Morgunblaðið - 16.01.1986, Blaðsíða 49

MORGUNBLAÐIÐ, FIMMTUDAGUR 16. JANÚAR 1986
49
og þurftu því að bæta við sig fólki.
Hrefna var og mjög heilsutæp, hafði
fengið berkla, en virtist þó á bata-
vegi.
Þarna í Vallanesi eignaðist Arn-
dís systir mín lítinn, fallegan dreng,
sem hlaut nafnið Hrafn. Faðir hans
var Karl Nikulásson, sem látinn er
fyrir nokkrum árum. Eins og svo
oft hendir kom brátt í ljós að for-
eldramir mundu ekki eiga samleið
og var því að ráði að prestshjónin,
sem voru bamlaus, ættleiddu
drenginn.
En örlög mannanna em óútreikn-
anleg. Þegar Hrafn litli var aðeins
fárra mánaða gamall andaðist kjör-
móðir hans. En er hann var um það
bil hálfs annars árs var honum
komið í fóstur til móðurforeldra
sinna á Blönduósi. Það var reyndar
ekki í kot vísað hvað atlæti og
umönnun snerti. Þau tóku honum
opnum örmum og ólu hann upp sem
sitt eigið bam og naut hann mikils
ástríkis þeirra og frændsystkina
sinna, sem enn vom í föðurhúsum.
Eftir fermingu fluttist Hrafn
suður til móður sinnar, sem þá var
orðin búsett í Reykjavík og gift
Halldóri Erlendssyni, kennara, sem
reyndist Hrafni eins og góður faðir.
Hjá þeim átti hann síðan heimili
uns hann stofnaði sitt eigið. Hann
kvæntist Sigríði Einarsdóttur og
eignuðust þau þtjú böm: Aðal-
björgu, Kristin og Amdísi. Auk
þess hafði Hrafn eignast einn son,
Áma, áður en hann kvæntist. Þau
Sigríður slitu samvistum fyrir hálfu
öðm ári síðan.
Ungur lærði Hrafn rafvirkjun og
vann við slík störf í nokkur ár.
Eftir það réðst hann til lögreglunn-
ar hér í borg og starfaði þar til
dauðadags.
Hrafn frændi minn verður mér
alltaf sérstaklega hugstæður, enda
átti ég þess kost að vera daglega
samvistum með honum í fmm-
bemsku og fylgjast með þroska
hans og framförum uns hann var
kominn nokkuð á annað ár. Og síð-
an hafa leiðir okkar harla oft legið
saman og alltaf var hann í mínum
augum sami fallegi, góði drengur-
inn. Blessuð sé minning hans. Ég
votta bömum hans, móður og öðr-
um ástvinum innilega samúð.
Soffía Asgeirsdóttir
Matthildur Jóns-
dóttir - Kveðja
Fædd 27. febrúar 1910
Dáin 31. desember 1985
Þegar ég sá í Morgunblaðinu
sunnudaginn 5. janúar 1986 að
Matthildur Jónsdóttir væri látin, þá
fannst mér einfalt að skrifa nokkur
minningarorð um hana.
Matthildur Jónsdóttir átti já-
kvæðan skilning og hreint huglíf
en það er stærsta eign sem ein
persóna getur átt. Mínar björtu
minningar frá ljósríkum vordögum
bemskunnar vom að hluta tengdar
við Amargötuna. Ég átti margar
stundir í húsinu að Amargötu 12
og Grímsstaðaholtið var þá af-
markað svæði sem var ekki að öllu
leyti í beinum tengslum við Reykja-
vík. Ég get aukalega nefnt eitt
dæmi sem sýnir að Matthildur bjó
yfír jákvæðum persónueiginleika
sem því ver og miður of fáir búa
yfír í sínu huglífí en persónur þeirr-
ar tegundar læt ég ganga áfram
sinn veg með sína hugrænu skömm.
Ég var einn morgun fyrir mörgum
árum á gangi vestur á Hagamel.
Þá var ég skyndilega ávarpaður og
við mig sagt: Komdu sæll Geiri
minn. Þetta var Matthildur. Þó að
minn lífsferill hafi ekki ætíð verið
á réttan veg þá kann ég að meta
hreinleika huglífsins. Ég get ekki
sagt að ég hafí haft mikil kynni
af þeim mæðgum Sigríði Knn-
bogadóttur og Matthildi en svo
langt sem það náði þá var allt
hreint sem því viðkom.
Nú er Grímsstaðaholtið með sín-
um gamla tilverusvip að mestu leyti
horfíð en minningin um liðna daga
mun geymast í björtu ljósi. Ég votta
eftirlifandi venslafólki Matthildar
Jónsdóttur samúð mfna.
Blessuð sé minning hennar.
Þorgeir Kr. Magnússon
V^terkurog
kD hagkvæmur
auglýsingamiðill!
innan lögreglunnar voru merkileg
og mörgum öðrum til eftirbreytni,
því að:
„Verkin merkja sterkir stafir
standa mér að baki næstir"...
(E.G.)
Útfor Hrafns Marinóssonar fór
fram frá Fossvogskapellu föstudag-
inn 10. janúar sl. Það var mikil
reisn yfír þeirri fylgd, sem félagar
hans úr lögreglunni veittu honum.
— Með þessu tilskrifí vil ég votta
föllnum félaga virðingu og þökk
fyrir samferðina.
Að endingu vil ég senda eftirlif-
andi eiginkonu Hrafns þakkir fyrir
þá aðstöðu sem hún veitti félags-
málum lögreglumanna á heimili
sínu. Frú Sigríði Einarsdóttur,
bömum og öðrum aðstandendum
Hrafns Marinóssonar, sendi ég
samúðarkveðjur.
Gylfi Guðjónsson
Sjaldan er maður viðbúinn missi
frænda eða vina nema áður hafí
verið um sjúkdómslegu að ræða,
sem augljóst væri að ekki mundi
leiða til bata. Því kom andlátsfregn
Hrafns óvænt, eins og kaldur gust-
ur eftir hlýjan sumardag. Og þannig
kemur dauðinn oft, að óvörum og
án þess að gera boð á undan sér.
Fyrir nokkrum áratugum síðan,
fórum við þijú systkini austur á
Fljótsdalshérað í vist, til elstu systur
okkar, Hrefnu. Hún var þá gift sr.
Marinó Kristinssyni, presti í Valla-
nesi, og ráku þau búskap á jörðinni
vegna
breytinga
Stórrýmingarsala
Úrvli a'f buxum' vSi fr~I ’ "
Urval af Dev<?nm .?rvra kr• 290 — ggc
Ku/daúlpur. Verö kr^1 ggg kr' 350 79«-
P'ugmannajakkar. Verð kr ,onn
k, 25fl.
Herrablússur. Verö frá kr. 29°- 14go„
Herra- og dömujogg.ngganar.Verö Kr.
Barnajogginggallar. Ve ö kr. - 490>
Herraskyrtur, mikiö urval. vero
---
^------------------
iSSíSSgflr. 38.
Katlmannaskór. Ver6 frá knAOO 790.
Verð há Kr. 299 - 400 ttu,
Barnastígvél. Verö kr. 290. _ Verð kr. 199.
HUámplötur. Verð ýgJWr_-Tj^T34r
---------ÞvottaDaiai.^er°’r“kska|Jt \/erö kr. 71.
Þvottálögm, sótthreinsandi 750 ml. Verö kr. 25.
Odýra hornið
Verö frá kr. 25 — 200.
Sælgæti, gjafavörur o.fl. o.fl.
Heitt á könnunni. Greiöslukortaþjónusta.
Við opnum kl. 10 árdegis.
Vöruloftió
hf.
Sigtúni 3,
v_■ n n HMF-
K