjórn
Trésmiðjunnar Víðis hf.:
Stjórn Trésmiðjunnar Víðis hf.
hefur óskað eftir því við bæjarfóg-
eta Kópavogs að hann heimili
greiðslustöðvun til handa fyrir-
tækinu frá og með föstudeginum
23. ágúst 1985. Hefur greiðslu-
stöðvunin þegar hafist og nær
fyrst um sinn til 2ja mánaða.
Ástæður umræddrar beiðnar
eru einkum eftirfarandi:
1. Erfiður innanlandsmarkaður
með minnkandi kaupgetu al-
— segir Gunnar Jóns-
son, fiskifræðingur
NÚ ER í bígerð hjá nokkrum aðilj-
um aö hefja sandhverfurækt hér á
landi í tengslum við laxeldistöð
eins og fram hefur komið í Morg-
unblaðinu. Sandhverfan er mjög
eftirsóttur matfiskur og með dýr-
ustu flatfískum á veizluborðum er-
lendis. Hún er hins vegar aðeins
flækingur hér við land og veiðist
aðeins ein og ein, aðallega við Suð-
vesturland.
Morgunblaðið leitaði uppiýs-
inga um fisk þennan hjá Gunnari
Jónssyni, fiskifræðingi, en hann
hefur meðal annars ritað bók um
íslenzka fiska, þar sem hann
fjallar um kykvendið. Gunnar
sagði sandhverfuna frábæran
matfisk og mjög eftirsóttan. Hún
væri aðeins flækingur hér við
land og mjög stopul í afla. Þó
veiddist ein og ein og þá ávallt
stór. Heimkynni hennar væru
meðal annars í Norðursjó og
virtist hún koma þaðan á ís-
lenzka fiskislóð. Til staðfestingar
þeirri kenningu væri, að í Norð-
ursjónum gætti nokkuð band-
orms í innyflum hennar og svo
væri einnig hér.
Um sandhverfuna segir meðal
annars í bók Gunnars, Islenzkir
fiskar: „Getur náð 100 cm lengd
og 25 kílóa þyngd, en er sjaldan
lengri en 60 til 70 cm. Lögun
sandhverfunnar er allsérkenni-
leg. Hún er næstum kringlótt, ef
sporðblaðkan er undanskilin.
Haus í meðallagi stór, kjaftur er
stór og skoltar sterklegir, en
tennur smáar. Augu eru lítil.
Bakugginn byrjar framan við
augun. Sporður er stór og boga-
dreginn fyrir endann. Kviðugga-
rætur eru langar. Hreistur er
ekkert, en þess í stað er vinstri
hliðin þ.e. sú sem upp snýr, þétt
sett hvössum beinkörtum. Þessar
körtur koma líka stundum fyrir á
blindu hliðinni (þeirri hvítu).
Rákin er greinileg og myndar
hvassan bug yfir eyruggum. Lit-
ur er breytilegur á dökku hlið-
mennings og vaxandi sam-
keppni frá innfluttum húsgögn-
um hafa dregið verulega úr
veltu fyrirtækisins á innan-
landsmarkaði.
2. Þrátt fyrir góðan árangur við
uppbyggingu ogeflingu útflutn-
ingstækifæra fyrirtækisins,
hefur sá árangur ekki enn náð
að skapa þann sess í sjóðstreymi
fyrirtækisins sem áætlanir
gerðu ráð fyrir en vandamál við
framleiðslu og fjárskortur hafa
hamlað hraðari uppbyggingu
útflutningsins.
inni og fer það eftir botnlaginu.
Oft er liturinn brúnleitur eða
svartleitur, en einnig grár og
grændílóttur. Hægri hliðin er
hvít.“
Um heimkynni sandhverfunn-
ar segir að þau séu í Norðaust-
ur-Atlantshafi, meðfram vestur-
strönd Noregs og inn í Eystra-
salt, við Bretlandseyjar og í
Norðursjó og suður með strönd-
um Evrópu inn í Miðjarðarhaf.
Skyld tegund sé í Svartahafinu.
Sandhverfan finnist alloft við ís-
land. Fyrst hafi hún fundizt hér
árið 1914 og veiðzt af og til síðan.
Um lífshætti fisksins segir að
sandhverfan sé botnfiskur og
haldi sig á grunnsævi, á sendnum
og hörðom botni. Hún hafi fund-
izt niðri á 120 metra dýpi hér við
land, en sé annars ekki talin vera
á meira dýpi en 80 metrum sunn-
ar í álfunni. Fæða hennar sé alls
konar smáfiskar eins og sandsíli,
ýsa og ýmsir flatfiskar, en einnig
smákrabbadýr, skeldýr og fleira.
Ekki sé vitað til þess að sand-
hverfan hrygni hér við land, en í
Norðursjó hrygni hún í apríl til
ágúst og i vestanverðu Ermar-
3. Óheppilege þróun dollarans
hefur haft óheppileg áhrif á
sjóðstreymi og skuldastöðu fyr-
irtækisins.
Af framangreindum ástæðum
hefur rekstur Trésmiðjunnar Víðis
verið afar erfiður, þó að hann hafi
batnað mjög á síðustu mánuðum.
Tapreksturinn hefur leitt til þess
að forsendur þær, sem eigendur
gáfu sér um innri fjármögnun
fyrirtækisins á árunum 1984 og
1985 hafa brugðist með þeim áhrif-
um, að greiðslustaða fyrirtækisins
var orðin slæm.
sundi í maí til september. Vöxtur
sé allhraður og vaxi hrygnur
hraðar en hængar. Sandhverfan
nái sennilega um 15 ára aldri en
verði kynþroska 5 ára. Bastarðar
milli sandhverfu og slétthverfu
þekkist, bæði í náttúrunni og í
tilraunabúrum. Þeir líkist báðum
foreldrunum, til dæmis sé roðið á
haus og beggja vegna á bolnum
með örður, þó ekki eins greini-
legar og á sandhverfu.
Um nytsemi segir: „Árið 1978
varð sandhverfuaflinn í NA-
Atlantshafi 7.040 tonn. Helstu
veiðiþjóðir voru Hollendingar
(3.410 tonn), Danir (1.153 tonn),
Englendingar (876 tonn) og
Frakkar (765 tonn). Aðalveiði-
svæðin voru í Norðursjó (5.034
tonn) og Kattegat og Skagerak
(525 tonn). Mestur varð sand-
hverfuafli 7.731 tonn árið 1951.
Erlendar þjóðir, sem veiddu á ís-
landsmiðum (Belgar, Frakkar,
Skotar o.fl) gáfu stundum upp
smáafla af sandhverfu af ís-
landsmiðum, eða allt frá tæpu
tonni á ári og upp í 40 tonn árið
1961, sem verður að teljast frek-
ar hæpið."
I ljósi framangreinds vill stjórn
fyrirtækisins freista þess í skjóli
greiðslustöðvunar að endurskipu-
leggja fjármál fyrirtækisins m.a.
með sölu fasteigna og annarra
fjármuna þess og þannig leitast
við að bjarga og hlúa enn frekar
að fyrsta og mögulega síðasta út-
flutningstækifærinu, sem íslensk-
um húsgagnaiðnaði stendur til
boða, og þannig forða því að mikil-
væg verðmæti fari í súginn.
Reykjavík, 26. ágúst 1985.
Stjórn Trésmiðjunnar Víðis hf.
Húsnæði Trésmiðjunnar Víðis hf. við Smiðjuveg 2 f Kópavogi. MorKunblaflií/Arni SæberR
Greiðslustöðyun hjá Víði hf:
Vonir um hagnað hafa brugðist