Morgunblaðið - 31.01.1986, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 31. JANÚAR1986
Ævar R. Kvaran
byrjar
framsagnarnámskeið
þann 6. febrúar nk. Betri framsögn, raddbeiting og lestur eins
og talað sé af munni fram. Aldur skiptir engu máli. Þetta geta
allir lært.
I Upplýsingar í síma 32175 daglega kl. 17-19
Sigurður Helgason,
forstjóri Flugleiða,
talar um hlutverk
stjórnandans
Fræðslunefnd Félags viðskipta-
fræðinga og hagfræðinga (FVH)
mun halda fund með léttara sniði,
föstudaginn 31. janúar kl. 17.00 til
19.00. Sigurður Helgason forstjóri
Flugleiða hf. mun þar halda erindi
um hlutverk stjórnandans í íslensk-
um fyrirtækjum.
Fundarstaður er að
Skipholti 70.
Léttar veitingar verða
á boðstólum.
Mætum öll.
ALLTAF A LAUGARDÖGUM
I.BWtHf
Voru íslendingar sóðar?
Ófagrar sögur fóru af sóðaskap landans,
jafnvel í æðstu menntastofnun landsins
— að ekki sé nú talað um höfuðstaðinn.
Samantekt, sem byggir á lýsingum erl.
gesta m.a.
Initerleukin — 2
Nýtt krabbameinslyf, sem vonir eru
bundnar við og byggir á að gera hvítu
blóðkornin herská, svo þau ráðast með
fídonskrafti á krabbameinsfrumur.
Goðsagnaverur og gras
af seðlum
ítalski málarinn Sandro Chia er einn
þeirra, sem hafa látið nýbylgjuna fleyta
sér upp á stall frægðar og auðsæ.
Barbagallo leikur á íslandi
Þessi ungi Bandaríkjamaður er að verða
stórstjarna og hann leikur með Sinfón-
íunni um helgina.
Vöndud og menningarleg helgarlesning
Um framtíð safnahúss-
ins við Hverfisgötu
Abendingar til borgaryfirvalda á afmælisári
— eftir Ragnheiði
Guðmundsdóttur
Undanfarið hefur verið talsvert
rætt og ritað um framtíðamýtingu
safnahússins við Hverfísgötu, þegar
landsbókasafnið og þjóðskjalasafn-
ið verða flutt í ný eða önnur húsa-
kynni innan tíðar.
Raddir hafa komið fram um, að
eitthvert ráðuneytanna eða jafnvel
Hæstiréttur fái afnot af húsinu.
Hins vegar hefur enginn hreyft
því, að þetta fagra hús, ein mesta
borgarpiýði, verði áfram notað í
sama tilgangi og það var byggt —
til að hýsa bækur.
Það er nánast orðin árátta hjá
okkur að vera sífellt að breyta hús-
næði til annarra þarfa en það var
upphaflega ætlað til, alltaf með
æmum tilkostnaði og oftar en hitt
með vafasömum árangri. Það er
óþarft að nefna dæmi um þetta,
einhver slík dæmi þekkja allir.
Mín ábending til borgaryfírvalda
á afmælisári er því sú, að borgin
eignist Landsbókasafnshúsið og
flytji borgarbókasafnið þangað og
gefí okkur Reykvíkingum og öðrum
landsmönnum áfram kost á að venja
komur okkar í þetta hús, sem fiest-
um okkar hefur verið kært að koma
í á liðnum árum.
Mörg okkar, sem komin eru á
miðjan aldur og yfír, minnumst með
gleði fyrstu heimsókna í þetta hús,
m.a. til að skoða náttúrugripasafn-
ið, sem þá var þar til húsa. Síðar
kynntumst við svo öðrum vistarver-
um safnahússins, landsbóka- og
þjóðskjalasafninu.
Eg er viss um að ég mæli fyrir
munn margra Reykvíkinga af minni
kynslóð og yngri, þegar ég mælist
til þess, að borgaryfírvöld vinni að
því að eignast þetta hús undir
borgarbókasafnið.
Það er fyrirhugað að minnast
200 ára afmælis Reykjavíkur með
ýmsum hætti og er það vel, en ef
borgaryfirvöld eignuðust Lands-
bókasafnshúsið fyrir borgarbóka-
„Það er fyrirhug-að að
minnast 200 ára af-
mælis Reykjavíkur með
ýmsum hætti og- er það
vel, en ef borgaryfir-
völd eignuðust Lands-
bókasafnshúsið fyrir
borgarbókasafnið yrði
af mælisins minnst með
eftirminnilegum hætti.
Slíkt framtak yrði veg-
legur minnisvarði um
stórhug borgaryfir-
valda, sem lengi yrði
minnst með gleði og
þakklæti, og löngu eftir
að öll hátíðahöldin yrðu
gleymd í sambandi við
200 ára afmælið.“
safnið yrði afmælisins minnst með
eftirminnilegum hætti. Slíkt fram-
tak yrði veglegur minnisvarði um
stórhug borgaryfírvalda, sem lengi
yrði minnst með gleði og þakklæti,
og löngu eftir að öll hátíðahöldin
yrðu gleymd í sambandi við 200
ára afmælið.
Ef af þessu yrði mætti gera hús
Borgarbókasafnsins við Þingholts-
stræti að einhveiju sérstöku bóka-
safni, t.d. bamabókasafni. Böm
nota nú orðið mikið bókasöfn og í
vaxandi mæli. Það yrði þá hægt
að auka verulega núverandi bóka-
kost bamabóka, jafnframt sem
betri möguleikar sköpuðust til
bókakynninga fyrir börnin í rýmra
húsnæði og vel mætti hugsa sér
ýmsar „uppákomur“ til að laða
bömin enn meir að safninu. Og
ekki veitir af að gera sem allra
mest fyrir bömin í þessum efnum,
að hvetja til lesturs góðra bóka,
Ragnheiður Guðmundsdóttir
þegar áhrifa sjónvarps og mynd-
banda gætir í sívaxandi mæli.
Þó mörg ágreiningsmál séu
meðal borgarfulltrúa ættu þeir allir
að geta sameinast um mál eins og
þetta, því sem betur fer eru mörg
mál, sem sameina þá.
Trúlega munu stjómvöld ætla að
gefa Reykjavíkurborg einhveija
afmælisgjöf í tilefni 200 ára af-
mælis borgarinnar. Það væri
skemmtilegt, ef þau gerðu sitt til
að auðvelda borgaryfírvöldum að
eignast safnahúsið við Hverfísgötu,
því sennilega er til of mikils mælst,
að þetta gamla virðulega hús yrði
afmælisgjöf til borgarinnar.
Meðan örlög safnahússins við
Hverfísgötu em ekki ráðin, er enn
hægt að koma hugmyndum á fram-
færi um framtíð þess.
Vonandi -verður þessari hugmynd
vel tekið, svo að húsið, sem byggt
var af framsýni og stórhug fyrir
söfn, fái hér eftir sem hingað til
að þjóna þeim tilgangi, sem því var
ætlað í upphafi, enda áreiðanlega
betur til þess fallið en nokkurs
annars.
Höfundur er læknir.
Opið bréf til Grundfirðinga
eftirÞórarin St.
Sigurðsson
Ágætu Grundfirðingar!
Af eðlilegum ástæðum hef ég
ekki eytt miklum tíma á undan-
gengnum árum í hugrenningar um
ykkar gengi. Ég veit reyndar að
uppbygging á ýmsum sviðum hefur
verið með miklum blóma og mann-
lífíð gott. Af persónulegum ástæð-
um hef ég oft komið vestur og hitt
fólk að máli og alltaf haft af því
gagnoggleði.
Nú uppá síðkastið hef ég ekki
getað að því gert að hugur minn
hefur sótt æði stíft á ykkar slóðir,
eða nánar tiltekið eftir að ljóst var
að tveir aðilar gerðu tilboð í bv.
Sigurfara II frá Fiskveiðasjóði ís-
lands.
Svo sem kunnugt er hafa þau
tíðindi gerst að nokkrir af nýjustu
togurunum hafa lent undir hamrin-
um. Öli hafa þessi skip gegnt mikil-
vægu hlutverki til öflunar hráefnis
sem skapað hefúr verðmæti til
hagsbóta fyrir stóran hóp fjöl-
skyldna á viðkomandi stöðum og
til eflingar þjóðarbúinu.
Á heimaslóðum þessara skipa
hefur verið vilji fyrir því að heimta
skipin aftur. Þar sem það hefur
borið árangur hefur tekist að virkja
fyrirtæki og einstaklinga til sameig-
inlegra átaka. Sú staða sem er
grundvöilur að sterkum sameigin-
legum átökum virðist ekki vera fyrir
hendi hjá ykkur nú. Hvað veldur
því?
Nú er ég ekki að pára ykkur
þessar línur til þess að tala undir
rós, láta sem ég hafi ekki heyrt og
viti ekkert hvað hefur verið að
gerast í þróun þessa hörmulega
máls t.d. hvað varðar samskipta-
erfíðleika útgerðar togarans og aðal
viðskiftaaðila hans. — Nei ég kýs
að tala við ykkur opinskátt og af
hreinskilni, að öðrum kosti hefði
þetta bréfkom aldrei orðið til, þar
sem ég hef um nóg að hugsa á
mínum starfsvettvangi
Víkjum aðeins að liðnum tíma.
Ég hygg að ekki verði dregið í
efa þegar gluggað er í sögu Hrað-
frystihúss Grundarfjarðar hf., hvað
hráefnisöflun varðar, að þar bera,
að öðrum ólöstuðum, tvö nöfn hæst,
þá Siguijón Halldórsson og Hjálmar
Gunnarsson. Á ég þá sérstaklega
við tímabilið frá upphafí fyrirtækis-
ins uppúr 1941 og fram að því,
þegar bylting varð í hráefnisöflun-
inni með tilkomu togaranna, fyrst
bv. Runólfs og síðar bv. Sigurfara
II.
Þetta tímabil var enginn dans á
rósum hjá frystihúsinu. Erfiðleikar
voru oftast miklir og árum saman
gífurlegir þar til 1979 að mestu
erfiðleikamir vom að baki. Fyrir-
tækin sem einstaklingum með slíka
stöðu er dýrmætast af öllu að eiga
góða og trygga vini. Það átti Hrað-
frystihús Grundarfjarðar hf. svo
sannarlega. Verkafólkið sýndi
frystihúsinu ótrúlega þolinmæði og
skilning með því að eiga inni laun
sín svo mánuðum skipti. Þeir tveir
útgerðarmenn sem ég nefndi hér
„E g kýs að tala við
ykkur opinskátt og af
hreinskilni, að öðrum
kosti hefði þetta bréf-
korn aldrei orðið
til...“
að framan áttu langtímum saman
inni hjá fyrirtækinu stórar ijár-
hæðir og gefur augaleið hvað slíkt
hefur þýtt fyrir þá, en sakir velvilja
og tryggðar við frystihúsið héldu
þeir áfram, sem ekkert væri, að
afla því hráefnis þó allar leiðir
væm þeim opnar til þeirra sem gátu
greitt andvirði físksins innan eðli-
legs tíma.
Ágætu Grundfirðingar
Svo vei þekki ég ykkur, allflest,
að ég veit að þessi þróun er ykkur
ekki að skapi. Því skora ég á ykkur
að snúa bökum saman og mynda
einn samstæðan aðila innan vé-
banda annars hvors þeirra sem nú
hafa gert tilboð í Sigurfara II og
gangið þannig með efldan styrk til
samninga við Fiskveiðasjóð íslands,
ef þess er nokkur kostur. Flest öll
ágreiningsmál er hægt að leysa ef
vilji erfyrirhendi.
Lifíð heil!
Höfundur er sveitarstjóri íHöfn-
um og fyrrverandi fnunkvæmda-
stjóri Hraðfrystihúss Grundar-
fjarðar.